Το γκρέμισμα των εισοδημάτων ...

Πολλές φορές έχω αναφερθεί στο θέμα της προπαγάνδας των αριθμών, αλλά αξίζει να επανέλθουμε.

Στις 24 Ιανουαρίου, ανακοινώθηκε από την ΕΛΣΤΑΤ αύξηση 0,8%, από 29,2 δις ευρώ σε 29,4 δις ευρώ, του διαθέσιμου εισοδήματος των νοικοκυριών το γ' τρίμηνο του 2017 σε σχέση με το γ' τρίμηνο του 2016.

Παράλληλα, η τελική καταναλωτική δαπάνη των νοικοκυριών και των μη κερδοσκοπικών ιδρυμάτων που εξυπηρετούν νοικοκυριά αυξήθηκε 0,8%, από 30,9 δις ευρώ σε 31,1 δις ευρώ.

Ακούγοντας την είδηση μεμονωμένα και αποσπασματικά, μπορούμε να βαρέσουμε και πάλι τις καμπάνες.

Ωστόσο, το γ΄ τρίμηνο του 2014, το διαθέσιμο εισόδημα των νοικοκυριών ήταν 31,17 δις ευρώ, σημειώνοντας και μια οριακή αύξηση της τάξης του 0,03%. Ενώ η καταναλωτική δαπάνη είχε αυξηθεί κατά 2,3%, από 32,6 δις ευρώ σε 33,3 δις ευρώ.

Το σουηδικό μοντέλο ανοιχτών συνόρων ...

Η δυσκολία διαβάζοντας το ρεπορτάζ του Reuters ήταν ότι έπρεπε συνεχώς να επιβεβαιώνεις ότι αναφερόταν στη Σουηδία και όχι σε κάποια τριτοκοσμική χώρα. Ο πρωθυπουργός της Σουηδίας πλέον δεν αποκλείει το ενδεχόμενο να κατεβάσει τον στρατό στους δρόμους, προκειμένου να επιβληθούν ο νόμος και η τάξη. Μόνο την πρώτη εβδομάδα του έτους έγιναν τέσσερις δολοφονίες, με έναν επιπλέον νεκρό από χειροβομβίδα έξω από σταθμό του μετρό στη Στοκχόλμη.

Πάνω από 300 είναι τα πρόσφατα περιστατικά πυροβολισμών, ενώ η σουηδική αστυνομία πλέον παροτρύνει τις γυναίκες να μην κυκλοφορούν το βράδυ, προκειμένου να αποφεύγουν τους ομαδικούς βιασμούς. Το 2017 καταγράφηκαν 7.226 βιασμοί. Υπάρχει αλματώδης αύξηση στα περιστατικά AIDS - για την ακρίβεια η αύξηση είναι 300%. Ο επικεφαλής της ειδικής μονάδας αντιμετώπισης εγκλήματος της σουηδικής αστυνομίας δήλωσε ότι προάστια της Στοκχόλμης έχουν μετατραπεί σε εμπόλεμες ζώνες.

Είναι εθνολαϊκιστές όσοι πηγαίνουν στα συλλαλητήρια;

Τώρα τελευταία, με μεγάλη ευκολία προσάπτεται ο χαρακτηρισμός του εθνολαϊκιστή σε όσους συμμετέχουν στα συλλαλητήρια για την Μακεδονία.

Όσοι διακινούν αυτήν την άποψη, διαφωνούν με την παρέμβαση των πολιτών στις εξελίξεις; Στο όνομα μιας θεσμολαγνείας θέλουν το πολιτικό παιχνίδι να παίζεται μόνον στην κορυφή του πολιτικού συστήματος;

Νομίζω πως όχι, αν κρίνω από το πώς αγκάλιασαν την συγκέντρωση των «παραιτηθείτε». Μια συγκέντρωση εξόχως αντιθεσμική, καθώς ένας αριθμός πολιτών ζητούσε την παραίτηση μιας εκλεγμένης κυβέρνησης, μέσα από μια λαϊκή συγκέντρωση.

Να υπενθυμίσω, πως οι κυβερνήσεις πέφτουν είτε γιατί έχουν παραιτηθεί είτε γιατί έχουν χάσει την δεδηλωμένη. Δεν πέφτουν από τις «πλατείες».

Κι εμείς τότε οι «παραιτηθείτε» θέλαμε η συγκέντρωση μας να έχει 200.000 ή και 300.000 κόσμο. Μαζέψαμε μετά βίας 8.000. Ομως, ένα εθνικό θέμα συγκίνησε εκατοντάδες χιλιάδες.

Ένα όνομα στα Σκόπια, μια Μεραρχία στην Κύπρο ...

Η επιμονή του κ. Τσίπρα – όπως προκύπτει και από το περιεχόμενο του σαββατιάτικου διαγγέλματός του – στην άμεση εξεύρεση «λύσης» για το θέμα των Σκοπίων καθίσταται πλέον ύποπτη.

Ύποπτη, διότι ο κ. Τσίπρας γνώριζε από την αρχή πολύ καλά πως οι γείτονες δεν πρόκειται να υποχωρήσουν από τον αλυτρωτισμό με τον οποίο έχουν διαποτίσει γενεές επί γενεών, ούτε να αλλάξουν το Σύνταγμά τους με ικανοποιητικό και ωφέλιμο τρόπο για τα ελληνικά εθνικά συμφέροντα.

Ύποπτη, διότι γνωρίζει πως όταν εδώ μιλούσαν για «παράθυρο ευκαιρίας», οι Σκοπιανοί συνομιλητές τους, με πρώτον και καλύτερο τον ίδιο τον υπουργό Εξωτερικών Ντιμιτρόφ,  επέμεναν στα θέματα της εθνικής ταυτότητας και οι διαπραγματεύσεις διεξάγονταν με διαπραγματευτή, τον Ναουμόφσκι, που ήταν επιλογή της προηγούμενης κυβέρνησης.

Και οι δεξιοί έχουν ψυχή ...

Τις τελευταίες ημέρες γίνονται και λέγονται πράγματα που παραβιάζουν και τις στοιχειώδεις λειτουργίες του κοινού νου.

Τι συμβαίνει;

Ευάριθμοι – ευτυχώς – σχολιαστές, οι οποίοι βεβαίως δεν ανήκουν στο χώρο της Νέας Δημοκρατίας, εγκαλούν τον πρόεδρο της γιατί πράττει το αυτονόητο. Υπερασπίζεται την ενότητα του κόμματος του.

Οι ιδεολογικές και πολιτικές συντεταγμένες της Νέας Δημοκρατίας έχουν ορισθεί με επάρκεια. Είναι κόμμα συντηρητικό και φιλελεύθερο. Δεξιό και κεντρώο.

Τα έχουμε πει αυτά εξαντλητικά. Εγιναν «κοινά και τετριμμένα».

Ο Κυριάκος Μητσοτάκης, πέραν πάσης αμφιβολίας, είναι ένας φιλελεύθερος πολιτικός ηγέτης. Ομως, οφείλει σε κάθε βήμα του να ισορροπεί προσεκτικά για να εκφράζει το σύνολο της παράταξης.

Βουκουρέστι, 10 χρόνια μετά ...

Το Σκοπιανό απασχολεί την ελληνική εξωτερική πολιτική από την εποχή της ίδρυσης του γειτονικού κράτους. Οι λόγοι της αντίδρασης της Ελλάδας στην ονομασία των Σκοπίων είναι ιστορικά τεκμηριωμένοι και δεν αφορούν στο παρελθόν αλλά στο μέλλον. Η ευαίσθητη περιοχή των Βαλκανίων ταλανίζεται εδώ και χρόνια από εθνικισμούς που πολλές φορές οδήγησαν σε περιφερειακή αποσταθεροποίηση. Ταυτόχρονα, ορισμένες μεγάλες δυνάμεις εκμεταλλεύτηκαν εθνικιστικές και αλυτρωτικές λογικές που υπήρχαν στην περιοχή, προς επίτευξη των δικών τους στόχων.
Το 2008, για πρώτη φορά μετά την ενδιάμεση συμφωνία του 1995, η πίεση συμμάχων και εταίρων για την ένταξη των Σκοπίων στο ΝΑΤΟ και μετέπειτα στην Ευρωπαϊκή Ένωση, με κύριο επιχείρημα την προάσπιση της σταθερότητας στα Βαλκάνια, ήταν εξαιρετικά μεγάλη. Η Ελλάδα βρέθηκε μπροστά σε δίλημμα:
Από τη μία, να δεχθεί την ένταξη της γείτονος με την προσωρινή ονομασία «Πρώην Γιουγκοσλαβική Δημοκρατία της Μακεδονίας» στο ΝΑΤΟ και στην Ευρωπαϊκή Ένωση. Από την άλλη, να προσπαθήσει να πείσει συμμάχους και εταίρους ότι αυτό θα μπορούσε να γίνει μόνο υπό την προϋπόθεση ότι ο αλυτρωτισμός, η παραχάραξη της ιστορίας και η προκλητική πολιτική των Σκοπίων με κορυφή του παγόβουνου το όνομα, έπρεπε να λυθούν οριστικά για να διαμορφωθούν σταθερές σχέσεις καλής γειτονίας.

Μην "πυροβολείτε" την Εποπτεία ...

Φαίνεται πως, ο Αλέξης Τσίπρας, πήρε το μήνυμα των δανειστών ότι  έξοδος από το τρίτο μνημόνιο δεν σημαίνει και έξοδο από την κρίση.

Και αφού η κρίση παραμένει και μας κουνάει το κόκκινο μαντήλι που γράφει (με μεγάλα γράμματα) πλεόνασμα 3,5% (ενώ δεν έχουμε και χειροπιαστά στοιχεία για ανάπτυξη που θα ισοφαρίσει το πρόβλημα) δεν είναι ώρα για νταούλια και "ξόρκια" προς τους δανειστές.

Η κοφτή, ωμή και "ξινή" Λαγκάρντ δεν άφησε ούτε μια χαραμάδα αισιοδοξίας πως το ΔΝΤ θα συνεχίσει το ρόλο του "συνηγόρου" της ελληνικής κυβέρνησης για τη ρύθμιση του χρέους, έχοντας τον  ΣΥΡΙΖΑ ελεύθερο από Εποπτεία.

Τρία χρόνια ψέματα και απάτες...

Υπάρχουν άνθρωποι που πιστώνουν στον Αλέξη Τσίπρα έναν παραγωγικό κυνικό ορθολογισμό. Βραβεύτηκε μάλιστα στη Γαλλία για την ευελιξία του να προσαρμόζει τις πολιτικές του αποφάσεις στον ρου της πραγματικότητας την οποία είχε επανειλημμένως απαρνηθεί.

Πέρασαν τρία χρόνια διακυβέρνησης των «Συριζανέλ» δίνοντας την ευκαιρία στους Έλληνες να περάσουν ένα μεγάλο σχολείο με σωρεία παθημάτων που κανονικά θα έπρεπε να γίνουν μαθήματα.

Πάνω σ΄αυτή τη βάση την «παιδαγωγική» θα καταγράψω τρία θετικά και τρία αρνητικά της αριστερής τριετίας.

Πρώτα τα θετικά. 

Κ. Μητσοτάκης για τα 3 χρόνια ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ: Ο Α. Τσίπρας κατέληξε το χειρότερο κατεστημένο...

Με την επισήμανση πως η "γαλάζια” παράταξη είναι έτοιμη να αλλάξει την Ελλάδα, ο πρόεδρος της Νέας Δημοκρατίας, Κυριάκος Μητσοτάκης, στη δήλωσή του, με αφορμή τη συμπλήρωση τριών ετών από την ανάληψη της διακυβέρνησης από τους ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ, επιτίθεται στον πρωθυπουργό, Αλέξη Τσίπρα, εγκαλώντας τον για εξαπάτηση των Ελλήνων πολιτών.

"Υποσχέθηκε να τελειώνει με τη λιτότητα και το παλιό. Και έφερε περισσότερη φτώχεια, διάλυση της μεσαίας τάξης, βαριά φορολογία. Έκοψε μισθούς και συντάξεις. Δημιούργησε τη γενιά των 360 ευρώ. Και κατέληξε να γίνει ο ίδιος το χειρότερο κατεστημένο. Οι Έλληνες δεν τον εμπιστεύονται να λύσει τα οικονομικά προβλήματα που αντιμετωπίζουμε. Δεν τον εμπιστεύονται ούτε για τα μεγάλα εθνικά θέματα. Στη Νέα Δημοκρατία είμαστε έτοιμοι. Να αλλάξουμε την Ελλάδα, να κάνουμε καλύτερη τη ζωή των Ελλήνων. Και μπορούμε και θέλουμε. Γιατί το θέλουν πάνω από όλα οι πολίτες που διψάνε για ένα μέλλον που τους αξίζει”, τόνισε ο αρχηγός της αξιωματικής αντιπολίτευσης. 

Δίκαιη ανάπτυξη: Η προπαγάνδα και η αλήθεια ...

Αλέξης Τσίπρας, ομιλία στη ΔΕΘ, 9 Σεπτεμβρίου 2017: «Γιατί μόνο η δίκαιη ανάπτυξη, που συμπαρασύρει τους πολλούς όχι αποκλειστικά στον μόχθο, αλλά και στα δικαιώματα, και στα οφέλη, μπορεί να είναι μια ανάπτυξη σταθερή, θεμελιωμένη, με προοπτική και με ευεργετικές επιπτώσεις σε όλες τις κοινωνικές ομάδες».

Αλέξης Τσίπρας, ομιλία στην Κρήτη, 29 Σεπτεμβρίου 2017: «Αυτό, με μια κουβέντα περιγράφει, αυτό που λέει εδώ το σύνθημά μας, τον όρο «Δίκαιη Ανάπτυξη». Δηλαδή, ανάπτυξη, της οποίας το όφελος διαχέεται σε ολόκληρη την κοινωνία. Και δεν λειτουργεί ως εργαλείο συσσώρευσης πλούτου για κάποιους λίγους και ισχυρούς».

Αλέξης Τσίπρας, 12 Οκτωβρίου 2017, Λάρισα: «Γι’ αυτό λοιπόν εμείς έχουμε φροντίσει δίπλα από την λέξη ανάπτυξη να προσθέτουμε την λέξη δίκαιη. Γιατί για μας ανάπτυξη ή θα είναι δίκαιη, ή δεν θα υπάρξει».

Αλέξης Τσίπρας, 17 Δεκεμβρίου 2017: «Ο στόχος της δίκαιης ανάπτυξης είναι ένας και συγκεκριμένος: Ο διαρκής περιορισμός των κοινωνικών και περιφερειακών ανισοτήτων».

Ο μύθος του «έντιμου συμβιβασμού» ...

Συμβιβασμός σημαίνει πως, μετά από μια διαπραγμάτευση, τα δύο μέρη προβαίνουν σε αμοιβαίες υποχωρήσεις. Αυτό ισχύει όταν οι δύο πλευρές είναι ισοδύναμες.

Όταν όμως η μια πλευρά είναι η ισχυρή και η άλλη η αδύναμη, η Ιστορία δείχνει πως ο ισχυρός πάντα επιβάλλει, εν όλω ή εν μέρει, τους όρους του.

Δηλαδή και στις διαπραγματεύσεις λειτουργεί ο συσχετισμός των δυνάμεων. Έτσι, τον «έντιμο συμβιβασμό» τον επιζητεί ο αδύναμος, ο λιγότερο ισχυρός. Και αυτό είναι το λογικό.

Ποτέ στην Ιστορία δεν έχει παρατηρηθεί το φαινόμενο ο ισχυρός να κάνει τις περισσότερες παραχωρήσεις. Γιατί οι διαπραγματεύσεις και οι συμβιβασμοί δεν γίνονται εν κενώ πολιτικής.

Στο Σκοπιανό τι πάει να γίνει; Εμείς που αναμφίβολα είμαστε οι ισχυροί να παραβιάσουμε όλες τις κόκκινες γραμμές μας, έναντι μελλοντικών και αβέβαιων κερδών.

Δηλαδή, σήμερα να παραδώσουμε την σύνθετη ονομασία με το όνομα «Μακεδονία» στην FYROM, να δώσουμε το πράσινο φως για την ένταξη της στο ΝΑΤΟ και να συμφωνήσουμε για μελλοντική ρύθμιση του προβλήματος του αλυτρωτισμού.

Είναι τρελός ο στρατηγός;

Σχεδόν μαζί με το καρναβάλι –λίγο πριν ή λίγο μετά το ίδιο είναι–
 έρχονται οι λεγόμενες «αγροτικές κινητοποιήσεις».

Το ζήτημα ετέθη –με τη μορφή του γνωστού συνθήματος των ποδοσφαιρικών γηπέδων, όχι ως ερώτημα– τουλάχιστον πέντε φορές από το πλήθος του συλλαλητηρίου της Κυριακής, όσο μιλούσε ο στρατηγός Φραγκούλης Φράγκος· και, πάντως, στον ίδιο άρεσε. Την πρώτη φορά που ακούστηκε, εκείνος αντέδρασε γελώντας τόσο εγκάρδια, ώστε προς στιγμήν να είναι αφοπλιστικός με τη γνησιότητά του. Ο στρατηγός ήταν εμφανώς κολακευμένος από το πλήθος που τον αποθέωνε ως τρελό – με την έννοια του ωραίου τρελού. Την τελευταία φορά που έπεσε το σύνθημα από το πλήθος, ο στρατηγός δεν άντεξε και ένωσε τη δική του φωνή μαζί τους: «Ναι! Είναι τρελός ο στρατηγός!».

Το Σκοπιανό έγινε μπούμερανγκ για τον Τσίπρα ...

Ο Α.Τσίπρας πίστεψε πως με το Σκοπιανό θα επιτύγχανε ταυτοχρόνως τρεις στόχους:

1. Θα απεδείκνυε στους εταίρους και στους Αμερικάνους, πόσο αποφασιστικός και αποτελεσματικός είναι. Εκλεισε ένα ζήτημα που ταλαιπωρούσε την περιοχή για 26 χρόνια.

2. Θα δημιουργούσε εσωκομματικά προβλήματα στην Νέα Δημοκρατία, ενώ οποιαδήποτε θέση και αν αυτή έπαιρνε θα είχε πολιτικό κόστος. Το αποτέλεσμα θα ήταν να κλείσει και άλλο η δημοσκοπική ψαλίδα.

3. Να διασωθεί πολιτικά ο κυβερνητικός εταίρος Π.Καμμένος, που δύσκολα θα ξαναδεί την πόρτα της Βουλής.

Αυτόν τον προφανή σχεδιασμό δεν τον είδαν μόνον κάποιοι «πεφωτισμένοι», που έκαναν μιαν ακαδημαϊκή προσέγγιση του θέματος. Εν κενώ πολιτικής.

Όλην αυτή την κατάσταση την ανέτρεψαν, άρδην, δύο γεγονότα :

Μ. Νίμιτς: Ο πλαστογράφος της Ιστορίας ...

Δεν είναι μόνο οι Σκοπιανοί πλαστογράφοι της Ιστορίας. Είναι και ο ίδιος ο διαπραγματευτής Μάθιου Νίμιτς.

Εικοσιπέντε χρόνια τώρα ο κ. Νίμιτς (διαπραγματευτής αρχικά εκ μέρους των Ηνωμένων Πολιτειών και αργότερα εκ μέρους του ΟΗΕ), δεν ασχολήθηκε ποτέ με την ουσία του προβλήματος και δεν έλαβε υπόψη του τις απόψεις της Ελλάδας.

Αυτό αποδεικνύουν οι τελευταίες του δηλώσεις, σύμφωνα με τις οποίες «δεν είναι ρεαλιστικό η ΠΓΔΜ να μην έχει τον όρο "Μακεδονία" με κάποια μορφή στην ονομασία της», διότι «δεν είναι ρεαλιστικό να το αποδεχθεί ο λαός αυτής της χώρας, γι’ αυτό δεν προτείνω ονομασίες που δεν ανήκουν στη σφαίρα του ρεαλισμού».

Ρεκόρ επιβατών και πτήσεων στα αεροδρόμια της Fraport το 2017 ...

Την μεγαλύτερη αύξηση των τελευταίων χρόνων κατέγραψαν, το 2017, τα 14 περιφερειακά αεροδρόμια, τα οποία, από τον περασμένο Απρίλιο, βρίσκονται υπό τη διαχείριση της Fraport Greece.

Συγκεκριμένα, σύμφωνα με τα στοιχεία του γερμανικού ομίλου Fraport, η επιβατική κίνηση διαμορφώθηκε σε 27,5 εκατομμύρια (+10,3%) το 2017, ενώ ο συνολικός αριθμός των πτήσεων (αφίξεις-αναχωρήσεις) ανήλθε σε 227.195, καταγράφοντας αύξηση 11,4%.

Ποια αεροδρόμια εμφάνισαν την μεγαλύτερη αύξηση

Σε μηνιαία βάση, τον περασμένο Δεκέμβριο το αεροδρόμιο της Καβάλας παρουσίασε την μεγαλύτερη αύξηση (+100%) επιβατών και πτήσεων. Ωστόσο, η μεγάλη αυτή μεταβολή συνδέεται με την εκτροπή των πτήσεων, χαμηλού κόστους αερομεταφορέων, από το "Μακεδονία” στο αεροδρόμιο Καβάλας λόγω των εργασιών αναβάθμισης του αεροδιαδρόμου και προβλημάτων που έχει προκαλέσει η ομίχλη.

Κορυφαίες επιδόσεις, όσον αφορά την επιβατική κίνηση, εμφάνισε τον Δεκέμβριο και το αεροδρόμιο της Κω, μέσω του οποίου διακινήθηκαν 19.146 άτομα (+53,9%).

Γιατί έπραξε σωστά ο Μητσοτάκης...

Η Νέα Δημοκρατία ευθύς ως επανέκαμψε το Σκοπιανό ζήτημα, οχυρώθηκε πίσω από την εθνική θέση που διατυπώθηκε στο Βουκουρέστι το 2008 και η οποία απορρίφθηκε από την κυβέρνηση της FYROM.

Μάλιστα, κορυφαία στελέχη της δήλωσαν πως αφού η συγκεκριμένη πρόταση δεν έγινε δεκτή, η νέα διαπραγμάτευση θα πρέπει να αρχίσει από μηδενική βάση.

Δηλαδή η σύνθετη ονομασία δεν αποτελεί κεκτημένο.

Μέχρις εδώ όλα καλά.

Τα προβλήματα για την Νέα Δημοκρατία άρχισαν όταν εξαγγέλθηκε το συλλαλητήριο της Θεσσαλονίκης. Αμηχανία και αφωνία ήταν η πρώτη αντίδραση.

Μάλιστα, υφείρπε η φήμη πως, εσωκομματικά, ειδοποιήθηκαν οι βουλευτές και τα στελέχη του κόμματος να απόσχουν από το συλλαλητήριο.

Κάποια βουλευτές, με πολιτικό εκτόπισμα, είχαν την επιδερμική άποψη πως το Σκοπιανό είναι ένα θέμα εξωτερικής πολιτικής και έτσι θα πρέπει να αντιμετωπισθεί.

Η βάση της παράταξης στην Μακεδονία πάγωσε. Οι βουλευτές άρχισαν να λαμβάνουν τα σχετικά μηνύματα και αντιλήφθηκαν το μέγεθος της ζημίας που μπορούσε να γίνει.

Προσφορά στους αναζητούντες αισιοδοξία ...

Δέχομαι κατά καιρούς από καλόπιστους αναγνώστες μου την παρατήρηση ότι επικεντρώνομαι κυρίως στις αρνητικές εξελίξεις και παραλείπω αναφορές στα θετικά. Απαντώ αντιγράφοντας Οσκαρ Γουάιλντ: «Απαισιόδοξος είναι ο αισιόδοξος που έχει καλή πληροφόρηση». Και νομίζω ότι το έχω αποδείξει διαχρονικά, όπως προκύπτει και από την αρθρογραφία μου και από τα βιβλία μου, και ιδιαίτερα το «Ας προσέχαμε» (εκδόσεις Παπαζήση), απ' όπου τεκμηριωμένα προκύπτει ότι από το 1966 (!) έχω προειδοποιήσει με στοιχεία ότι όπως βαδίζει η χώρα μας οδηγούμεθα στη χρεοκοπία και μόνη πια σωτηρία θα αποδειχθεί η προσφυγή στο Διεθνές Νομισματικό Ταμείο. Φυσικά δεν διαθέτω καμιά προφητική ικανότητα. Απλώς παρατηρώ με προσοχή, εκτιμώ ψυχρά στοιχεία και γεγονότα, και καταλήγω σε συμπεράσματα με γνώμονα κυρίως τον κοινό νου. Στην ηλικία μου θα ήταν πια όχι μόνο άσοφο αλλά και περιττό αν επεδίωκα όσα γράφω να τα αξιοποιήσω για ίδιον όφελος. Το ότι οι φιλόξενες στήλες του «Βήματος» δέχονται πάντα με σεβασμό να φιλοξενούν επί 50 και πλέον χρόνια τα σχετικά άρθρα μου εξαντλεί τις φιλοδοξίες μου που πάντα πιέζονται από την αγωνία της αξιοπιστίας.

Οι δρόμοι και οι πλατείες δεν ανήκουν πλέον στην Αριστερά...

Εκατοντάδες χιλιάδες έλληνες πολίτες άφησαν κυριακάτικα τα σπίτια τους και προσήλθαν αυθόρμητα στην συγκέντρωση για την Ελληνικότητα της Μακεδονίας.

Η πρωτοφανής επιτυχία του συλλαλητηρίου γίνεται ακόμα μεγαλύτερη, αν αναλογιστούμε πως αυτό οργανώθηκε διαδικτυακά ενάντια στην βούληση ενός  μεγάλου μέρους της πολιτικής και θρησκευτικής ηγεσίας.

Και με την πλήρη σιωπή των τηλεοπτικών σταθμών της «διαπλοκής».

Εκατοντάδες χιλιάδες πολίτες αψήφησαν τις ύβρεις και τις λοιδορίες των «πεφωτισμένων», που απεχθάνονται τον συγχρωτισμό τους με τον όχλο.

Έγραψαν στα παλαιότερα των υποδημάτων τους τις υποκριτικές τσιρίδες των ροζέ αριστερούληδων, που αίφνης έφεραν στην επιφάνεια τα αντιδεξιά σύνδρομα τους.

Ήταν μια λαοθάλασσα χωρίς καθοδήγηση, με κακή οργάνωση αλλά και πολύ πάθος.

Η «ρετσινιά» του εθνικιστή και οι αριστερούληδες ...

Είναι γνωστό πως όταν κάποιος δεν διαθέτει, επί της ουσίας, επιχειρήματα καταφεύγει σε χαρακτηρισμούς.

Παλιότερα, οι αριστεροί όλους όσοι διαφωνούσαν μαζί τους τους χαρακτήριζαν ως αντιδραστικούς. Σήμερα κάποιοι τους αποκαλούν «εθνικιστές», ενώ οι πιο εκλεπτυσμένοι τους αποκαλούν «εθνολαϊκιστές».

Βέβαια, ο εθνολαϊκισμός έχει έναν πολύ συγκεκριμένο ορισμό, που δεν μπορεί να τον ξεχειλώσουμε για να χωρέσουμε όλους αυτούς με τους οποίους διαφωνούμε.

Αλλωστε, η προσωπική στάση του καθενός δεν πακετοποιείται. Δηλαδή, αυτός που είναι υπέρ του ευρώ δεν είναι υποχρεωτικά και υπέρ του σχεδίου Ανάν ή υπέρ της, πάση θυσία, λύσης του Σκοπιανού.

Τρία χαμένα χρόνια για την ελληνική μεταποίηση…

Μετά από τρία χρόνια, άλλα δύο μνημόνια και δυο τρεις ακόμη επαχθείς συμφωνίες για να κλείνουν οι αξιολογήσεις, ένα υπερταμείο, ηλεκτρονικούς πλειστηριασμούς και ό,τι άλλο βάζει ο νους, η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ αγκομαχάει να πετύχει αυτό που χωρίς όλα τα παραπάνω θα είχαμε πετύχει από το 2015.

Πρέπει δηλαδή να γίνει κατανοητό πως όταν οι κυβερνητικοί – από τον πρώτο ως τον τελευταίο – επαναλαμβάνουν πως τα μακροοικονομικά μεγέθη πάνε καλά, απλά παραλείπουν να πουν πως αν κάπου οι αριθμοί πάνε καλά, είναι επειδή έχουν υπογράψει όλες αυτές τις επαχθείς συμφωνίες και τους κρατάνε στο χέρι από όλες τις μεριές.

Ας πάρουμε για παράδειγμα τις πρόσφατες ανακοινώσεις της Markit για την μεταποίηση, σύμφωνα με την οποία τον Δεκέμβριο του 2017 είχαμε βελτίωση των επιχειρηματικών συνθηκών του μεταποιητικού τομέα με τον Δείκτη Υπευθύνων Προμηθειών να κλείνει πάνω από το σημείο μηδενικής μεταβολής των 50.0 μονάδων τον Δεκέμβριο - στις 53,1 μονάδες.