Η καλή νεράιδα πέθανε...

Μολονότι το άρθρο που ακολουθεί δημοσιεύθηκε ήδη μεταφρασμένο και ο συντάκτης του Τόμας Φρίντμαν είναι ίσως ο διασημότερος σήμερα αμερικανός δημοσιογράφος, δεν απασχόλησε τους διυλίζοντες τον κώνωπα σχολιαστές των οικονομικών και ιδιαίτερα τους συνυπεύθυνους, μαζί με τους πολιτικούς μας, δημοσιογράφους. Κι όμως πρόκειται για μια ευρηματική συμπύκνωση των μεταπολεμικών εξελίξεων, που κατέληξαν στη σημερινή παγκόσμια οικονομική κρίση, η έξοδος από την οποία απαιτεί επειγόντως νέες ιδέες και ειλικρινή διεθνή συνεργασία. Συγχωρήστε μου να παραχωρήσω τη στήλη μου στα κυριότερα αποσπάσματα από το άρθρο που δημοσιεύθηκε στους «Νew Υork Τimes» τον περασμένο Μάιο και σε ελληνική απόδοση στην «Καθημερινή» (11/5):

«Η καλή νεράιδα πέθανε από επιπλοκές που σχετίζονται με την παχυσαρκία. Γεννήθηκε την 1η Ιανουαρίου 1946 και ο θάνατός της συνέπεσε με τις βρετανικές εκλογές του 2010 και τις ταραχές στην Ελλάδα. Ιδού τι κρύβεται πίσω από τις βρετανικές εκλογές,τις ελληνικές ταραχές και το δικό μας Τea Ρarty:Οι γονείς μας ήταν η “Σπουδαιότερη Γενιά” και κέρδισαν αυτόν το τίτλοκάνοντας τεράστιες οικονομίες και επενδύσεις, για να μας χτίσουν έναν κόσμο αφθονίας.Η γενιά μου,οι Βaby Βoomers (σσ.: γεννοβολώντες αδηφάγα παιδιά, κατά ελεύθερη απόδοση) εξελίχθηκε σ΄ αυτόπου ο συγγραφέας Κurt Αndersen αποκάλεσε “Γενιά της Ακρίδας”. Καταναλώσαμε όλη αυτή την αφθονία σαν πεινασμένες ακρίδες. Τώρα, εμείς μαζί με τα παιδιά μας πρέπει να γίνουμε η γενιά της “Αναγέννησης”- αυτή που θα ξανασυγκεντρώσει χρήματα, αλλά μ΄ έναν τρόπο οικονομικά και οικολογικά αποδεκτό.Κι αυτό θα απαιτήσει μεγάλη προσαρμογή. 


Εμείς, η μεταπολεμική γενιά της Αμερικής και της Δυτικής Ευρώπης, μεγαλώσαμε πιστεύοντας ότι υπάρχει πράγματι μια καλή νεράιδα,που με τα μαγικά της θα επέτρεπε στους συντηρητικούς να μειώνουν τους φόρους χωρίς να περικόπτουν παροχές και στους φιλελεύθερους να διευρύνουν τις παροχές χωρίς να αυξάνουν τους φόρους.Η καλή νεράιδα το έκανε,τυπώνοντας χρήμα και κάνοντάς μας να πιστεύουμε ότι δανειζόμενοι από την Κίνα ή τη Γερμανία ή δημιουργώντας σύνθετα και περίπλοκα οικονομικά εργαλεία στην πραγματικότητα δημιουργούσαμε πλούτο.
Η Ελλάδα, για παράδειγμα, έγινε η General Μotors των χωρών. Οπως η διοίκηση της GΜ, οι έλληνες πολιτικοί χρησιμοποιούσαν το εύκολο χρήμα και τις επιδοτήσεις της ΕΕ όχι για να γίνουν πιο ανταγωνιστικοί αλλά πιο διεφθαρμένοι,λιγότερο πρόθυμοι να συλλέγουν φόρους και μη ανταγωνιστικοί.Σύμφωνα με την ελληνική νομοθεσία, οποιοσδήποτε σε συγκεκριμένες “επικίνδυνες” δουλειές μπορούσε να συνταξιοδοτηθεί με πλήρη σύνταξη στα 50 οι γυναίκες,στα 55 οι άνδρες.Στη Βρετανία όσοι είναι άνω των 60 ετών παίρνουν ετήσιο επίδομα για έξοδα θέρμανσης και επιβιβάζονται δωρεάν στα μέσα μεταφοράς. Αυτό είναι πολύ όμορφο, αν το αντέχεις. Η Βρετανία και η Ελλάδα είναι η σημερινή εικόνα της αυριανής δύσκολης πραγματικότητας.Οι Βaby Βoomers θα πρέπει να αποδεχθούν μεγάλες περικοπές στα προνόμια και στις συντάξεις τους σήμερα,ώστε τα παιδιά τους να έχουν αύριο δουλειά και να μη φορτωθούν χρέη.Διαφορετικά,οδηγούμαστε σε μάχη γενεών σε όλη τη Δύση.

Υστερα από 65 χρόνια,στη διάρκεια των οποίωνη πολιτική αφορούσε κυρίως παροχές προς τους ψηφοφόρους, τώρα μετατρέπεται κυρίως σε αφαίρεσή τους. Δεν είναι αστείο. Ρωτήστε τους έλληνες βουλευτές,οι οποίοι μετά την ανακοίνωση των αυστηρών μέτρων λιτότητας είδαν το Κοινοβούλιο να πολιορκείται από οργισμένους διαδηλωτές, που φώναζαν “Κάψτε το!”.
Συμπεραίνω ότι αμερικανοί και ευρωπαίοι πολιτικοί- παρακαλώ, μη γελάτε πρέπει να γίνουν λίγο πιο έξυπνοι και πιο τίμιοι. Για να υπάρξει “Αναγέννηση” πρέπει να υπολογίσουν πώς θα συλλέξουν φόρους για να αυξήσουν τα έσοδα, ενώ θα πρέπει να κόψουν άλλους για να προκαλέσουν ανάπτυξη». 

Του Γιάννη Μαρίνου
Πηγή : Το Βήμα