Για 37+1 χρόνια με έκδηλα τα στοιχεία φεουδαρχικής διοίκησης το ΚΚΕ παραμόρφωσε την σχέση κόμματος και λαού. Έγινε κομμάτι, γρανάζι του συστήματος. Απουσίαζαν τόσον η έκφραση γνώμης όσο και η γνώμη. Αγωνιζόταν για τον λαό με αφηρημένες προσεγγίσεις όταν τα σχολεία, τα Πανεπιστήμια του λαού γινόντουσαν χωματερές ελπίδων.
Το ΚΚΕ γνήσιο κομμάτι του συστήματος έβλεπε τα Πακέτα Στήριξης να καταβροχθίζονται, άλλα έκανε την πάπια. Ο λαος θέλει σχολεία και πανεπιστήμια για τα παιδιά του, νοσοκομεία για την υγεία του και δουλειά.
Τι του πρόσφερε το ΚΚΕ; Τίποτα!
Με τα παιδιά του στο Αμερικάνικο Κολέγιο Αθηνών και τα ιδιωτικά άφησε τα σχολεία του λαού να γίνουν απόπατος του μέλλοντος. Αγωνίστηκε για την αποβιομηχανοποίηση της χώρας, το κλείσιμο τον εργοστασίων που γίνανε τσιπουράδικα, “πολιτιστικά κέντρα”και οι εργαζόμενοι μετατράπηκαν σε κρατικοδίαιτο λούμπεν. Γενικεύοντας, ο κακός επιχειρηματιας και οι καλοί εργάτες, οδήγησε την χώρα στην ανέχεια και στην εξάρτηση.
Οι Έλληνες έφυγαν, γύρισαν την πλάτη στο κόμμα της απάτης. Δεν μπορούν οι Έλληνες να καταλάβουν ότι ενώ αυτοί προσπαθούν να ξεφύγουν την φτώχεια οι χορτασμένοι θέλουν να το παίζουν φτωχοι και κουκουέδεςί. Κατάλαβαν την μεγάλη κοροϊδία. Υπάρχει κάτι αφύσικο οι μεγαλοκουκουέδες (Παπαρήγα) και οι διάφοροι μεγαλοαριστεροί ( Κωνσταντόπουλος....)να στέλνουν τα παιδία τους στο Κολέγιο και στα Ιδιωτικά άντι στα δημόσια σχολεία και την ίδια ώρα να αγωνίζονται εκ του ασφαλούς για τον λαό.
Το ΚΚΕ είναι ο καθρέφτης μιας κοινωνίας βυθισμένης σε χρόνια παρακμή. Παπαγαλίζει την ξύλινη γλώσσα του "μαρξισμού-λενινισμού-σταλινισμού", ιδεολογικά εξωραϊσμένη, ιστορικά προκαθορισμένη, ψεύτικη. Αναμασάει μεταπρατικά διάφορα τσιτάτα, -επιστράτευσε και τον Άρη Αλεξάνδρου που τόσο τον είχε φτυσει το κόμμα -, και επιλεκτικά τα μεταφέρει στο χαρτί (“Είναι ο Καπιταλισμός, ηλίθιε) και στον λαό για το θεωρητικό περιτύλιγμα κοινότοπης πολιτικής πρακτικής ανίκανο να παράγει γνήσια πρωτότυπη σκέψη. Στην Ελάδα δεν έχει γεννηθεί ακόμα ένας Gramsci. To ΚΚΕ ξέπεσε και αχρηστεύθηκε σαν πολιτική δύναμη επειδή δεν αφορά την ζωή μας, το έχουμε σαν ένα παλιό ρούχο συμβολικό και τελετουργικό. Είναι μία συνάθροισης παλαιοντολόγων που προσπαθούν να δώσουν ζωή σε απολιθώματα του παρελθόντος για να κατασκευάσουν ένα πολιτικό Jurassic Park. Σε στιγμές έντονης κοινωνικής κρίσης, μέσα σε μια εποχή που τα πάντα είναι ρευστά, η Νέα Τάξη έχει ορμήσει ακάθεκτη με τους ντόπιους δωσίλογους να επιβάλει τα Diktat της, το ΚΚΕ πάει πίσω στις εποχές του ενάντια και κόντρα. Χωρίς τίμιες και καθαρές επιλογές επιστρέφει στις πολιτικές διδαχές και παρακαταθήκες του Στάλιν, στα Γκούλαγκ, στην Γκεπεού στον ζντανοφισμό και στις "δίκες της Μόσχας". Είναι εμφανής η απουσία πολιτικού λογου, ακριβώς επειδή οι εξαγγελίες του έχουν πάψει να εκφράζουν σκοποθεσίες κοινωνικής συνοχής και λειτουργούν ερήμην των πραγματικών αναγκών της συλλογικής συμβίώσης. Το ΚΚΕ βλέπει τους Έλληνες σαν μικρά παιδιά, ηλίθια μικρά παιδιά που έχουν ανάγκη από μπροστάρη. Με τα συστηματικά του λαγούμια, πολιτική τσιτάτων, και μεταφυσική Ναστραντίν Χότζα ονειρεύεται τον Λένιν, αλλά σήμερα δεν υπάρχει Parvus.
Η μόνη ικανότητα που του έχει μείνει είναι να μαζεύει τους οπαδούς μαριονέτες και να τους κατεβάζει κοπαδιαστά σε μαζώξεις γεμάτες πάθος, υστερικούς σπασμούς, και κούφια συνθήματα χωρίς στόχο και σκοπό παρά μια κούφια, ξεπερασμένη ρητορεία περί "ταξικών αγώνων". Μας κατακλύζει με μια συνθηματολογία επαρχιώτικης νοοτροπίας και αφέλειας που μάχεται την κριτική σκέψη προκειμένου να πιστέψει ότι μπορεί να καταφέρει τα πάντα με παιδαριώδεις μανιχαϊστικές πολώσεις.
Πηγή:tabouri blogspot
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου