Με έχει καταλάβει κατήφεια. Όσο περνάνε οι ώρες μετά τον ανασχηματισμό εδραιώνεται μέσα μου η πεποίθηση ότι μοναδικός στόχος του πρωθυπουργού ήταν η ικανοποίηση των διαφόρων κομματικών φατριών του ΠΑΣΟΚ, αδιαφορώντας για τις συνέπειες για την Ελλάδα.
Στο κρίσιμο υπουργείο Οικονομικών ο πρωθυπουργός τοποθέτησε ως υπουργό τον κ. Βενιζέλο και αναπληρωτή υπουργό τον κ. Οικονόμου. Και οι δύο είναι εκφραστές του πολιτικού λαϊκισμού. Στόχος τους ήταν πάντοτε η ικανοποίηση της γαλαρίας. Σταθερό και μόνιμο αποτύπωμα της πολιτικής του κ. Βενιζέλου είναι η ετήσια επιβάρυνση των φορολογουμένων με 700 εκ. ευρώ που δίδονται για την ικανοποίηση της ΓΕΝΟΠ ΔΕΗ. Κάθε χρόνο πληρώνουμε 700 εκ. εξ αιτίας του κ. Βενιζέλου. Στον κ. Βενιζέλο χρωστάμε επίσης τα ακριβά Ολυμπιακά Ακίνητα που από το 2004 σαπίζουν ανεκμετάλλευτα. Πριν από μόλις 75 μέρες, ο κ. Οικονόμου ζητούσε να καταγγείλουμε το μνημόνιο επειδή προκάλεσε ένα καταστροφικό πρόβλημα χρέους. Σε αυτούς τους δύο ανέθεσε ο κ. Παπανδρέου να εφαρμόσουν το μνημόνιο, να αποκρατικοποιήσουν τη ΔΕΗ και τις άλλες ΔΕΚΟ και να περιορίσουν τις δαπάνες του Δημοσίου!
Το Δημόσιο για να καλύψει τις δαπάνες που δεν εννοεί να περιορίσει, βάζει χέρι στις τράπεζες ρουφώντας τις καταθέσεις τους με κάθε νέα έκδοση γραμματίων του Δημοσίου, με αποτέλεσμα το στραγγαλισμό των τραπεζών και της ιδιωτικής οικονομίας. Ο κίνδυνος να βρεθούν οι τράπεζες προ αδιεξόδου είναι μόνιμος και καθημερινός εξ αιτίας της κυβερνητικής δαπανηρής ακράτειας. Οποιαδήποτε στιγμή οι Ελληνικές τράπεζες μπορούν να γίνουν το θύμα επιθετικής εξαγοράς από κάποια Γαλλική ή Γερμανική τράπεζα. Μια χαψιά θα τις κάνουν και θα αφελληνιστεί το ελληνικό τραπεζικό σύστημα που μέχρι πριν από 3 χρόνια ήταν πηγή αισιοδοξίας για την Ελληνική οικονομία.
Ποτέ δεν είχα αντίρρηση να πουληθούν Ελληνικές επιχειρήσεις σε μεγάλες ξένες. Σε λογικές και ανταγωνιστικές τιμές. Όχι όμως σε τιμές τις οποίες έχει εξευτελίσει το Ελληνικό Δημόσιο. Μόνο με το 2% του Φόρου Μεγάλης Ακίνητης Περιουσίας η κυβέρνηση κατάφερε να μειώσει την αξία της ακίνητης περιουσίας του κατά τουλάχιστον 150 δις ευρώ. Από 300 δις πριν από τον ΦΜΑΠ σε 150 δις μετά τον ΦΜΑΠ. Γιατί; Για να πουληθεί φθηνά η περιουσία του Δημοσίου; Όλες οι κυβερνήσεις αγωνιούν για τη τύχη των τραπεζών τους από ενδεχόμενο κούρεμα των Ελληνικών ομολόγων. Όλες οι κυβερνήσεις πλην της Ελληνικής, παρά το γεγονός ότι οι Ελληνικές τράπεζες είναι περισσότερο εκτεθειμένες στα Ελληνικά ομόλογα. Όχι εκουσίως, αλλά επειδή εκβιάστηκαν να τα αγοράσουν.
Τους επόμενους μήνες κινδυνεύουν να αφελληνιστούν μεγάλες Ελληνικές επιχειρήσεις (τράπεζες και ΔΕΚΟ) αντί πινακίου φακής εξ αιτίας της άρνησης της κυβέρνησης του κ. Παπανδρέου να περιορίσει δραστικά τις κρατικές δαπάνες για να επιτύχει, ήδη από το 2011, ένα μικρό πρωτογενές πλεόνασμα.
Η ευθύνη για τις δυσμενείς εξελίξεις βαρύνει 100% την κοινοβουλευτική ομάδα του ΠΑΣΟΚ που στήριξε με ενθουσιασμό την επιστροφή του κ. Παπανδρέου στον λαϊκισμό του παρελθόντος. Μόνο που η σημερινή πραγματικότητα δεν είναι ίδια με εκείνη της δεκαετίας του ’80 ή του ’90. Τα περιθώρια για επιπολαιότητες και ανοησίες που υπήρχαν τότε, σήμερα δεν υπάρχουν πια.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου