Πρώτα ήταν τα λάθη υπολογισμού του ΕΝΦΙΑ. Ακολούθησαν στη συνέχεια οι εξαιρέσεις και η αλλαγή του τρόπου υπολογισμού του. Και μετά ήλθε νέα σύγχυση για τον αριθμό των δόσεων.
Συμπεριλαμβάνεται ο ΕΝΦΙΑ στο γενικότερο πλαίσιο ρύθμισης των ληξιπρόθεσμων οφειλών σε 100 δόσεις ή όχι;
Κατέληξε το παραπάνω ερώτημα να αναδειχθεί σε σύγχρονο ελληνικό Γόρδιο Δεσμό, παρασύροντας, την πολιτική, τα Μέσα, την κοινωνία ολόκληρη σε μείζονα αντιπαράθεση.
Ειδικά για τον ΕΝΦΙΑ όμως με την παρέλευση των προθεσμιών για την πληρωμή της πρώτης και δεύτερης δόσης έγινε επισήμως γνωστό ότι οι φορολογούμενοι κατέβαλαν 1,2 δισ. ευρώ!
Πολύ περισσότερα δηλαδή από όσα αναλογούν σε αυτές. Με άλλα λόγια οι φορολογούμενοι ανταποκρίθηκαν με μεγαλύτερη συνέπεια και προθυμία απ' αυτή που υπολόγιζαν οι φορολογικές αρχές και οι συγκρουόμενοι στον «αέρα» πολιτικοί μας.
Απομένουν άλλες τέσσερις δόσεις και αν διατηρηθούν οι παρόντες ρυθμοί ο ΕΝΦΙΑ θα έχει εξοφληφθεί πριν την παρέλευση των σχετικών προθεσμιών. Αλλά και όσοι αδυνατούν να τον καταβάλουν είχαν τη δυνατότητα να επιμηκύνουν την αποπληρωμή του σε 24 δόσεις.
Προς τι λοιπόν το μίσος και ο αλληλοσπαραγμός για τις 100 δόσεις; Θα μπορούσε να σχολιάσει κανείς ότι η τρέχουσα πολιτική διαμάχη για τον αριθμό των δόσεων αποπληρωμής του ΕΝΦΙΑ γίνεται για το θεαθήναι και την άγρα εκλογικής πελατείας.
Μόνο που έτσι χάνεται χρόνος, φαιά ουσία και ικμάδα πολιτικής.
Αντί λοιπόν οι πατέρες του έθνους να ασχολούνται με άλλα κρισιμότερα, εξαντλούνται σε ένα διαρκή κυκεώνα μικρορυθμίσεων και μικροδιευθετήσεων που στις περισσότερες των περιπτώσεων μόνο σύγχυση προκαλούν παρά ανακούφιση και διευκόλυνση.
ΤΟ ΒΗΜΑ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου