Η εικόνα που έλειπε ...

Η διαμάχη σχετικά με το μέγεθος του συλλαλητηρίου της Αθήνας είναι μια αστειότητα. (Δεν είναι, εξάλλου, συμπτωματικό ότι στον διάλογο περί το θέμα δεσπόζει η σεπτή μορφή του Δημήτρη του Μάρδα, ως ειδικού επί των μετρήσεων!..) Κανείς δεν αμφιβάλλει ότι αυτό που συνέβη στο Σύνταγμα και στους γύρω δρόμους την περασμένη Κυριακή ήταν η μεγαλύτερη συγκέντρωση εδώ και πολλά χρόνια στην Αθήνα – μεγαλύτερη και σε συμμετοχή κόσμου και σε διάρκεια χρόνου.

Το φάρμακο, έγινε δηλητήριο της προπαγάνδας...

Μέχρι σήμερα η σκανδαλολογία, οι εξεταστικές και η «μάχη κατά της διαπλοκής» χρησιμοποιούνταν από την προπαγάνδα για να κρυφτεί κάποιο μνημόνιο.

Θυμίζω ότι με τις εξεταστικές Παπανδρέου πήγαμε πανηγυρικά στο πρώτο μνημόνιο και με τις εξεταστικές Τσίπρα στο τρίτο και ήδη στο τέταρτο.

Η πρακτική θεωρήθηκε επιτυχής και πλέον αποφασίστηκε να χρησιμοποιηθεί και ως μέσο αντιπερισπασμού από ένα μεγάλο εθνικό θέμα.

Η τελευταία υπόθεση, αυτή της φαρμακευτικής Novartis βγήκε από το καπέλο των προπαγανδιστών ακριβώς την επομένη του μεγάλου συλλαλητηρίου για την Μακεδονία.

Οι πολιτικές στοχεύσεις της υπόθεσης Novartis...

Ο κραυγαλέος τρόπος που εμφανίσθηκε η υπόθεση Novartis φανερώνει και τα κίνητρα των εμπνευστών της. Ποια είναι αυτά;

1. Πανικόβλητοι από τις εκατοντάδες χιλιάδες κόσμου των συλλαλητηρίων, αντιλήφθηκαν πως αν δεν άλλαζαν αμέσως την πολιτική ατζέντα μπορεί να ξεσπούσε μια ανεξέλεγκτη χιονοστιβάδα αντιδράσεων.

Ετσι, εσπευσμένα έφεραν στην δημοσιότητα το συγκεκριμένο ζήτημα. Ομως, βγήκαν έξω από τον προγραμματισμό τους.

Ο σχεδιασμός του επιτελείου του ΣΥΡΙΖΑ ήταν το σκάνδαλο Novartis να εμφανισθεί λίγο πριν την προεκλογική περίοδο , ώστε οι εκλογές να διεξαχθούν υπό την σκιά του.

Όμως, τα δύο συλλαλητήρια ανέτρεψαν αυτόν τον σχεδιασμό. Το σκάνδαλο εμφανίσθηκε άκαιρα και σε λίγες ημέρες θα υπερκαλυφθεί επικοινωνιακά από κάποιο άλλο γεγονός.

Παράλληλα, ήταν κακοσκηνοθετημένο.

Τι γίνεται με τις συμπτώσεις Καμμένου!

Δεν είναι μόνο ο κ. Ζάεφ που θεωρεί ότι τρώμε κουτόχορτο εδώ στη χώρα όπου ανθεί η φαιδρά πορτοκαλέα, όπως ανέφερε ο Μίκης Θεοδωράκης.

Πριν από τον Ζάεφ κάποιοι δικοί μας εγχώριοι αποφάσισαν επανειλημμένα να μας σερβίρουν σανό.

Ναι, ναι, καλά το καταλάβατε, για τους κυρίους Τσίπρα και Καμμένο μιλάω, που χρόνια τώρα σερβίρουν το κουτόχορτό τους.

Ο κ. Καμμένος, για παράδειγμα, από δω τα φέρνει από κει τα φέρνει, φροντίζει να απουσιάζει στο εξωτερικό όποτε τίθεται το Μακεδονικό – και να μας στέλνει από εκεί την ευχή του!

Πάρτε θέσεις...

Το "βρώμικο 89", τα "Κοσκωτικά" και ο θάνατος Κουτσόγιωργα στο δικαστήριο ήταν απλό "μονόπρακτο". Οι "επιθεωρήσεις" του 2018 θα τα έχουν όλα.

Θα έχουν βρωμιές για δεξιά, αριστερά και κεντρώα λαδώματα που, επί το κομψότερον..., θα μάθουμε να τα διαβάζουμε ως πολιτικά σκάνδαλα και διαχειριστικές υπερβολές...

Θα έχουν "σήριαλ" για μορφές της αριστερής διαπλοκής με κάλυψη συναλλαγών και στημένων υποθέσεων, αρχίζοντας από τον τομέα της ναυτιλίας, των πετρελαίων, και του λαθρεμπορίου και φθάνοντας στα ποδόσφαιρα... και την "επιστράτευση" των δικών μας Μέσων Ενημέρωσης έναντι των άλλων ΜΜΕ... Των παλαιών. 

Ο αριστερόστροφος φασισμός προ των πυλών ...

Όταν ο Μίκης Θεοδωράκης στο μεγαλειώδες συλλαλητήριο μίλησε για τον αριστερόστροφο φασισμό, κάποιοι μετριοπαθείς άνθρωποι ενοχλήθηκαν.

Πριν περάσουν 24 ώρες ο Μίκης δικαιώθηκε πλήρως. Γίναμε μάρτυρες ενός δικαστικού πραξικοπήματος σχεδιασμένου από τα υπόγεια του Μεγάρου Μαξίμου.

Για όλους εμάς που γνωρίζαμε την φύση και τις ιστορικές καταβολές του ΣΥΡΙΖΑ, δεν υπήρξε καμιά έκπληξη. Βέβαια, όταν τα λέγαμε και προειδοποιούσαμε, ήμασταν οι ακραίοι. Οι εμμονικοί.

Προσωπικά, έλεγα και έγραφα πως ο δρόμος προς τις εκλογές δεν θα είναι ευθύγραμμος. Δεν θα είναι μέσα στο πλαίσιο της συνταγματικής νομιμότητας.

Το ίδιο και η παράδοση της εξουσίας.

Βρόχος για την πατρίδα ο γόρδιος δεσμός του Κοτζιά ...

Αυτό που πρέπει επιτέλους να γίνει αντιληπτό είναι ότι όλα αυτά τα χρόνια που διαρκεί η κρίση του Σκοπιανού, διεξάγονται συνεχώς διαπραγματεύσεις, πέφτουν στο τραπέζι ονόματα, δημιουργούνται προσδοκίες, αλλά, κάθε φορά, όταν φθάνουμε στο «δια ταύτα», δηλαδή στα θέματα της εθνικής ταυτότητας και της γλώσσας, οι διαπραγματεύσεις καταρρέουν.

Δηλαδή, πάντοτε συζητούνταν διάφορα θέματα, αλλά δεν φτάναμε ποτέ σε λύση, διότι ακριβώς οι γείτονές μας έλεγαν αυτά ακριβώς που λέει και σήμερα η κυβέρνηση Ζάεφ δια στόματος του υπουργού των Εξωτερικών Ντιμιτρόφ.

Δαιμονοποίηση αντί ανάλυσης του Μακεδονικού ...

Ποια είναι η σωστότερη προσέγγιση του απρόβλεπτου συλλαλητηρίου της Θεσσαλονίκης για το Μακεδονικό και του πιθανόν ογκωδέστερου σημερινού; Λυπούμαι που δεν μπορώ να αναπαραγάγω ολόκληρη την κατά τη γνώμη μου πιο αξιοπρόσεκτη προσέγγιση, που διατύπωσε στα «Νέα» της 27/1 ο χαρισματικός θεσσαλονικιός λογοτέχνης και διανοούμενος Γιώργος Σκαμπαρδώνης. Ελπίζω να μην προδίδω την εμπεριστατωμένη ανάλυσή του με τα ακόλουθα αποσπάσματα:

Novartis: Το ιερό δισκοπότηρο της Αριστεράς ...

Μπλέκουν δύο πρώην πρωθυπουργούς και πλήθος υπουργών στην λασπομαχία της Novartis. Πάλι καλά που δεν σέρνουν στα Δικαστήρια όλους τους βουλευτές και πολιτευτές των προηγουμένων. Η εκστρατεία της εξόντωσης των πολιτικών αντιπάλων της κυβέρνησης συντελείται με το απόλυτο όπλο, την χρήση των προστατευόμενων μαρτύρων. Όποιος θέλει μπορεί να πει ότι έχει δει έναν πολιτικό να παίρνει ένα βαλιτσάκι…

Το «σκάνδαλο της Novartis» είναι το μυστικό όπλο της κυβέρνησης. Όλα τα καθεστώτα λίγο πριν πέσουν διαπραγματευόντουσαν με την ιστορία το τέλος τους με κάποιο υπερόπλο, με κάποιο μαγικό ραβδάκι που θα άλλαζε την πορεία των πραγμάτων. Δεν ξέρουμε αν η Novartis κρύβει ένοχα μυστικά. Ξέρουμε, όμως, ότι δεν μπορούν να αλλάξουν την μοίρα τους. Δεν τους σώζει τίποτα!

Δεν ήταν αγανακτισμένοι! Ήταν (και είναι) αποφασισμένοι!

Ο πανικός είναι κακός σύμβουλος.

Το χθεσινό συλλαλητήριο ήταν μεγάλο, πατριωτικό και ενωτικό.

Οι αντιδράσεις, όμως, του κ. Τσίπρα, του κ. Κοτζιά και του ΣΥΡΙΖΑ μαρτυρούν τον απόλυτο πανικό τους.

Έναν πανικό που τον συνόδευσαν με μπόλικη δόση κακίας, δηλητηρίου και πείσματος.

Το μίγμα είναι επικίνδυνο. Προδίδει ανθρώπους που δεν ορρωδούν προ ουδενός.

Οι αντιδράσεις τους είναι χειρότερες και πιο επικίνδυνες από τις πράξεις τους.

Και δείχνουν ότι άλλα υποκρύπτονται στο πίσω μέρος του πανούργου εγκεφάλου τους.

Γιατί έτσουξε τους ζαίους η ομιλία του Μίκη...

Αυτή είναι μία "αιρετική" άποψη...

Μπορεί να συμφωνήσετε , μπορεί να φρίξετε ,μπορεί να σας είναι απλά αδιάφορη...
Διαβάστε την όμως όλη πριν κρίνετε.

Προσωπικά δεν δίνω ιδιαίτερη σημασία στα λεχθέντα από τον Μίκη στο συλλαλητήριο...

Δεν έδινα πριν , δεν δίνω ούτε τώρα...

Ναι , είναι ένας άνθρωπος που έχει  επηρεάσει (αρνητικά κατά την άποψή μου) την πολιτική ζωή της χώρας για πάνω από μισό αιώνα αλλά αυτό δεν του δίνει το αλάνθαστο και φυσικά δεν τον αφήνει στο απυρόβλητο...

Πρέπει να φύγουν, είναι επικίνδυνοι ...

Στις 3 Μαρτίου 1918 η κομουνιστική Ρωσία του Lenin υπέγραψε με τη Γερμανία τη συνθήκη του Μπρεστ-Λιτόφσκ. Με αυτήν παραχωρούσε στις κεντρικές δυνάμεις μια τεράστια περιοχή, από την Εσθονία μέχρι την Κριμαία, που περιλάμβανε το ένα τρίτο του πληθυσμού της τσαρικής αυτοκρατορίας και πάνω από το μισό της βιομηχανίας της. Η φιλοσοφία που οδήγησε στη συνθήκη αυτή ήταν απλή και υπάρχει έκτοτε στο DNA της κομμουνιστικής προελεύσεως αριστεράς. Η παραμονή στην εξουσία και η επιτυχία της «παγκόσμιας επανάστασης» αγιάζουν τα μέσα. Για την αριστερή εξουσία όλα επιτρέπονται.

Η ιστορία ως γνωστόν επαναλαμβάνεται ως φάρσα, όμως και τα καθεστώτα φάρσες μπορεί να είναι εξόχως επικίνδυνα. Ρωτήστε τους δυστυχείς Βενεζουελανούς, τη χώρα μοντέλο του ΣΥΡΙΖΑ, όπου ο Συνασπισμός των κομμάτων της αντιπολίτευσης έχει με «δικαστική» απόφαση αποκλειστεί από τη συμμετοχή στις επερχόμενες προεδρικές εκλογές και οι επιφανέστεροι πολιτικοί του εκπρόσωποι βρίσκονται υπό κράτηση.

Παραιτείται υπουργός με «φιλότιμο»...

Ένας από τους πιο χυδαίους αστικούς μύθους είναι «το αμετάφραστον» κάποιων ελληνικών λέξεων όπως κέφι και φιλότιμο. Ειδικά όταν ακούγονται από χείλη προσώπων που η κουλτούρα του λαϊκισμού τους επέβαλε στην συνείδηση του πλήθους. Λέξεις που το σημαινόμενο απέχει πολύ από το σημαίνον, μεγαλώνοντας την απόσταση μεταξύ ρητορικής και ουσίας.

Χθες, εν τω μεταξύ, στη Βρετανία και στη Βουλή των Λόρδων, συνέβη κάτι αναπάντεχο για να μας θυμίσει ένα πιο ανθρώπινο πρόσωπο της πολιτικής, από αυτά που έχουμε συνηθίσει στη δική μας χώρα. Ο Michael Bates, υφυπουργός της κυβέρνησης May στο υπουργείο Διεθνούς Ανάπτυξης, άφησε τους πάντες εμβρόντητους, όταν παίρνοντας τον λόγο ανακοίνωσε την παραίτησή του μ΄αυτά τα λόγια:

Το όνομα έναντι του χρέους: Η άθλια συναλλαγή για τη Μακεδονία ...

Καθώς βρισκόμαστε στην τελική ευθεία για το συλλαλητήριο της Κυριακής το ερώτημα που εξακολουθεί να αιωρείται χωρίς να λαμβάνει απάντηση παραμένει: Για ποιο λόγο η κυβέρνηση επέδειξε ξαφνικά τόσο μεγάλη σπουδή για ένα θέμα που δεν βρίσκει λύση εδώ και 25 χρόνια, ακριβώς επειδή οι γείτονές μας δεν παραιτούνται των αλυτρωτικών τους διεκδικήσεών τους και επιμένουν στην πλαστογράφηση της Ιστορίας της Μακεδονίας;

Παράθυρο ευκαιρίας δεν υπήρξε, αφού και ο πρωθυπουργός Ζάεφ δεν διαθέτει την πλειοψηφία στη Βουλή και ο πρόεδρος Ιβάνοφ ανήκει στους αδιάλλακτους του VMRO και στη διαπραγμάτευση έστειλαν τον ίδιο διαπραγματευτή που είχε ορίσει η προηγούμενη κυβέρνηση και ο υπουργός Εξωτερικών Ντιμιτρόφ επιμένει στα θέματα εθνικής ταυτότητας και ο Ζάεφ υποστηρίζει ότι η χώρα του έχει δικαιώματα στην Μακεδονία (απλά μας κάνει τη χάρη να μην διεκδικεί… αποκλειστικότητα), ομολογώντας (στο Νταβός, στον κ. Τσίπρα) ότι είναι δύσκολο να υπάρξουν αλλαγές στο Σύνταγμα και ο Νίμιτς φέρνει τις ίδιες προτάσεις που η Ελλάδα έχει απορρίψει και το ΝΑΤΟ, δια του γενικού γραμματέα του, δηλώνει ότι παραμένει σταθερό στη θέση του ότι η ένταξη της ΠΓΔΜ μπορεί να γίνει μόνο μετά από επίλυση του ονοματολογικού.

Φοβόμαστε, επειδή...

Αν ο Α. Τσίπρας ήθελε να διχάσει τον ελληνικό λαό, τα έχει καταφέρει θαυμάσια. Από την μία «εκείνοι» και από την άλλη οι «άλλοι». Όποιος πάει στο συλλαλητήριο θα είναι φασίστας, ακροδεξιός και χρυσαυγίτης! Όποιος δεν είναι μαζί τους είναι απέναντί τους. Ή αυτοί ή κανείς. Δεν απορούμε. Απλά παρακαλάμε να μην γίνει κάποια προβοκάτσια την Κυριακή.

Ο δήθεν σοσιαλδημοκράτης Α. Τσίπρας, ο καλύτερος εφαρμοστής των μνημονίων κατά τους Ευρωπαίους, ο πρώην κομμουνιστής που μετατράπηκε σε όργανο του διεθνούς κεφαλαίου κατά τους συντρόφους του στην Ευρώπη, παραμένει στην πράξη ο ίδιος Τσίπρας που γνωρίσαμε τα προηγούμενα χρόνια. Δεν έχει αλλάξει κάτι. Ούτε στον ίδιο ούτε στους Καρανίκες που κουβαλάει μαζί του.

Εκδήλωση της γενικότερης απογοήτευσης...

Η απορία ήταν εύλογη. Τι απέγινε, πού είχε εξαφανιστεί όλη εκείνη η δυσφορία και η δυναμική αντίδραση κατά των μνημονίων και της τρόικας; Πού εξαφανίστηκαν οι χιλιάδες Αγανακτισμένων της πλατείας Συντάγματος που απειλούσαν να κάψουν τη Βουλή και να κρεμάσουν τους πολιτικούς, οι οποίοι κυβερνούσαν τότε υπό καθεστώς επιτροπείας Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου και Ευρωπαϊκής Ενωσης και ήταν αναγκασμένοι να εφαρμόζουν αυστηρή λιτότητα και σκληρά περιοριστικά μέτρα προκειμένου να διασωθεί η οικονομία μας από την κατάρρευση και χρεοκοπία; Και τι ήταν εκείνο που υπέταξε τη ζαλισμένη κοινωνία σε αμήχανη σιωπή και ανοχή παρά την εφαρμογή πολύ σκληρότερων μέτρων και περικοπών, capital controls, διόγκωση της ανεργίας και φυγή των νέων μας στον εξωτερικό; Γιατί ανεχθήκαμε καρτερικά το καθεστώς της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ, που εξευτελίζοντας και το υπερήφανο ΟΧΙ του δημοψηφίσματος εφαρμόζει έκτοτε κατά γράμμα τα πριν επικατάρατα μνημόνια, με πολύ σκληρότερους όρους και δεσμεύσεις που φθάνουν μέχρι το 2060;

Ούτε ο Μαδούρο έτσι!

Να εδώ ο φίλος τους ο Μαδούρο χαιρετά όπως καλά ξέρουν όλοι οι σφοι... 

Στις παλιές διαδηλώσεις που οργάνωνε το κόμμα υπήρχαν αλυσίδες περιφρούρησης. Μην τυχόν και χωθούν μέσα τίποτα παρακρατικοί και κάνουν προβοκάτσιες. Έτσι ξηγιέται πάντα το κράτος. Στέλνει τα κομάντος μεταξύ των αθώων, γίνονται επεισόδια κι έτσι την επόμενη φορά οι φιλήσυχοι πολίτες μένουν στα σπίτια τους. Τι; Γίνονται και σήμερα τέτοια; Αστειεύεστε!

Βγήκε τώρα μία εφημερίδα και είπε ότι η ΕΛ.ΑΣ. ανησυχεί. Να θυμίσουμε σε όσους έχουν ξεχάσει ότι και στην Θεσσαλονίκη ανησυχούσε η ΕΛ.ΑΣ. μην τυχόν και βγουν τα Εξάρχεια της συμπρωτεύουσας στον δρόμο και έχουμε σοβαρές ταραχές. Τα παιδιά είδαν στο τέλος 500.000 κόσμο και είπαν να βγουν μια άλλη φορά που θα έχει λιακάδα. Είναι η ίδια αστυνομία που τις 500.000 τις μέτρησε ως 90.000! Προϊστάμενός της ο ένας και μοναδικός Τόσκας. Ούτε ο Μαδούρο δεν τα κάνει αυτά, σύντροφοι.

Προσκυνητής στο Νταβός και συγχαρητήρια από Λαγκάρντ ...

Την περασμένη εβδομάδα, καθώς «έλυνε» στο Σκοπιανό, ο κ. Τσίπρας πήγε για άλλη μια φορά για προσκύνημα στο Νταβός και στο Παγκόσμιο Οικονομικό Φόρουμ. Αυτή τη φορά προσκυνητής στην κυριολεξία, καθώς τόση ήταν η ορμή του να φθάσει εγκαίρως που, όμως μας είπαν, περπάτησε και δύο χιλιόμετρα στο χιόνι.

Πάλι καλά που δεν έκανε την διαδρομή… γονυπετής!

Εκεί στο Νταβός τον περίμενε για άλλη μια φορά η κ. Λαγκάρντ, επικεφαλής του ΔΝΤ. Και τον υποδέχθηκε με πολλά συγχαρητήρια για τις… προόδους του, διαβεβαιώνοντάς τον ότι το Ταμείο στηρίζει το ελληνικό πρόγραμμα. Όπως είπε, ήταν ευχαρίστησή της να συναντηθεί με τον κ. Τσίπρα. Και ότι ο δυο τους συμφώνησαν να εργασθούν μαζί στην κατεύθυνση των κοινών τους στόχων, μεταξύ των οποίων και η ελάφρυνση του χρέους από τους Ευρωπαίους εταίρους της Ελλάδας.

Μάλιστα! Είναι ευτυχείς για τη συνεργασία τους και εργάζονται μαζί.

Ενα πουλάκι που δεν πέταξε ...

Παρότι ο Τύπος, το marketing και η συγκυρία τούς ταύτισαν, ο Μπουτάρης και ο Καμίνης ήσαν τελικά πολύ διαφορετικοί ως πολιτικοί και χαρακτήρες. Για την ακρίβεια, ο ένας ήταν το αντίθετο του άλλου – τώρα πια μπορούμε να το πούμε, έχοντας δει το αληθινό πρόσωπο του καθενός να αποκαλύπτεται μέσα από τις διαδρομές τους. Περιορίζω τη σύγκριση ειδικά στο πώς ο καθένας τους αντιμετώπισε τη νοσηρή κατάσταση την οποία παρέλαβε στον δήμο του. Οσο και αν ακούγεται σκληρό, είναι πραγματικό ότι ο Μπουτάρης κυνήγησε τον αντίπαλό του μέχρι που τον έστειλε στη φυλακή. Αντιθέτως, ο Καμίνης άφησε τους άλλους να δώσουν τις μάχες του γι’ αυτόν και ο ίδιος απέφυγε συστηματικά να συγκρουσθεί με οποιονδήποτε και οτιδήποτε θα μπορούσε να διακινδυνεύσει τη δημαρχία του. Για τον Μπουτάρη, η δημαρχία ήταν ο σκοπός· για τον Καμίνη, ήταν το μέσον προς κάτι άλλο.

Η Φώφη, ο Αλέξης και η «συνεργασία» τους ...

Φαίνεται πως ο συνεταιρισμός ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ είναι πανίσχυρος. Η εξουσία είναι η πιο ισχυρή συγκολλητική ουσία.

Άλλωστε, ο υπουργός Εθνικής Αμύνης το είπε. Και να μην ψηφίσει την σύνθετη ονομασία δεν πρόκειται να αποχωρήσει από την κυβέρνηση.

Μέχρι τον θάνατο μαζί, όπως δηλώνουν και οι ερωτευμένοι.

Έτσι, το σενάριο αντικατάστασης των ΑΝΕΛ, είναι άκυρο εν τη γεννέσει του. Αλλά στην ακραία περίπτωση που ο ΣΥΡΙΖΑ έχανε την πλειοψηφία στην Βουλή, το Κίνημα Αλλαγής - σύμφωνα με τις δηλώσεις της κυρίας Φ.Γεννηματά- δεν θα προσέφερε στήριξη, αλλά θα ζητούσε την προσφυγή στις κάλπες.

Συγχρόνως, κύκλοι της προέδρου του ΚΙΝ.ΑΛ. φέρεται πως δήλωσαν, για την πιθανή συνεργασία του κόμματος τους με τον ΣΥΡΙΖΑ, πως : «αυτό το ενδεχόμενο μπορεί να προκύψει μόνον μετά από εκλογές».

Επ΄αυτού έχω να καταθέσω τρεις απλές διαπιστώσεις.