«Νέο Μνημόνιο με δέκα εντολές για να πάρουμε την 3η δόση του δανείου», έγραφαν τότε οι εφημερίδες.
«Οι εννιά εντολές της τρόικας για να πάρουμε τα 31 δις», γράφουν σήμερα. (Εννιά, διότι εκτελέστηκε η εντολή για εξεύρεση λύσης για την Αγροτική Τράπεζα).
Τρανή απόδειξη πως στα δύο χρόνια που ακολούθησαν δεν έγινε τίποτε!
Τα ίδια και τα ίδια επί δύο (τουλάχιστον) χρόνια: Απελευθέρωση της αγοράς ενέργειας, πάταξη φοροδιαφυγής, αντιμετώπιση της βόμβας του Ασφαλιστικού, άνοιγμα των κλειστών επαγγελμάτων, μέτρα για την παρακολούθηση των δαπανών από νοσοκομεία – ΔΕΚΟ-ΟΤΑ, ανάγκη επιτάχυνσης απορρόφησης του ΕΣΠΑ, μέτρα κατά του πληθωρισμού, λύση για ΟΣΕ, καλύτερος συντονισμός.
Υπήρχε καμιά αμφιβολία ότι θα φθάναμε ως εδώ - στο παραπέντε της άτακτης χρεοκοπίας;
Και όμως. Ο κ. Παπακωνσταντίνου, λίγες μέρες μετά την (τότε) αναχώρηση της τρόικας, πρόβαλε μέσω του φιλικού Τύπου τα πέντε «ΔΕΝ» του:
Δεν πωλούνται μονάδες της ΔΕΗ, το δημόσιο θα διατηρήσει το 51% της επιχείρησης. Δεν θα γίνουν απολύσεις στις ΔΕΚΟ. Δεν κινδυνεύει ο 13ος και 14ος μισθός στον ιδιωτικό τομέα. Δεν σχεδιάζεται η λήψη νέων μέτρων. Δεν αναθεωρείται το ΑΕΠ το 2010.
Σα να μην πέρασε μια μέρα, και το καλοκαίρι του 2010, η τρόικα έφυγε δηλώνοντας ότι θα επέστρεφε στις αρχές Σεπτεμβρίου προκειμένου να συμφωνηθεί, στις 6 του μήνα, το αναθεωρημένο Μνημόνιο.
Και τότε, επετράπη η υποκατάσταση όλων των εισπρακτικών μέτρων με άλλα.
Και τότε, μιλούσαμε για επαναξιολόγηση των κοινωνικών προγραμμάτων, για αναθεώρηση λειτουργίας των επικουρικών συντάξεων, για μείωση των αμοιβών στις ΔΕΚΟ και κυρίως στον ΟΣΕ, όπου ζητούσαν πλαφόν της τάξης των 50 εκ ευρώ στην προς τον ευρωβόρο οργανισμό κρατική επιχορήγηση.
Και τότε μιλούσαμε για τις εκκρεμείς και ληξιπρόθεσμες πληρωμές του Δημοσίου.
Πέρασαν δυο χρόνια και – μέχρι την έλευση της τρικομματικής κυβέρνησης – δεν άλλαξε τίποτε.
Μάλιστα, εκείνον τον Αύγουστο του 2010, μετά την αναχώρηση της τρόικας, ο κ. Παπανδρέου… απενοχοποίησε τις διακοπές και ζήτησε από τους υπουργούς του να ξεκουραστούν, επειδή… επί μήνες δούλεψαν σκληρά.
Ο ίδιος ξεκίνησε τις διακοπές του στις 2 Αυγούστου, πηγαίνοντας με το κανό του στην Πάρο. Και εκεί άρχισαν να τον επισκέπτονται, συνδυάζοντας το τερπνόν μετά του ωφελίμου οι «κηπουροί» του υπουργικού συμβουλίου και άλλοι σύμβουλοι.
Μάλιστα, όπως μάθαμε, ενοχλήθηκε από τους παπαράτσι, που τον τραβούσαν φωτογραφίες πάνω στο κανό και ζήτησε να γίνει σεβαστή η ιδιωτική του ζωή.
Τα ίδια έκανε και την επόμενη χρονιά, που αντί να κάτσει κάτω να εφαρμόσει τις αποφάσεις της 21ης Ιουλίου 2011 – για τις οποίες καταχειροκροτήθηκε στο υπουργικό συμβούλιο - πήρε πάλι το κανό και έφυγε για διακοπές.
Πού να τα πεις όλα αυτά και να μην σε πάρουν στο ψιλό!
Δυο χρόνια μετά τον Αύγουστο του 2010, ο κ. Παπανδρέου βρίσκεται και πάλι σε διακοπές.
Δικαιολογημένα, θα πείτε, αφού αυτή τη φορά δεν έχει πρωθυπουργικές ευθύνες – αν και είδαμε τι έκανε και όταν τις είχε.
Παρ’ όλα αυτά, όμως, διέκοψε τις διακοπές του για να εμφανιστεί στη Βουλή κατά τη συζήτηση του νομοσχεδίου για τα ανώτατα εκπαιδευτικά ιδρύματα και… να το καταψηφίσει!
Απίθανα, πρωτοφανή πράγματα. Έχει φύγει από την εξουσία και την προεδρία του κόμματος, παραμένει βουλευτής του κόμματος, το κόμμα του οποίου υπήρξε πρόεδρος στηρίζει μια συμμαχική κυβέρνηση, ο ίδιος έχει υποστηρίξει (στις 20 Ιουνίου, κατά την παρέμβασή του στη συνεδρίαση της Κ.Ο.) ότι «η συμμετοχή του ΠΑΣΟΚ στην κυβέρνηση πρέπει να είναι πολιτικά ουσιαστική, ανεξαρτήτως του τρόπου με τον οποίο θα πάρει μέρος σε αυτήν» και διακόπτει μπάνια και κανό για να καταψηφίσει την κυβέρνηση, η οποία σχηματίστηκε επειδή ο ίδιος δεν έκανε τίποτε επί πάνω από δύο χρόνια!
Και σα να μην έφθανε αυτό, είπε στην ομιλία του πως με αυτόν τον τρόπο «στέλνουμε λάθος μήνυμα στο εξωτερικό»!
Δηλαδή, το νόμο για τα πανεπιστήμια περίμεναν στο εξωτερικό για να πάρουν το (λάθος) μήνυμα!
Αυτό θα χάλαγε τη σούπα και όχι ο συνδυασμός πολιτικής ακινησίας και κινητικότητας με το κανό!
Φαντάζομαι ότι τώρα, το Χάρβαρντ είναι πανέτοιμο για τα σεμινάρια του κ. Παπανδρέου – τον προσεχή Σεπτέμβριο, βεβαίως, που εδώ θα δίνουμε μάχη για να παραμείνουμε στο ευρώ.
Α, να μην το ξεχάσω. Σκοπός των σεμιναρίων της έδρας Τζον Κέννεντι στο Χάρβαρντ, είναι να έλθουν οι φοιτητές σε επαφή με ακαδημαϊκούς, πολιτικούς και ακτιβιστές, προκειμένου να διαπιστώσουν αν επιθυμούν (οι φοιτητές) να ασχοληθούν με την πολιτική!
Δηλαδή πώς να πηγαίνεις τη χώρα σου στο ΔΝΤ, πώς να κάνεις διακοπές όταν η χώρα σου βουλιάζει, πώς να κάνεις ποδήλατο και κανό, πώς να οργανώνεις συμπόσια της Σύμης και γενικά οτιδήποτε άλλο εκτός από την διακυβέρνηση…
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου