Ο «καθαρός διάδρομος» και η… λεωφόρος των αγορών ...

Η ανακοίνωση της Πολιτικής Γραμματείας του ΣΥΡΙΖΑ (6 Ιουνίου 2017) και όλες οι δηλώσεις των κυβερνητικών – με πρώτες και καλύτερες αυτές του κ. Τσίπρα – σχετικά με την ανάγκη να βγούμε στις αγορές αποτελεί την επιτομή της υποκρισίας.

Όπως αναφέρεται, «στηρίζουμε τις προσπάθειες και τη στρατηγική της κυβέρνησης για μια καθαρή λύση για το χρέος που θα αποκαθιστά το συντομότερο δυνατό την πρόσβαση της χώρας στις αγορές χρήματος».

Ανέφεραν επίσης ότι αποτελεί «εθνική προσπάθεια» η «επίτευξη του στόχου βιωσιμότητας του ελληνικού δημόσιου χρέους».

Με λίγα λόγια, οι ίδιοι άνθρωποι που δεν έκαναν άλλο από το να καταγγέλλουν τις αγορές, αυτοί που έλεγαν ότι θα βαράνε τα νταούλια και θα χορεύουν οι αγορές, αυτοί που κραύγαζαν «οι άνθρωποι πάνω από τις αγορές», αυτοί που κατηγορούσαν την προηγούμενη κυβέρνηση ότι εκλιπαρεί τους δανειστές για ένα πιστοποιητικό βιωσιμότητας του χρέους, τώρα έχουν κυριολεκτικά θεοποιήσει τις αγορές και ακριβώς εκλιπαρούν για πιστοποιητικά βιωσιμότητας!

Δηλαδή, ο «καθαρός διάδρομος» είναι αυτός που οδηγεί στη… λεωφόρο των αγορών!

Δυσκολεύεται κανείς να αποφύγει τον πειρασμό να θυμίσει τι έχουν πει όλα αυτά τα χρόνια επί του θέματος:

Σαρωτική νίκη για το κόμμα του Μακρόν στον α΄ γύρο των βουλευτικών εκλογών...

Συντριπτική νίκη στον χθεσινό πρώτο γύρο των βουλευτικών εκλογών στη Γαλλία πέτυχε το κόμμα Republique en Marche του Γάλλου προέδρου Εμανουέλ Μακρόν και το συμμαχικό του κόμμα MODEM, σε μία εκλογική αναμέτρηση που σημαδεύτηκε από ρεκόρ αποχής.

Οι Γάλλοι γύρισαν την πλάτη στους σοσιαλιστές και τους κομμουνιστές .

Ειδικότερα, σύμφωνα με τα οριστικά αποτελέσματα του υπουργείου Εσωτερικών της χώρας, το Republique en Marche και το MODEM κατέλαβαν με διαφορά την πρώτη θέση με 32,32% των ψήφων. Ακολουθούν η δεξιά συμμαχία των Ρεπουμπλικάνων LR-UDI-DVD με 21,56% και το Εθνικό Μέτωπο με 13,20%. Η Ανυπότακτη Γαλλία και το Γαλλικό Κομμουνιστικό Κόμμα συγκέντρωσαν 13,74% των ψήφων και η αριστερά του Σοσιαλιστικού Κόμματος PS-PRG-DVG 9,51%.

Όταν ο υπουργός προστασίας του Πολίτη είναι ικανός μόνο για να κατευθύνει την κυκλοφορία στο Athens Pride ...

Τη δεκαετία του ’80 ο Κώστας Λαλιώτης αποφάσιζε να διώξει τα ναρκωτικά από τα Εξάρχεια. Μετά από μια «επιχείρηση αρετή» της αστυνομίας η πιάτσα μεταφέρθηκε στην πλατεία Αργεντινής, στη Λεωφόρο Αλεξάνδρας. Η πλατεία ήταν μικρή, συνωστιζόντουσαν πρεζόνια, άκρες μαμάδες και παιδάκια και επικράτησε χάος. Ταυτόχρονα άρχισαν να κυκλοφορούν οι συνηθισμένες φήμες για τον Λαλιώτη. «Καθάρισε τα Εξάρχεια επειδή αγόρασε σπίτια στην περιοχή και θέλει να πάρουν αξία». Τελικά με τον συνήθη τρόπο τα μέτρα ατόνισαν, και το καραβάνι της πρέζας επέστρεψε στην πλατεία όπου αργότερα στήθηκε το ανεξάρτητο κράτος του Εξαρχιστάν.

Γλέζος ξεφτιλίζει την Λουκά της αριστεράς...

Το παιδί του εγκληματία όσα εγκλήματα κι αν έχει κάνει ο πατέρας και η μάνα του δεν ευθύνεται για αυτά ...

Ιδιο λάθος, ίδια άγνοια ...

Ο Τόμας Βίζερ, ο ευτραφής οικονομολόγος με τα λευκά γένια σε μήκος τριών χιλιοστών, ο οποίος προΐσταται του Euroworking Group, δήλωσε σε εφημερίδες της Αυστρίας ότι στο Eurogroup της 15ης Ιουνίου οι πιθανότητες να έχουμε συμφωνία είναι 95%.

Αυτός οπωσδήποτε ξέρει, αφού η ομάδα της οποίας προΐσταται προετοιμάζει τις εργασίες του Eurogroup· και μην αμφιβάλλετε, το 95% που αναφέρει αφορά υποχωρήσεις της ελληνικής πλευράς, διότι η πρόταση που υπάρχει στο τραπέζι είναι μία και είναι των Γερμανών. Περιλαμβάνει κλείσιμο αξιολόγησης και εκταμίευση δόσης, συμμετοχή του ΔΝΤ χωρίς χρηματοδότηση, αλλά και χωρίς κοινή συμφωνία των δανειστών για τη βιωσιμότητα του χρέους. Γι’ αυτό το πενιχρό αποτέλεσμα θυσιάστηκε στο Μανιάκι η Καρακώστα και τα παλικάρια της.

Αλιειακοί εναντίον αντιαλιειακών ...

Μοιάζει μακρινή η μέρα  που ο υπουργός Αγροτικής Ανάπτυξης Κώστας Σκανδαλίδης έλεγε «Δεν νομίζω πως θα υπάρξει ένας ξένος που θα έρθει στο υπουργείο και θα μου πει αν θα δώσω ή όχι τα λεφτά στους αγρότες… Να έρθει ένας μπάστακας έξω από το γραφείο μου και να λέει πού πάνε τα χρήματα, ενώ τους στόχους τους έχουμε συμφωνήσει με την τρόικα, δεν το αποδέχομαι».

Μετά από έξη ακριβώς χρόνια, μετά από μια στρατιά ξένους που όπως ο Μωάμεθ δεν πηγαίναν στα υπουργεία αλλά τα υπουργεία σε αυτούς οι πολίτες θα πρέπει να χωριστούν σε αλιειακούς και αντιαλιειακούς. Περιμένοντας ότι ένας νέος Τσίπρας θα σηκωθεί και θα πει ότι θα σκίσει την «Κύρωση της τροποποιημένης Συμφωνίας για την Ίδρυση της Γενικής Επιτροπής Αλιείας για τη Μεσόγειο». Μαζί με τις πέντε τροπολογίες για τα προαπαιτούμενα που  ο ΣΥΡΙΖΑ θέτει προς ψήφιση για να  διατηρηθεί στην εξουσία. Μια κομματική κατηφόρα που μπορεί να χωριστεί σε τρεις φάσεις.

Η Ρότσιλντ τα συμβούλεψε όλα αυτά;

Ενόψει της περίφημης 15^ης Ιουνίου, άλλης μιας δηλαδή ημερομηνίας «ορόσημου», θα είχε αξία να πληροφορηθούμε τι ρόλο έχουν παίξει οι σύμβουλοι της κυβέρνησης στην εμπλοκή της τελευταίας περιόδου.

Όπως όλοι θυμούνται, η κυβέρνηση έχει (υποστηρίξει πως) αναθέσει την διαδικασία εξόδου στις αγορές στην επενδυτική τράπεζα Ρότσιλντ, προκειμένου να προετοιμαστεί η έξοδος στις αγορές.

Έτσι μας είπαν τουλάχιστον μετά την αποκάλυψη εκείνου του πρωθυπουργικού ταξιδιού στο Παρίσι, που επιμελώς είχε κρατηθεί μυστικό. Επισήμως, ούτε έχει ανακοινωθεί τίποτε, ούτε έχει προσκομιστεί κάποια σύμβαση με την συγκεκριμένη τράπεζα, ούτε τίποτε σχετικό.

Τα μόνα που γνωρίζουμε μέχρι σήμερα είναι τα ακόλουθα:

Στις 4 Φεβρουαρίου 2017 – και αφού είχε ξεσπάσει σάλος - κυβερνητικές πηγές ανέφεραν:

Τουσκ προς Λονδίνο: Στο χέρι σας να αποφύγετε τη μη συμφωνία ...

Το μήνυμα ότι δε θα υπάρξουν καθυστερήσεις στην ολοκλήρωση των διαπραγματεύσεων για το Brexit απηύθυνε προς το Λονδίνο ο πρόεδρος του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου Ντόναλντ Τουσκ.

If you push for elections , you should know that you MAY lose...

Νίκη χωρίς αυτοδυναμία για τους Συντηρητικούς της Th. May...
Επικράτηση των Συντηρητικών, αλλά χωρίς αυτοδυναμία, με 3318 έδρες έναντι 264 εδρών των Εργατικών δίνει το ανανεωμένο exit poll για τις γενικές εκλογές στη Βρετανία.
Ο J. Corbyn κάλεσε την Th. May να παραιτηθεί η οποία με τη σειρά της απάντησε ότι η χώρα χρειάζεται σταθερότητα και οι Συντηρητικοί θα την εξασφαλίσουν.

Από το «Κάτω η λιτότητα» στο «Ζήτω οι αγορές»!

Συγγνώμη, αλλά αν θυμάμαι καλά μέχρι την ώρα που η κυβέρνηση οδηγήθηκε στη συμφωνία της 20ής Φεβρουαρίου, οι προπαγανδιστές του ΣΥΡΙΖΑ έδιναν τη «μάχη» για τα εργασιακά, τις συλλογικές συμβάσεις και όλα τα σχετικά.

Τότε, το χρέος δεν είχε καν τεθεί στο τραπέζι της προπαγάνδας (συγγνώμη, της συζήτησης)!

Μόλις έχασαν τη «μάχη» των εργασιακών και υποχώρησαν σε όλα, ξαναθυμήθηκαν το χρέος.

Για το χρέος είχαν πέντε φορές πανηγυρίσει σε έναν χρόνο:

Τον Μάιο του 2016, όταν μας έλεγαν πως υπάρχει πλέον οδικός χάρτης για έξοδο στις αγορές,

τον Δεκέμβριο του 2016, όταν εγκρίθηκαν τα βραχυπρόθεσμα μέτρα και έλεγαν ότι πρόκειται για «εθνική επιτυχία» και - όπως επίσης έλεγαν - το χρέος μειώθηκε κατά τουλάχιστον 45 δις ευρώ,

στις 23 Ιανουαρίου 2017 όταν τα βραχυπρόθεσμα μέτρα για το χρέος εγκρίθηκαν από τον ESM και τον EFSF,

στις 10 Φεβρουαρίου, όταν ο ESM ολοκλήρωσε την εξομάλυνση του προφίλ αποπληρωμών  των δανείων από τον EFSF και η μέση διάρκεια αυξήθηκε στα 32,45 χρόνια,

στις 9 Απριλίου 2017, όταν μετά τη «Συμφωνία της Μάλτας», ο κ. Τσίπρας μας είπε ότι «ανοίγει ο δρόμος για την οριστική έξοδο από την κρίση».

Θυμίζω επίσης ότι για τις «επιτυχίες» του στο θέμα του χρέους, ο κ. Τσίπρας είχε πανηγυρίσει και στο πρωτοχρονιάτικο μήνυμά του, καθώς και σε εκείνο το «διάγγελμα» της 18^ης Δεκεμβρίου για την δήθεν «13^ησύνταξη».

Μετά ήλθε η άτακτη υποχώρηση της 20ής Φεβρουαρίου, τζίφος τα εργασιακά, έπρεπε να ψηφιστεί η συμφωνία της καταστροφής και ξαναθυμήθηκαν το χρέος. Και άρχισαν να λένε ότι δεν θα ψηφίσουν μέτρα χωρίς το χρέος.

Το πρόβλημα είναι του Τσίπρα...

Ξαφνικά ο θρίαμβος και οι λαμπρές προοπτικές της ελληνικής οικονομίας, ξεθώριασαν, βοηθούμενες και από την διαρροή των πρακτικών του τελευταίου Eurogroup οι οποίες αποκάλυψαν την πραγματική στάση όλων των πλευρών. Ο πήχης ενόψει του Eurogroup της 15ης Ιουνίου έχει πέσει πολύ χαμηλά από όλες τις πλευρές, σε σημείο που ότι παραπάνω αποφασιστεί, από μια καλή δόση, να πανηγυριστεί από τις αγορές και την κυβέρνηση.

Το ΔΝΤ φάνηκε ξεκάθαρα ότι για να μπει στο πρόγραμμα με χρήματα, χρειάζεται κάτι παραπάνω από αυτό το λίγο που είναι διατεθειμένος να δώσει ο Β. Σόιμπλε.

Η ΕΚΤ επίσης δια στόματος  έχει ξεκαθαρίσει ότι με το υπάρχων μείγμα μέτρων για το χρέος, δεν πρόκειται να εκδώσει θετική έκθεση για το χρέος, οπότε ξεχνάμε για την ώρα και το πρόγραμμα ποσοτικής χαλάρωσης.

Βία και τρόμος προπομποί του νέου ολοκληρωτισμού ...

«Σε παρακολουθώ. Εχετε καταφέρει να ανακάμψετε και αυτό είναι εκπληκτικό. Τα πάτε περίφημα» είπε ο πρόεδρος Τραμπ στην πρώτη του συνάντηση με τον έλληνα Πρωθυπουργό σε μια στιγμή που ο κ. Τσίπρας ζούσε τον νέο εφιάλτη αδιεξόδου που προέκυψε από το τελευταίο Eurogroup μαζί με την έκρηξη τρομοκρατικού φακέλου-βόμβας που έστειλε σοβαρά τραυματισμένο στο νοσοκομείο τον τέως πρωθυπουργό κ. Λουκά Παπαδήμο. Το λιγωμένο χαμόγελο του προέδρου του ΣΥΡΙΖΑ με το οποίο άκουγε τον αμερικανό πρόεδρο, που ποιος ξέρει τι θα στοιχίσει στο ήδη καταρρακωμένο ηθικό πλεονέκτημα της αριστερής κυβέρνησης, δεν διαλύει το σύννεφο μίσους και φόβου και τον νέο διχασμό που ξανάφερε με τόση ελαφρότητα στην καθημερινότητά μας. Αποτέλεσμα χειρισμών που δεν έχουν ηθικά όρια στην επιδίωξη διατήρησης της εξουσίας;

Ή μήπως μια ακόμα φάση στην υπομονετικά επιδιωκόμενη ρεβάνς της κομμουνιστικής Αριστεράς κατά της αστικής δημοκρατίας και των πολιτιστικών της κατακτήσεων; Αυτήν που δεν συνάδει με τη μοναδική αλήθεια του επιστημονικού σοσιαλισμού, η επιβολή του οποίου επιδιώκεται με κάθε μέσο, περιλαμβανόμενης και της πολυύμνητης επαναστατικής βίας. Πρόκειται για τη βία που υπομονετικά και αδιάντροπα καλλιεργείται σε χώρους όπου οι αντιστάσεις είναι ανύπαρκτες και η επιπολαιότητα και η αφέλεια στρατεύονται στην υπηρεσία των πιο πολλά υποσχόμενων δημαγωγών: δηλαδή τα σχολεία και τα πανεπιστήμια, καθώς και στις σύγχρονες ρωμαϊκές αρένες, τα γήπεδα ποδοσφαίρου. Ενθουσιώδεις συμπράττοντες και οι κατά Ντοστογέφσκι δαιμονισμένοι τρομοκράτες που συγκροτούν τον στρατό, ο οποίος υπονομεύει την ομαλή κοινωνική ζωή και τη δημοκρατική ομαλότητα. Απώτερος σκοπός, η επιβολή κάθε χρώματος δικτατορίας, με οποιοδήποτε ιδεολογικό επίχρισμα και αν προβάλλονται.

Ο καλύτερος πρωθυπουργός ...

Ο Κωσταντίνος Μητσοτάκης ήταν ο καλύτερος πρωθυπουργός της μεταπολίτευσης. ‘Όταν όλοι οι πολιτικοί μιλούν στους Έλληνες σαν να είναι μικρά κακομαθημένα παιδιά, ο Κωσταντίνος Μητσοτάκης προσπάθησε να απευθυνθεί σε σοβαρούς ενήλικες. Πράγμα δύσκολο και πολιτικά αυτοκαταστροφικό, όπως απέδειξαν οι εκλογές του 1993. Εξάλλου το μόνο που αποκόμισαν τα πολιτικά στελέχη της ΝΔ από τις εκλογές του 93 ήταν ότι ποτέ ξανά δεν θα πρέπει να έχουν ένα αρχηγό σαν το Κωνσταντίνο Μητσοτάκη που θα έχει το θάρρος να πει αλήθειες στους Έλληνες πολίτες. Η περίοδος της βαθιάς πασοκοποίησης της λεγόμενης συντηρητικής παράταξης είχε αρχίσει.

Ο Κωσταντίνος Μητσοτάκης είχε έναν ενστικτώδη και φυσικό συντηρητισμό. Του έβγαινε γλωσσικά, με φράσεις όπως «και γιατί να το κρύψωμεν άλλωστε». Η αγάπη του και η σχέση του με την Κρήτη, ιδιαίτερα ντεμοντέ για τους μετά-μοντέρνους καιρούς μας, ήταν άλλο ένα στοιχείο αυτού του ενστικτώδους συντηρητισμού. Η προσήλωση του στην απλή λογική, πέρα από φθηνούς συναισθηματισμούς και πολιτικές κορώνες, ήδη από την δεκαετία του 80 τον είχαν κατατάξει σε μια υπό εξαφάνιση τάξη πολιτικών. Ο Κωσταντίνος Μητσοτάκης ήταν πολιτικά ένα ξένο σώμα την εποχή που πρωταγωνίστησε πολιτικά.

Μερικά ακόμη «επιτεύγματα» της «λαοπροβλήτου» ...

Μετά τις τελευταίες ανακοινώσεις περί ανόδου στον τζίρο της βιομηχανίας τον περασμένο Μάρτιο, περιμένουμε τα στελέχη της κυβέρνησης (πρωτοστατούντος του κ. Παππά, που αρέσκεται στην προπαγάνδα των αριθμών) να πανηγυρίσουν για άλλη μια φορά.

Κι’ αυτό, διότι ο βιομηχανικός τζίρος στο 12μηνο Απριλίου 2016 – Μαρτίου 2017 αυξήθηκε κατά 3,2%.

Με τη διαφορά ότι στο 12μηνο Απριλίου 2015 – Μαρτίου 2016 είχε μειωθεί κατά 11,3%. Αν κάνει κανείς την αφαίρεση, εύκολα θα διαπιστώσει ότι η πτώση που προκλήθηκε στο πρώτο έτος διακυβέρνησης της «λαοπροβλήτου» κάθε άλλο παρά αναπληρώνεται.

Αυτά και αυτοί πέταξαν... Πάμε για άλλα!

Μια ανοησία "οι πρόσφυγες λιάζονται στην Ομόνοια" έφτασε να γίνουμε κωμικοί. Ένα "ουάου..." στους θεσμούς αρκετό να γίνουμε παγκόσμιο ανέκδοτο. Η μπούρδα "σκίζουμε τα μνημόνια" περίσσεψε... στο διεθνές ρεζιλίκι μας. Κι όμως. Ετοιμάζουμε νέο "σκίτσο". Θα "δείχνει" το ελληνικό κράτος να σέρνει πίσω του μετανάστες επιχειρηματίες, ξένους επενδυτές και Έλληνες εξωτερικού. Ποιός θα "φιγουράρει" ως "πρωταγωνιστής" του σκίτσου;
Ερέθισμα για το σημερινό σημείωμα της στήλης η Ανεξάρτητη Αρχή Δημοσίων Εσόδων που βεβαίως και κάνει μια χαρά τη δουλειά της. Αυτός άλλωστε είναι και ο σκοπός της.
Να "τουμπάρει" (που δεν θα μπορέσει) το (ακόμη) υψηλό ποσοστό συμμετοχής της μαύρης οικονομίας στην επίσημη που τα χρόνια της "σοσιαλιστικής" χλιδής… στην Ελλάδα (και επί Ν.Δ. και επί ΠΑΣΟΚ) έφθασε μέχρι 70%.

Τι κάνατε στη χούντα κύριε Καζάκο;

Πως το λένε οι αριστεροί και δεξιοί διαμαρτυρόμενοι; Α ναι. Το θυμήθηκα: «χούντα ζούμε».

Τη χούντα των Μνημονίων. Ε αυτά ακούει ο Κώστας Καζάκος και είπε να κηρύξει ανένδοτο. Να πάει σε αντίσταση. Και προσοχή παιδιά. Όποιος δεν αντισταθεί ακόμα και θυσιάζοντας τη ζωή του, ακόμα και πεινώντας μένοντας στην Ελλάδα, ακόμα και ξεχνώντας τα μεταπτυχιακά και τους κόπους των σπουδών του για να εργάζεται για 600 ευρώ στην καλύτερη των περιπτώσεων είναι ύποπτος. Είναι να δείτε πως το είπε ο μετρ…α ναι. Προδότης.

Για να δούμε όμως τι έκανε σε μια αντίστοιχη περίοδο ο ίδιος ο Κώστας Καζάκος. Ο Αριστερός αυτός άνθρωπος του θεάτρου που τώρα κρίνει τους πάντες από την ευκολία των χρημάτων που λαμβάνει από το ΔΗΠΕΘΕ ή από όσα αποκόμισε τόσα χρόνια πρωταγωνιστής στα «μαύρα χρόνια» όπως τα αποκαλεί της προηγούμενης 50ετίας. Γιατί κακά τα κόμματα όλα - πλην ΚΚΕ σαφώς- όμως μια χαρά ο κ. Καζάκος τα κατάφερε και προόδευσε. Βέβαια αν το κόμμα που υποστηρίζει με θέρμη, το ΚΚΕ, είχε επικρατήσει πολύ θα ήθελα να έβλεπα τι θα έλεγε.

Άγριες πλάκες στο Eurogroup No5 ...

Εδώ και δύο και κάτι χρόνια η Ελλάδα ζει σε μια βιντεοταινία του ’80. Κυβερνιέται από ένα 15μελές με πρόεδρο τον Αλέξη Τσίπρα, που πιστεύει ότι η διαπραγμάτευση για το χρέος είναι όπως με τον λυκειάρχη αν η πενταήμερη θα είναι για Ρόδο ή Κέρκυρα. Από τον Γιουκλίντ Τσακαλώτο, που κάνει τον φύτουλα που τον στέλνουν στο συμβούλιο των καθηγητών, να παίρνει αμήχανο βλέμμα και να λέει δικαιολογίες. Και το υπουργικό συμβούλιο με διάφορους χαριτωμένους χαρακτήρες. Τον χοντρό που την έσπασε στον θεολόγο και τον απέβαλε από την τάξη. Τον κουτό που το σχολείο έχει πάρει φωτιά και αυτός δεν το καταλαβαίνει. Και την ανάποδη της τάξης που στο τέλος κάθε σκηνής λέει «Καλά εμείς απατεώνες είμαστε;». Και οι θεατές σκάνε στα γέλια.

Κοιτάζοντας τις επενδύσεις με το… κιάλι!

Η λέξη «επενδύσεις» ακούγεται σαν τραγούδι στα χείλη των κυβερνητικών κάθε φορά που βρισκόμαστε εν αναμονή μιας αξιολόγησης – και κάθε φορά που εμφανίζονται ως «νικητές» άλλης μιας «περήφανης διαπραγμάτευσης».

«Οι επενδύσεις έρχονται», ακούμε κάθε τόσο. Με αποκορύφωμα τη δήλωση Φλαμπουράρη στον Σκάι (29 Ιανουαρίου 2017), όταν είπε πως «από τα μέσα του 2017 και όλο το 2018 θα βλέπουμε μια ανάπτυξη που θα τρίβουμε τα μάτια μας»!

Επιστρέφοντας από το τελευταίο του ταξίδι στην Κίνα, ο κ. Τσίπρας δήλωσε σε συνομιλία του με δημοσιογράφους πως «με το κλείσιμο της β' αξιολόγησης και αν έχουμε λευκό καπνό στις 22 Μαΐου, δηλαδή προχωρήσουμε στην συνολική συμφωνία με την απομείωση του χρέους, που θα μας βάλει και στο πρόγραμμα ποσοτικής χαλάρωσης της ΕΚΤ, θα έχουμε ένα τσουνάμι επενδυτικό». Γι’ αυτό και στο υπουργικό συμβούλιο της 13^ηςΑπριλίου, ανακοίνωσε ότι τίθεται επικεφαλής μιας task force για τις επενδύσεις!

Τις ίδιες υποσχέσεις έδιναν και πέρσι, μετά το κλείσιμο της πρώτης αξιολόγησης.

Φυσικά, οι επενδύσεις δεν ήλθαν ποτέ. Αντίθετα, το 2016 έκλεισε με ύφεση της τάξης του 0,5%, ενώ το 2015 επίσης είχε κλείσει με ύφεση της τάξης του 0,2%. Μάλιστα, το 2015 οι ιδιωτικές επενδύσεις μειώθηκαν 13,1%, ενώ καταγράφηκε μείωση 3,8% στις εξαγωγές αγαθών και υπηρεσιών και πτώση 6,9% στις εισαγωγές αγαθών και υπηρεσιών λόγω κυρίως των capital controls.

Στα μέσα Μαΐου πληροφορηθήκαμε από τη Eurostat ότι το 2016 η Ελλάδα κατέλαβε την τελευταία θέση στην ΕΕ όσον αφορά στο επίπεδο των επενδύσεων ως προς το ΑΕΠ.

Και στην έρευνα επενδύσεων του ΙΟΒΕ (Μαρτίου – Απριλίου 2017), οι επενδυτικές δαπάνες στο σύνολο της μεταποίησης το 2016 υποχώρησαν κατά 3,5% σε σχέση με τις δαπάνες του 2015, όταν και πάλι είχαμε μείωση της τάξης του 5%.

Αλλά δυστυχώς, η είδηση περί μείωσης των επενδύσεων ουδόλως συνδέθηκε με τις δηλώσεις που ακούγαμε όλο το 2016 – και επαναλαμβάνονται και το 2017 – προκειμένου να καταδειχθούν τα διαρκή «επενδυτικά» ψέματα:

Όταν τις επενδύσεις τις έφερνε ο Τσίπρας...

Η μπαρούφα του κ. Σκουρλέτη ...

Από προεκλογική συγκέντρωση ΣΥΡΙΖΑιων... 

Πάνω από δύο χρόνια κυβερνά ο ΣΥ.ΡΙΖ.Α και θα έπρεπε ορισμένα πράγματα να τα έχει πλέον μάθει. Αλλά δεν τα έχει μάθει, ή παριστάνει ότι δεν τα έχει μάθει…

Διαπιστώνοντας τις τελευταίες μέρες, ότι η γραβάτα αναβάλλεται επ’ αόριστον, επειδή οι ευρωπαίοι δεν πρόκειται να δώσουν στην Ελλάδα τίποτα περισσότερο από την δόση που δικαιούται, ορισμένα στελέχη  όπως ο Πάνος Σκουρλέτης  χθες, αλλά κι άλλοι νωρίτερα, αρχίζουν και πάλι να πιπιλάνε την καραμέλα της «πολιτικής λύσης».

Και παριστάνουν πάλι ότι ελπίζουν στην Σύνοδο Κορυφής, για να μην παραδεχθούν ότι για μια ακόμη φορά η στρατηγική τους ηττήθηκε.

Λες και πέτυχε ποτέ κάτι ελληνική κυβέρνηση παραπέμποντας κάποιο ζήτημα στους ευρωπαίους ηγέτες.

Η τρομοκρατία έχει και εθνικότητα και θρησκεία ...

Τη δεκαετία του ’80 και στις αρχές του ’90 η ελληνική αριστερά ανακάλυπτε τα νέα θύματα του καπιταλισμού. Τους χούλιγκαν. Κοινωνιολόγοι του Μετς κατέγραφαν την γλώσσα και τις ιεροτελεστίες τους. Επαναστάτες του Στρέφη, μαγεύονταν από τον δυναμισμό τους. Μαρξιστές της Φιλοθέης προσπαθούσαν να τους εντάξουν σε κοινωνικές δυναμικές. «Τα παιδιά στην κερκίδα που είναι η μόνη μας ελπίδα» που τραγουδούσε ο Πορτοκάλογλου δημιουργούσαν και προβληματισμό. Τι δεν κάναμε σωστά για αυτά τα παιδιά; Πώς θα τα πλησιάσουμε; Πώς θα διοχετεύσουν την οργή τους; Αντί για το απλό ότι ένα, δύο χιλιάδες αντικοινωνικοί χούλιγκαν ταλαιπωρούν την κοινωνία, η αριστερά προσπαθούσε να πείσει ότι κάποια εκατομμύρια πολίτες είχαν ταλαιπωρήσει χίλιους, δύο χιλιάδες κάφρους. Στην ίδια λογική σήμερα αντιμετωπίζεται η ισλαμική τρομοκρατία.