Τότε ήταν ξεπούλημα, τώρα «ψήφος εμπιστοσύνης» ...

Ως γνωστόν, στις 11 Απριλίου καταβλήθηκε από την Fraport το εφάπαξ τίμημα του 1,23 δις ευρώ για τα 14 περιφερειακά αεροδρόμια και την επομένη ο κ. Τσίπρας συναντήθηκε με την διοίκηση της εταιρίας, μιλώντας για «σπουδαίο μήνυμα», «σήμα», «ψήφο εμπιστοσύνης στην ελληνική οικονομία» και για την πεποίθησή του ότι η εικόνα των αεροδρομίων «θα γίνεται όλο και καλύτερη».

Δικαιολόγησε την (αδικαιολόγητη) καθυστέρηση, λέγοντας πως (και πάλι) διαπραγματεύθηκε σκληρά, «διότι από την πλευρά μας θέλαμε να διασφαλίσουμε τις εργασιακές σχέσεις, τις θέσεις εργασίας, καθώς και τη διαρκή αναβάθμιση των 14 αεροδρομίων που αποτελούν την πρώτη εντύπωση της χώρας μας για τους τουρίστες και τους επισκέπτες που φτάνουν στην Ελλάδα μέσω αυτών των αεροδρομίων».

Συνδικαλιστική τέχνη. Καθιερωμένη, μουχλιασμένη και πάντα επιδοτούμενη...

«Ακόμη έχει τραγουδήσει Eagles, Milva και Σπύρο Ζαγοραίο…». Το οποίο ισχύει αφού στο ρεπερτόριό μου στο ντους περιλαμβάνονται τα Hotel California, Badoνeon και Το Δικό μου Πάπλωμα. Χωρίς όμως να το έχω κάνει θέμα. Πόσο μάλλον να έχω ζητήσει από το κράτος να χρηματοδοτήσει τις καλλιτεχνικές μου ανησυχίες. Κάτι που κάνει  η ΔΕΗ. Διοργανώνοντας διαγωνισμό για την πρόσληψη καλλιτεχνικού διευθυντή «συνεργάσιμου, αποτελεσματικού, με προσωπική ευαισθησία και με καλή επικοινωνία» για να αναλάβει την μουσική διδασκαλία της χορωδίας ΔΕΗ – ΔΕΔΔΗΕ.

Έτσι φθάσαμε στη "μοιρασιά" ...

Ξεπούλημα δεν είναι. Δεν μοιάζει όμως και με το δόγμα αποκρατικοποιήσεων Θάτσερ. Ούτε και με αυτές των Πολωνών, Ούγγρων και Ρουμάνων. Και αν δεν χάναμε, στον "πολιτικό τζόγο", την εμπιστοσύνη των επενδυτών θα είχαμε μεγαλύτερα κέρδη. Αντίθετα τα 20 χρόνια καθυστέρησης στην πώληση, αποτυχημένων, μονίμως ζημιογόνων και "κλινικά νεκρών" κρατικών μονοπωλίων περιέπλεξαν περισσότερο τις παθογένειες της οικονομίας μας.
Τα λέγαμε και τις προάλλες από τη στήλη. Η ΔΕΗ έψαχνε στρατηγικό επενδυτή να εκσυγχρονίσει την παραγωγή και τη διανομή της από το 2000.
Το 2005 οι Γερμανοί μας προσέφεραν σχεδόν "γη και ύδωρ" να μπουν στο σύστημα ως επενδυτές. Δεν μπήκαν ποτέ. Δεν τους ήθελαν οι Φωτόπουλοι και τα παλληκάρια της ΓΕΝΟΠ.
Ο τότε πρόεδρος της ΔΕΗ, Τάκης Αθανασόπουλος, μόλις που γλύτωσε το λαϊκό δικαστήριο. Την ηλεκτρική καρέκλα. Και να σκεφτούμε ότι η "φιλελεύθερη" Νέα Δημοκρατία τον έδιωξε νύχτα... Έτσι την διέταξαν οι Φωτόπουλοι.
Λίγο πριν είχαν απολύσει άλλους δύο Προέδρους. Πάλι σε εφαρμογή "συμφώνου μη επιθέσεων" με την ΓΕΝΟΠ του ΠΑΣΟΚ που ήδη "κορτάριζε" και με τον ΣΥΡΙΖΑ.
Το κρατικό μονοπώλιο φυσικού αερίου της ΔΕΠΑ ήταν που φορτώθηκε (πάλι με κυβέρνηση Νέας Δημοκρατίας) τα φέσια των (τότε) κρατικών λιπασμάτων σε φυσικό αέριο. Τα φέσια που ακόμη ταλανίζουν την ΔΕΠΑ και ένας Θεός ξέρει πως θα ξεμπλέξει.

Τα ψέματα Καμμένου για τα ισοδύναμα των στρατιωτικών...

Το τροπάρι που κανοναρχεί (χαμηλόφωνα, βέβαια) τον τελευταίο καιρό η κυβέρνηση είναι πως όλα θα γίνουν στην… ώρα τους, δηλαδή… μετά το τέλος των μνημονίων – το αυτονόητο δηλαδή!

Κι’ εκεί που ο κ. Καμμένος είχε βρει τα ισοδύναμα για την μισθολογική αποκατάσταση των στρατιωτικών και την εφαρμογή των δικαστικών αποφάσεων, νάτος κι’ αυτός να τους λέει πως όλα θα γίνουν στον καιρό τους, δηλαδή μετά το τέλος των μνημονίων.

Επισκεπτόμενος, στις 11 Απριλίου, την ΕΛΔΥΚΟ (Ελληνική Δύναμη Κοσόβου) στην Πρίστινα, εντελώς ανερυθρίαστα – και αφού είπε πως ο προϋπολογισμός του υπουργείου του «δεν έχει μειωθεί ούτε ένα ευρώ παρότι αποτελούσε και στόχο των δανειστών» και ότι «τα έσοδα από την εκμετάλλευση της περιουσίας των Ενόπλων Δυνάμεων μέσω ενοικίασης των χώρων αυτών θα αποδοθούν στο σύνολό τους στο προσωπικό», «προκειμένου να αποκαταστήσουμε τα μεγάλα πλήγματα που έχει επιφέρει η οικονομική κρίση στο προσωπικό των Ενόπλων Δυνάμεων» - δήλωσε:

Δεν έχουμε πλέον Ψυχάρηδες. Αγαλλιάστε...

Οι κομμουνιστές είχαν στα παλιά χρόνια δύο οργανώσεις για τους δημοσιογράφους. Μία με τους κανονικούς, τους κομματικούς και μια ακόμη με εκείνους που δούλευαν για το Κεφάλαιο, τους δημοσιογράφους του αστικού Τύπου. Ουδέποτε είχαν εμπιστοσύνη στον αστικό Τύπο. Τώρα που έχουν εξουσία και «μέσα» δίνουν βάση στην κομματική ενημέρωση. Εντάξει, υπάρχουν και οι ιδιώτες που «βάζουν» τα λεφτά. Κάπως λέγεται αυτό...

Ευτυχώς, δηλαδή, που γλιτώσαμε από τους Ψυχάρηδες και τα βοθροκάναλα της διαπλοκής. Όσο τα βοθροκάναλα ήταν στα χέρια των Ψυχάρηδων ήταν βοθροκάναλα. Τώρα που θα περάσουν στα χέρια των «δικών μας» θα πάψουν να είναι βοθροκάναλα. Γι’ αυτό άλλωστε και η Εφημερίδα των Συντακτών, αυτή η πραγματικά ανεξάρτητη εφημερίδα, αποφάσισε να πάψει να τα λέει βοθροκάναλα. Τι θα συμβεί, τώρα, με όσα βοθροκάναλα δεν περάσουν στον ουσιαστικό έλεγχο των Παππάδων; Βάλτε την φαντασία σας να εργαστεί. Μην τα θέλετε όλα έτοιμα, στο πιάτο.

Από τα «ματωμένα πλεονάσματα» στο «πιάνουμε τους στόχους»!

Στις 23 Απριλίου 2014, η Eurostat ανακοίνωσε πρωτογενές πλεόνασμα 3,4 δις ευρώ για το 2013.

Δεν ξέρω αν θυμάστε τι έγινε πριν και μετά από αυτή την ανακοίνωση.

Πρώτος-πρώτος, την ίδια μέρα, αντέδρασε ο κ. Τσακαλώτος, υπεύθυνος τότε Οικονομικών του ΣΥΡΙΖΑ. Και ιδού τι είπε:

«Το πρωτογενές πλεόνασμα που πιστοποίησε η Eurostat για το 2013 παρουσιάζεται από την κυβέρνηση ως η πρώτη μεγάλη επιτυχία για να «αλλάξει σελίδα η Ελλάδα». Προφανώς, και κατά αναλογία, φέτος που πρέπει να παρουσιάσουμε πλεόνασμα €2,8 δις και το 2016 που θα πρέπει να παρουσιάσουμε €9 δις θα χαιρετιστούν ως ακόμα μεγαλύτερες επιτυχίες. Αυτοί όμως οι «άθλοι» οικοδομήθηκαν και θα συνεχίσουν να στηρίζονται πάνω σε απίστευτες θυσίες του ελληνικού λαού και την κατάρρευση του οικονομικού και κοινωνικού ιστού. Και συγχρόνως, τα συνεχόμενα πλεονάσματα σημαίνουν ότι μια φτωχή χώρα θα μεταφέρει διαρκώς πόρους στις πλουσιότερες, περιορίζοντας με αυτό τον τρόπο στο ελάχιστο τα διαθέσιμα ποσά για την αντιμετώπιση της ανθρωπιστικής κρίσης και τις ανάγκες της πραγματικής οικονομίας. Αυτό που θα συνεχιστεί, που είναι άλλωστε και ο στόχος, είναι η πολιτική των χαμηλών μισθών και συντάξεων, η φορολογική αδικία και η περαιτέρω αποδιάρθρωση του κοινωνικού κράτους. Το πρωτογενές πλεόνασμα, τέλος, δεν λύνει το πρόβλημα της βιωσιμότητας του δημοσίου χρέους, που αυξήθηκε το 2013 και ανήλθε σε 175% του ΑΕΠ, και για το οποίο ο ΣΥΡΙΖΑ προτείνει μεγάλο κούρεμα. Το μόνο σίγουρο είναι ότι η υποχρέωση του Eurogroup να ανταποκριθεί στο πλεόνασμα δεν θα αλλάξει τις βασικές κατευθύνσεις που έχουν χαράξει οι υποστηρικτές των Μνημονίων “forever” εντός κι εκτός Ελλάδας».

Το έξυπνο σύνθημα (σαν τη σίτα ένα πράμα...)

Η καλή συνάδελφος από την ΕΡΤ το έκανε απλό, να το καταλάβουν όλοι: «ο Μακρόν είναι κάτι σαν τον Στουρνάρα, με λίγο από Ποτάμι». Ετσι δεν γίνεται πάντα; Φέρνουμε τα πράγματα στα μέτρα μας και αντιμετωπίζουμε όλο τον κόσμο ως μία παραλλαγή ή προέκταση του δικού μας.

Α, όχι, αυτό δεν το κάνουν μόνο στο ΣΥΡΙΖΑ, στην κυβέρνηση και στην ΕΡΤ –ενίοτε δεν ξεχωρίζουν αυτά τα τρία. Στη χώρα μας τα πολιτικά κόμματα είναι σε θέση να σχολιάζουν τη μία Κυριακή το μήνυμα που στέλνει η Ανάσταση του Κυρίου και την άλλη το μήνυμα που στέλνει το γαλλικό εκλογικό σώμα. Εδώ και μία εβδομάδα τρωγόμαστε για τη Βενεζουέλα, την Ουρουγουάη και τη Γαλλία. Εχουν ένα δίκιο να παραπονιούνται οι Βρετανοί που δεν ασχοληθήκαμε μαζί τους, αλλά είναι άγνωστο πόσο ακόμα ο Κιμ μπορεί να περιμένει ένα ελληνικό κόμμα για να ασχοληθεί με την κορεατική χερσόνησο.

Πλατεία Σόιμπλε και Τσίπρα γωνία…

Να δείτε που μέχρι και όνομα σε πλατεία θα δώσουμε στον Σόιμπλε. Ο Γερμανός είναι ο καλύτερος σύμμαχος των Ελλήνων αντισυστημικών. Δεν είναι ανάγκη να ψάχνουν την έκπληξη με τους Ολλανδούς ακροδεξιούς ή με την Λεπέν στην Γαλλία. Ο Σόιμπλε θα τους κάνει την δουλειά! Θέλουν δραχμή; Θα τους δώσει «άλλη ταχύτητα». Στο τέλος θα τον πουν και ευεργέτη!

Θα κάνουν την ανάγκη φιλοτιμία, όπως με τόσα και τόσα άλλα έχουν ήδη κάνει. Ήταν οι επαναστάτες που κατήγγειλαν τους εργολάβους και έκλειναν τους σταθμούς των διοδίων  στις εθνικές οδούς, για να φτάσει η Αυγή να κάνει πρωτοσέλιδο τους νέους δρόμους! Ήταν εκείνοι που θα έσκιζαν τα μνημόνια, για να υπογράψουν το τρίτο μνημόνιο και να βάλουν τις βάσεις για το τέταρτο. Ήταν οι άνθρωποι που είχαν για προτεραιότητά τους τον άνθρωπο, για να φτάσει ο Αλέξης Τσίπρας να πανηγυρίζει για ένα πρωτογενές πλεονέκτημα που δεν τους το ζήτησαν και το οποίο «εξαφάνισε» την μεσαία τάξη.

Θαύμα, θαύμα! Οι ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ εξαφάνισαν και τη «χούντα των μνημονίων»!

Πριν βρεθούν στην εξουσία οι ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ, σε κάθε επέτειο, είτε επρόκειτο για εθνική (28η Οκτωβρίου και 25η Μαρτίου), είτε για τη μαύρη επέτειο της απριλιανής δικτατορίας, είτε για την επέτειο της αποκατάστασης της Δημοκρατίας, έσπευδαν να συνδέσουν το γεγονός με τα μνημόνια, τη «χούντα των μνημονίων», τους σύγχρονους γερμανοτσολιάδες και άλλα τέτοια ηρωικά.

Αν και είναι γνωστό πως είναι άλλο πράγμα η χούντα και η κατάλυση της Δημοκρατίας και άλλο μια οικονομική κρίση, όσο και αν τους λέγαμε πως τέτοιες συνδέσεις και τέτοιοι συνειρμοί λειτουργούν κατά του κοινοβουλευτικού πολιτεύματος και της Δημοκρατίας, όσο και αν υπογραμμίζαμε πως άλλο είναι τα βασανιστήρια στο κολαστήριο του ΕΑΤ-ΕΣΑ και άλλο ο ΕΝΦΙΑ, εκείνοι επέμεναν.

Από το 2015, όμως, ως δια μαγείας, όλα αυτά σταμάτησαν. Ξαφνικά οι δηλώσεις και οι ανακοινώσεις του έγιναν ήπιες, υμνούν τη Δημοκρατία και το κοινοβουλευτικό πολίτευμα, τιμούν τους αγωνιστές που συνελήφθησαν, φυλακίστηκαν, βασανίστηκαν, εξορίστηκαν μαχόμενοι κατά της χούντας και επικαλούνται την ανάγκη για εθνική ενότητα και τερματισμό των εμφυλιοπολεμικών συμπεριφορών.

Η σύγκρουση δεν είναι μεταξύ δεξιών ή αριστερών αλλά μεταξύ συστημικών και αντισυστημικών ...

Πριν από δύο χρόνια για τις γαλλικές εκλογές στο Mega η Τρέμη με τον Πρετεντέρη θα μιλούσαν για το αποτέλεσμα, ο Τσίμας θα έκανε παρεμβάσεις και η Δεναξά θα έδινε ανταποκρίσεις. Στον Αντένα η Χούκλη θα ήταν anchorwoman σε ένα εκτεταμένο δελτίο ειδήσεων. Στον Σκάι η ανάλυση των γαλλικών εκλογών θα είχε ξεκινήσει από το απόγευμα.

Επανεκκίνηση;

Όπως το διαβάζω μοιάζει με επανεκκίνηση. Ο Βαρουφάκης (τσιριμπίμ, τσιριμπόμ!) πρόκειται να παρουσιάσει στη Θεσσαλονίκη την πολιτική κίνηση που έχει ξεκινήσει εδώ και καιρό στο εξωτερικό και όλη η προετοιμασία δίνει την εντύπωση ότι ενδεχομένως έχει την πρόθεση να μετάσχει στις εκλογές. Να επανεκκινήσει τι, είναι το ερώτημα. Η λέσχη με το περίεργο όνομα που έφτιαξε (όνομα που συνδυάζει πεζά, κεφαλαία και αριθμούς, θυμίζοντας μάλλον κωδικό υπολογιστή) δεν έχει προχωρήσει. Πέρασε άκλαυτο στην ανυπαρξία, χωρίς να καταλάβει κανείς ότι υπήρξε. Τι πάει, λοιπόν, να ξεκινήσει ξανά;

"Τι σημαίνει πραγματικά το υπερβολικά μεγάλο πρωτογενές πλεόνασμα του 2016;"

Η εντυπωσιακή υπέρβαση του στόχου του 2016 για πρωτογενές πλεόνασμα (έσοδα μείον δαπάνες χωρίς να υπολογίζονται οι τόκοι εξυπηρέτησης του δημοσίου χρέους) που ήταν 0,5 % του ΑΕΠ (λιγότερο από 1 δις) και η καταγραφή πρωτογενούς πλεονάσματος ύψους 3,9% του ΑΕΠ (6,9 δις), εμφανίστηκε από την κυβέρνηση ως μεγάλη επιτυχία της.

Το δημοσιονομικό αυτό αποτέλεσμα αφορά όμως μια ακόμη χρονιά (2016) ύφεσης για την ελληνική οικονομία. Οριακής ύφεσης, αλλά πάντως ύφεσης, παρά τις εντυπωσιακά θετικές προβλέψεις για το ρυθμό ανάπτυξης του 2015 και του 2016 που υπήρχαν πριν τις εκλογές του Ιανουαρίου 2015.

«Τρολάρει» ο Σόιμπλε... πανηγυρίζει το Μέγαρο Μαξίμου !

Με «αλαλαγμούς» χαράς λέγεται ότι υποδέχθηκαν στο Μέγαρο Μαξίμου τη δήλωση του Βόλφανγκ Σόιμπλε για τα επιτεύγματα της ελληνικής οικονομίας. Μην μπερδεύεστε, πρόκειται για δήλωση του ίδιου ανθρώπου, για τον οποίο ο πρωθυπουργός ρίχνοντας την κανάτα του στο έθιμο των «μπότηδων» στην Κέρκυρα, ανησύχησε μήπως περνούσε από κάτω. Τελικά είναι «φίλοι» μας οι Γερμανοί ή όχι; Ο χερ Σόιμπλε είναι με το μέρος μας ή όχι; Η συγκεκριμένη δήλωση πρέπει να μας κάνει να χαμογελάμε; Ερωτήματα που για να απαντηθούν με αξιόπιστο τρόπο, θα πρέπει να βγούμε από τον ελληνικό μας «μικρόκοσμο» και να δούμε την κατάσταση με τα μάτια των εταίρων μας.

Είναι προφανές ότι το πραγματικό νόημα της τοποθέτησης του κ. Σόιμπλε είτε δεν έφτασε στο Μέγαρο Μαξίμου είτε έφτασε αλλά χάριν της εσωτερικής πολιτικής αντιπαράθεσης παραποιήθηκε.

Στην Ουάσινγκτον ο τσάρος της γερμανικής οικονομίας σημείωσε ότι πιο συχνά επιβεβαιώνονται οι προβλέψεις της Αθήνας παρά εκείνες του ΔΝΤ και ότι η Ελλάδα θα μπορούσε να βγει στις αγορές ακόμη και με το 50 % των μεταρρυθμίσεων.    

Από τον διαγωνισμό-φιάσκο ως τα «αντίμετρα»: Κινητή γιορτή οι λίστες της κυβέρνησης...

Η κατάσταση γύρω από τα περίφημα «αντιμέτρα» που θα αποτελέσουν το (κατά τον κυβερνητικό εκπρόσωπο) «αντίδωρο» για τα νέα μέτρα που η κυβέρνηση δέχθηκε να προνομοθετήσει για το 2019 και το 2020 δεν είναι συγκεχυμένη και νεφελώδης μόνο επειδή αυτά θα εφαρμοστούν υπό την προϋπόθεση ότι θα πιαστούν οι στόχοι.

Είναι νεφελώδης και επειδή μέχρι στιγμής έχουν δοθεί (μέσω κυβερνητικών non papers) τουλάχιστον δύο διαφορετικές λίστες.

Στη λίστα της 9ης Απριλίου αναφέρονται: Επιδότηση στέγασης (που ήδη υπάρχει), ενίσχυση των οικογενειακών επιδομάτων, επέκταση προγράμματος σχολικών γευμάτων, αύξηση του αριθμού των παιδιών που θα γίνονται δεκτά σε βρεφονηπιακούς σταθμούς, μείωση του ποσοστού συμμετοχής των συνταξιούχων στα φάρμακα, ανάσχεση του brain drain (φυγή νέων επιστημόνων στο εξωτερικό), υποστήριξη της αγροτικής υποδομής, μείωση φόρων σε φυσικά πρόσωπα (από 22% σε 20%) και επιχειρήσεις (από 29% σε 26%), μείωση του

Η αποτυχία της Βενεζουέλας του Μαδούρο είναι και δική του αποτυχία...

Στις 2 Δεκεμβρίου του 2007 ο Ούγκο Τσάβεζ προκήρυσσε δημοψήφισμα. Αντικείμενο είχε την αλλαγή 69 άρθρων του συντάγματος της Βενεζουέλας του ’99. Παρά τις δηλώσεις του Τσάβεζ ότι όποιος ψήφιζε «Ναι» ψήφιζε για εκείνον αλλά όποιος «Όχι» ψήφιζε για τον Τζορτζ Μπους οι πολίτες της Βενεζουέλας επέλεξαν με 51% το «Όχι». Ο Τσάβεζ αρχικά δέχτηκε το αποτέλεσμα. Αργότερα άλλαξε γνώμη και είπε ότι θα το επαναλάβει «μεταλλαγμένο ή απλοποιημένο».

Η αντιπροσωπεία του ΣΥΡΙΖΑ που έχει παρακολουθήσει το δημοψήφισμα επέστρεψε φέρνοντας «μηνύματα επαναστατικής αλληλεγγύης». Με το Αλέξη Τσίπρα να λέει ότι η Ε.Ε έχει πολλά να μάθει από την εκλογική διαδικασία. Κάτι που μπορεί να μην έμαθαν οι Ευρωπαίοι αλλά έμαθε ο ίδιος επαναλαμβάνοντας μια ψηφοφορία στο συνέδριο του κόμματος όταν το αποτέλεσμα δεν τον είχε ικανοποιήσει.

Πάλι νίκησαν (αλλά για μετά το Μνημόνιο)!

Μετά τη νέα άτακτη υποχώρηση της κυβέρνησης και την εκ μέρους της αποδοχή για προνομοθέτηση μέτρων για το 2019 και το 2020 (πρωτοφανή πράγματα!) και αφού αποδέχθηκαν (μετά από άλλη μια «περήφανη και σκληρή διαπραγμάτευση», βεβαίως) μείωση συντάξεων και αφορολογήτου, έπρεπε να βρουν και μια «νίκη».

Και την βρήκαν στα εργασιακά! Φυσικά, δεν επρόκειτο περί νίκης, αλλά περί εφαρμογής των συμφωνηθέντων ήδη από το Συμπληρωματικό Μνημόνιο της 16^ης Ιουνίου 2016, όταν συμφωνήθηκε να οργανωθεί μια συμβουλευτική διαδικασία από ομάδα ανεξάρτητων εμπειρογνωμόνων που θα εντόπιζε τι πρέπει να εφαρμοστεί στην Ελλάδα.

Πράγματι, η επιτροπή, υπό τον καθηγητή Jan van Ours, λειτούργησε και εξέδωσε πόρισμα το οποίος παρουσιάστηκε τον Σεπτέμβριο του 2016.

Σύμφωνα με αυτό, δεν υπάρχει κάποιος επείγον λόγος για άρση της απαγόρευσης της ανταπεργίας (lockout), ούτε έγινε αναφορά σε ανάγκη διπλασιασμού του ποσοστού όσον αφορά στις ομαδικές απολύσεις (πιθανόν επειδή δεν ετέθη τέτοιο θέμα και μάλλον η κυβέρνηση το επινόησε ως πίεση για να… νικήσει).

Όσον αφορά στα θέματα των συλλογικών συμβάσεων, το πόρισμα καταλήγει ότι η ιεραρχία των συλλογικών διαπραγματεύσεων πρέπει να διέπεται από την αρχή της επικουρικότητας, όπου συμβάσεις που συνάπτονται σε επιχειρησιακό επίπεδο, εγγύτερα των εμπλεκόμενων εργαζομένων και επιχειρήσεων, υπερισχύουν συμβάσεων που συνάπτονται σε κλαδικό / ομοιοεπαγγελματικό / εθνικό επίπεδο.

Δηλαδή, αυτά που παρουσιάζει ως «μεγάλη νίκη» η κυβέρνηση (αρχές επεκτασιμότητας και ευνοϊκότερης ρύθμισης), περιλαμβάνονται στο κείμενο που οι δανειστές είχαν από τον Ιούνιο του 2016 δεχθεί (αφού είχαν δηλώσει πως θα δεχθούν τις προτάσεις της ανεξάρτητης επιτροπής).

Πρωταθλητές χυδαιότητας. Από την Μαρέβα στην συγχωρεμένη την Μαρίκα ...

Δεν υπάρχει προηγούμενο. Ούτε και πρόκειται να υπάρξει άλλη φορά στο ορατό μέλλον τόση χυδαιότητα. Έχουμε κάνει τόση υπερκατανάλωση τα τελευταία χρόνια, που μας περισσεύει για τις επόμενες δεκαετίες. Δεν τους έφτανε η στοχοποίηση της Μαρέβα, τώρα έβαλαν στο στόχαστρο και την Μαρίκα Μητσοτάκη! Ποιος; Ο Κουρουμπλής. Δεν έχει νόημα, σύντροφοι, να σας συστήσει κάποιος «ψυχραιμία». Την έχετε χάσει. Προ πολλού.

Η «ιστορία» στην οποία αναφέρθηκε ο αγνός αγωνιστής της παλαιάς Πασοκοκρατίας που εμφανίστηκε και πάλι ως προϊόν παρθενογένεσης με την πρώτη (;) αριστερή κυβέρνηση του Αλέξη του Τσίπρα του μεταρρυθμιστή, ήταν μία ιστορία με χυδαία υπονοούμενα σε βάρος της μητέρας του προέδρου της Νέας Δημοκρατίας.

Η εμπειρία της επιτρόπου Κορίνας Κρέτσου...

Η Κορίνα Κρέτσου, επίτροπος περιφερειακής πολιτικής της Ευρωπαϊκής Ένωσης, ασφαλώς θα θυμάται για χρόνια την απίστευτη εμπειρία, που της προσέφερε η πρόσφατη επίσκεψή της στην Ελλάδα. Γεννημένη το 1967, η εκ Ρουμανίας Επίτροπος είχε την «ευτυχία» να ζήσει, μέχρι τα 22 της, υπό την σοσιαλιστική θαλπωρή του αλήστου μνήμης Νικολάε Τσαουσέσκου.

Του «λαοφιλούς» ηγέτη, που, έκπληκτος από την οργή του λαού του, παραμονές Χριστουγέννων του 1989, στην Τιμισοάρα, διέταξε την Σεκιουριτάτε, την περιβόητη υπηρεσία κρατικής ασφάλειας του καθεστώτος του, να πυροβολήσει στο «ψαχνό», προκαλώντας τον θάνατο χιλίων και πλέον ανθρώπων… Του τυραννικού δικτάτορα, που ζούσε σε ένα φαραωνικών διαστάσεων και αμύθητου πλούτου παλάτι, την ώρα που ο ρουμανικός λαός στέναζε από την πείνα και τους ασφυκτικούς περιορισμούς σε ρεύμα και θέρμανση… Του αδίστακτου ρατσιστή, που είχε εμπνευσθεί το εφιαλτικό «Κανάλι του Θανάτου», ένα κανάλι από τον Δούναβη μέχρι τη Μαύρη Θάλασσα, όπου χιλιάδες Τρανσυλβανοί, Μολδαβοί και Ούγγροι μεταφέρθηκαν για να εργασθούν μέχρι θανάτου, κατηγορούμενοι για «εγκλήματα», όπως το ότι μιλούσαν την μητρική τους γλώσσα….

Μαχαίρι στις προβλέψεις για ανάπτυξη από το ΔΝΤ...

Την κακή εξέλιξη στα οικονομικά δείχνει η έκθεση World Economic Outlook, όπου το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο ρίχνει στο 2,2%τ ον πήχη της ανάπτυξης για το 2017.

Στην αντίστοιχη έκθεση του Οκτωβρίου, το ΔΝΤ προέβλεπε για φέτος ανάπτυξη 2,8%.

Ειδικότερα:

Το ΑΕΠ αναμένεται να διαμορφωθεί στο 2,2% για το 2017 και στο 2,7% για το 2018 ενώ για το 2016 η εκτίμηση είναι για μηδενική μεταβολή.
Ο δείκτης τιμών καταναλωτή αναμένεται να τρέξει με ρυθμό 1,3% το 2017 και 1,4% για το 2018, ενώ η μεταβολή εκτιμάται ότι θα είναι μηδενική για το 2016.

Ο παππούς ή εμείς;

Ο Δημήτρης Καμμένος δεν είχε ποτέ πρόβλημα να παίρνει την ευθύνη των λόγων του. Στην δοξασμένη εποχή που ανέβαζε tweets σαν @PORTAPORTA όταν σε ένα από αυτά είχε μπει η είσοδος του Άουσβιτς με το «Arbeit Macht Frei» να έχει γίνει «Μένουμε Ευρώπη» ο Δημήτρης Καμμένος πήρε την ευθύνη. Χρέωσε τα tweets σε συνεργάτες του, οι οποίοι, εν αγνοία του, έκαναν χρήση του λογαριασμού του ενώ προσέθεσε ότι ο λογαριασμός του είχε παραβιαστεί τέσσερις φορές. Έτσι ποτέ δεν θα μάθουμε την πατρότητα κάποιων ιστορικών tweets όπως του «Ααα είσαι τρόμπα. Μην μου ξαναμιλήσεις γαμώ το Ταλμούδ σας» ή του επετειακού «9/11 και μην ξεχνάτε. Από τους 2500 Εβραίων που εργαζόταν στους Δίδυμους Πύργους εκείνη την μέρα δεν πήγε κανένας τους να εργαστή». Μνημεία στην ανοχή, την αλήθεια αλλά και την ορθογραφία.