Δέκα συμμαθητές από το Γυμνάσιο ξαναβρέθηκαν μετά από τριάντα (30) χρόνια και άρχισαν να κάνουν καθημερινή παρέα. Με διαφορετική οικονομική κατάσταση ο καθένας τους, αποφάσισαν να βρίσκονται στο καφενείο/ουζερί «Ο Τιτανικός» όπου έπιναν τις μπυρίτσες τους και έκαναν καθημερινό λογαριασμό 100€.
Οι δέκα (10) φίλοι μας επίσης συμφώνησαν να πληρώνουν τον λογαριασμό με βάση την οικονομική κατάσταση του καθενός που όλοι θεώρησαν δίκαιο. Έτσι πλήρωναν τον λογαριασμό ως κάτωθι (όπως περίπου πληρώνουμε τους φόρους μας):
Όνομα | Πληρώνει | Εργασία | Εισόδημα | |
1 | Αρτέμιος | ταμείο ανεργίας | 5.000€ | |
2 | Βασίλειος | ταμείο ανεργίας | 5.000€ | |
3 | Γεώργιος | ταμείο ανεργίας | 5.000€ | |
4 | Δημήτριος | ταμείο ανεργίας | 5.000€ | |
5 | Ευστάθιος | 1€ | Part time ταμίας | 10.000€ |
6 | Ζαφείρης | 2€ | Τεχνικός Η/Υ | 15.000€ |
7 | Ηρόδοτος | 8€ | Δημόσιος υπάλληλος | 25.000€ |
8 | Θεοφάνης | 12€ | Δικηγόρος | 40.000€ |
9 | Ιγνάτιος | 22€ | Γιατρός | 70.000€ |
10 | Κωνσταντίνος | 55€ | Επιχειρηματίας | 200.000€ |
ΣΥΝΟΛΟ | 100€ |
Οι φίλοι μας, πλήρως ικανοποιημένοι με την συμφωνία, βρισκόταν καθημερινά για τις μπυρίτσες τους. Ο καφετζής, ο Δήμος, που απέκτησε ξαφνικά δέκα (10) νέους πελάτες από το πουθενά, σαν επιχειρηματικό μυαλό που ήταν, και για να μην τους χάσει από πελάτες, τους λέει ένα Σαββατόβραδο:
«Επειδή είσαστε οι καλύτεροι πελάτες μου, θα σας κάνω έκπτωση 20€ στον λογαριασμό σας! Έτσι από εδώ και στο εξής θα μου δίνετε 80€ για τις μπύρες σας αντί για 100€!».
«Επειδή είσαστε οι καλύτεροι πελάτες μου, θα σας κάνω έκπτωση 20€ στον λογαριασμό σας! Έτσι από εδώ και στο εξής θα μου δίνετε 80€ για τις μπύρες σας αντί για 100€!».
Ξαφνικά οι δέκα (10) φίλοι μας απέκτησαν ένα πρόβλημα να λύσουν: τι ποσό θα πλήρωνε τώρα ο καθένας τους εάν συνέχιχαν να πληρώνουν τον λογαριασμό όπως πληρώνουμε τους φόρους μας; Πως θα μοίραζαν την μείωση των 20€ μεταξύ των;
Ο Αρτέμιος (1ος) είπε στους υπόλοιπους ότι λογικό θα ήταν οι τέσσερις πιο φτωχοί να συνεχίσουν να μην πληρώνουν τίποτε, και οι υπόλοιποι έξι να μοιραστούν την έκπτωση ισόποσα μεταξύ των. Δηλαδή ο καθένας από τους έξι να πληρώνει 3,33€ λιγότερα. Εάν γινόταν αυτό, ο Ευστάθιος (5ος), και ο Ζαφείρης (6ος), πίνοντας δωρεάν μπύρες, θα κέρδιζαν και χρήματα καθημερινά! Αυτή η ιδέα απορρίφτηκε πάραυτα από τους υπόλοιπους!
Έτσι οι δέκα (10) φίλοι μας ζήτησαν την βοήθεια του Δήμου του καφετζή που τους πρότεινε την παρακάτω λύση:
Όνομα | Πλήρωνε | Πληρώνει | Διαφορά | % μείωσης | |
1 | Αρτέμιος | ||||
2 | Βασίλειος | ||||
3 | Γεώργιος | ||||
4 | Δημήτριος | ||||
5 | Ευστάθιος | 1€ | 1€ | 100% | |
6 | Ζαφείρης | 2€ | 1€ | 1€ | 50% |
7 | Ηρόδοτος | 8€ | 5€ | 3€ | 38% |
8 | Θεοφάνης | 12€ | 8€ | 4€ | 33% |
9 | Ιγνάτιος | 22€ | 18€ | 4€ | 18% |
10 | Κωνσταντίνος | 55€ | 48€ | 7€ | 13% |
ΣΥΝΟΛΑ | 100€ | 80€ |
Και οι δέκα (10) φίλοι μας είχαν κάθε λόγο να είναι ευχαριστημένοι. Οι τέσσερις (4) πιο φτωχοί εξακολουθούν να πίνουν τις μπυρίτσες τους δωρεάν. Ο πέμπτος (5ος) της παρέας (Ευστάθιος) δεν πληρώνει πλέον τίποτε. Οι πέντε που θα συνεχίζουν να πληρώνουν τον λογαριασμό, τώρα πληρώνουν λιγότερα.
Όμως, όταν βρέθηκαν έξω από το καφενείο, άρχισαν να συγκρίνουν πόσο λιγότερο πλήρωνε ο καθένας και έτσι άρχισαν οι γκρίνιες…
· «Εγώ κέρδισα μόνο 1€ από την έκπτωση» είπε ο Ευστάθιος (5ος). «Αλλά οΚωνσταντίνος κέρδισε 7€!»
· «Σωστά» είπε ο Ζαφείρης (6ος). «Και εγώ κέρδισα 1€ αλλά είναι αδικία που ο Κωνσταντίνος κέρδισε 700% περισσότερα!»
· «Αυτό είναι αλήθεια» είπε ο Ηρόδοτος (7ος). «Εγώ κέρδισα 3€ και αυτός 7€. Οι πιο πλούσιοι κερδίζουν τα πιο πολλά!»
· Ταυτόχρονα σχεδόν οι τέσσερις (4) πρώτοι (Αρτέμιος, Βασίλειος, Γεώργιος και Δημήτριος) ούρλιαζαν: «ΜΙΣΟ ΛΕΠΤΟ. Εμείς ΔΕΝ ΚΕΡΔΙΣΑΜΕ ΑΠΟΛΥΤΩΣ ΤΙΠΟΤΕ. Το σύστημα εκμεταλλεύεται μονίμως τους φτωχούς!»
Οι εννιά φίλοι, όλοι δυσαρεστημένοι με τον Κωνσταντίνο που κέρδισε τα πιο πολλά, το περικύκλωσαν έξω από το καφενείο, τον έκαναν τουλούμι στο ξύλο και το άφησαν αναίσθητο στο πεζοδρόμιο της Λεωφ. Αλεξάνδρας…
Την επόμενη μέρα, την Κυριακή, όπως ήταν αναμενόμενο, ο δαρμένος της παρέας, ο Κωνσταντίνος, δεν εμφανίστηκε στο καφενείο. Οι υπόλοιποι εννιά έπιναν χαρούμενοι τις μπυρίτσες τους έχοντας ταυτόχρονα βγάλει και το άχτι τους με τον Κωνσταντίνο!
Η χαρά όμως τους κόπηκε απότομα όταν ήλθε η ώρα του λογαριασμού! Τότε ανακάλυψαν ότι τα χρήματα που είχαν όλοι μαζί πάνω τους ήταν μόλις 32€... Ούτε τον μισό λογαριασμό δεν μπορούσαν να πληρώσουν γιατί τους έλειπαν τα 48€ του Κωνσταντίνου…
Λοιπόν, φίλοι και συνεργάτες, συγγενείς και συνάδελφοι, εργαζόμενοι και άνεργοι, συμφοιτητές και δημοσιογράφοι: Έτσι ακριβώς δουλεύει το σύστημα πληρωμής των φόρων. Οι πιο πλούσιοι πληρώνουν τα πιο πολλά. Όταν όμως γίνεται μείωση φόρων, αυτοί που πλήρωναν τους υψηλότερους φόρους κερδίζουν τα πιο πολλά από την μείωση! Εάν τους φορολογείς πάρα πολύ και τους επιτίθεσαι επειδή έχουν οικονομική ευχέρεια, μπορεί να μην ξαναεμφανιστούν ποτέ στο «καφενείο». Στη πραγματικότητα οι θαμώνες του καφενείου μπορεί να αρχίσουν να πίνουν μπύρες σε άλλα «καφενεία», εκτός της χώρας πιθανόν, όπου η ατμόσφαιρα είναι πολύ πιο φιλική και πιθανώς οι μπύρες να κοστίζουν λιγότερο!!!
Για όσους κατάλαβαν, δεν απαιτείται εξήγηση!
Για όσους ΔΕΝ κατάλαβαν, ΔΕΝ υπάρχει εξήγηση!
Του Θεοφάνη Γιώτη, MSc, PMP, Ph.D. Cand.
8 σχόλια:
Πραγματικά υπέροχο παραμύθι!
Μόνο που στην Ελλάδα ο Κωνσταντίνος πλήρωνε και πληρώνει 1€ αντί για 55€, τα 200.000€ εισόδημα δεν φαίνονται (off shore εταιρείες, φοροδιαφυγή, leasing και τα φορτώνουμε στα έξοδα της επιχείρησης, διασπείρουν την περιουσία σε παρένθετα πρόσωπα κτλ.) και μόλις πάνε το 1€ να το κάνουν 1,1€ μεταφέρει τα χρήματα εκτός Ελλάδος.
Καλοί οι τίτλοι του κου Γιώτη, αλλά εδώ είναι Ελλάδα. Και ρωτήστε τον παρακαλώ να μας πει, ποια είναι η κρίσιμη τιμή της καμπύλης Laffer για την Ελλάδα την οποία υπονοεί το παραπάνω παράδειγμα;
Καλά κάνετε και αναφέρετε και αυτή την οπτική πάνω στο θέμα.
Νομίζω όμως πως ο Κωνσταντίνος έκανε αυτό που έκαναν και άλλοι "Κωνσταντίνοι" της χώρας μας και που θα ακολουθήσουν και άλλα "ονόματα" όσο υπάρχουν ακόμα άνθρωποι που διοικούν και που πιστεύουν ότι θα μείνει κάποιος πολύ καιρό ακίνητος για να τον ΛΗΣΤΕΥΟΥΝ με 50% φορολογία...
...
Οι μαθητευόμενοι μάγοι έκαναν το "Θαύμα" τους ...
Αγαπητέ οικοδεσπότη
Πόσοι πια είναι αυτοί οι Ελληνες που πληρώνουν 50% φορολογία από το εισόδημά τους; Ελάχιστοι. Γιατί τα εισοδήματα, με τους τρόπους που ανέφερα και άλλους, δεν φαίνονται! Μη μου πείτε ότι οι "έχοντες και κατέχοντες" στην Ελλάδα πληρώνουν φόρους! Είναι πασίγνωστο ότι τα υποζύγια στην Ελλάδα είναι οι μισθωτοί (+ τους τεράστιους έμμεσους/άδικους φόρους).
Αλλά αν θέλετε να βάλουμε τα πράγματα στην σωστή τους βάση, κατά την άποψή μου, το μεγάλο έγκλημα γίνεται σε επίπεδο Ευρ. Ενωσ. που η (εγκληματική κατ'εμέ)ελεύθερη κίνηση κεφαλαίων, χαρακτηρίζεται ίδιας κατηγορίας ζήτημα με την ελεύθερη διακίνηση ανθρώπων-κατοίκων των κρατών - μελών.
Αλλά βέβαια πρόκειται για ένα τεράστιο ζήτημα.
Αγαπητέ Α.Κ ,
Ο προβληματισμός που θέτετε έχει προφανώς βάση ...
Αν όμως αντί να παρομοιάσουμε τον Κωνσταντίνο φυσικό πρόσωπο τον παρομοιάσουμε σαν επιχείρηση η φανταστική αυτή ιστορία έχει βάση...
Αγαπητέ οικοδεσπότη
Η νηφαλιότητα και η ευγένειά σας μου επιτρέπουν να συνεχίσω.
Ας μεγαλώσουμε την εικόνα και ας ξεφύγουμε από το πόσο είναι το ποσοστό φορολογίας. Ισχυρίζομαι ότι αυτό, είναι δυνατόν, να ΜΗΝ ΠΑΙΖΕΙ κανένα ρόλο για τη συμπεριφορά μίας επιχείρησης και να γιατί:
Φανταστείτε ένα πανευρωπαϊκό ποσοστό φορολόγησης ανά κλάδο οικονομικής δραστηριότητας π.χ. στον κλάδο τον αναψυκτικών σε όλη την Ευρώπη να ισχύει 20% φορολογικός συντελεστής επί των κερδών προς διανομή. Ταυτόχρονα, θέσπιση δασμών (ω ναι, τολμώ και το προτείνω !) για τα εισαγώμενα εκτός Ε.Ε. και έξοδο από τον Παγκόσμιο Οργανισμό Εμπορίου (τι λέω τώρα !). οι επιχειρήσεις του κλάδου, δεν θα είχαν κανένα κίνητρο να μεταφερθούν εκτός της έδρας τους και τα κράτη δεν θα χρειάζονταν να κονταροχτυπιούνται για το ποιο θα δώσει χαμηλότερους χαμηλούς συντελεστές φορολόγησης ως κίνητρο προσέλκυσης. Από την άλλη, η Χ μάρκα αναψυκτικών θα είχε των ίδιο φορολογικό συντελεστή με τον ανταγωνιστή της, π.χ. την Ψ μάρκα αναψυκτικών σε όλη την Ευρώπη και προστασία από τον εισαγώμενο ανταγωνισμό.
Το τρίτο στοιχείο είναι η υποχρεωτική διάσπαση κολοσσών του κλάδου σε μικρότερες εταιρείες. Το τελευταίο το αφήνω ασχολίαστο.
Με το να έχουμε κράτη που προσπαθούν να προσελκύσουν επιχειρήσεις μειώνοντας συνεχώς τους φορολογικούς συντελεστές σε ένα κατηφορικό σπειράλ χωρίς τέλος, τι μέλλον προβλέπετε εσείς;
Αναμένω με ενδιαφέρον τις απόψεις σας.
Αγαπητέ/τη Α.Κ ,
Είναι χαρά μου να υπάρχουν τέτοια σχόλια στις αναρτήσεις μου και πιστέψτε με δεν με κουράζετε…
Αυτό που προτείνετε είναι προφανές ότι δεν μπορεί να γίνει …
Τουλάχιστον στον παρόντα χρονικό ορίζοντα.
Αυτό που λέτε είναι μία άλλη Παγκόσμια οικονομική θεώρηση. Που είναι μεν ενδιαφέρουσα (Ενιαία φορολογία εντός των οικονομικών ζωνών –Ε.Ε , Η.Π.Α , ASEAN, κλπ) αφού καταργεί τους κανόνες που ισχύουν σήμερα από τον ΠΟΕ …
Αμφιβάλλω αν ΕΠΙΤΡΑΠΕΙ ποτέ , ακόμα και η αναφορά μίας τέτοιας προοπτικής , στα διάφορα μίτινγκ που γίνονται από τα Think Tanks των χωρών…
Η μετακινήσεις των επιχειρήσεων ήταν αναμενόμενες (τουλάχιστον για τις επιχειρήσεις της Ε.Ε) όταν η τότε ΕΟΚ αποφάσιζε να δώσει κίνητρα σε συγκεκριμένες χώρες μέσω μείωσης (ή μηδενισμού) των δασμών στα εισαγόμενα από αυτές εμπορεύματα.
Έτσι οι χώρες που έλαβαν προτασιακό Status από την Ε.Ε μπορούν να εξάγουν τα προϊόντα τους χωρίς φόρους και να αναπτύξουν την οικονομία τους…
Η Τουρκία , το Μαρόκο , η Τυνησία κλπ έχουν τέτοιο Status και φυσικά η Ελλάδα πλημύρισε με κρεμμύδια Τουρκίας , η Ευρώπη με λάδι Τυνησίας κλπ.
Ο προστατευτισμός θα έκανε μεν καλό τις οικονομίες της Ευρώπης αλλά θα αύξανε το χάσμα μεταξύ Ευρώπης και των υπολοίπων χωρών με αποτέλεσμα ακόμα χειρότερη εισροή λαθρομεταναστών από αυτό αυτές τις χώρες στην Ευρώπη…
Το θέμα είναι ΕΝΔΙΑΦΕΡΟΝ και ΤΕΡΑΣΤΙΟ για να αναλυθεί από ένα απλό blogger…
Με χαρά όμως θα συνεχίσουμε την συζήτηση αν σας κινεί ακόμα το ενδιαφέρον…
Αγαπητέ οικοδεσπότη
Ευχαριστώ για την απάντησή σας. Οπως θα έχετε, είμαι σίγουρος, καταλάβει είμαι ένας "οικονομικός εθνικιστής" σε επίπεδο Ε.Ε. Ισχυρίζομαι, κάτι που δύσκολα αποδεικνύεται στα πλαίσια σύντομων σχολίων, ότι το παγκόσμιο/διεθνές εμπόριο ΔΕΝ ΕΧΕΙ ΣΕ ΤΙΠΟΤΑ να κάνει με τη γνωστή θεωρία (περί συγκρητικού πλεονεκτήματος) του David Ricardo από το μακρυνό 1820, πάνω στην οποία οικοδομήθηκε το διεθνές οικονομικό σύστημα όπως το ξέρουμε.
Ισχυρίζομαι ακόμα, ότι το παγκόσμιο εμπόριο είναι ένα "παίγνιο μηδενικού αθροίσματος" στο οποίο πάντα κάποιος (-κράτος) κάτι χάνει και κάποιος άλλος (-κράτος) κερδίζει και δεν πρόκειται για μία win-win situation (με εκνευρίζει η έκφραση αλλά κάνει τη δουλειά της !).
Οσο για το ότι δεν θα μας ΕΠΙΤΡΑΠΕΙ...... ασφαλώς αντιλαμβάνεστε ότι είναι προσβλητική μία τέτοια κατάσταση για την ανθρωπότητα και άκρως αντιδημοκρατική. Επίσης, υποκρύπτει μία ΕΠΙΒΟΛΗ της οικονομίας - ατομικού συμφέροντος (και όχι των αριθμών !) πάνω στην πολιτική - ζωή που, για μένα τουλάχιστον, ΔΕΝ είναι μονόδρομος. Πληροφοριακά και μόνο, υπάρχει διεθνές κίνημα για την επιβολή, παγκοσμίως, ομοιόμορφου φόρου στις διεθνείς κινήσεις κεφαλαίων. Για σκεφτείτε το !
Για το θέμα της μετανάστευσης μπορεί να ειπωθεί τούτο: με διασπασμένους τους παγκόσμιους εκμεταλλευτές - κολοσσούς - εταιρείες και προστατευμένες τεράστιες πληθυσμιακές ενότητες (π.χ. ASEAN) μήπως θα μπορέσουν εταιρείες του τρίτου κόσμου να αναπνεύσουν και να αναπτυχθούν;
Ευχαριστώ για τη φιλοξενία.
Αγαπητέ οικοδεσπότη
Ευχαριστώ για την απάντησή σας. Οπως θα έχετε, είμαι σίγουρος, καταλάβει είμαι ένας "οικονομικός εθνικιστής" σε επίπεδο Ε.Ε. Ισχυρίζομαι, κάτι που δύσκολα αποδεικνύεται στα πλαίσια σύντομων σχολίων, ότι το παγκόσμιο/διεθνές εμπόριο ΔΕΝ ΕΧΕΙ ΣΕ ΤΙΠΟΤΑ να κάνει με τη γνωστή θεωρία (περί συγκρητικού πλεονεκτήματος) του David Ricardo από το μακρυνό 1820, πάνω στην οποία οικοδομήθηκε το διεθνές οικονομικό σύστημα όπως το ξέρουμε.
Ισχυρίζομαι ακόμα, ότι το παγκόσμιο εμπόριο είναι ένα "παίγνιο μηδενικού αθροίσματος" στο οποίο πάντα κάποιος (-κράτος) κάτι χάνει και κάποιος άλλος (-κράτος) κερδίζει και δεν πρόκειται για μία win-win situation (με εκνευρίζει η έκφραση αλλά κάνει τη δουλειά της !).
Οσο για το ότι δεν θα μας ΕΠΙΤΡΑΠΕΙ...... ασφαλώς αντιλαμβάνεστε ότι είναι προσβλητική μία τέτοια κατάσταση για την ανθρωπότητα και άκρως αντιδημοκρατική. Επίσης, υποκρύπτει μία ΕΠΙΒΟΛΗ της οικονομίας - ατομικού συμφέροντος (και όχι των αριθμών !) πάνω στην πολιτική - ζωή που, για μένα τουλάχιστον, ΔΕΝ είναι μονόδρομος. Πληροφοριακά και μόνο, υπάρχει διεθνές κίνημα για την επιβολή, παγκοσμίως, ομοιόμορφου φόρου στις διεθνείς κινήσεις κεφαλαίων. Για σκεφτείτε το !
Για το θέμα της μετανάστευσης μπορεί να ειπωθεί τούτο: με διασπασμένους τους παγκόσμιους εκμεταλλευτές - κολοσσούς - εταιρείες και προστατευμένες τεράστιες πληθυσμιακές ενότητες (π.χ. ASEAN) μήπως θα μπορέσουν εταιρείες του τρίτου κόσμου να αναπνεύσουν και να αναπτυχθούν;
Ευχαριστώ για τη φιλοξενία.
Δημοσίευση σχολίου