Το εντυπωσιακό δεν είναι η αποτυχία του λεγόµενου «προγράµµατος δηµοσιονοµικής προσαρµογής».
Αυτή την είχαµε προβλέψει πολλοί και από την πρώτη ηµέρα. ∆εν ήθελε άλλωστε και ιδιαίτερη σοφία: η ύφεση θα βύθιζε τα έσοδα και το πολιτικό κόστος δεν θα επέτρεπε να µειωθούν οι δαπάνες.
Αποτέλεσµα;
Ελλειµµα 8 δισ. ευρώ, µόνο µέσα στο α’ τρίµηνο του 2011.
Το εντυπωσιακό είναι ότι η κυβέρνηση ετοιµάζεται να αντιµετωπίσει την αποτυχία µε την ίδια συνταγή που οδήγησε στην αποτυχία.
Αύξηση φόρων και µείωση εισοδηµάτων.
Τέτοια εµµονή στην καταστροφή αρχίζει να γίνεται αντικείµενο ιατρικού ενδιαφέροντος.
Αλλά δεν βλέπω να ασχολείται κανείς.
Παρ’ όλο που η κατάσταση είναι κρίσιµη και η πραγµατικότητα πιεστική.
∆ιότι αυτή τη στιγµή το µνηµόνιο έχει αποτύχει και στους δύο στόχους που έθεσε: τα ελλείµµατα δεν περιορίζονται, ενώ ούτε η Ελλάδα δείχνει ικανή να επιστρέψει στις αγορές σε ορατό ορίζοντα χρόνου, κυρίως λόγω του χρέους.
Ως προς το δεύτερο πρόβληµα, γίνονται πολλές συζητήσεις και ακούγονται πολλές προτάσεις. Αναδιάρθρωση, επιµήκυνση, ήπια αναδιάρθρωση, επανασχεδιασµός , ότι βάλει το µυαλό του ανθρώπου.
Ως προς το πρώτο όµως, άκρατου τάφου σιωπή.
Ούτε καν η κυβέρνηση δεν τοκουβεντιάζει! Ακόµη περισσότερο που εκκρεµεί µια ουσιαστική και πειστική απάντηση στην πρόταση Σαµαρά για τόνωση της οικονοµίας και της αγοράς µέσααπό τη µείωση των φόρων.
∆εν είναι σωστή;
Σύµφωνοι, αλλά γιατί;
Ακόµη περισσότερο που η βασική υπόθεση της κυβερνητικής πολιτικής έχει ως τώρα διαψευστεί.
Μας έλεγαν πέρυσι ότι µια σκληρή περισταλτική πολιτική χρειάζεται για τον άµεσο και δραστικό περιορισµό των ελλειµµάτων, ώστε η χώρα να επιστρέψει το ταχύτερο δυνατόν στις αγορές. Και ότι η φορολογική πίεση θα αντικατασταθεί σταδιακά από την αντιµετώπιση της φοροδιαφυγής.
Οπως ξέρουµε, τίποτε απ’ όλα αυτά δεν συνέβη. Αλλά τώρα που η επιστροφή στις αγορές παραπέµφθηκε στις ελληνικές καλένδες γιατί δεν µπορεί να χαλαρώσει η περισταλτική πολιτική;
Αφού η κυβέρνηση απέτυχε να βρει λύσεις µέσα από την ύφεση και την εσωτερική υποτίµηση, γιατί να µην ψάξουν λύσεις µέσα από µια µετρηµένη αναθέρµανση της οικονοµίας;
∆υστυχώς όµως αυτή την ουσιαστική συζήτηση δεν την κάνει κανείς.
Ισως επειδή η κυβέρνηση συγχέει την αποφασιστικότητα µε τον δογµατισµό.
Εκεί που χρειάζεται δογµατισµό εµφανίζεται αναποφάσιστη.
Και εκεί που χρειάζεται αποφασιστικότητα γίνεται δογµατική.
Του Γ.Πρετεντέρη από Το Βήμα.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου