ΕΠΙ ΤΗΣ ουσίας, η κυβέρνηση απεδέχθη πλήρως το δόγµα του ∆ΝΤ και της τρόικας πως για τα δεινά του τόπου ευθύνεται η έλλειψη ανταγωνιστικότητας λόγω υψηλού κόστους εργασίας. Κι ότι περιορίζοντας το κόστος εργασίας, η ανταγωνιστικότητα θα αποκατασταθεί. Η περιστολή των αποδοχών θα φέρει και πτώση των τιµών.
ΕΙΝΑΙ ΑΚΡΙΒΏΣ η συνταγή που απέτυχε στην Αργεντινή. Στα τέλη της δεκαετίας του 1990, προσπάθησε να διατηρήσει την υψηλή ισοτιµία του πέσο µε το δολάριο ακολουθώντας µια τριετή πολιτική «εσωτερικής υποτίµησης». Αποτέλεσµα; Η οικονοµία της κατέρρευσε το 2001 και χρειάστηκαν τέσσερα, πέντε χρόνια και πεντέξι κυβερνήσεις για να συνέλθει.
ΕΙΝΑΙ ΑΚΡΙΒΏΣ η συνταγή που ο Ουίνστον Τσόρτσιλ χαρακτήρισε κάποτε ως «το σοβαρότερο λάθος της ζωής µου».
Ως υπουργός Οικονοµικών, επανασύνδεσε στα µέσα της δεκαετίας του ‘20 τη λίρα µε τον χρυσό και την υπερτίµησε σε σχέση µε το δολάριο. Αποτέλεσµα; Η βρετανική οικονοµία οδηγήθηκε σε «εσωτερική υποτίµηση» και βυθίστηκε σε πολυετή και πρωτοφανή ύφεση.
ΘΑ ΜΠΟΡΟΥΣΑ να πολλαπλασιάσω τα παραδείγµατα, δεν θα το κάνω. Ο δρόµος αυτός δεν είναι απλώς αδιέξοδος, ούτε µόνο δυσβάσταχτος, είναι κυρίως καταστροφικός. Για δυο λόγους που αποτελούν πλέον κοινό τόπο – πλην ίσως ∆ΝΤ και ελληνικής κυβερνήσεως...
ΠΡΏΤΟΝ, ΠΕΡΑΣΑΝ οι εποχές που η ανταγωνιστικότητα ήταν ζήτηµα κόστους εργασίας – διαφορετικά, το Μπανγκλαντές θα ήταν σήµερα η ανταγωνιστικότερη χώρα του κόσµου.
Είναι χαρακτηριστικό, ας πούµε, ότι από την αρχή του 2010 στην Ελλάδα πέφτουν µεν οι αµοιβές αλλά οι τιµές ανεβαίνουν. Αρα, η εξίσωση δεν λειτουργεί τόσο απλά, υπάρχουν κι άλλοι παράµετροι που την προσδιορίζουν.
ΔΕΥΤΕΡΟΝ, η Ελλάδα δεν έχει µόνο πρόβληµα ανταγωνιστικότητας αλλά και χρέους. Η «εσωτερική υποτίµηση» όµως και η ύφεση που τη συνοδεύει δεν κάνουν τίποτα άλλο από το να καθιστούν επαχθέστερο το χρέος.
ΓΙΑ ΝΑ το πω απλά: η χώρα κινδυνεύει να κλατάρει. Οπως η Αργεντινή πριν από δέκα χρόνια. Κινδυνεύει να υποστεί και µια «εσωτερική υποτίµηση» και µια διεθνή χρεοκοπία. ∆ιότι το ένα δεν διασφαλίζει την αποτροπή του άλλου – ίσα ίσα...
ΤO ΠΟΛΙΤΙΚΟ ερώτηµα είναι ποια κυβέρνηση, µε ποια µέθοδο και ποια προοπτική θα διαχειριστεί αυτήν την πορεία. Με ποιο αποτελέσµατα. Και για πόσο διάστηµα. ∆ιότι, αν κατάλαβα καλά, ακόµη κι οι βουλευτές του ΠΑΣΟΚ έχουν φτάσει στα όριά τους.
Του Γ.Πρετεντέρη από Τα ΝΕΑ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου