Το 1557 εμφανίστηκε ο πρώτος νόμος περιορισμού έκδοσης βιβλίων στην Αγγλία από την βασίλισσα Mary, ο σκοπός ήταν η λογοκρισία εναντίον των προτεσταντών,
Το 1710 ανανεώθηκε, μετά από μικρή διακοπή 15 χρόνων, σαν «the Statute of Anne»
Σήμερα στην ΕΕ ισχύει η προστασία σε όλη τη διάρκεια ζωής του δημιουργού + 70 χρόνια από το θάνατο του και 95 αν τα δικαιώματα ανήκουν σε εταιρίες.
Τα Κόμματα Πειρατών δεν θέλουν να καταργηθούν οι νόμοι περί πνευματικών δικαιωμάτων.
Θέλουμε να μεταρρυθμιστούν,να γίνουν πιο ρεαλιστικοί.
Σήμερα οι νόμοι περί πνευματικών δικαιωμάτων έχουν ανισορροπία και δυσαρμονία με την εποχή μας. Έχουν μετατρέψει το σύνολο της νέας γενιάς σε εγκληματίες στα μάτια του νόμου, σε μια μάταιη προσπάθεια να σταματήσει η τεχνολογική ανάπτυξη.
Ωστόσο, η κοινή χρήση αρχείων συνεχίζει να αυξάνεται με γεωμετρική πρόοδο.
Καμμία προπαγάνδα, τακτική φόβου, ούτε σκληρότεροι νόμοι είναι σε θέση να σταματήσουν την ανάπτυξη.
Κοινή χρήση αρχείων είναι όταν δύο ιδιώτες στέλνουν ο ένας στον άλλον 1 και 0 .
Ο μόνος τρόπος για να περιορίσουν την ανταλλαγή αρχείων, είναι να εφαρμόσουν πλήρη εποπτεία της ιδιωτικής επικοινωνίας όλων μας.
Δεν υπάρχει τρόπος να εντοπίσουν μηνύματα που περιέχουν υλικό με πνευματικά δικαιώματα χωρίς να ανοίξουν ένα μήνυμα και να ελέγξουν τα περιεχόμενα.
Με αυτό τον τρόπο παύει το προνόμιο της προστασίας του απόρρητου της ιδιωτικής μας αλληλογραφίας, το δικαίωμα να επικοινωνούμε με προστασία με το δικηγόρο μας ή με κάποιο φίλο-φίλη σε σκοπό το φλερτ, ή εάν θέλουμε να δώσουμε μια ευαίσθητη πληροφορία σε έναν δημοσιογράφο.
Δεν είμαστε διατεθειμένοι να εγκαταλείψουμε τα θεμελιώδη δικαιώματα μας, για την όποια προσπάθεια προστασίας των πνευματικών δικαιωμάτων.
Το δικαίωμα στην ιδιωτική ζωή είναι πιο σημαντικό, από το δικαίωμα των μεγάλων εταιρειών media να συνεχίσουν να παράγουν κέρδος
με τον ίδιο τρόπο όπως και πριν.
Οι νόμοι προστασίας των πνευματικών δικαιωμάτων σήμερα εμποδίζουν ή περιορίζουν πολλές νέες και συναρπαστικές εκφράσεις πολιτισμού και μάθησης. Αναφορικά, μουσικά δείγματα στο MySpace, remixes στο YouTube, ή γιατί όχι μία Wikipedia γεμάτη με πολλές φωτογραφίες και μουσική στα άρθρα;
Η νομοθεσία περί πνευματικών δικαιωμάτων, λέει όχι.
Οι νόμοι προστασίας των πνευματικών δικαιωμάτων πρέπει είτε να μεταρρυθμιστούν ή να καταργηθούν εντελώς.
Τα Κόμματα Πειρατών τάσσονται υπέρ της εναλλακτικής μεταρρύθμισης.
Θέλουμε να οριστούν όλα τα μη-εμπορικά έργα, ελευθέρα για αντιγραφή και χρήση επίσης να μειωθεί ο χρόνος προστασίας για εμπορική χρήση.
Παράλληλα όμως να διατηρηθεί ή εμπορική αποκλειστικότητα κατά τρόπο που να επιτρέπει σε επιχειρηματικά μοντέλα που είναι βιώσιμα σήμερα να συνεχίσουν να λειτουργούν.
Η πρόταση της Πειρατικών Κομμάτων μπορεί να συνοψιστεί σε πέντε σημεία:
Καμμία αλλαγή στα ηθικά δικαιώματα των δημιουργών.
Δεν προτείνουμε καμία αλλαγή σε όλα τα ηθικά δικαιώματα του δημιουργού, δηλαδή: το δικαίωμα να αναγνωρίζεται ως δημιουργός, και το δικαίωμά του να πει όχι αν νιώθει προσβεβλημένος
Κανείς δε πρέπει να μπορεί να ισχυριστεί ότι είναι οι U2, ή έχει γράψει όλα τα τραγούδια του Bono.
Δωρεάν μη εμπορική χρήση
Σαν πρώτο βήμα επιδιώκουμε να νομοθετηθεί η δωρεάν, μη εμπορική χρήση των ψηφιακών πολιτιστικών πληροφοριών, καθώς και να θεωρείται φυσιολογική, χωρίς περιορισμούς, η ιδιωτική αντιγραφή και ιδιωτική χρήση τους, ιδιαίτερα εντός των ορίων της ιδιωτικής σφαίρας του κάθε προσώπου, αφού το copyright πρέπει να αφορά μόνο τις εμπορικές χρήσεις.
Πέντε έως είκοσι έτη εμπορικής αποκλειστικότητας
Μεγάλο μέρος της βιομηχανίας ψυχαγωγίας σήμερα είναι χτισμένη στην εμπορική αποκλειστικότητα για έργα με πνευματικά δικαιώματα. Αυτό, θέλουμε να διατηρηθεί.
Όμως οι χρόνοι προστασίας του σήμερα - ισόβια συν 70 χρόνια - είναι παράλογοι.
θέλουμε να συντομευτεί η διάρκεια προστασίας σε κάτι που είναι λογικό τόσο από τη μεριά της κοινωνίας όσο και από την μεριά των επενδυτών.
Να οριστεί διάρκεια προστασίας των δικαιωμάτων τα πέντε έως είκοσι έτη από τη δημοσίευση.
Δωρεάν δειγματοληψία - κωδικοποιημένη "δίκαιη χρήση"
Σήμερα είναι ολοένα και πιο περιοριστική ή νομοθεσία περί πνευματικής ιδιοκτησίας, αυτή η πρακτική αποτελεί ένα σημαντικό εμπόδιο για μουσικούς, κινηματογραφιστές, και άλλους καλλιτέχνες που θέλουν να δημιουργήσουν νέα έργα από την επαναχρησιμοποίηση τμημάτων των υφιστάμενων.
Θέλουμε να αλλάξει αυτό, έτσι ώστε να είναι νόμιμο να δημιουργηθούν νέα έργα από τα ήδη υπάρχοντα.
Κάθε εξαίρεση στα παραπάνω, όπως π.χ. η μετάφραση βιβλίου ή η χρήση προστατευμένης μουσικής πρέπει να αναφέρονται ρητά ως εξαιρέσεις στο νόμο.
Η απαγόρευση DRM
Το DRM είναι ένα αρκτικόλεξο για τη "Διαχείριση Ψηφιακών Περιορισμών".
Απαγόρευση κάθε τεχνικού περιορισμού στην αναπαραγωγή ψηφιακών έργων. Οι περιορισμοί αυτοί (DRM) λειτουργούν υπέρ συγκεκριμένων οικονομικών συμφερόντων, ενάντια στην κοινωνία και τους θεωρούμε ανήθικους, αφού παρεμβαίνουν με πολλούς τρόπους στις νόμιμες χρήσεις των έργων, δημιουργώντας μια εντελώς απαράδεκτη δυνατότητα ελέγχου των χρηστών, συχνά απειλώντας τη χρήση των έργων από τις μελλοντικές γενιές οι οποίες ίσως δεν έχουν πρόσβαση στα σημερινά συστήματα προστατευμένης αναπαραγωγής.
Το ερώτημα που πάντα έρχεται στη συζήτηση.
«Αλλά πώς θα πρέπει οι καλλιτέχνες να πληρώνονται, αν η κοινή χρήση αρχείων είναι δωρεάν;"
Στα οικονομικά στατιστικά στοιχεία, μπορούμε να δούμε ότι οι δαπάνες των νοικοκυριών για τον πολιτισμό και την ψυχαγωγία αυξάνεται σιγά-σιγά χρόνο με το χρόνο.
Αν ξοδεύουμε λιγότερα χρήματα για την αγορά CD, θα δαπανήσουμε περισσότερα χρήματα για κάτι άλλο, όπως για παράδειγμα σε συναυλίες.
Οι καλλιτέχνες παίρνουν συνήθως 5-7% των εσόδων από μια εγγραφή CD, αλλά το 50% των εσόδων από μια συναυλία.
Είναι πολύ πιθανό ότι θα γίνει πιο δύσκολο να κερδίζουν χρήματα σε ορισμένους τομείς του πολιτισμού και διασκέδασης, αλλά θα γίνει ευκολότερο σε κάποιους άλλους, συμπεριλαμβανομένων νέων δραστηριοτήτων που δεν έχουμε καν φανταστεί μέχρι τώρα.
Αλλά εφόσον η συνολική δαπάνη των νοικοκυριών για τον πολιτισμό συνεχίζει να είναι στο ίδιο επίπεδο ή να αυξάνεται, κανείς δεν μπορεί να ισχυριστεί ότι οι καλλιτέχνες ως ομάδα θα έχει τίποτα να χάσει από μια μεταρρύθμιση των πνευματικών δικαιωμάτων.
Άδειες Ελεύθερου Λογισμικού και Πατέντες λογισμικού.
Eλεύθερο λογισμικό είναι εκείνο το οποίο μπορούμε να:
- χρησιμοποιήσουμε ελεύθερα
- προσαρμόσουμε ελεύθερα στις ανάγκες μας
- αναδιανείμουμε ελεύθερα
- βελτιώσουμε ελεύθερα δημοσιεύοντας τις βελτιώσεις
Το ελεύθερο λογισμικό πιθανόν να μην είχε φτάσει εκεί που βρίσκεται σήμερα, χωρίς μέτρα αυτοπροστασίας του. Το σημαντικότερο ίσως είναι το Copyleft που εμπνεύστηκε ο Richard Stallman, και υλοποίησε πρωτίστως με την άδεια GPL (GNU General Public License).
Ένας συγγραφέας ελεύθερου λογισμικού δημοσιευμένο σε GPL στηρίζεται στο νομικό καθεστώς του Copyright, ορίζοντας το πρόγραμμα πνευματική του ιδιοκτησία, με την προϋπόθεση όμως ότι θα παραμείνει ελεύθερο προς αναδιανομή και ανοιχτό. Εν ολίγοις, η GPL καλύπτει όλες τις παραπάνω ελευθερίες, αλλά επιπλέον υποχρεώνει όποιον θέλει να αναδιανείμει το πρόγραμμα ή μια βελτιωμένη έκδοση του, να χρησιμοποιήσει πάλι GPL.
Έτσι εξασφαλίζονται η διαιώνιση των ελευθεριών και προστατεύονται νομικά οι δημιουργοί του.
Πατέντες λογισμικού
Σοβαρή απειλή για το ελεύθερο λογισμικό, και το λογισμικό γενικότερα, είναι οι πατέντες λογισμικού. Σε αντίθεση με τα copyrights, οι πατέντες λογισμικού μπορεί να καλύπτουν ιδέες και όχι μια συγκεκριμένη υλοποίηση.
Xρησιμοποιώντας μια μεταφορά από τη λογοτεχνία, αν κάποιος έχει το copyright του Σέρλοκ Χολμς, μπορεί να απαγορέψει σε άλλους να γράφουν ιστορίες με αυτόν. Αν κάποιος έχει πατεντάρει όμως τον χαρακτήρα, μπορεί να απαγορέψει να γράφουν ιστορίες με ντετέκτιβ που εξιχνιάζουν εγκλήματα!
Οι πατέντες λογισμικού είναι πραγματικότητα εδώ και χρόνια στην Αμερική και σε χώρες όπως η Ιαπωνία, αλλά δεν έχουν νομιμοποιηθεί στην Ευρώπη.
Πρόσφατα έγινε μια προσπάθεια από τα αντίστοιχα λόμπυ να περάσει κατάλληλο ψήφισμα στο ευρωκοινοβούλιο, όμως δεν ευδοκίμησε.
Αυτό έγινε εν μέρει λόγω του κινήματος που οργανώθηκε ενάντια της, από χρήστες και προγραμματιστές ελεύθερου λογισμικού,
αλλά και λόγω της συνειδητοποίησης των τοπικών συμφερόντων ότι θα βρεθούν στο έλεος αμερικάνικων μεγαθηρίων, σαν την IBM και τη Microsoft, οι οποίες κατέχοντας χιλιάδες τέτοιες πατέντες, και μπορούν να εκβιάζουν μικρότερες εταιρείες, που σχεδόν σίγουρα θα καταπατούν κάποιες από αυτές.
Η διάλυση των μονοπωλίων είναι δεδηλωμένος στόχος της πολιτικής του κόμματός των πειρατών.
Τα ιδιωτικοποιημένα μονοπώλια είναι ένας από τους χειρότερους εχθρούς της κοινωνίας, αφού οδηγούν σε αυξημένες τιμές, μονόπλευρους όρους χρήσης και κρυφά κόστη για τους πολίτες.
Αν μείνουμε στους παραδοσιακούς τρόπους λειτουργίας των πατεντών, τότε η πρόοδος της ανθρωπότητας θα γίνεται όλο και πιο άδικη, όλο και περισσότερο επικίνδυνη (π.χ. πατέντες σε θέματα γενετικής, βιοτεχνολογίας, σπόρων.).
Ζητάμε το σύστημα των πατεντών να μεταρρυθμιστεί ή να αντικατασταθεί από πιο λογικές ρυθμίσεις, ειδικά στις πιο κοινωνικά άδικες πατέντες, όπως στα φάρμακα, όπου οι απαιτήσεις για υψηλά κέρδη και η μονοπωλιακή δομή αυτής της αγοράς απαιτούν την αναδιοργάνωση των πόρων της κοινωνίας, ώστε να μην χάνουν οι πολλοί μέσα από αποκλεισμούς, προς όφελος ελαχίστων.
Δημήτρης Ζάππας
@ Vaspersview
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου