Προφανώς δεν υπάρχουν πια πολλοί στα έδρανα που να θυμούνται τι είναι η Βουλή και γιατί αξίζει τον σεβασμό μας.
Επί χούντας που οι συνταγματάρχες την είχαν σφραγίσει, οι πολίτες περνούσαν απ´ έξω κι έκαναν κρυφά τον σταυρό τους προσευχόμενοι να ξαναγυρίσει η Δημοκρατία.
Γι' αυτό τον αποκαλούν και Ναό της Δημοκρατίας. Επειδή συμβολίζει τις κατακτήσεις των δημοκρατικών κόμματων, μέσα στα οποία είναι και το δικαίωμα που έχουμε, να περνάμε σήμερα και να την μουτζώνουμε ελεύθερα.
Όταν ξαναγύρισαν οι βουλευτές το ´74 στη Βουλή, επικρατούσε απόλυτη τάξη και απόλυτος σεβασμός σε αυτό το κτίριο, επειδή οι ένοικοί του το θεωρούσαν Εκκλησία.
Οι σημερινοί του ένοικοι, που προφανώς έπαιζαν με τα παιχνίδια τους το ´74 και δεν τους είπε κανείς τι σημαίνει η Βουλή, το έχουν μετατρέψει σε στάβλο!
Ο Χαϊκάλης κάνει πλάκα με τα κασετοφωνάκια. Ο Παππάς της Χρυσής Αυγής τριγυρίζει στα έδρανα με το ζωνάρι του λυμένο για καυγά. Και οι παλαιότεροι τους κοιτάζουν ατάραχοι, χωρίς να αντιλαμβάνονται ότι ο στόχος τους είναι να ξεφτιλιστεί τόσο πολύ η Βουλή, ώστε κάποτε να πάψει να υπάρχει.
Πήγα μια βόλτα στη Βουλή το Σαββατοκύριακο που συζητείται ο προϋπολογισμός κι έφριξα.
Μπήκα στο εντευκτήριο που κάποτε ντρεπόσουν να πατήσεις και επιτρεπόταν η είσοδος μόνο στους βουλευτές και ήταν σαν να μπήκα σε εγγλέζικη παμπ την ώρα που κλείνει.
Σπασμένα πιατάκια στο πάτωμα, τσιγαρίλα και κάπνα αφόρητη, χυμένα ουίσκι στις μοκέτες, μυρωδιά καταγώγιου και εικόνα φτηνού καμπαρέ.
Παρακολουθούσα τα βλοσυρά βλέμματα των προέδρων στα πορτρέτα κι έλεγα ότι θα ζωντανέψουν να μας πάρουν όλους στο κυνήγι.
Που είσαι Τσαλδάρη να τους δεις, που σε λίγο θα φτύνουν στις γωνίες...
Για την εικόνα της σημερινής Βουλής μια φράση του λαού ταιριάζει γάντι: «εκεί που κρεμούσαν οι καπεταναίοι τ ' άρματα, κρεμούν οι γύφτοι τα νταούλια».
Και το λέω τόσο σκληρά, μήπως και φιλοτιμηθεί κανένας πρόεδρος Βουλής ή κανένας άλλος πολιτειακός παράγοντας και βάλει τάξη, πριν να είναι πολύ αργά...
Του Βασίλη Χιώτη από το Βήμα
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου