
Όπως αναμενόταν ο Πάνος Καμμένος στην Βουλή θα ήταν πρόθυμος να κουνήσει χαρτιά, να πει όποιο όνομα μπορούσε στρέψει την κουβέντα σε άλλο θέμα αλλά δεν θα αναφερόταν σε αυτό που έπρεπε να απαντηθεί. Για ποιο λόγο σε μια διακρατική συμφωνία, που μπορούσε να γίνει χωρίς ενδιαμέσους έπρεπε να χωθεί ο Βασίλης Παπαδόπουλος. Όπως και για ποιο λόγο η κυβέρνηση που είχε αφήσει την Ζωή να απειλήσει τον Στουρνάρα ότι θα διατάξει την βίαιη προσαγωγή δεν πίεσε τον Παπαδόπουλο να εμφανιστεί στην Βουλή και να δώσει εξηγήσεις. Ειδικά όταν ο Παπαδόπουλος δεν ήταν κάποιος άγνωστος αλλά το όνομα του αναφερόταν σε δελτίο Τύπου της 9 Αυγούστου του υπουργείου Εθνικής Άμυνας. Με τον Βασίλη Παπαδόπουλο να μην έχει πρόθεση να εμφανιστεί ή να κάνει δήλωση μέσω εκπροσώπου του, η κυβέρνηση είχε εξασφαλίσει τα νώτα της. Το μόνο που απέμενε ήταν να τρομοκρατηθούν και να εξαναγκαστούν να σιωπήσουν όσοι γνώριζαν κάτι για την υπόθεση.

Ήταν η στιγμή που ο Μάκης Βορίδης από το βήμα της Βουλής έλεγε «Είναι προφανές, ότι ο κ. Καμμένος που αρέσκεται στο να χασκογελάει και να λέει εξυπνάδες και να εκτοξεύει ύβρεις, θα βρεθεί σε ακροατήρια που δεν ανέχονται τέτοιες συμπεριφορές. Η επόμενη Βουλή θα είναι εδώ και προφανώς θα το αποφασίσει» και η προεδρεύουσα Τασία Χριστοδουλοπούλου αντιδρούσε μουρμουρίζοντας «Φοβηθήκαμε…». Οι αναφορές επικεντρώθηκαν στην συμπεριφορά, το σημαντικό όμως ήταν ο χρόνος στην απάντηση. «Φοβηθήκαμε» σε μια αναφορά που απευθυνόταν αποκλειστικά στον Καμμένο. Σαν ΣΥΡΙΖΑ και ΑΝΕΛ να έχουν ήδη γίνει ένα και να σχεδιάζουν πως θα πορευτούν μαζί στην επόμενη Βουλή. Όσο για το πώς θα μοιάζει το νέο μόρφωμα δεν υπάρχει αμφιβολία ότι θα είναι περισσότερο ΑΝΕΛ από ΣΥΡΙΖΑ. Φάνηκε από την θέση που πήρε για την πώληση των βλημάτων ο διευθυντής της Κοινοβουλευτικής Ομάδας του ΣΥΡΙΖΑ, Κώστα Ζαχαριάδη
Η θέση ότι και να πάνε στην Σαουδική Αραβία και να τα χρησιμοποιήσει κατά της Υεμένης δεν αλλάζει κάτι αφού «Αν λοιπόν κάποιος μου έλεγε ότι αν δεν πουλήσουμε αυτές τις οβίδες και αυτά τα βλήματα θα υπάρξει ειρήνη στην περιοχή, θα το σκεφτόμουν κι εγώ διαφορετικά» είναι ο θρίαμβος του καμμενισμού απέναντι στην αριστερά. Πούλα τα, ρε. Τουλάχιστον να κονομήσεις εσύ και όχι κάποιος άλλος.
Πριν από τρία χρόνια στο πνεύμα της Κουμουνδούρου μια δήλωση όπως του Ζαχαριάδη θα ήταν αδύνατη. Σήμερα στο πνεύμα του Μαξίμου ακούγεται φυσική. Βοήθησαν τα χειροκροτήματα στις ομιλίες του Καμμένου. Αρχικά αμήχανα. Αργότερα πιο θερμά. Μέχρι την στιγμή που οι βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ θα καταλάβουν ότι όχι η ιδεολογία αλλά τα βλήματα ενώνουν. Ότι είναι ίδιοι με τους ΑΝΕΛ. Οπως ένας επαναστάτης και ένας μπούλης, που είχαν συναντηθεί πριν δύο δεκαετίες στην Ικαρία κατάλαβαν ότι είναι το ίδιο πρόσωπο.
Του Αντώνη Πανούτσου στο Liberal.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου