Φίλες και φίλοι,
Θα τη θυμόσαστε πάντα αυτή την ημερομηνία.
Σήμερα ορκίζεται μια Βουλή που αύριο… διαλύεται!
Δεν υπάρχει χαλάρωση.
Άρχισε, ήδη, η καινούργια μάχη.
Και αυτή τη μάχη θα τη δώσουμε με πίστη, με ενότητα, με αγάπη για την Πατρίδα, ένα μέτωπο αποφασισμένων Ελλήνων, και θα την κερδίσουμε!
Όπως κέρδισαν χθες, με μια μεγαλειώδη νίκη, αυξάνοντας τα ποσοστά τους, οι φοιτητές μας της ΔΑΠ στα Πανεπιστήμια.
Να τρέξουμε παντού. Με συντονισμό μεταξύ μας. Με ομοιογένεια στις θέσεις μας. Με την υποχρέωση ο καθένας να έρχεται σε επαφή με το κόμμα, ώστε να υπάρχει ενιαίος λόγος κι όχι αντικρουόμενα μηνύματα.
Ώστε να χτίζουμε λόγο πειστικό και αιχμηρό, απέναντι στα ξύλινα συνθήματα του λαϊκισμού.
Είχαμε προειδοποιήσει για την ακυβερνησία. Και κάναμε ό,τι μπορούσαμε για να την αποφύγει ο τόπος.
Η μάχη που αρχίζει από μεθαύριο, για τις νέες εκλογές, δεν αφορά κανένα κόμμα και την εκλογική του επιρροή.
-- Αφορά το αν η Ελλάδα θα παραμείνει μέσα στην Ευρώπη, μιαν Ευρώπη που και η ίδια αλλάζει,
-- Ή αν η Ελλάδα, θα υποχρεωθεί να βγει από την Ευρώπη, χάνοντας πολλά και ρισκάροντας ακόμα περισσότερα.
Ο Ελληνικός Λαός έχει μπροστά του δύο δρόμους:
Το είπα και χθες ξεκάθαρα:
Από τη μία, να αλλάξουμε τα πάντα στην Ελλάδα, με αλλαγές που να γίνονται, σε μια Ευρώπη που και αυτή αλλάζει.
Και από την άλλη, να ζήσουμε τον τρόμο της εξόδου από το Ευρώ, τον τρόμο της απομόνωσης, εκτός Ευρώπης, και της κατάρρευσης όσων είχαμε φτιάξει μέχρι τώρα.
Σήμερα, πολύ μεγάλο μέρος της κοινωνίας στρέφει το βλέμμα της πάνω μας.
Είμαστε εκείνοι που έγκαιρα ξεκαθαρίσαμε ότι το Μνημόνιο δεν έβγαινε.
Είμαστε εκείνοι που, όταν η χώρα βρέθηκε στο «παρά ένα» της χρεοκοπίας, στηρίξαμε το κούρεμα του χρέους και ανοίξαμε το δρόμο για αλλαγές στην Οικονομική Πολιτική. Ώστε να υπάρξει Ανάπτυξη και να βγούμε από την ατέλειωτη ύφεση.
Απέναντί μας είχαμε, από τη μια πλευρά, εκείνους που μας έφεραν ως εδώ. Και που μόλις ηττήθηκαν…Κι από την άλλη, έχουμε τώρα εκείνους που επιδιώκουν να βγούμε από το ευρώ. Και στις δέκα μέρες που μεσολάβησαν από τις εκλογές έδειξαν το πρόσωπό τους.
Επιδιώκουν να τα «σπάσουμε» με τους εταίρους μας.
Και να βγούμε από το ευρώ και την Ευρώπη.
Δεν έχουν σχέδιο. Κι αυτά που λένε καθημερινά οδηγούν σε πολύ χειρότερα απ’ αυτά που ζούμε ήδη.
Προκαλούν ανησυχία στους πολίτες. Πότε για τις καταθέσεις που θέλουν να τους βάλουν χέρι. Πότε για τις επενδύσεις που τις διώχνουν. Πότε για τις επιχειρήσεις που θέλουν να τις φορολογήσουν κι άλλο. Δηλαδή, να τις κλείσουν. Πότε για διάλυση της αστυνομίας που προτείνουν.
Δεν χρειάζεται εμείς να επισημαίνουμε τους κινδύνους που προκαλούν.
Τους αποκαλύπτουν οι ίδιοι.
Με ολοφάνερη αλαζονεία, αλλά και απίστευτη σύγχυση.
Πέρα από την αλαζονεία και τη σύγχυσή τους, υπάρχει κι ένα ακόμα χαρακτηριστικό τους, που δεν κρύβεται: ο φόβος για τον ίδιο τους τον εαυτό!
Απέκτησαν ξαφνική δύναμη που δεν την περίμεναν και… τρόμαξαν!
Δεν τρομάζουν μόνο τους πολίτες με αυτά που λένε…
Τρόμαξαν και οι ίδιοι από την ευθύνη μιας πιθανής διακυβέρνησης.
Είναι ανέτοιμοι και ανίκανοι να αναλάβουν τέτοιες ευθύνες.
Κι αυτό δεν αλλάζει, γιατί δεν έχουν ένα πρόσωπο, έχουν πολλά πρόσωπα.
Είναι ομοσπονδία από συνιστώσες αριστερών ομάδων. Που ξεκινάνε από τη νεκρανάσταση του σφυροδρέπανου και φτάνουν μέχρι την αναρχία.
Είναι ο φόβος που τους έκανε να μην θέλουν τη συμμετοχή τους σε μια Κυβέρνηση για το καλό της χώρας. Παρόλο που αυτή ήταν η εντολή του λαού.
Αν δεν ήταν φόβος, τότε δεν απομένει τίποτα άλλο από το να τους έσπρωξε η αλαζονεία να στείλουν την Χώρα σε νέες εκλογές.
Τους ενώνει μια αλαζονική διαμαρτυρία, αλλά τους διαλύει η ευθύνη!
Ρωτάνε κάποιοι: αν τους θεωρείτε τόσο επικίνδυνους γιατί προσφερθήκατε να στηρίξετε ακόμα και δική τους κυβέρνηση, με τη δική σας ανοχή;
Η απάντηση είναι απλή: Θέσαμε ως μοναδικό όρο να μείνει η Ελλάδα στο ευρώ. Κι αυτό δεν το άντεξαν.
Είναι συνασπισμός από συνιστώσες της γκρίνιας. Αλλά όχι κόμμα ευθύνης.
Εκτονώνουν τη διαμαρτυρία. Αλλά είναι ανίκανοι να βγάλουν τη χώρα από την κρίση.
Μόνοι τους τρομάζουν τον κόσμο.
Παραλύουν την αγορά, παραλύουν κάθε οικονομική δραστηριότητα.
Διώχνουν καταθέσεις κα παραλύουν ακόμα περισσότερο την οικονομία.
Η αγορά ανησυχεί μόνο που τους ακούει.
Πράγματι, σήμερα μεγάλο μέρος της κοινωνίας στρέφει τα μάτια του πάνω μας:
Βεβαίως υποστήκαμε κι εμείς μεγάλες απώλειες από την εκλογική μας δύναμη παλαιότερα.
Αλλά σήμερα τίποτε δεν είναι όπως παλαιότερα.
Σήμερα ο Λαός γνωρίζει ότι όλα αρχίζουν από την αρχή.
Και ότι μόνον η δική μας Παράταξη, μπορεί να συσπειρώσει όσους θέλουν να αντισταθούν στην καταστροφή της εξόδου από την Ευρώπη.
Και μόνον η δική μας Παράταξη μπορεί να δημιουργήσει μέτωπο αντίστασης στην απελπισία, το φόβο και την καταστροφή.
Είμαστε η μόνη δύναμη που έδειξε και διορατικότητα όταν έπρεπε και αποφασιστικότητα όταν χρειάστηκε.
Διαφωνήσαμε με μιαν αδιέξοδη πολιτική, αλλά και δεν διστάσαμε να αποτρέψουμε τα χειρότερα.
Μας κατηγορούν: Εσείς θα συνεχίσετε το Μνημόνιο, θα το σταματήσουμε!
Κάνουν λάθος και στα δύο: Εμείς έχουμε την γνώση και την ικανότητα να αλλάξουμε με ρεαλιστικό τρόπο το Μνημόνιο. Είμαστε εκείνοι που μπορούμε να λειτουργήσουμε με ρεαλιστικό τρόπο αντιμνημονιακά. Εκείνοι απλώς βγάζουν την Ελλάδα από την Ευρώπη και τη στέλνουν δεκαετίες πίσω…
Τώρα, αυτά που λέγαμε εμείς, τα λένε πλέον όλο και περισσότεροι στην Ευρώπη.
Να βγούμε από τη μονόπλευρη λιτότητα.
Να πιάσουμε τους στόχους μας με Ανάπτυξη.
Η Ευρώπη αλλάζει κατεύθυνση.
Έρχεται σε αυτά που λέγαμε εμείς από την αρχή.
Και τώρα η Ελλάδα μπορεί να επωφεληθεί.
Αλλά για να επωφεληθεί πρέπει να παραμείνει στην Ευρώπη.
Εμείς οι Έλληνες αδικηθήκαμε τα τελευταία χρόνια.
Αλλά και πρέπει να αλλάξουμε.
Γιατί και το αναπτυξιακό μας μοντέλο χρεοκόπησε και το σύστημα διακυβέρνησης απέτυχε.
Κάποιοι θέλουν να γυρίσουμε δεκαετίες πίσω.
Και είναι έτοιμοι να ρισκάρουν την έξοδο από την Ευρώπη.
Εμείς θέλουμε να αλλάξουμε τα πάντα: Και το σπάταλο κράτος και την παντοδύναμη γραφειοκρατία, και τις αδικίες του φορολογικού συστήματος, και την ανεργία και τα λουκέτα και τη φτώχεια.
Αλλά, για να γίνουν όλα αυτά, χρειάζεται πολιτική σταθερότητα. Χρειάζεται παραμονή στο ευρώ. Χρειάζονται ισχυρές συμμαχίες για την Ελλάδα.
Το κακό είναι ότι η Ευρώπη μας απογοήτευσε πολλές φορές το τελευταίο διάστημα. Και κάποιες φορές, ακούγοντας κάποιες δηλώσεις αξιωματούχων της Ευρώπης και δίκαια κανείς και εξοργίζεται και αγανακτεί.
Αλλά το καλό είναι ότι η Ευρώπη σήμερα αλλάζει.
Και για να αλλάξουμε την Ελλάδα πρέπει να παραμείνουμε σε μιαν Ευρώπη, που και εκείνη αλλάζει.
Οι δυνάμεις που σπρώχνουν την Ελλάδα έξω από την Ευρώπη θέλουν να παραμείνουμε κολλημένοι σε ένα παρελθόν που χρεοκόπησε.
Δεν θέλουν να «καταγγείλουν τα Μνημόνια» όπως λένε. Θέλουν να παραμείνουμε κολλημένοι στον κρατισμό και το λαϊκισμό.
Αν τους ακούγαμε, δέστε τι θα γινόταν;
Θα κατήγγειλε η Ελλάδα τη δανειακή σύμβαση.
Μετά θα σταματούσαν οι δανειστές μας να πληρώνουν τις δόσεις του νέου δανείου. Η Ελλάδα δεν θα μπορούσε να πληρώσει τις τρέχουσες υποχρεώσεις της και θα εξαναγκαζόταν να βγει από το ευρώ.
Η νέα δραχμή θα υποτιμούνταν τουλάχιστον στο μισό!
Οι αποδοχές θα έπεφταν κι αυτές στο μισό. Οι τιμές θα εκτοξευόταν σε όλα τα εισαγόμενα, και κυρίως στα τρόφιμα και στα καύσιμα.
Στο μεταξύ, θα έπεφτε στο μισό και η αξία των καταθέσεων στις τράπεζες. Αλλά και η αξία των ακινήτων.
Και το χρέος θα διπλασιαζόταν!
Η Ελλάδα θα ζούσε ολοκληρωτική καταστροφή.
Αυτός είναι ο εφιάλτης που μας φέρνουν όσοι μιλάνε για «μονομερή καταγγελία της σύμβασης».
Το πρόβλημα δεν είναι πια Μνημόνιο ή Καταγγελία του Μνημονίου.
Κανείς δεν συμφωνεί με το Μνημόνιο. Κι εγώ πρώτος είχα προβλέψει, ένα προς ένα, τα δεινά που θα φέρει. Και έγιναν ακριβώς όπως είχα προειδοποιήσει…
Αλλά δεν βρισκόμαστε στο 2010. Το πρόβλημα σήμερα είναι ουσιαστική τροποποίηση του Μνημονίου για να μείνουμε στο ευρώ και να βγούμε από την κρίση με Ανάπτυξη.
Η μονομερής καταγγελία της δανειακής Σύμβασης θα οδηγούσε σήμερα σε έξοδο από το ευρώ, και σε πολύ χειρότερα δεινά, απ’ αυτά που ζούμε σήμερα.
Οι Έλληνες έχουν χάσει ήδη τα τελευταία δύο χρόνια 34% του βιοτικού επιπέδου που είχαν πριν. Και με την πολιτική του Μνημονίου συνεχίζουν να χάνουν. Αυτό, με το δικό μας Σχέδιο, μπορούμε να το ανακόψουμε και να το αναστρέψουμε.
Κι αυτό θα κάνουμε!
Με την καταγγελία με το Μνημόνιο που μας προτείνουν θα χάσουμε, από τη μία μέρα στην άλλη, ακόμα ένα 50%! Θα πέσουμε πολύ χαμηλότερα. Πολύ-πολύ χαμηλότερα!
Αντί να σταματήσουμε την πτώση, όπως προσπαθούμε εμείς, προτείνουν να πηδήξουμε στο κενό.
Κι ύστερα δεν είναι μόνο η Οικονομία. Όσο η Ελλάδα βρίσκεται στην Ευρώπη είναι θωρακισμένη πολιτικά και γεωπολιτικά. Αν απομονωθεί από την Ευρώπη θα βρεθεί απόλυτα ευάλωτη σε ένα πολύ ασταθές περιβάλλον.
Με πολλούς γύρω της να μπαίνουν στον πειρασμό να εκμεταλλευτούν την αδυναμία της.
Χωρίς ερείσματα, χωρίς στηρίγματα, χωρίς καύσιμα, χωρίς τίποτε.
Και διαλυμένη εσωτερικά.
Αυτόν τον εφιάλτη φέρνουν. Κι αυτόν τον εφιάλτη προσπαθούμε να αποτρέψουμε.
Και επιτέλους, δεν χρειάζεται η Ελλάδα να ζήσει τέτοιον εφιάλτη. Γιατί έχει τη δυνατότητα να αναπτυχθεί και να βγει από την κρίση. Για να το καταφέρει, πρέπει να κάνει δύο πράγματα:
Να αλλάξει πραγματικά την οικονομική πολιτική του Μνημονίου και να αξιοποιήσει τον πλούτο της.
-- Πώς θα αξιοποιήσουμε τον πλούτο μας, αν δεν παραμείνουμε μέσα στην Ευρώπη;
-- Πώς θα αλλάξουμε την οικονομική πολιτική του Μνημονίου, αν τα σπάσουμε με τους εταίρους μας;
Αγαπητοί συνάδερφοι,
Η Ελλάδα οδηγήθηκε στο αδιέξοδο. Και τώρα αντιμετωπίζει την καταστροφή.
Η μονομερής λιτότητα την οδήγησε στο αδιέξοδο.
Και η έξοδος από το ευρώ, στην οποία την σπρώχνουν, την οδηγεί στην καταστροφή.
Είμαστε η μόνη δύναμη που αντισταθήκαμε στο αδιέξοδο της λιτότητας. Και τώρα αντιστεκόμαστε την έξοδο από το ευρώ.
Είμαστε η μόνη δύναμη που επιδιώκει την αλλαγή της μονόπλευρης λιτότητας, για να βγούμε από την κρίση, παραμένοντας στην Ευρώπη και το ευρώ.
Είμαστε στο μέσο δρόμο: Κόντρα σε αυτούς που μας έφεραν ως εδώ και δεν ήθελαν να αλλάξει τίποτε στο Μνημόνιο. Αλλά και κόντρα σε αυτούς που φέρνουν την καταστροφή εξόδου από το ευρώ, με πρόσχημα την πλήρη καταγγελία της δανειακής σύμβασης.
Εμείς διαλέγουμε το δύσκολο δρόμο. Που όμως είναι η μόνη διέξοδος από την κρίση.
Γι’ αυτό και η κοινωνία στρέφει τις τελευταίες μέρες, όλο και περισσότερο τα μάτια της πάνω μας.
Δημιουργούμε το μέτωπο των δυνάμεων που πιστεύουν στον Έλληνα και τις δυνάμεις του. Που πιστεύουν στην Ελλάδα και στον πλούτο της.
Το μέτωπο των φιλελεύθερων δυνάμεων που πιστεύουν στην Ευρώπη της Ανάπτυξης και της Αλληλεγγύης.
Όχι στην Ευρώπη που τιμωρεί τα πιο αδύναμα μέλη της για να συνετίσει τα υπόλοιπα, επιβάλλοντας σε όλους τη στασιμότητα, τη φτώχεια και τη συρρίκνωση.
Είμαστε η Ελλάδα που θέλει να αλλάξει τα πάντα, μέσα σε μιαν Ευρώπη που κι αυτή αλλάζει.
Αυτό δεν είναι μόνο δική μας επιλογή. Είναι ανάγκη της κοινωνίας.
Είναι αίτημα και εντολή της κοινωνίας. Όχι απλά για να αποφύγουμε τα χειρότερα. Αλλά για να βγούμε οριστικά από την κρίση.
Γύρω μας υπάρχουν άνθρωποι που έχασαν τα πάντα. Και είναι απελπισμένοι. Ανεργία, λουκέτα, φτώχεια...
Υπάρχουν ακόμα περισσότεροι που έχασαν πολλά, αλλά έχουν ακόμα να χάσουν. Και φοβούνται…
Γύρω μας, λοιπόν, υπάρχει η απελπισία και ο φόβος.
Υπάρχει και η οργή που δημιουργεί η απελπισία…
Υπάρχει και η σύγχυση που προκαλεί ο φόβος…
Αλλά υπάρχει ακόμα η ανάγκη όλων αυτών, από κάπου να πιαστούν και κάπου να πιστέψουν.
Μέσα σε μια θάλασσα απελπισίας, οργής και φόβου, υπάρχει η ανάγκη της Ελπίδας.
Αυτοί που οδήγησαν τη χώρα στα τωρινά αδιέξοδα δεν μπορούν να δώσουν Ελπίδα.
Αυτοί που απειλούν με ακόμα χειρότερη καταστροφή, δεν μπορούν να δώσουν Ελπίδα.
Ελπίδα μπορεί να δώσει μόνον ένα στέρεο σχέδιο –όπως το δικό μας- και μια βαθιά πίστη στον τόπο και στον Έλληνα, όπως η δική μας πίστη.
Ναι, η Ελλάδα, αν προσθέσει Ανάπτυξη στη σημερινή πολιτική, μπορεί να ανακάμψει μέσα σε ένα χρόνο το πολύ.
Αν σπάσει το τέρας της γραφειοκρατίας, μόνο ένα μέρος από τα κοινοτικά κονδύλια να απορροφήσει, μπορεί να σώσει ή να δημιουργήσει μέσα σε ένα χρόνο εκατοντάδες χιλιάδες θέσεις εργασίας! Γιατί ο πολίτης σήμερα δεν καταλαβαίνει μόνο από ευρώ. Κυρίως καταλαβαίνει από τις χιλιάδες θέσεων εργασίας που χάνονται ή κερδίζονται.
Αν αξιοποιήσει την πρόσθετη ρευστότητα που θα μπει στην αγορά μετά την ανακεφαλαίωση των τραπεζών, μπορούν να σωθούν δεκάδες χιλιάδες επιχειρήσεις που σήμερα είναι έτοιμες να κλείσουν.
Όλα αυτά είναι εφικτά. Γίνονται. Είναι άμεσα, αρκεί να υπάρξουν δύο πράγματα:
Πολιτική σταθερότητα και προσήλωση στο ευρώ.
Πώς θα γίνουν όλα αυτά, από μια Ελλάδα που «τα σπάει» με την Ευρώπη, ίσα-ίσα τη στιγμή που η Ευρώπη αλλάζει κι αυτή κι είναι πιο έτοιμη να ακούσει το αίτημα για Ανάπτυξη;
Εμείς είμαστε σήμερα περισσότερο από κάθε άλλη φορά, το Μέτωπο της Ελπίδας.
Το Μέτωπο των δημιουργικών και φιλελευθέρων δυνάμεων που θα ξαναδώσουν στην Ελλάδα την Ελπίδα.
Το Κοινωνικό Μέτωπο όλων των Ελλήνων, πέρα και πάνω από κόμματα, που θέλουν και την ευρωπαϊκή ταυτότητα της Ελλάδας και το ξεκίνημα της Ανάπτυξης.
Κάποιοι νομίζουν ότι… καταγγέλλοντας θα σώσουν τη χώρα.
Τους απαντάμε: Υπάρχει μόνο μια διέξοδος από την κρίση. Η Αναγέννηση και η Ανάπτυξη της Ελλάδας.
Κι από την άλλη πλευρά, υπάρχει πια ένας σίγουρος δρόμος καταστροφής.
Η καταγγελία της Ευρώπης και η έξοδος από το ευρώ!
Σε τέσσερις βδομάδες ο Ελληνικός λαός θα διαλέξει τη Ανάπτυξη και θα απορρίψει την καταστροφή.
Αγαπητοί συνάδελφοι,
Μέρα με την ημέρα πυκνώνουν οι δυνάμεις που στοιχίζονται γύρω μας για να αποτρέψουμε την καταστροφή και να ανοίξουμε το δρόμο για την Ανάπτυξη της χώρας.
Μέρα με τη μέρα στρέφονται σε μας, όλο και περισσότεροι που ψήφισαν διαφορετικά στις 6 Μαΐου.
Αυτή η συσπείρωση γίνεται και στη βάση και σε όλη την ενδιάμεση κλίμακα και στην κορυφή.
Και πρώτος εγώ, δείχνω έμπρακτα, ότι μπροστά στο καλό του τόπου, βάζω το «εμείς» πάνω απ’ όλα. Βάζω την προστασία της Ελλάδας πιο ψηλά από οποιαδήποτε άλλη σκέψη.
Γιατί, «οι καιροί ου μενετοί!»
Τη μάχη αυτή θα τη δώσουμε όλοι μαζί.
Ενωμένοι όσο ποτέ.
Αποφασισμένοι όσοι ποτέ.
Και θα την κερδίσουμε για λογαριασμό όλων των Ελλήνων.
Ανεξάρτητα από το τι ψήφιζαν παλαιότερα.
Ανεξάρτητα από το τι ψήφισαν πριν δέκα μέρες.
Είναι η συσπείρωση όλων των Ελλήνων που διαλέγουν την Ελπίδα από τη βεβαιότητα της Καταστροφής.
Πατάμε γερά πάνω στην Ελληνική κοινωνία.
Το ενωτικό μας μήνυμα, συσπειρώνει τον κόσμο.
Κι η συσπείρωση του κόσμου μας δίνει δύναμη.
Κι όσο περισσότερο συσπειρώνεται ο λαός στη δική μας επιλογή, τόσο περισσότερο Ελπίδα ακτινοβολούμε.
Οι Έλληνες ενώνονται και προχωρούν στο δρόμο της Ανάπτυξης, στο δρόμο της Ευρώπης, στο δρόμο όπου πρωτοστατούν οι δυνάμεις του κοινωνικού φιλελευθερισμού, που εκφράζουν και τις καλύτερες παραδόσεις του Ελληνικού Έθνους.
Πάντα ήμασταν Ελεύθερος λαός, με φιλελεύθερα ιδανικά και ισχυρή αλληλεγγύη μεταξύ μας.
Μας ένωνε η αγάπη για την Πατρίδα μας, το προσωπικό φιλότιμο, το σθένος και το πείσμα του καθενός μας.
Αυτά όλα – φιλοπατρία, φιλότιμο, σθένος και πείσμα – μας συγκρατούσαν στα δύσκολα και μας όπλιζαν με κουράγιο. Αυτά μας ένωναν πάντα.
Αυτά υπήρξαν ανέκαθεν τα ανίκητα όπλα μας:
Αυτά μας ενώνουν και σήμερα.
Με αυτά θα νικήσουμε!
Είμαστε το μέτωπο της Ευρώπης και της Ελπίδας.
Για μιαν Ελλάδα που αλλάζει σε μιαν Ευρώπη που αλλάζει. Για μιαν Ελλάδα που αποκρούει το φόβο. Που αποκρούει την καταστροφή. Που απορρίπτει τις λαθεμένες επιλογές του χθες. Που απορρίπτει τις «συνιστώσες» της μόνιμης διαμαρτυρίας.
Πάμε όλοι μαζί.
Καλό αγώνα.
Καλή δύναμη.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου