Να υπενθυμίσω τη σειρά άρθρων με τίτλο «Προσεχώς κατάρρευση εσόδων», «Προσεχώς κατάρρευση εσόδων (II)» και «Προσεχώς κατάρρευση εσόδων (ΙΙΙ)» ή όχι;
Ή μήπως έχουν γίνει οι απαραίτητες διαρθρωτικές αλλαγές και έχει αλλάξει το επενδυτικό κλίμα εν Ελλάδι και έχουμε δει τεράστια κεφάλαια επενδυτικών εισροών;
Μήπως έχουν αλλάξει οι θεσμοί, ο τρόπος λειτουργίας του κράτους, μήπως έχει ενισχυθεί η πυγμή του νόμου, έχει απλοποιηθεί η νομοθεσία, έχει αλλάξει ο νόμος περί ανωνύμων εταιρειών του 1920 και δεν ξέρω τι άλλο, και περιμένει κανείς να έρθουν άπαντες να επενδύσουν στην Ελλάδα;
Μήπως έχουν μειωθεί οι φόροι, ο ΦΠΑ, έχει καταργηθεί η προκαταβολή φόρου στις εταιρείες (και στα φυσικά πρόσωπα), έχει μειωθεί το γραφειοκρατικό κόστος των επενδύσεων, έχει καταργηθεί ο φόρος συγκέντρωσης κεφαλαίου και όλοι τρέχουν να επενδύσουν στην Ελλάδα και δεν το έχουμε δει;
Με το συμπάθιο, αλλά από τη στιγμή που δεν έχουν γίνει όλα αυτά (και όχι μόνο) πως είναι δυνατόν κάποιοι να περίμεναν να δουν αύξηση της επενδυτικής δραστηριότητας και κατ’ επέκταση, αύξηση των εσόδων του κράτους σε οποιοδήποτε επίπεδο;
Όχι μόνο αυτό, αλλά πώς περιμένουν τα έσοδα να είναι έστω στα ίδια επίπεδα με πέρσι, όταν η μείωση της οικονομικής δραστικότητας και εφέτος αναμένεται να προσεγγίσει το 5% του ΑΕΠ;
Είδαμε τι όφελος είχαν τα fast track κτλ. Είδαμε τις αλλαγές που μας παρακαλάει η τρόικα να κάνουμε και δεν κάνουμε. Είδαμε άπειρες αλλαγές στην λειτουργία του κράτους που δεν έχουν γίνει, που δεν έχουν καν δημοσιονομικό κόστος.
Ούτε να απολύσουμε τους επίορκους του δημοσίου δεν είμαστε ικανοί. Στο όνομα της αριστερίστικης ιδεολογίας που διακατέχει την πολιτική ηγεσία αυτού του τόπου, έχει μπει μπλόκο στις απολύσεις σε αυτή την κατηγορία δημοσίων υπαλλήλων και συνεχίζουν ορισμένοι να πληρώνονται, εις βάρος των πάντων.
Τι αλλαγές στις δομές και στους θεσμούς έχουν γίνει και έχουν ορισμένοι την απαίτηση να δούμε έστω και σταθεροποίηση των κρατικών εσόδων; Που να αρχίσει κανείς και που να τελειώσει. Τι να λέμε τώρα, έχει χαθεί η μπάλα και όλοι μας παραμιλάμε.
Εγώ τουλάχιστον εξακολουθώ να μην βλέπω τίποτα στον ορίζοντα που να με κάνει αισιόδοξο ή έστω να εκτιμήσω ότι του χρόνου θα έχουμε κάποιο είδος ανάκαμψης.
Σημειώστε όμως παρακαλώ το εξής, ακόμα και αν το 2014 σταθεροποιηθεί το ΑΕΠ και δούμε 1% αύξηση του ΑΕΠ, αυτό δεν σημαίνει απολύτως τίποτα. Απλά θα ξύνουμε πάτο και τίποτα άλλο, με την ανεργία να παραμένει σε υψηλά επίπεδα μέχρι εκεί που βλέπει το μάτι μας.
Ικανοποιητική αύξηση της οικονομικής δραστηριότητας, τέτοια ώστε να δούμε ραγδαία μείωση της ανεργίας, μπορεί να γίνει μόνο με πολιτικές Σοκ και Δέος.
Αρχικά θα πρέπει να δούμε επενδυτικό Σοκ δημοσίων έργων και στη συνέχεια Σοκ στους θεσμούς, στους νόμους και στις λειτουργίες του κράτος.
Και μόνο όταν τα κάνουμε αυτά, θα κοιτάμε με δέος την αναζωπύρωση της οικονομίας αυτής της χώρας, και σε καμία άλλη περίπτωση.
Του Γιώργου Καισάριου από το capital.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου