Και ποιοι είναι οι ιδιοκτήτες αυτών των υπέργηρων σαράβαλων; Οι φτωχοί.
Να μην υπεισέλθουμε στο αν το αντικίνητρο του μέτρου είναι σωστό ή λάθος με οικολογικά κριτήρια και για την προστασία του περιβάλλοντος. (Άλλωστε όντως οικολογικά είναι σωστό). Είχαμε την εντύπωση πως η προτεραιότητα της Αριστεράς είναι η προστασία των φτωχών και αδύναμων τάξεων. Με την ίδια λογική θα έπρεπε και οι άστεγοι να διωχθούν από τα πεζοδρόμια και οι μετανάστες να φυλακιστούν, αφού ρυπαίνουν το αστικό περιβάλλον.
Απλά επισημαίνω την αλλαγή νοοτροπίας και αναρωτιέμαι ποιο σύνορο ξεπεράστηκε, ποια αλλαγή πλεύσης συντελέστηκε και ποια κόκκινη γραμμή σβήστηκε όταν η κυβέρνηση λέει: «Φτωχέ, γιατί ρυπαίνεις με το άθλιο και σαράβαλο αυτοκίνητό σου; Δεν έχεις λεφτά να αγοράσεις καινούργιο; Τότε αφού είσαι φτωχός θα σε φορολογήσω περισσότερο».
Το παράδειγμα είναι αντιπροσωπευτικό (και το περισσότερο κυνικό) μίας ολόκληρης σειράς μέτρων που πρόκειται να υλοποιηθούν ενώ η «πρώτη φορά Αριστερά» κατασταλάζει και προσγειώνεται στην άσκηση εξουσίας.
Ο ΕΝΦΙΑ θα παραμείνει, ο ΦΜΑΠ θα αυξηθεί, το αφορολόγητο των 12.000 ευρώ ούτε καν συζητείται, οι επικουρικές συντάξεις θα μειωθούν, τα τεκμήρια διαβίωσης διευρύνονται, οι φόροι στα Ι.Χ. αυξάνονται, οι υψηλές προκαταβολές φόρου παραμένουν, η φορολογία κατοίκων εξωτερικού που έχουν εισόδημα στην Ελλάδα πολλαπλασιάστηκε, οι μεγάλοι συντελεστές στις μικρομεσαίες επιχειρήσεις ως έχουν, ενώ εξαγγέλλονται φόροι ακόμη και στις συναλλαγές με τα ΑΤΜ για να βολιδοσκοπηθούν οι αντιδράσεις – και φυσικά ο φόρος αλληλεγγύης λοξοκοιτά και τους χαμηλοσυνταξιούχους.
Ερωτώμενος ο Βαρουφάκης για τον αγώνα που έδωσε προεκλογικά ο ΣΥΡΙΖΑ ενάντια στα μέτρα που περιελάμβανε το mail Χαρδούβελη και κοστολογούνταν στο ένα δις ευρώ, ενώ η κυβέρνηση σήμερα παρακαλάει τους πιστωτές να δεχτούν μέτρα πέντε δις και αυτοί δεν δέχονται, δικαιολογήθηκε πως εκείνα τα μέτρα (του ενός δις) αφορούσαν τους φτωχούς, ενώ τα δικά του πέντε δις θα πλήξουν τους πλούσιους.
Μόνο που οι πλούσιοι εξακολουθούν να περνούν καλά, όπως τόσα χρόνια στη χώρα μας. Οι οφσόρ διαθέτουν την ασυλία τους, τα καρτέλ ρυθμίζουν τις υψηλές τιμές των προϊόντων τους, οι πολυεθνικές με τα τρικ των θυγατρικών φορολογούνται στο εξωτερικό και διατηρούν υψηλά αφορολόγητα κέρδη.
Στην πραγματικότητα η «πρώτη φορά Αριστερά» στοχεύει τα κουρέλια της μεσαίας τάξης και τα εισοδήματα των 20.000 ευρώ.
Δεν είναι που ο πολύς διαπραγματευτής και άσος των παιγνίων Βαρουφάκης την πάτησε με τα 11 δις του ΤΧΣ, που μπορούσαν να είναι ένα μαξιλάρι ασφαλείας στην οικονομία ή έστω να χρησίμευαν για την αποπληρωμή όσων ετήσιων δόσεων έχουν απομείνει και απλά εξαερώθηκαν στη μαύρη τρύπα του χρέους.
Δεν είναι που ο Τσίπρας χρησιμοποιεί σκληρή γλώσσα για να πειθαρχήσει τους βουλευτές του να στηρίξουν και να ψηφίσουν τα πιο άγρια μέτρα που πρόκειται να ενσωματωθούν σε μια ήδη ρημαγμένη οικονομία, ενώ μόλις μερικούς μήνες ο ίδιος αντιπολιτευόταν κλάσμα αυτών των μέτρων.
Είναι ο κυνισμός και η απενοχοποιημένη άνεση με την οποία στρέφονται εναντίον όσων κορόιδεψαν και παρέσυραν.
Είναι που τους παρακολουθούμε αυτούς, τους καταγγελείς των «λακέδων της Μέρκελ», να γονυπετούν τώρα οι ίδιοι και να παρακαλούν.
Και είμαι αντίθετος σε όσους προφητεύουν ότι, μετά το φιάσκο της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ, μελλοντικά η αριστερά θα παρακμάσει και θα συρρικνωθεί.
Η Αριστερά στη χώρα μας επαλήθευσε για ακόμη μία φορά τον εαυτό της: πάντα επικαλείται το καλό, αλλά πράττει το αντίθετο.
Του Ν. Κτιστάκη από την AthensVoice
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου