Σημείωση Αντίλογου : Μάλλον δεν το αντιλαμβανόμαστε ΟΛΟΙ...Αυτοί που πρέπει να το αντιληφθούν κάνουν τους αδιάφορους...
ΑΠΟ ΤΗΝ ΑΛΛΗ ΠΛΕΥΡΑ, όµως, η κυβέρνηση είναι υποχρεωµένη να βρει στους επόµενους εννέα µήνες άλλα 4,2 δισ. (αν όχι περισσότερα...) εφόσον θέλεινα πιάσει τους στόχους του προγράµµατος. Κι αυτή η απαίτηση προκύπτει όχι από κάποιο απρόβλεπτο ή απροσδόκητο γεγονός, αλλά επειδή αυτό ακριβώς το πρόγραµµα προσαρµογής δεν αποδίδει τα αναµενόµενα.
ΕΝΑ ΦΥΣΙΟΛΟΓΙΚΟΣ άνθρωπος θα προσπαθούσε φυσικά να βρει αυτά τα 4,2 δισ. που λείπουν κι αυτό κάνει η κυβέρνηση. Ταυτοχρόνως, όµως, θα αναρωτιόταν τι είναι αυτό που πάει στραβά, πού βρίσκεται το λάθος, µήπως και µπορέσει να το διορθώσει. Κι αυτό η κυβέρνηση δεν το κάνει.
ΑΛΛΑ ΑΝ ΔΕΝ ΒΡΕΙΣ το λάθος, τότε δεν έχει νόηµα να βρεις τα 4,2 δισ. ∆ιότι σε λίγο θα ψάχνεις για τόσα κι άλλα τόσα αφού η ίδια πολιτική δεν κάνει τίποτα άλλο από το να παράγει τα ίδια αποτελέσµατα.
ΟΤΙ ΕΙΝΑΙ η ίδια πολιτική, δεν υπάρχει καµία αµφιβολία. Ολοι οι σχεδιασµοί του οικονοµικού επιτελείου µπορεί να εµφανίζονται σε διάφορες εκδοχές αλλά εξακολουθούν να περιστρέφονται γύρω από την κολασµένη συνταγή «αύξηση φόρων, µείωση εισοδηµάτων».
ΚΟΛΑΣΜΕΝΗ επειδή σε στέλνει κατευθείαν στην Κόλαση –ο δρόµος για την οποία είναι, ως γνωστόν, στρωµένος µε τις καλύτερες προθέσεις...∆ιότι όσο µειώνονται τα εισοδήµατα τόσο λιγότερα φορολογικά έσοδα θα εισπράττεις και γι’αυτό θα αυξάνεις και άλλο τους φόρους που θα πετσοκόβουν ακόµη περισσότερο τα εισοδήµατα κ.ο.κ.Είναι το σπιράλ της ύφεσης.
ΠΛΗΡΟΦΟΡΟΥΜΑΙ, ας πούµε, πως ούτε τον «φόρο στην γκαζόζα» (για τον οποίο καλαµπουρίζαµε εδώ πριν από µερικές µέρες...) θα γλιτώσουµε: ο Ειδικός Φόρος Κατανάλωσης στα... αναψυκτικά (!) αποτελεί δέσµευση και συµπεριλαµβάνεται στο Μνηµόνιο για να ισχύσει από το 2012.
Σημείωση Αντίλογου : Ο κλάδος που μέχρι σήμερα δεν είχε ιδιαίτερα προβλήματα ας ετοιμαστεί να δεί τους τζίρους του να μειώνονται και φυσικά το οικ. επιτελείο τις εισπράξεις του να καταρρέουν...
ΤΟ ΠΡΟΒΛΗΜΑ της κυβέρνησης είναι ότι όπως έγιναν τα πράγµατα κι αφού έχασε πολύτιµο χρόνο για τον ουσιαστικό περιορισµό του κράτους και των δηµοσίων δαπανών, αφού δεν βοήθησε να πνεύσει ούτε ένα αεράκι ανάπτυξης, πάλι στην ίδια συνταγή θα αναγκαστεί να καταφύγει για να πιάσει τους άµεσους στόχους της.
ΤΟ ΕΡΩΤΗΜΑ, λοιπόν, δεν είναι οικονοµικό είναι πολιτικό. Πόση πολιτική στήριξη θα εξακολουθήσει να έχει βαδίζοντας αυτήν την πορεία; Και πόσο πολιτικό κεφάλαιο διαθέτει ακόµη για να ξοδέψει;
ΣΤΟ ΠΟΛΙΤΙΚΟ αυτό ερώτηµα δεν διαθέτωπροσωπικά καµία απάντηση. Ελπίζω, όµως, να διαθέτει η κυβέρνηση.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου