Η ανακάλυψη εσωτερικών εχθρών που υπονομεύουν την πορεία της χώρας, επιτρέπει σε κάθε εξουσία ( είτε πρόκειται για κυβέρνηση χωράς, είτε για ηγεσία κόμματος είτε ακόμα και για ηγεσία ομάδων, φορβών κλπ) από την μια να δικαιολογεί τις δίκες της αποτυχίες και λάθη μια και την υπονόμευαν κάποιοι (ο εσωτερικός εχθρός) και από την άλλη δίνει την ευκαιρία για «εκκαθαρίσεις».
Το αν αυτές οι εκκαθαρίσεις θα είναι μαζικές ή ατομικές, αιματοβαμμένες η μη, έχει να κάνει κάθε φορά με την ιστορική συγκυρία , αλλά και με το είδος της εξουσίας , τις αντιλήψεις της και τις ‘δυνατότητες» που έχει.
Για παράδειγμα , οι εκκαθαρίσεις την εποχή του Στάλιν στην τότε Σοβιετική Ένωση , ήταν συνήθως μαζικές και αιματοβαμμένες.Το ίδιο και σε αρκετές περιπτώσεις την εποχή του Μάο στην Κίνα αλλά καίει Πολ Ποτ στην Καμπότζη
Το ίδιο εφάρμοσε αρκετές φόρες και ο Χίτλερ, ξεκαθαρίζοντας λογαριασμούς που είχε στο εσωτερικό του κόμματος του. Αλλά και επί Φράνκο έγιναν τέτοιου είδους κινήσεις.
Δεν είναι βεβαίως μόνον αυτές. Και στην χωρά μας, την περίοδο του εμφυλίου για παράδειγμα και μέσα στο ΚΚΕ υπήρξαν τέτοιες εκκαθαρίσεις. Όπως εκκαθαρίσεις (και σκληρότερες) υπήρξαν μετά από τον εμφύλιο, όταν το μετεμφυλιακό κράτος έβρισκε συνεχώς «πυρήνες κομμουνιστών και συνοδοιπόρων» που υπονόμευαν την «εθνική προσπάθεια» Και έκανε και τις εσωτερικές εκκαθαρίσεις του…
Το ίδιο συνέβη σε αρκετούς κομματικούς μηχανισμούς και μετά την μεταπολίτευση.
Όμως, στον 21 ο αιώνα , ελπίζαμε ότι αυτά έχουν ξεπεραστεί και έχουν ξεπεραστεί επειδή όλα είναι πια γνωστά σε όλους και κανείς δεν πιστεύει πια τέτοιου είδους «φαρσοκωμωδίες».
Δυστυχώς , φαίνεται ότι κάναμε λάθος. Δεν τα έχουμε δει όλα.
Ο εσωτερικός εχθρός βέβαια, έχει εφευρεθεί από τις πρώτες μέρες του Σύριζα στην εξουσία. Η « τρόικα εσωτερικού» που λένε υπουργοί, ή οι « υποστηρικτές των δανειστών» όπως τους ονομάζουν άλλοι.
Τώρα πάντως αρχίζει και η προσωποποίηση των εχθρών. Και η γνωστή μέθοδος της συκοφαντίας μέσω όλων των καναλιών , με σκοπό την δημιουργία κλίματος για να προχωρήσει η εκπαραθύρωση του ανθρώπου που κάποιοι θεωρούν εμπόδιο στην πολιτική τους.
Ο Γιάννης Στουρνάρας, διοικητής της Τράπεζας της Ελλάδας είναι τώρα ο στόχος.
Από παλιά στον Σύριζα τον θεωρούσαν «άνθρωπο του συστήματος και του καπιταλισμού» και έτσι αναζητούσαν μια αφορμή για να «χτυπήσουν».
Ένα μέηλ που έστειλε συνεργάτης του σε δημοσιογράφο , μέηλ στο οποίο απλώς γινόταν αναφορά σε συγκεκριμένα πραγματικά οικονομικά στοιχεία (τίποτε δηλαδή περισσότερο από επιβεβαίωση δημοσιογραφικών πληροφοριών).ήταν η αφορμή να ξεκινήσει ένα μπαράζ επιθέσεων μέσω εφημερίδων , site, αλλά και στην συνεχεία της κομματικής εφημερίδας Αυγή αλλά και δηλώσεων βουλευτών.
Η προσπάθεια βέβαια είναι να αναγκαστεί ο κ Στουρνάρας να παραιτηθεί , γιατί είναι σαφές ότι δεν μπορεί να τον διώξει η κυβέρνηση , μια και η Τράπεζα είναι ανεξάρτητη. Και μάλιστα υπό την εποπτεία της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας.
Πρόκειται για μια απαράδεκτη κίνηση, ένα οργανωμένο σχέδιο με στόχο απλώς να «ξεκαθαρίσει το τοπίο» από τους εχθρούς …
Μόνον που εδώ τα πράγματα είναι δύσκολα. Και όχι μόνον γιατί ο κ Στουρνάρας έχει την έξωθεν καλή μαρτυρία, αλλά και γιατί έχει τους τελευταίους μήνες βοηθήσει σημαντικά την κυβέρνηση στην Ευρωπαϊκή κεντρική τράπεζα αλλά και στο εξωτερικό (ας ρωτήσουν κάποιοι τον αντιπρόεδρο της κυβέρνησης που κάτι περισσότερο ξέρει) .
Ας σταματήσει λοιπόν αυτό το «δόλιﻨπαιχνίδι με τους εσωτερικούς εχθρούς , που θυμίζει τις γνωστές «δίκες της Μόσχας». Το μονο που κάνει είναι κακό στην ίδια την κυβέρνηση.
ΥΓ.1 Όσο για τον γραμματέα των ΑΝΕΛ, τον κ Γ. Μοιρα , που ζήτησε να παραιτηθεί μονός του ο κ Στουρνάρας , ώστε να μην τον πετάξουν έξω κάποιοι, δεν έχω να πω κάτι.
Απλώς ότι το συγκεκριμένο στέλεχος το γνώριζα παλαιοτέρα , όταν ήταν στην ΝΔ ως ένα πρόσωπο κεντρώων πολίτικων απόψεων. Τώρα πως πήγε με τους ακραίους των ΑΝΕΛ(ίσως εδώ φταίει ο Α Σαμαράς και οι επιλογές του) αλλά και πως φτάνει να λέει τέτοιες εκφράσεις, είναι για μένα μη κατανοητό. Λυπάμαι. Κρίμα.
ΥΓ 2. Όσον αφορά τις υποκλοπές μαιλ, ποινικό αδίκημα αν δεν κάνω λάθος και την δημοσιογραφική χρήση τους, ελπίζω να ασχοληθεί η ΕΣΗΕΑ αλλά και οι αρμόδιες αρχές προσωπικών δεδομένων αλλά και τα κόμματα. Είναι και αυτό σοβαρότατο θέμα.
Του Π. Τρουπιώτη από το Χρηματιστήριο
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου