Η πίστη στον Θεό δίνει υπομονή και αντοχή στην ανθρώπινη δυστυχία και ελπίδα ότι σ' αυτήν θα βρουν οι πιστοί τη σωτηρία τους, αν όχι επί Γης, τουλάχιστον στη μετά θάνατον ζωή. Αυτό εννοούσε ο Μαρξ όταν χαρακτήριζε τη θρησκεία όπιο του λαού. Αρα και η προσφυγή στη θεραπευτική εύνοια των λατρευόμενων λειψάνων αγίων είναι μια εκδήλωση της γενικά εκφραζόμενης επίκλησης «βοήθα Παναγιά» ή «ο Θεός να βάλει το χέρι του». Αυτή η πηγαία προσδοκία εκφράζεται αυτές τις ημέρες με την προσκύνηση των λειψάνων της Αγίας Βαρβάρας από λαοθάλασσα πιστών αλλά ακόμη και απελπισμένων ολιγόπιστων. Προσβλέπουν στον Θεό όταν η επιστήμη σηκώνει τα χέρια.
Το ότι η πίστη μπορεί να κινήσει βουνά δεν κυριαρχεί μόνο στους θρησκευόμενους αλλά και σε κάθε ανθρώπινης εμπνεύσεως δόγμα, όπως αυτό που διέπει κυρίως αυτούς που έσπευσαν να χλευάσουν τους βασανισμένους από ασθένειες προσκυνητές της Αγίας Βαρβάρας. Προσκύνημα λειψάνου γίνεται και από τις ουρές των πιστών στον μαρξισμό-λενινισμό στο μνημείο του ταριχευμένου νεκρού Λένιν. Θρησκευτική λατρεία συνιστά και η ουσιαστική αγιοποίηση και εικονολατρία των Βελουχιώτη και Τσε Γκεβάρα.
Θρησκευτική βεβαιότητα εκφράζει και η κατηγορηματικότητα των άθεων που πιστεύουν ότι η δημιουργία του κόσμου έγινε τυχαία και όχι από κάποια δύναμη δυσπρόσιτη στο ανθρώπινο μυαλό, μολονότι γνωρίζουν πολύ καλά ότι ούτε ένα απλό μπρίκι δεν δημιουργείται μόνο του αλλά από κάποιον που το κατασκευάζει. Το να μη γνωρίζεις ή να αμφιβάλλεις αν υπάρχει Θεός δικαιολογείται. Το να δηλώνεις όμως βέβαιος ότι δεν υπάρχει κάποια ασύλληπτη δύναμη η οποία δημιούργησε το Σύμπαν και τον άνθρωπο συνιστά επίσης δογματική πίστη. Η σχετική αμφιβολία του Αϊνστάιν για την ύπαρξη ή ανυπαρξία του Θεού είναι αποστομωτική για τους σημερινούς άθεους συναδέλφους του. Δυστυχώς ο τυφλός δογματισμός που χαρακτηρίζει τον μαρξιστικό πυρήνα του ΣΥΡΙΖΑ και η βεβαιότητά του ότι αυτός γνωρίζει τη μόνη σωτήρια κατ' αυτόν αλήθεια για την καταρρέουσα οικονομία μας δεν επιτρέπουν στους ακροαριστερούς του να προσγειωθούν στην πραγματικότητα προτιμώντας να πέσει το καράβι στα βράχια παρά να στρίψουν το τιμόνι για να το σώσουν από τον καταποντισμό. Προτιμούν να αυτοανατιναχθούν όπως στο Κούγκι ή να αυτοκτονήσουν όπως οι Σουλιώτισσες στο Ζάλογγο. Από θρησκευτική πίστη στο αλάθητό τους.
Του Γ. Μαρίνου από το Βήμα της 24/05/15
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου