Είναι αδύνατον να καταλάβω πως γίνεται άνθρωποι σπουδαγμένοι σε καλά σχολεία του εξωτερικού να προωθούν τέτοιες πολιτικές που αναπόφευκτα θα ενταφιάσουν την χώρα.
Και θέλω εδώ να ξεκαθαρίσω πως δεν έχουν οι ρυθμίσεις αυτές την παραμικρή σχέση με τον σύγχρονο αποδιοπομπαίο τράγο - που δεν είναι άλλος από το περίφημο Μνημόνιο.
Αυτές είναι πολιτικές καθαρά της ελληνικής κυβέρνησης.
Οφείλει ο κόσμος να κατανοήσει πως τις περίφημες συμφωνίες με την ευρωπαική ένωση και το διεθνές νομισματικό ταμείο δεν μας τις επέβαλε κανένας.
Εμείς τις επιζητήσαμε διότι ήταν αδύνατον μόνοι να εκπληρώσουμε τις οικονομικές μας υποχρεώσεις. Και είναι προφανές πλέον πως η κυβέρνηση δεν διαπραγματεύθηκε. Τουλάχιστον σοβαρά.
Διότι είναι αδύνατον να συμφωνούσαν οι δανειστές μας – εφ όσον τους το εξηγούσαμε βέβαια - σε πολιτικές φορολογικών επιδρομών που θα κατεδάφιζαν την αγορά και θα εξαντλούσαν τον οποιοδήποτε δυναμισμό είχε ακόμη η οικονομία.
Η πλειονότητα των αναλυτών και στελεχών του ΔΝΤ δημοσιεύουν στην ιστοσελίδα του μελέτες με τις οποίες υποστηρίζουν την ανάγκη εξασφάλισης ισχυρού λαικού εισοδήματος. Ωστε να είναι εφικτή η ανάκαμψη μέσω μιάς δυναμικής και δραστήριας αγοράς. Είναι δυνατόν να διαφωνούσαν αν τους περιγράφαμε το βάραθρο στο οποίο η οικονομία μας θα βάδιζε μέσω των απανωτών φορολογικών μέτρων;
Και ο κουραστικός μονόλογος για την φοροδιαφυγή καιρός είναι να πάψει να μας δυναστεύει. Oι συντελεστές φόρου στην Ελλάδα είναι από τους υψηλότερους στην Ευρώπη. Σε λίγες μόνο χώρες όπως στις Σκανδιναυικές είναι οι άμεσοι φόροι υψηλότεροι. Εκεί όμως στο φόρο περιλαμβάνονται και οι ασφαλιστικές εισφορές, οι καταβολές για την υγεία ακόμη δε και τα τέλη κυκλοφορίας. Αν υπολογισθούν και αυτά στην Ελλάδα τότε το ποσοστό της άμεσης φορολογίας θα μεγαλώσει ακόμη περισσότερο.
Και θα πληρώνουν όλοι πραγματικά τις εισφορές τους. Κι όχι όπως τώρα, που στο μεν δημόσιο τα πληρώνει όλα ο προϋπολογισμός στον δε ιδιωτικό τομέα οι καθυβριζόμενοι εργοδότες.
Στο όνομα λοιπόν μιάς μυθώδους και άπιαστης στην ουσία φοροδιαφυγής το δημόσιο χαρατσώνει αλύπητα τους πολίτες επιβάλλοντας επιβαρύνσεις που κανένας πολίτης δεν θα συμφωνούσε αν ρωτούσαν πραγματικά την γνώμη του.
Τυφλώνουν όμως τους πάντες με τις επερχόμενες κάθε φορά παροχές. Που ποτέ δεν εξειδικεύεται από ποιές ακριβώς τσέπες θα πληρωθούν. Μαθημένοι με το χέρι ανοιχτό για καινούργιες κάθε φορά κυβερνητικές εύνοιες οι έλληνες πολίτες αδιαφορούσαν για την ατομική υπευθυνότητα και για τις δυνατότητες του κράτους να συντηρήσει τα έξοδα στα οποία είχε βυθισθεί.
Ακόμα και τώρα η πλειοψηφία του κόσμου, επηρεασμένη από ανεγκέφαλους λαϊκιστές, έχει την πεποίθηση πως για το δράμα που περνάμε υπεύθυνη είναι απλά και μόνο η τρόικα και το Μνημόνιο. Αρκεί να απαλλαγούμε από αυτά, πιστεύουν, για να ξαναβρούμε την χαμένη μας ευημερία.
Πολλοί αναπολούν το παράδειγμα της Ουγγαρίας. Που έδιωξε το ΔΝΤ και στηρίζεται, με μεγάλη φτώχεια βέβαια, στις δυνάμεις της. Αλλά το παράδειγμα είναι ατυχές. Γιατί η Ουγγαρία χρωστάει ψυχία στο εξωτερικό σε σχέση με το δικό μας χρέος. Και βρίσκεται εκτός ευρώ. Με αποτέλεσμα να είναι σε θέση να τυπώνει νόμισμα για να πληρώνει μισθούς και συντάξεις. Κάτι βέβαια που δεν μπορούμε να κάνουμε εμείς.
Οι φόροι κοντολογίς είναι βόμβα ωρολογιακή στα θεμέλια όχι μόνο της οικονομίας αλλά και της κοινωνίας μας. Το κράτος ανερυθρίαστα κλέβει το εισόδημά μας και γίνεται απρόσκλητος συνεταίρος στην τσέπη μας. Ευνουχίζοντας κάθε σπίθα πρωτοβουλίας και δημιουργίας, Αν δεν ξεφύγουμε από τους εξισωτισμούς που μας έχει κληρονομήσει πολιτιστικά το παρελθόν μας – σαν μιά κοινωνία δημιουργημένη στο ιστορικό περιθώριο και την υποταγή σε αδυσώπητα αφεντικά (Ρωμαίους, Βάρβαρους, Βυζαντινούς Φράγκους, Οθωμανούς) - τότε το μέλλον μας είναι εξαιρετικά σκοτεινό.
Του Α. Ανδριανόπουλου
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου