Παρακολουθώντας, λοιπόν, τον πολύ καθηγητή Κέβιν Φέδερστοουν να συντονίζει την συζήτηση με τον κ. Τσίπρα στο LSE και να του απευθύνει γλαφυρές ερωτήσεις εκ του ασφαλούς (του… ελληνικού μισθού του), συνειδητοποιεί κανείς πως η Ιστορία επαναλαμβάνεται – έστω και ως φάρσα.
Επιτρέψτε μου – μπας και αποφύγουμε την… φάρσα - να φρεσκάρω λίγο τη μνήμη σας σχετικά με τον καθηγητή Φέδερστοουν και την έδρα «Ελευθέριος Βενιζέλος», όπου μίλησε ο αρχηγός του ΣΥΡΙΖΑ.
Το 1994, ομάδα καθηγητών του LSE έφθασε στην Αθήνα αναζητώντας χορηγούς για μια έδρα ελληνικών σπουδών.
Το ποσό (660 εκ δραχμές) συγκεντρώθηκε με τη συμβολή διαφόρων τραπεζών – Τράπεζα της Ελλάδος, Εθνική, Εμπορική, Ιονική, Αγροτική και Εργασίας – τις οποίες ο κ. Τσίπρας καταγγέλλει συνεχώς (και στο LSE, όπου είπε πως θα θέσει τις τράπεζες υπό κοινωνικό έλεγχο)και οι περισσότερες από τις οποίες λίγο μετά αποκρατικοποιήθηκαν.
(Ειδικά η Ιονική, που ανήκε στην Εμπορική, πουλήθηκε και τα 272 δις από την αποκρατικοποίησή της παίχτηκαν και χάθηκαν στο χρηματιστήριο)!
Να μην ξεχάσω επίσης πως απ’ αυτήν την έδρα («Ελευθέριος Βενιζέλος») μας κουβαλήθηκε και ο Ηλίας Μόσιαλος στην Ελλάδα να υποδύεται τον κυβερνητικό εκπρόσωπο.
Όσο για τον Κέβιν Φέδερστοουν, πρόκειται για τον καθηγητή Σύγχρονων Ελληνικών Σπουδών στην συγκεκριμένη έδρα και διευθυντή του Ελληνικού Παρατηρητηρίου στο LSE (τι… παρατηρεί, άραγε;), ο οποίος, απ’ ό,τι φαίνεται, ροκανίζει ελληνικά χρήματα εδώ και πολλά χρόνια.
Αφού επί χρόνια ελάμβανε τον μισθό του από την συγκεκριμένη έδρα του LSE (χάρη στις χορηγίες ελληνικών πιστωτικών ιδρυμάτων), μας τον κουβάλησε τον Φεβρουάριο του 2010 ο Γ. Παπανδρέου στην Αθήνα, ως μέλος μιας πενταμελούς «Επιτροπής Σοφών», με αποστολή τον… Εκσυγχρονισμό της Λειτουργίας της Κυβέρνησης.
Μετά να πάρει σειρά και για τον Ρόναλντ Χάιφετζ, στον καθηγητή του Χάρβαρντ που επίσης κουβάλησε τον Μάρτιο του 2010 ο Παπανδρέου για να κάνει στους υπουργούς του «φροντιστήριο» για την κρίση.
Τότε, τον Μάρτιο του 2010, ο κ. Ραγκούσης είχε προσθέσει στο νομοσχέδιο για το νέο σύστημα επιλογής διευθυντών στο Δημόσιο και την ρύθμιση για τις αμοιβές των διαφόρων «σοφών» - μεταξύ των οποίων και ο Φέδερστοουν του LSE.
Σύμφωνα με εκείνη την ρύθμιση «οι αμοιβές θα ορίζονται με κοινή απόφαση πρωθυπουργού και υπουργού Οικονομικών και θα είναι σύμφωνες με το κοινοτικό δίκαιο».
Αντιλαμβάνεστε για τι αμοιβές μιλούσαμε και πόσα τσέπωσε ο Φέδερστοουν, που συνεχίζει να σιτίζεται με ελληνικά χρήματα.
Τι έκαναν εκείνοι οι παχυλά αμειβόμενοι «σοφοί»;
Μα συνέβαλαν στη δημιουργία της… Γενικής Γραμματείας του πρωθυπουργού που μας την παρουσίασαν μετά μεγάλων τυμπανοκρουσιών περί τα Χριστούγεννα του 2010, για τη δημιουργία της οποίας χρυσοπληρώθηκαν οι πέντε «σοφοί»!
Όπως μας ενημέρωσαν τότε (με πολλά ταραταζούμ) «η συγκεκριμένη επιτροπή ασχολήθηκε μεταξύ άλλων με τη δομική αναμόρφωση των υπηρεσιών του γραφείου του Πρωθυπουργού και της Κυβέρνησης, την αποτελεσματικότερη λειτουργία των κυβερνητικών οργάνων, την κατάρτιση κώδικα δεοντολογίας Υπουργικού Συμβουλίου και την αλλαγή κανονισμού του Υπουργικού Συμβουλίου, καθώς και την αξιολόγηση και θεσμοθέτηση των διαδικασιών επιλογής στελεχών σε θέσεις πολιτικής ευθύνης».
Το αποτέλεσμα ήταν επτά νέες διευθύνσεις – μονάδες μέσα στο Μέγαρο Μαξίμου με 150 υπαλλήλους – Μονάδα Διοίκησης και Οργάνωσης, Μονάδα Συντονισμού Ειδικών Προτεραιοτήτων, Μονάδα Παραγωγής Πολιτικής, Μονάδα Επικοινωνιακού Σχεδιασμού, Μονάδα Παρακολούθησης Κυβερνητικού Έργου, Μονάδα Καινοτόμων Πολιτικών, Μονάδα Σχέσεων με την Κοινωνία.
Φοβερά πράγματα!
Και δεν είναι μόνο ο Φέδερστοουν.
Έχουμε και τον Τζέιμς Κέννεθ Γκαλμπρέιθ, γιο του Τζον Κέννεθ, που μας τον κουβάλησε το ΙΝΤΕΡΠΟΣΤ για την διημερίδα του και μετά την ομιλία του οποίου έλαβε τον λόγο ο κ. Τσίπρας (με τζέτλαγκ, αφού μόλις είχε επιστρέψει από την Βενεζουέλα και το προσκύνημα στη σορό του Τσάβες).
Αμερικανός, καθηγητής στην έδρα Λόιντ Μ. Μπέντσεν του πανεπιστημίου του Τέξας, στέλεχος του Levy Institute, μας τον είχε και αυτόν κουβαλήσει ο Γ. Παπανδρέου, τον Ιανουάριο του 2010.
Τότε, διοργανώθηκε μια συζήτηση… επτά ωρών για την οικονομία, στο Ίδρυμα «Ανδρέας Παπανδρέου», υπό τον γενικό τίτλο «Καλές εμπειρίες υλοποίησης οικονομικών προγραμμάτων σε χώρες της ΕΕ και του ΟΟΣΑ» και ο κ. Γκαλμπρέιθ είχε και πάλι προσφέρει τις… καλές του υπηρεσίες – τόσο καλές που λίγο μετά πήγαμε στο μνημόνιο.
Τώρα, δεν μένει παρά να μας κουβαληθεί και ο Τζόζεφ Στίγκλιτς να εκθειάσει, μετά τον Παπανδρέου, και τον Τσίπρα – θα θυμάστε ότι πριν από τις εκλογές του 2009 μας έλεγε και μας ξανάλεγε πως μόνο ο Παπανδρέου μπορεί να βγάλει την Ελλάδα από το αδιέξοδο με την… πράσινη ανάπτυξη.
Μετά, ας κάνει άλλη μια βόλτα από τα μέρη μας και ο Αθεμπίγιο να πει του Τσίπρα τι να κάνει με το Ελληνικό.
Συμπέρασμα: Τώρα καταλαβαίνουμε πώς ο κ. Τσίπρας καταφέρνει να μιμείται τόσο καλά τον κ. Παπανδρέου.
Εκτός από το λαϊκίστικο στυλ του έκλεψε και τους… δασκάλους!
Και μ’ όποιον δάσκαλο καθίσεις…
Πηγή : www.elzoni.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου