Το τέλος των θιάσων ...

Η διάλυση του κόμματος Καμμένου σηματοδοτεί ραγδαίες εξελίξεις για τα λαικίστικα κόμματα που επένδυσαν στην απόγνωση των πολιτών.

Εκλογικά ανεμομαζώματα, πολιτικά διαολοσκορπίσματα. 
Αυτός  θα μπορούσε να είναι ο τίτλος του νέου πολιτικού σκηνικού, το οποίο αργά αλλά σταθερά διαμορφώνεται, εμπεδώνεται και αλλάζει τον εκλογικό και πολιτικό χάρτη. 
Η είσοδος της Ελλάδας σε μία περίοδο σταθερότητας, η εκταμίευση συνολικά 52 δις. ευρώ npos την Αθήνα, αλλά και η δικαίωση της κυβερνητικής στρατηγικής οδηγούν σε ραγδαίες εξελίξεις στο λεγόμενο "αντιμνημονιακό" τόξο.

Η διαλυτική κρίση που ενέσκηψε την περασμένη εβδομάδα στο κόμμα του Πάνου Καμμένου, τους Ανεξάρτητους Έλληνες, είναι η αρχή μόνο των τεκτονικών αλλαγών που θα επισυμβούν στο πολιτικό σκηνικό. Εδώ και τρία χρόνια, από τότε που η χώρα υπήχθη σε καθεστώς οικονομικής επιτήρησης και αναγκαστικής δανειοδότησης από την τρόικα, στο πολιτικό σκηνικό έχει εγκαθιδρυθεί μία κυρίαρχη πολιτική διαχωριστική γραμμή: το περίφημο "Μνημόνιο- Αντιμνημόνιο".


Με ευθύνη και του σημερινού πρωθυπουργού, ο οποίος ως αρχηγός της αξιωματικής αντιπολίτευσης μετέτρεψε ένα συντηρητικό, φιλελεύθερο, αστικό κόμμα με αδιαπραγμάτευτο ευρωπαϊκό προσανατολισμό σε αντιμνημονιακό μόρφωμα με... σοβιετικές θέσεις και απόψεις, ο όρος αντιμνημονιακός μετεβλήθη σε μία πολιτική ταμπέλα που πουλάει . Έγινε της μόδας και, ως εκ τούτου, όσοι τον φόρεσαν, αγόρασαν ψήφους. 

Το ΠΑΣΟΚ του Μνημονίου, πλήρωσε τα 2,5 χρόνια της άφρονος και άστοχης διακυβέρνησης του Γιώργου Παπανδρέου και έδωσε μεγάλο μέρος της θέσης που κατείχε στο χώρο της Κεντροαριστεράς στον ανερχόμενο ΣΥΡΙΖΑ. Υποσχόμενος ότι... θα δώσει στους πάντες τα πάντα αφού καταγγείλει το Μνημόνιο, και χωρίς να εξηγεί πού και πώς ακριβώς θα βρει τα λεφτά για να κάνει τις υποσχέσεις του πραγματικότητα, ο ΣΥΡΙΖΑ εκτοξεύθηκε στην αρχή στο 17 και μετά στο 27% και στις εκλογές του Ιουνίου λίγο έλειψε, για 2 ποσοστιαίες μονάδες, να αναδειχθεί πρώτο κόμμα και να αναλάβει την διακυβέρνηση της χώρας.
Παράλληλα, από τη διάσπαση της Ν.Δ όταν ο Αντώνης Σαμαράς έκανε τη στροφή του και στήριξε την κυβέρνηση Παπαδήμου, το Μνημόνιο 2 και τη δανειακή σύμβαση του PSI, με την οποία η χώρα ξεφορτώθηκε από 100 δις. χρέους περίπου, προέκυψαν οι Ανεξάρτητοι Έλληνες. 

Με μία αλλοπρόσαλλη πολιτική ρητορική, που ξεκινούσε από την διαγραφή του.... επαχθούς χρέους (λές και δεν έχουν γίνει ήδη δύο κουρέματα του Ελληνικόυ χρέους) και έφτανε ως τη συνωμοσιολογία ότι μας .......ψεκάζουν και την ανάγκη σύνδεσης της Ελληνικής οικονομίας με το... δολάριο, το κόμμα του Πάνου Κομμένου και ο αρχηγός του επένδυσαν στην απελπισία των πολιτών, οι οποίοι ζαλισμένοι και χωρίς προοπτική, προσπαθούσαν να αντιμετωπίσουν το θανατηφόρο μείγμα της ύφεσης, της ανεργίας, της ελαστικοποίησης των εργασιακών σχέσεων και της συλλογικής κατάθλιψης που επέδραμε στην ελληνική κοινωνία.
 Παράλληλα με την έκρηξη του ΣΥΡΙΖΑ και την εξασφάλιση μίας καλής γωνιάς στο πολιτικό σκηνικό για τους Ανεξάρτητους Έλληνες, το περίφημο Αντιμνημόνιο οδήγησε τη δημοκρατία στη χειρότερη στιγμή της, μετά τη χούντα των συνταγματαρχών.

Στη Βουλή και στο πολιτικό σκηνικό μπήκε ορμητικά η Χρυσή Αυγή, ένα νεοναζιστικό και φασιστικό μόρφωμα, το οποίο δεν έχει θέσεις για τίποτα, εκτός από το μεταναστευτικό, όπου ζητεί, την έξωση όλων των μεταναστών από τη χώρα. Εφαρμόζοντας πρακτικές του υποκόσμου και προβάλλοντας το... αντισυστημικό προφίλ τους, οι χρυσαυγίτες βρίσκονται πάντα στην πρώτη γραμμή της επικαιρότητας και φιλοδοξούν πως ήρθαν για να μείνουν.

Αλλαγή πορείας.
Ωστόσο, η κυβέρνηση και η Δημοκρατία συνολικά έχουν μία πιθανότητα να αλλάξουν και να ανατρέψουν το ζοφερό αυτό σκηνικό λαϊκισμού, εύκολων λύσεων και πολιτικού παραλογισμού. Η σταθεροποίηση της χώρας, όπως αυτή προκύπτει από τη σούπερ δόση των 52 δις. ευρώ, που θα εκταμιευθούν ως το Μάρτιο του 2013, αλλά και το μήνυμα των Ευρωπαίων ότι η παραμονή της Ελλάδας στην Ευρωζώνη είναι αδιαπραγμάτευτη και αμετάκλητη, δημιουργούν εκ νέου προσδοκία στην κοινή γνώμη ότι κάτι καλό μπορεί να γίνει.

Ένας από τους βασικούς λόγους, σύμφωνα με πολιτικούς επιστήμονες και αναλυτές, για τον οποίο η κοινή γνώμη στρεφόταν στα αντιμνημονιακό άκρα του λαϊκισμού, συνδεόταν άρρηκτα με το γεγονός οτι ουδείς εκ των κυβερνώντων μπορούσε να δώσει προοπτική στους πολίτες. 
Ουδείς, δηλαδή, ως τώρα, είχε τη δυνατότητα να εγγυηθεί ότι υπάρχει φως στο τέλος του τούνελ ή πως το φως αυτό δεν ήταν το φως από... το τρένο της χρεοκοπίας που ερχόταν καταπάνω στην Ελλάδα.
 Άλλωστε, ακόμη κι όταν ο Γιώργος Παπανδρέου επιχείρησε να πουλήσει ελπίδα και να εξαγγείλει ότι τα δύσκολα περνούσαν, γινόταν καταγέλαστος και διαψευδόταν αμέσως από τους Ευρωπαίους εταίρους, οι οποίοι απειλούσαν τη χώρα με έξωση από το ευρώ, την ώρα που οι οίκοι αξιολόγησης υποβάθμιζαν την Ελλάδα χαρακτηρίζοντας τα ομόλογά της ως... σκουπίδια .

Πλέον, όμως, η αλλαγή πορείας είναι προ των πυλών και μόνο αυτοκτονικά λάθη της κυβέρνησης μπορούν να ανατρέψουν τη θετική ροή των εξελίξεων. Η χώρα, όπως προαναφέρθηκε, έχει λαμβάνειν 52 δις. ευρώ, περισσότερα από 10 εξ αυτών θα κατευθυνθούν προς την αγορά, ενώ οι τράπεζες, μετά την ανακεφαλαιοποίησή τους, θα μπορέσουν, αργά, αλλά σταθερά, να συμμετάσχουν εκ νέου στην παραγωγική δραστηριότητα και στην οικονομική διαδικασία, παρέχοντας ρευστότητα στην ελληνική οικονομία. 
Την ίδια στιγμή, σύμφωνα με πληροφορίες, μεγάλοι επενδυτικοί όμιλοι, ακολουθώντας το παράδειγμα της Cosco, της Hewlett Packard και της Philip Morris ετοιμάζονται να ανακοινώσουν την κάθοδο τους στην Ελλάδα, πραγματοποιώντας σχέδια τοποθετήσεων κεφαλαίων και επενδύσεων. 

Ξεφουσκώνει n φούσκα

 Όλα τα παραπάνω συντείνουν στο συμπέρασμα ότι σιγά σιγά, τα κόμματα... θίασοι θα αρχίσουν να ξεφουσκώνουν, με την ίδια ευκολία και εκρηκτική ορμή, με την οποία φούσκωσαν. Οι Ανεξάρτητοι Έλληνες ήδη περνούν σιγά σιγά στα μονόστηλα της ιστορίας, με τα επιφανέστερα στελέχη τους να σχεδιάζουν για αρχή τη συγκρότηση ενός κεντροδεξιού, ευρωπαϊκού κόμματος και, στη συνέχεια, την απορρόφηση του κόμματος αυτού από τη ΝΔ του Αντώνη Σαμαρά.

Οι πολίτες πολύ σύντομα θα αρχίσουν να εγκαλούν τον ΣΥΡΙΖΑ για ανέξοδες υποσχέσεις, ενώ το ερώτημα πού θα βρείτε τα λεφτά να κάνετε όσα λέτε , θα αρχίσει να προβάλλει επιτακτικό στον Αλέξη Τσίπρα. Όσο η αίσθηση του αδιεξόδου θα αίρεται, τόσο θα συρρικνώνεται ώσπου να φτάσει σε εξωκοινοβουλευτικά επίπεδα και η απήχηση της Χρυσής Αυγής, αφού το νεοναζιστικό μόρφωμα δεν έχει πρόταση για κανένα πρόβλημα της κοινωνίας και της οικονομίας.

Πρόκειται για ένα μονοθεματικό κόμμα, το οποίο ασχολείται σε βαθμό εμμονής με τους μετανάστες και την αντιμετώπιση του μεταναστευτικού προβλήματος. Συν τοις άλλοις, η εμπέδωση κλίματος προσδοκίας και αισιοδοξίας θα αφαιρέσει και τα επιχειρήματα των κομμάτων θιάσων, σύμφωνα με τα οποία το Μνημόνιο δεν είναι μονόδρομος . Θα φανεί, δηλαδή, ότι με το Μνημόνιο, έστω κι αν η συνταγή είχε ορισμένα λάθη, οι Ευρωπαίοι ήθελαν να μας σώσουν,επιβάλλοντάς μας ταυτόχρονα να κάνουμε τις απαραίτητες αλλαγές και μεταρρυθμίσεις που θα εξασφαλίσουν στην Ελλάδα ότι δε θα βρεθεί ξανά στα πρόθυρα της χρεοκοπίας.

Θα φανεί, ακόμη, πως το Μνημόνιο θα ήταν λιγότερο επώδυνο για την κοινωνία, αν επί 3 χρόνια, οι κυβερνήσεις Παπανδρέου και Παπαδήμου σε μικρότερο βαθμό η δεύτερη είχαν κάνει όλα όσα υπόσχονταν στους πιστωτές και δεν επιχειρούσαν να κοροϊδέψουν τους Ευρωπαίους και την τρόικα...

Πηγή : ΤΟ ΑΡΘΡΟ ΤΗΣ ΚΥΡΙΑΚΗΣ