Η ΣΥΖΗΤΗΣΗ του λεγόµενου «Μεσοπρόθεσµου ∆ηµοσιονοµικού Πλαισίου 2012-2014» παρουσιάζει ένα αντικειµενικό πολιτικό πρόβληµα. Οτι η κυβέρνηση συζητάει µέτρα ύψους 15 δισ. σε βάθος µιας τριετίας – τη στιγµή που η κοινοβουλευτική εντολή της εξαντλείται πολύ νωρίτερα...
ΕΩΣ ΤΩΡΑ, ανάλογο πρόβληµα δεν είχε προκύψει. Το Μνηµόνιο ολοκληρώνεται τον Μάιο 2013 και η κυβερνητική τετραετία τον Οκτώβριο του ίδιου έτους. Θεωρητικά η (όποια) νέα κυβέρνηση προκύψει θα παραλάβει τη χώρα απαλλαγµένη από συγκεκριµένες δεσµεύσεις και υποχρεώσεις ώστε να εφαρµόσει ελευθέρως τη δική της πολιτική.
ΑΝ, ΟΜΩΣ, είναι να συµφωνηθεί από τώρα ότι τα µέτρα του Μνηµονίου θα επεκταθούν και πέραν του Μνηµονίου,άρα και πέραν της τετραετίας, προκύπτει ένα ζήτηµα δηµοκρατικής τάξεως: ποιος µπορεί να αναλάβει αυτήν την ευθύνη;
ΕΝΑΣ ΛΟΓΙΚΟΣ δρόµος είναι εκείνος που φαίνεται να προκρίνει η κυβέρνηση. Να εξασφαλιστεί, δηλαδή, από τώρα µια ευρύτερη συναίνεση τουλάχιστον για το γενικό πλαίσιο των δεσµεύσεων. Ετσι, όποιος κι αν κερδίσει τις εκλογές θα έχει δεσµευτεί σε µια σειρά από µετεκλογικούς στόχους.
ΑΛΛΑ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ καθόλου βέβαιο ότι η αξιωµατική αντιπολίτευση θα συµφωνήσει µε αυτήν τη λογική. Για δύο λόγους.
ΠΡΩΤΟΝ, επειδή η αξιωµατική αντιπολίτευση(εξ όσωνλέει) διαφωνείµε την ουσία της πολιτικής του Μνηµονίου. Υποστηρίζει, δηλαδή, ότι είναι µια περιοριστική πολιτική, η οποία οδηγεί στην ύφεση και το αδιέξοδο, ενώ θεωρεί ότι η κυβέρνηση θα έπρεπε να προκρίνει µια αναπτυξιακή πολιτική. Πώς, λοιπόν, θα συµφωνήσει µε µέτρα που θα υλοποιούν την πολιτική µε την οποία διαφωνεί;
ΔΕΥΤΕΡΟΝ, επειδή το περιεχόµενο της οικονοµικής πολιτικής θα βρεθεί στο επίκεντρο της επόµενης εκλογικής αναµέτρησης όποτε γίνει. Πώς θα δεχθεί, όµως, η Ν.∆.να προσέλθει σε µια αναµέτρηση έχοντας προηγουµένως αφοπλιστεί πολιτικά, αφού θα έχει προκαταβολικά δεσµευτεί για την πολιτική που θα ακολουθήσει – αν και εφόσον εκλεγεί;
ΥΠΟ ΑΥΤΗΝ την έννοια, λοιπόν, µάλλον θα πρέπει η κυβέρνηση να αναζητήσει κάποια άλλη διαδικασία για τα 15 δισεκατοµµύρια. Ακόµη περισσότερο που εµµέσως τίθεται το θέµα και της δικής της εκλογικής στρατηγικής.
ΕΙΝΑΙ, λόγου χάρη, δυνατόννα πάει σε εκλογές χωρίς να έχει βγάλει προηγουµένως τη χώρα από το Μνηµόνιο ώστε να µπορέσει να πει στους πολίτες «ορίστε, οι θυσίες σας έπιασαν τόπο»; Κι αν πάει σε εκλογές υπό καθεστώς παρατεταµένου Μνηµονίου, τι θα πει στους ψηφοφόρους; Ψηφίστε µας για να συνεχίσουν τα ίδια;
ΣΤΗΝ ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ, βεβαίως, ισχυρίζονται ότι δεν σκέφτονται τις εκλογές. Λογικό – προς το παρόν... Αλλά κάποια στιγµή θα αρχίσουν να τις σκέφτονται. Εκτός κι αν τις σκεφτούν ξαφνικά!
Του Γ.Πρετεντέρη από Τα ΝΕΑ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου