Και ψέματα… Πορτογαλίας!

Όσα ο κ. Τσίπρας υποστήριξε σχετικά με την Πορτογαλία κατά την πρόσφατη επίσκεψή του εκεί, έγιναν αποδεκτά άνευ σχολιασμού. Στην Ελλάδα δηλαδή τα πήραμε ως δεδομένα, πέφτοντας για άλλη μια φορά στα πλοκάμια του ψεύδους που περίτεχνα τυλίγουν γύρω μας με κάθε ευκαιρία.

Ο κ. Τσίπρας, λοιπόν, τόσο στις κοινές δηλώσεις του με τον Πορτογάλο πρωθυπουργό Κόστα, όσο και στη συνέντευξή του στην εφημερίδα Diario de Noticias, υποστήριξε ότι η Πορτογαλία πέτυχε επειδή εκεί οι αριστερές δυνάμεις συνασπίστηκαν και σχημάτισαν κυβέρνηση, εφαρμόζοντας ένα «αριστερό πρόγραμμα».

Η προπαγάνδα της Αυριανής 30 χρόνια αργότερα παραμένει ίδια ...

Έχουν περάσει 30 χρόνια αλλά κάποιοι θα θυμούνται την Κατερίνα από την Θεσσαλονίκη. Ήταν μια επινόηση της Αυριανής. αντιπερισπασμός στις αποκαλύψεις για την σχέση του Ανδρέα με την Μιμή. Η Κατερίνα, αγνώστου επωνύμου, υποτίθεται ότι ήταν γκόμενα του Κωνσταντίνου Μητσοτάκη την οποία επισκεπτόταν κάθε εβδομάδα στην Θεσσαλονίκη. Η σχέση Μητσοτάκη, Κατερίνας κράτησε μέχρι την επιστροφή του Ανδρέα από το Χέρφιλντ. Μετά το νόημα του Ανδρέα στην Δήμητρα να κατέβει δίπλα του από το αεροπλάνο, το σενάριο δεν υπήρχε λόγος να διατηρηθεί. Η σχέση του Μητσοτάκη με την Κατερίνα τελείωσε και η σχέση Ανδρέα, Μιμής έγινε επίσημη. Διανθισμένη με ελληνοπρεπή στοιχεία, όπως την ικανότητα της Ελληνίδας να ικανοποιεί τον Έλληνα γραμμένη σε πρωτοσέλιδο editorial, που μεταξύ άλλων έγραφε «τουλάχιστον η Μιμή θα του τηγανίζει ένα αυγουλάκι. Όχι όπως η Αμερικάνα…».

Εικασίες προσδοκώντας να μην επαληθευθούν ...

Μια εβδομάδα γεμάτη ένταση, αλλά και απρόβλεπτες εξελίξεις που θα μπορούσαν να αποδειχθούν εκρηκτικές και εκτός ελέγχου. Και ένας διάχυτος φόβος, ακόμα και στους κυβερνώντες, για το τι σημαίνει ο Ερντογάν στην Ελλάδα και στην υπό τουρκική επιρροή ελληνική (ακόμα) Θράκη. (Μια πιθανή Κριμαία σε μικρογραφία.) Καθώς οι γραμμές αυτές γράφονται έξι μέρες πριν δημοσιευθούν, ο συντάκτης δεν γνωρίζει τι συνέβη σήμερα που τον διαβάζετε. Εικάζει όμως τι θα μπορούσε να είχε συμβεί.

Ηδη προετοιμάζονται οι πρωταγωνιστές που σηκώνουν τη σημαία της ετήσιας εξέγερσης των τέκνων από τα βόρεια προάστια, που παίζουν, οσάκις δίνεται ευκαιρία, τους εκ του ασφαλούς επαναστάτες, με την αριστεροντοπαρισμένη ελληνική κοινωνία να ανέχεται ή ακόμα και να θαυμάζει τις επιδόσεις τους. Παριστάνοντας τους πενθούντες για τον φόνο του Γρηγορόπουλου, αγνοώντας κατά κανόνα τι ακριβώς συνέβη (όπως άλλωστε και στην αντίστοιχη τελετουργία των όσων υποτίθεται ότι συνέβησαν το 1973 στο Πολυτεχνείο), θεωρούν ως καλή ευκαιρία να εκτονωθούν καταγγέλλοντας, καταστρέφοντας, βρίζοντας και απειλώντας τους «μπάτσους, γουρούνια, δολοφόνους», οι οποίοι οφείλουν με ιώβεια υπομονή και χωρίς να χάνουν, όπως ο φονιάς Κορκονέας, την οφειλόμενη επαγγελματική ψυχραιμία να αμύνονται με ασπίδες, μη χρησιμοποιώντας κλομπ, και με την εύκολη αλλά πιο επιβλαβή χρήση χημικών, αποδεχόμενοι τις καταστροφές, καθώς οι άγραφες οδηγίες εντέλλονται να μην εμποδίζονται και να μην συλλαμβάνονται τα «παιδιά». Κάτι άλλωστε περιττό, αφού και οσάκις προσάγονται αφήνονται αμέσως ελεύθερα και ατιμώρητα.

Πλειστηριασμοί: Από το κακό στο χειρότερο και από ψέμα σε ψέμα...

Ως γνωστόν, οι δανειστές πιέζουν και περιμένουν να δουν την πλήρη εφαρμογή του νόμου για τους πλειστηριασμούς, ο οποίος αποτελεί ένα ακόμη προϊόν της «περήφανης διαπραγμάτευσης» των ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ.

Οι οποίοι (ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ) έκαναν καριέρα καταγγέλλοντας τα «κοράκια της καταστροφής» και τώρα τα ξένα funds ξεφυτρώνουν σαν τα μανιτάρια (ήδη από τον περασμένο Μάιο άρχισαν να εγκαθίστανται η Pillarstone, η Alvarez & Marsal δια της «αρμόδιας» θυγατρικής της IPM. η Resolute Asset Management και πάει λέγοντας).

Όπως επίσης είναι γνωστό μετά τη συμφωνία – τρίτο μνημόνιο του καλοκαιριού του 2015 (άλλη μια επιτυχία – μαζί με τα capital controls - της «περήφανης διαπραγμάτευσης» και του «λεβέντικου Όχι» στο δημοψήφισμα), επί του θέματος η κυβέρνηση έκανε δύο ακόμη «περήφανες» διαπραγματεύσεις.

Η μία ήταν χειρότερη από την άλλη.

Με τη διαπραγμάτευση του Νοεμβρίου 2015, σύμφωνα με όσα μας είχαν ανακοινώσει σε κοινή συνέντευξη Τύπου Τσακαλώτος και Σταθάκης, ακούσαμε για επιδότηση δόσης του στεγαστικού για τα πιο ευάλωτα νοικοκυριά, διαγραφή μέρους οφειλών για εισόδημα μέχρι 35.500 ευρώ και αντικειμενική αξία μέχρι 230.000 ευρώ, καθώς και εισοδηματικά κριτήρια με δύο κατηγορίες ευάλωτων δανειοληπτών (170.000 και 230.000 αντικειμενική αξία).

Όπως μας είχαν πει πως η «συμφωνία» προέβλεπε επιδότηση της δόσης του στεγαστικού δανείου για τα πιο ευάλωτα νοικοκυριά και διαγραφή μέρους των οφειλών για νοικοκυριά με εισόδημα μέχρι 35.500 ευρώ και αντικειμενική αξία ακινήτου μέχρι 230.000 ευρώ.

Αλέξη, κάντο όπως ο σ. Μαδούρο ...

Όλα τα δημοσκοπικά ευρήματα των σοβαρών εταιρειών δείχνουν πως ο ΣΥΡΙΖΑ θα χάσει στις επόμενες εκλογές. Μάλιστα, υπάρχει η άποψη πως όσο πιο αργά  αυτές διεξαχθούν, τόσο πιο οδυνηρή θα είναι η ήττα.

Τα όσα έχει διαπράξει η συγκυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ τα τρία χρόνια που κυβερνά είναι γνωστά. Κάποια από αυτά έχουν παραγραφεί ποινικά, κάποια άλλα όχι. Όλα όμως έχουν αποτιμηθεί και αξιολογηθεί από τον λαό, κατά τρόπο απαράγραπτο.

Αυτά τα έχουν επισημάνει, κατά κόρον, τα στελέχη της δημοκρατικής αντιπολίτευσης, δημιουργώντας ένα ασφυκτικό κλίμα για κάποιους υπουργούς της συγκυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ και βέβαια και για τον ίδιο τον πρωθυπουργό.

Διώκεται η έκφραση γνώμης (στο Μαδουριστάν) ...

Π​αραθέτω μερικά από τα κύρια σημεία άρθρου μου που είχε δημοσιευθεί στις 16 Δεκεμβρίου 2016 σε αυτή τη στήλη με τον τίτλο «Η Αθήνα δεν είναι πολυπολιτισμική πόλη».

«Τι εννοούμε όταν λέμε πολυπολιτισμική κοινωνία, ή πολυπολιτισμική πόλη; Ας πάρουμε, για παράδειγμα, τη Γαλλία. Εκεί η σύνθεση που οδήγησε στη θεωρία της πολυπολιτισμικότητας στηρίχθηκε στο αποικιοκρατικό της παρελθόν. Πληθυσμοί της πρώην αυτοκρατορίας, από το Βιετνάμ ακόμη έως την Αλγερία, πληθυσμοί που μιλούσαν γαλλικά ως επί το πλείστον, συνέρρευσαν στο πρώην μητροπολιτικό κέντρο για να ενταχθούν στην κοινωνία του. Το πρώτο και βασικό στοιχείο της ένταξης ήταν η προσφορά εργασίας. Υπήρχε η άποψη πως αν η κοινωνία εξασφαλίσει ένα στοιχειώδες επίπεδο ευημερίας, η ένταξη θα λειτουργούσε παραμερίζοντας τα όποια χάσματα, κυρίως τα θρησκευτικά. Είναι μάλλον προφανές ότι η θεωρία αποδείχθηκε φενάκη. Τα παρισινά προάστια, που μετατράπηκαν σε γκέτο, έγιναν καύσιμη ύλη για το επιθετικό Ισλάμ και τον πόλεμο που κήρυξε κατά του δυτικού πολιτισμού.

Επίσκεψη Ερντογάν: Ούτε ένα «mea culpa»!

Ποιο ήταν τελικά το αποτέλεσμα της επίσκεψης Ερντογάν; Τι συμπέρασμα βγήκε; Κατάλαβε ο κ. Τσίπρας τι εννοεί ο Τούρκος Πρόεδρος όταν μιλά για «επικαιροποίηση» και «εκσυγχρονισμό» της Συνθήκης της Λοζάνης; Έλαβε (ο Ερντογάν) συγκεκριμένες απαντήσεις όσον αφορά στην εκ μέρους της Τουρκίας «ορθή τήρηση» της Συνθήκης, κυρίως σε σχέση με τα δικαιώματα της ελληνικής μειονότητας – όσης έχει απομείνει; Του υπενθύμισε κανείς τα Σεπτεμβριανά του 1955; Τις απαλλοτριώσεις ελληνικών περιουσιών σε Ίμβρο και Τένεδο; Του απάντησε κανείς σε όσα είπε περί ύπαρξης «θεμάτων» στη Δ. Θράκη και περί οικονομικού χάσματος μεταξύ της μουσουλμανικής μειονότητας και της υπόλοιπης Ελλάδας; Τι απάντηση έλαβε στο θέμα της μουφτείας;

Τα άλλα «δικά τους παιδιά»...

Α​​κριβολόγησε ο κ. Γιάννης Δραγασάκης με την αποστροφή περί «δικών μας παιδιών», την περασμένη Τρίτη (5.12.2017), και αδίκως κατηγορείται προσωπικώς. Να θυμίσουμε τα γεγονότα: Κάποιοι αντιεξουσιαστές μπούκαραν σε εκδήλωση όπου μιλούσε στο παλιό δημαρχείο Υμηττού. Οι τελευταίοι ήθελαν να διαμαρτυρηθούν για την κράτηση των καταδικασθέντων για ληστείες τραπεζών και τρομοκρατικές πράξεις Νίκου Μαζιώτη και Πόλας Ρούπα. Διέκοψαν την εκδήλωση, πέταξαν φέιγ-βολάν, φώναξαν συνθήματα για «πόλεμο στον πόλεμο των αφεντικών» και για «αλληλεγγύη στους ένοπλους αντάρτες». Μετά το χάπενινγκ αποχώρησαν. Ο αντιπρόεδρος της κυβέρνησης είπε στους παριστάμενους ακροατές του, οι οποίοι διαμαρτύρονταν για τη διακοπή της εκδήλωσης: «Δεν πειράζει, δικά μας παιδιά είναι και αυτά. Και εμείς τα κάναμε αυτά κάποτε. Κάποιοι».

Το «σοσιαλιστικό» χριστουγεννιάτικο δέντρο των Ιωαννίνων...

Το 1919 το λαϊκό επιτροπάτο παιδείας των μπολσεβίκων ανέθεσε στον Βλ.Τατλίν να κατασκευάσει τον πύργο της Γ΄Διεθνούς.

Ο διάσημος αρχιτέκτονας εμπνεύστηκε και σχεδίασε μια κατασκευή ύψους 400 μέτρων, που συμβόλιζε την σπειροειδή εξέλιξη της Ιστορίας, με τα πισωγυρίσματα της, αλλά τελικά η πορεία εκινείτο σταθερά προς τα εμπρός.

Η περίπλοκη σύνθεση του έργου, όπως έγραφαν τότε οι υμνητές του, «αναπαριστούσε έννοιες της διαλεκτικής και ήταν η αρχιτεκτονική έφοδος στον ουρανό των μπολσεβίκων». Συνδυασμός κονστρουκτιβισμού και προλέτ-κούλτ.( Προλεταριακή κουλτούρα).

Φυσικά, ένα έργο 400 μέτρων ήταν αδύνατον να κατασκευασθεί με τα τεχνικά μέσα της εποχής και έτσι η σύλληψη των εμπνευστών του δεν πραγματοποιήθηκε ποτέ.

Οι 200 Παρασκευές και η κόρη μου ...

Σε λίγες ημέρες η διαΝΕΟσις θα κυκλοφορήσει μια καινούρια έρευνα στην οποία εξηγούμε με πολύ απλά λόγια τι λένε μέσα τα προαπαιτούμενα του μνημονίου. Τι είναι αυτά τα μέτρα που ζητά από τη χώρα μας το μνημόνιο, ουσιαστικά. Πήραμε τη λίστα της 2ης αξιολόγησης από το Μάιο του 2017, η οποία περιέχει 140 σημεία, και ψάξαμε να καταλάβουμε και να εξηγήσουμε τι σημαίνει το κάθε ένα από αυτά.

Η ανάγνωση αυτού του κειμένου, όπως θα διαπιστώσετε σύντομα, είναι μια οδυνηρή, αποκαρδιωτική εμπειρία. Τα μέτρα που περιλαμβάνονται μέσα δεν αφορούν μόνο τα θέματα που φαντάζεστε, περικοπές συντάξεων και πλεονάσματα. Αποτελούνται κυρίως από δεκάδες σημεία που αφορούν στην παιδεία, την εργασία, τη δημόσια διοίκηση, την υγεία, την επιχειρηματικότητα, το τραπεζικό σύστημα, τις επενδύσεις, ακόμα και τα δάση. Ξέρατε ότι στην Ελλάδα οι δασικοί χάρτες που είχαμε χρονολογούναι στο 1940; Έπρεπε να έρθει το μνημόνιο για να αναγκαστεί το ελληνικό κράτος να φτιάξει καινούριους. Τα 70 χρόνια που μεσολάβησαν προφανώς καμία κυβέρνηση δεν θεώρησε ότι είναι δουλειά της να το κάνει.

Ας έπαιζαν καλύτερα σκάκι που είναι και ακίνδυνο...

Αυτό που ζήσαμε χτες δεν έχει άλλη φορά επαναληφθεί στην διεθνή διπλωματία. Φωνάξαμε στο σπίτι μας τον ηγέτη μιας χώρας με την οποία έχουμε μεγάλες διαφορές, για να τσακωθούμε! Συνήθως οι επαφές αυτές γίνονται για να βελτιωθεί το κλίμα μεταξύ δύο χωρών. Τότε γιατί έγινε αυτό το ταξίδι; Τι εξυπηρετούσε η πρόσκληση; Κι εν πάση περιπτώσει, ποιος έκανε την προετοιμασία;

θα διαβάσετε πολλές αναλύσεις σήμερα που θα προσπαθήσουν να ανιχνεύσουν τους λόγους που οδήγησαν την ελληνική κυβέρνηση σε μία σειρά από ολέθρια λάθη. Ένα θέμα είναι τα λάθη αυτά καθαυτά. Επειδή σε αυτό το επίπεδο και με δεδομένο τα προβλήματα που έχουμε στις σχέσεις με τους Τούρκους, δεν επιτρέπονται λάθη και προχειρότητες. Επειδή αυτά έχουν τεράστιο κόστος. Ένα δεύτερο θέμα είναι να μάθουμε ποια είναι η ατζέντα του κ. Τσίπρα για τα εθνικά θέματα. Αν υπάρχει κάποιο σχέδιο, βάση του οποίου έγινε η χτεσινή συνάντηση κι αν αυτό το σχέδιο περιλαμβάνει κι άλλα θέματα πέρα από τα ελληνοτουρκικά.

Διαμάχη για το παρελθόν ...

Αν ο Αντι Γουόρχολ προέβλεπε την έλευση των social media θα έλεγε ότι «στο μέλλον όλοι δικαιούνται ένα τέταρτο αρνητικής δημοσιότητας». Ή έστω μιας διαμάχης σαν αυτή που (πιθανώς) απολαμβάνει σήμερα η τραγουδίστρια Νατάσσα Μποφίλιου.

Αιτία, κάποιες δηλώσεις της, που απηχούν όλη τη θολοκουλτούρα της μεταπολίτευσης, αυτόν τον διάχυτο επαναστατισμό που κάποτε ήταν της μόδας: «Φυσικά είναι δικτατορία η Ε.Ε. Θα ήταν ωραίο να γινότανε μια παγκόσμια επανάσταση. Εγώ στα βάθη της ψυχής μου είμαι τροτσκίστρια. Θα μου πεις, βέβαια, είμαστε έτοιμοι για κάτι τέτοιο; Μακάρι να υπήρχε ένας ηγέτης να τα παρατήσω όλα και να πάω μαζί του στο βουνό...».

10 πράγματα που μας έμαθε η επίσκεψη Έρντοαν...

Εκτός από τη διπλωματία υπάρχει και η πραγματικότητα. Δηλαδή, η καθημερνή ζωή. Ο Έρντοαν ήρθε και φεύγει. Αφήνει, όμως, πίσω του απαντήσεις σε κρίσιμα ερωτηματικά των Ελλήνων πολιτών. Για τη ζωή τους. Απαντήσεις που απευθύνονται κυρίως σε επικίνδυνους θεωρητικάριους υπουργούς που κρατάνε την Παιδεία των Ελλήνων στα χέρια τους. Μάθαμε 10 πράγματα από την επίσκεψη Έρντοαν. Το πρώτο είναι αυτό που μας άφησε παρακαταθήκη ο Κολοκοτρώνης: Ο Τούρκος, φίλος δεν πιάνεται.

Προπαγάνδα και ψυχοπολιτική: Το πιο φονικό όπλο ...

Σε συνδυασμό με τα ψέματα και την προπαγάνδα, η ψυχοπολιτική είναι το πιο φονικό όπλο για όποιον στοχεύει κατευθείαν στο θυμικό του λαού.

Και εκεί βρισκόμαστε σήμερα, γεγονός που καθιστά ακόμη πιο επικίνδυνη την κατάσταση.

Όλα ξεκίνησαν και εξελίσσονται μελετημένα:

Πρώτα ξεκίνησαν με την προπαγάνδα των αριθμών. Τσίπρας, Καμμένος και λοιποί αραδιάζουν καθημερινά διάφορα (ψευδή και αποσπασματικά νούμερα) δημιουργώντας μια εικονική πραγματικότητα, έναν κόσμο που μόνο με ειδικά γυαλιά εικονικής πραγματικότητας μπορεί να «δει» κανείς.

Μύθοι και αυταπάτες ...

Ακόμη ένας μύθος καταρρίφθηκε. «Οι εξελίξεις έδειξαν ότι η ένταξη της Ελλάδας στο πρόγραμμα ποσοτικής χαλάρωσης της ΕΚΤ δεν ήταν τελικά προϋπόθεση για την επιστροφή στις αγορές». Σαν να μην τρέχει τίποτα, ο πρωθυπουργός επιβεβαίωσε ακόμη έναν λαθεμένο υπολογισμό της κυβέρνησης. Λίγες μέρες πριν, ο υπουργός Οικονομικών αναγνώρισε ξαφνικά ότι οι πλειστηριασμοί είναι χρήσιμοι, «όχι μόνο για να έχουμε καλές τράπεζες, αλλά και για αναπτυξιακούς και κοινωνικούς λόγους». Κι ας βρέθηκε στη θέση αυτή με το σύνθημα «κανένα σπίτι στα χέρια τραπεζίτη». Τον προηγούμενο μήνα το υπουργείο Οικονομικών εξέδωσε ανακοίνωση με την οποία αποκαθιστούσε την αλήθεια για το δημόσιο χρέος, καθώς μετά την εφαρμογή των μέτρων που έχει ήδη αποφασίσει το Eurogroup «οι τόκοι για την περίοδο 2021-2026 θα είναι μειωμένοι από 24% έως και 36% σε σχέση με τα όσα αναφέρονται στην έκθεση του Γραφείου Προϋπολογισμού του Κράτους» και έτσι «είναι επομένως άστοχο να προβαίνει κανείς σήμερα σε προβλέψεις για την περίοδο 2023-2026 με βάση στοιχεία που ίσχυαν πριν από τέσσερα χρόνια». Άρα, δεν είναι και τόσο επιτακτική μια νέα ελάφρυνση του χρέους.

Οταν θα πουν «εγίναμεν η χλεύη του Αδώνιδος»…

Πρέπει να γίνονται πλειστηριασμοί; Ασυζητητί. Αλλιώς οι συνεπείς δανειολήπτες θα πληρώνουν και για τους μπαταχτσήδες. Αλλά οι ΣΥΡΙΖΑίοι, αγκαλιά με τους ΑΝΕΛίτες, είχαν διαστρεβλώσει και αυτήν την αρχή κραυγάζοντας το «κανένα σπίτι στα χέρια τραπεζίτη».

Τώρα που κατάλαβαν ότι αυτό δεν γίνεται χωρίς να ξαναπληρώσουμε όλοι τη (νέα) ανακεφαλαιοποίηση των τραπεζών, το γύρισαν. Θετικό. Αλλά επειδή η πραγματικότητα είναι σκληρή και, όπως έλεγε ο Μιτεράν, τα γεγονότα ξεροκέφαλα, αυτοί έχουν βαλθεί να διαψεύσουν την πραγματικότητα των γεγονότων. Ετσι, από το «κανένα σπίτι…» το γύρισαν στο «καμιά λαϊκή κατοικία».

Η «επάρατος» χτίζει, η αριστερή δημαγωγία γκρεμίζει ...

Αν είχε κανείς την υπομονή να ρίξει μια ματιά σε ένα από τα δελτία για την Ελληνική Οικονομία που εκδίδει κάθε μήνα η ΕΛΣΤΑΤ, θα διαπίστωνε πως κάθε φορά που η «επάρατος» βρίσκεται στην εξουσία, η οικονομία – και όσα απορρέουν από την κατάστασή της και επηρεάζουν άμεσα τη ζωή των Ελλήνων – πηγαίνει καλύτερα.

Αυτό προκύπτει και από το δελτίο Νοεμβρίου της ΕΛΣΤΑΤ, από όπου ενδεικτικά σταχυολογώ:

Ως προς την Ανάπτυξη: Το 2006 ήταν 5,7%, το 2007 ήταν 3,3%, το 2008 (όταν ξέσπασε η παγκόσμια κρίση) είχαμε ύφεση μόλις 0,3%. Και μετά αρχίζει το πανηγύρι: -4,3% το 2009 του «λεφτά υπάρχουν», -5,5% το 2010, -9,1% το 2011, -7,3% το 2012. Και ξανά η προσπάθεια της «επαράτου»: -3,2% το 2013 και +0,7% το 2014. Και μετά ξανά το παραμύθι του «σχίζω τα μνημόνια ντάλα μεσημέρι»: -0,3% το 2015 και -0,2% το 2016.

Τρέχουν και δεν φτάνουν οι Γάλλοι! Άκυρη η σύμβαση του Ρίου - Αντιρρίου!

Η εταιρεία που διαχειρίζεται την γέφυρα του Ρίου Αντιρρίου προκάλεσε η ίδια πριν από λίγους μήνες φορολογικό έλεγχο, για να μπορέσει να ολοκληρώσει κάποιες συναλλαγές της με το δημόσιο. Ο εφοριακός που διενήργησε τον έλεγχο απεφάνθη ότι η σύμβαση της εταιρείας με το ελληνικό δημόσιο είναι άκυρη! Ναι, η σύμβαση που κύρωσε η Βουλή των Ελλήνων.

Ο υπάλληλος της εφορίας αποφάσισε ότι η σύμβαση δεν είναι σύμφωνη με όσα προβλέπει το ελληνικό φορολογικό σύστημα. Έτσι το είδε το θέμα. Αποφάσισε σχετικά, υπέγραψε το  φύλλο ελέγχου και άφησε πίσω του τα στελέχη της εταιρεία «Παυλόπουλους». Άχνα δεν έβγαλαν οι άνθρωποι. Έμειναν άφωνοι! Δεν είχαν την δύναμη ούτε να σηκωθούν από τις καρέκλες τους...

Πόσα βραβεία ακόμη για το υπερταμείο;

Δεν ξέρω πόσα βραβεία ετοιμάζονται να δώσουν ακόμη στον κ. Τσίπρα οι δανειστές χρησιμοποιώντας διάφορους συλλόγους τους.

Αυτό που ξέρω είναι πως έχουν κάθε λόγο να του τα δίνουν αυτά τα βραβεία της κωλοτούμπας, διότι είναι ο μοναδικός Έλληνας πρωθυπουργός που τους πρόσφερε στο πιάτο το υπερταμείο – δηλαδή ολόκληρη τη δημόσια περιουσία!

Πήραν δηλαδή στο πιάτο ό,τι τους αρνήθηκαν όλοι οι προηγούμενοι. Και επομένως θα του δίνουν βραβεία στο πιάτο όσο τραβάει η ψυχή του και η μεγαλομανία του.

Ειδικά οι Γάλλοι, οι οποίοι μας επέβαλαν την περίφημη «ρήτρα ανάπτυξης» - να αποπληρώνουμε δηλαδή το χρέος ανάλογα με την ανάπτυξη, οπότε να μην πάρουμε ποτέ μια ανάσα και να διαθέσουμε αυτά τα χρήματα για τη χώρα μας – πρόσφεραν μεγάλη υπηρεσία στους δανειστές και το βραβείο είναι το λιγότερο που μπορούν να επιστρέψουν ως ανταμοιβή.

Κατόπιν τούτου όλα μπορούν να τα ανεχθούν και, ου μην αλλά, να τα ξεχάσουν.

Μπορούν να παρακολουθούν τον κ. Τσίπρα να μεσολαβεί στον κ. Σουλτς και να τον συμβουλεύει να μπει στην κυβέρνηση στη Γερμανία, παριστάνοντας τον Ταλεϋράνδο.

Και μπορούν μια χαρά να τον ακούνε να λέει πως «παρά  το γεγονός, ότι ο ελληνικός λαός είχε τη δυνατότητα να ανοίξει το κουτί της Πανδώρας για την Ευρωζώνη και για την Ευρώπη το καλοκαίρι του 2015, ούτε μια στιγμή η πλειοψηφία του δεν αμφισβήτησε τη παρουσία της χώρας στην καρδιά της Ευρώπης».

Προφανώς εννοούσε ότι ο ίδιος δεν το σκέφθηκε ούτε μια στιγμή και προφανώς έλεγε ψέματα.

Αλλά ούτε αυτό ενδιαφέρει τους δανειστές τώρα πια.

Σε κίνδυνο το διασημότερο νησί της Γης ...

Οι 23 νεκροί και η πλήρης καταστροφή της Μάνδρας λόγω πλημμύρας οφείλονται στην αδιάφορη και αναποτελεσματική γραφειοκρατία του δημοσιοϋπαλληλικού στρατού κατοχής και στην υπερσυγκεντρωτική εξουσία της κυβέρνησης. Για τους ίδιους λόγους κινδυνεύει το διασημότερο νησί του κόσμου, η Σαντορίνη, που αφήνουν να καταστρέφεται ο ιδιότυπος νησιωτικός χαρακτήρας του, να βουλιάζουν οι υποδομές και να ευτελίζεται η ομορφιά του (βλ. «Βήμα», 19/11). Η κεντρική εξουσία κωφεύει στις απελπισμένες εκκλήσεις του δημάρχου Νίκου Ζώρζου. Τον έχουν αφήσει χωρίς υπαλλήλους να υποδέχεται και να φιλοξενεί 2,2 εκατομμύρια επισκέπτες τον χρόνο. Το τουριστικότερο νησί της Ελλάδας δεν έχει τουριστική αστυνομία, δεν επιτρέπεται στον δήμο να προσλάβει κάποιους απαραίτητους υπαλλήλους, και ας έχει λεφτά για να τους πληρώνει, ενώ πιθανότερο θα ήταν να συναντήσεις στον δρόμο τη Μαντόνα παρά έστω και έναν αστυνομικό.