Υπάρχουν πολλά χρήματα γι΄αυτό.
Στις ευρωεκλογές, που η ψήφος είναι χαλαρή, θα μετρηθούν οι δυνάμεις του νέου κόμματος που μάλλον θα στεγάσει και άλλα στελέχη τα οποία παλιότερα είχαν θητεύσει σε υπουργικούς θώκους την περίοδο 2004-2009 και, αναλόγως του αποτελέσματος, θα πράξουν στην συνέχεια.
Ο βασικός στόχος είναι μια ευπρόσωπη παρουσία στις ευρωεκλογές, ώστε να διατηρηθεί το σχήμα και στην συνέχεια θα ριχτεί η χοντρή ζαριά των εθνικών εκλογών. Και 1% να πάρει το καινούργιο κόμμα, μπορεί να αποβεί καθοριστικό για την αυτοδυναμία της Νέας Δημοκρατίας.
Έχω γράψει κατ΄επανάληψη πως οι ολιγάρχες δεν θέλουν πρωθυπουργό τον Κ.Μητσοτάκη, καθώς δεν «ντηλάρει». Άλλωστε, με τον Α.Τσίπρα όλοι είναι όχι απλώς ευχαριστημένοι, αλλά ενθουσιασμένοι.
Ο Κ.Μητσοτάκης πριν από λίγες ημέρες, ενώ βρισκόταν στο εξωτερικό, ρωτήθηκε αν οι ξένοι επιχειρηματίες θα πρέπει, για να επενδύσουν στην Ελλάδα, να συνεχίσουν να συνεργάζονται με τους Έλληνες ολιγάρχες.
Με απλά λόγια, ρώτησαν τον Κ.Μητσοτάκη αν και επί της δικής του διακυβέρνησης θα συνεχιστεί το «καθεστώς των διοδίων». Η απάντηση του ήταν αρνητική, δηλώνοντας συγχρόνως που θα μπούν κανόνες στο παιχνίδι.
Ως γνωστόν, μέχρι σήμερα, με ελάχιστες εξαιρέσεις, τους κανόνες του παιχνιδιού τους θέτουν οι ίδιοι οι ολιγάρχες. Ετσι το παιχνίδι παραμένει κλειστό, χωρίς ουσιαστικά, να υπάρχει ανταγωνισμός. Μόνον «προστασία».
Το λεγόμενο «νταβατζηλίκι».
Στην ίδια κατεύθυνση με τους ολιγάρχες κινείται και ο διεθνής παράγοντας. Θέλει μια Νέα Δημοκρατία αποδυναμωμένη, ώστε να ευωδοθεί ο σχεδιασμός των δανειστών και των συμμάχων.
Ποιος είναι αυτός;
Κυβέρνηση Νέας Δημοκρατίας-ΣΥΡΙΖΑ με πρωθυπουργό στέλεχος της Νέας Δημοκρατίας. Έτσι και ο Α.Τσίπρας θα διασωθεί και ο ΣΥΡΙΖΑ θα κρατήσει σχεδόν ατόφιους τους θύλακες που δημιούργησε στον κρατικό μηχανισμό και συγχρόνως με αυτό το σχήμα θα ολοκληρωθούν οι μεταρρυθμίσεις που ψηφίστηκαν την περίοδο 2015-2019, καθώς ο ΣΥΡΙΖΑ θα βρίσκεται στην κυβέρνηση και όχι στο πεζοδρόμιο.
Δεν πρόκειται για σενάριο επιστημονικής φαντασίας, αλλά για πολύ συγκεκριμένο πολιτικό σχεδιασμό, με πολύ συγκεκριμένη στόχευση. Τον ευνουχισμό της Νέας Δημοκρατίας και την αποδυνάμωση, σε πρώτη φάση, του αρχηγού της.
Μα όλα αυτά στηρίζονται πάνω στον Τσιτουρίδη; Θα ρωτήσει ειρωνικά ο αναγνώστης.
Στην πολιτική, το κυρίαρχο είναι ο κεντρικός στόχος. Αφού προσδιορισθεί αυτός, στην συνέχεια ξεδιπλώνονται τα μέσα για την επίτευξη του. Εξυφαίνονται εναλλακτικά σενάρια που αφορούν τους παίκτες που θα υλοποιήσουν τον βασικό στόχο.
Σήμερα, όσοι απεργάζονται την περιορισμένης εκτάσεως νίκη της Νέας Δημοκρατίας και την συντήρηση του Α.Τσίπρα στην κεντρική πολιτική σκηνή, προσκρούουν σε τρία εμπόδια.
Πρώτον, η Νέα Δημοκρατία βαδίζει προς την αυτοδυναμία, όπως δείχνουν όλες οι δημοσκοπήσεις.
Δεύτερον, δεν υπάρχει σοβαρή ηγετική φυσιογνωμία που θα ηγηθεί ενός πολιτικού σχηματισμού που θα προέρχεται από τους κόλπους της, και
Τρίτον, το ΚΙΝΑΛ όχι μόνον αντέχει, αλλά αντεπιτίθεται κιόλας. Είναι προφανές πως η υλοποίηση του όλου σχεδίου, προϋποθέτει την συρρίκνωση του ΚΙΝΑΛ, ώστε ο ΣΥΡΙΖΑ να σταθεροποιηθεί στην θέση του βασικού παίκτη.
Τις περισσότερες φορές η ζωή και η θέληση των πολιτών ανατρέπουν και τις πιο καλοδουλεμένες μεθοδεύσεις. Όσες απονενοημένες προσπάθειες και να καταβάλλουν οι ολιγάρχες και ο διεθνής παράγοντας, αν το σύνθημα «φύγετε» παραμείνει κυρίαρχο, κανένας Τσιτουρίδης δεν θα σώσει τον Τσίπρα.
Του Σάκη Μουμτζή στο Liberal.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου