Όχι όμως και ο επίλογος της ξενοκρατίας αφού ο λαός μας προειδοποιείται για νέους δανεισμούς με επιτηρητή την ίδια «τρόικα» υπό… μοντέρνο όνομα, με έδρα το Παρίσι. Και βεβαίως με το μέγαρο Μαξίμου να… νανουρίζει το λαό μας ότι «βγαίνουμε από την κρίση». Πότε αυτό; Την ώρα που τρώμε κατάμουτρα το εμπάργκο του Πούτιν…
Όσοι πολίτες δεν έμειναν κρεμασμένοι την Τετάρτη στα τουρκικά σήριαλ και στάθηκαν στο κανάλι της Βουλής έβαλαν μηδέν στους αγορητές, εκτός εκείνων που είχαν την παλικαριά να κάνουν έκκληση για εθνική συνεννόηση. Και πού ζήτησαν συνεργασία κυβέρνησης και αντιπολίτευσης στα ύψιστα εθνικά θέματα…
Σίγουρα υπάρχουν ωφέλιμοι σπόροι σε αυτό το… ακάνθινο πολυνομοσχέδιο που μας επέβαλε η ξενοκρατία. Και είναι κατακριτέα η αντιπολίτευση που άλλο δεν ξέρει από το να λέει «όχι σε όλα».. Η συζήτησε κατέληξε με 50 ψήφους υπέρ σε ένα νομοσχέδιο που «κάτι ήταν, κάτι το έφαγε και κάτι έμεινε»! Ο ΣΥΡΙΖΑ το επέκρινε δριμύτατα και αμέσως μετά ο «άθεος» αρχηγός του αναχώρησε για το.. Άγιον Όρος!...
Φανταστείτε όμως πόσες πληγές θα είχαν κλείσει αν τα κόμματα είχαν την παλικαριά στα 40 χρόνια της μεταπολίτευσης να ενεργούν από κοινού όταν πρόκειται για το καλό της πατρίδας. Δεν θα είχαμε 200.000 «αιώνιους φοιτητές». Δεν θα έκλεινε το κέντρο κάθε τόσο από μετρημένους διαδηλωτές. Δεν θα θέριευε ο δημόσιος τομέας με το «ένας φεύγει, δύο μπαίνουν», αντί του «δύο φεύγουν ένας μπαίνει»….
Και τα ακόμη χειρότερα: Το «φακελάκι», το ρουσφέτι και η διαφθορά δεν θα είχαν γίνει βρωμερό καθεστώς . Το παραεμπόριο δεν θα απλωνόταν ασύδοτο σε όλη τη χώρα. Δεν θα τολμούσε κανείς να ψωνίσει χωρίς απόδειξη. Δεν θα ξεφύτρωναν 6.000 offshore εταιρίες. Δεν θα είχαμε ρεκόρ ανεργίας. Δεν θα ήταν εθνικό σπορ η φοροδιαφυγή. Και η λαθρομετανάστευση δεν θα είχε εξελιχθεί σε φοβερή εθνική απειλή.
Και όλα αυτά διότι τα λεγόμενα «προοδευτικά» κόμματα κολλημένα καθώς είναι σε σκουριασμένα δόγματα (αλλά και σε ψηφοθηρικές πρακτικές), εκτός όλων των άλλων, πουλάνε «αντιρατσισμό» και «ανθρωπισμό» στο ενάμισι εκατομμύριο μεταναστών - υποψηφίων ψηφοφόρων τους . Για τους οποίους οι μαρξιστές της παλιάς σχολής θα αξίωναν άμεση επιστροφή στις πατρίδες τους ώστε να αγωνιστούν εκεί κατά των τυραννικών καθεστώτων τους…
Κάτι ανάλογο συμβαίνει και με τα λεγόμενα συντηρητικά κόμματα. Μουχλιασμένα και αυτά ,με πολύ περισσότερα «πλην» από «συν», στηρίζουν ένα πλαδαρό, άνευρο, θηλυπρεπές και ξενόδουλο καθεστώς, την ώρα που ο λαός μας γδέρνεται και «τρώει το ξύλο της χρονιάς του»…
Αλλά και την ώρα που θα έλεγε «χαλάλι το ξύλο» αν είχε στο κεφάλι του κυβερνήτες ικανούς να υψώνουν ανάστημα στα ξένα αφεντικά και να διατηρούν την πατρίδα μέσα στο ευρωπαϊκό «κάστρο» αλλά να αποσπούν γενναία ανταλλάγματα. Και- το κυριότερο- ικανούς να στήσουν ένα καθεστώς αμιγώς δημοκρατικό αλλά πολύ πιο αυστηρό, πολύ πιο αρρενωπό και πολύ πιο αδιάλλακτο όταν χρειάζεται…
Ωστόσο η καθημερινότητα τρέχει, ο λαός τρώει το ξύλο της χρονιάς του, αλλά πολύ θα ήθελε να μάθει αν η οι δυο πλευρές θα συμφωνήσουν σε κοινώς αποδεκτό πρόσωπο για Πρόεδρο της Δημοκρατίας ώστε να πάμε ομαλά στις εκλογές. Αυτές που σίγουρα θα φέρουν ειρηνική επανάσταση και θα ανοίξουν το δρόμο σε ένα νέο χρυσόν αιώνα..
Του Χρ. Πασαλάρη από elzoni.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου