Η Βραζιλία αλλάζει σελίδα ! Το πρόγραμμα Μπολσονάρου, που πρέπει να μελετήσει ο Κυριάκος Μητσοτάκης. ...

«Η Βραζιλία γνώρισε 30 χρόνια ανεξέλεγκτων δημοσίων δαπανών (...) ακολούθησε ένα μοντέλο το οποίο διέφθειρε την πολιτική και προκάλεσε την αύξηση των φόρων, των επιτοκίων και του χρέους, όπως μια χιονοστιβάδα», δήλωσε σε συνέντευξη τύπου το τομεάρχης οικονομικών του Μπολσονάρου. «Αυτό το μοντέλο είναι πολύ κακό, είμαστε φυλακισμένοι εξαιτίας της ασθενικής μας ανάπτυξης», τόνισε.

Για κάποιους αριστερούληδες αυτά που λέει ο τομεάρχης  είναι ..."αντικοινωνικά , νεοφιλελέυθερα και (φυσικά...) ακροδεξιά" .

Η παγίδα που στήνει ο Τσίπρας ...

Αφήνω κατά μέρος τις δημοσκοπήσεις. Καλύτερη δημοσκόπηση από την αίσθηση που αναδύεται μέσα από την κοινωνία δεν υπάρχει. Η συντριπτική πλειοψηφία των πολιτών το έχει αποφασίσει. Πρέπει να φύγει αυτή η συμμορία που μας κυβερνά. Το ακούμε στα διπλανά τραπέζια στα καφέ, το ακούμε στους κοινόχρηστους χώρους, το ακούμε ακόμα και από γνωστούς που ψήφισαν ΣΥΡΙΖΑ. Έχουν τελειώσει και το γνωρίζουν και αυτοί. Μάλιστα, όσο ο δρόμος προς τις εκλογές φτάνει στο τέρμα του, τόσο αντιλαμβάνεται η ηγετική ομάδα του ΣΥΡΙΖΑ πως μόνον με ταχυδακτουλουργικά κόλπα μπορεί να διασωθεί. Μόνον αν στήσουν παγίδα στην Νέα Δημοκρατία και, κυρίως, στο ΚΙΝΑΛ, μπορεί να αποτρέψουν, τα δύο αυτά κόμματα να συγκεντρώσουν τον αριθμό 180 plus που θα σημάνει το οριστικό τέλος της ριζοσπαστικής Αριστεράς.

Όταν η πολιτική αλητεία ανέβηκε από το πεζοδρόμιο στην εξέδρα των επισήμων ...

Η οικονομική κατάσταση, οι συνθήκες διακυβέρνησης, ο χειρισμός των εθνικών θεμάτων με το ξεπούλημα της Μακεδονίας, όλα αυτά συνθέτουν ένα πολιτικό τοπίο πολύ χειρότερο από αυτό του 2011. Τότε που, όπως θα θυμάται ο αναγνώστης, ένας ετερόκλιτος συρφετός, τραμπουκίζοντας και προπηλακίζοντας και αυτόν ακόμα τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας, ματαίωσε την παρέλαση της 28ης Οκτωβρίου στην νέα παραλία της Θεσσαλονίκης. Να υπενθυμίσω πως ο Κ.Παπούλιας ήταν Πρόεδρος που άσκησε τα καθήκοντα του, χωρίς πολιτικές παρεμβάσεις, με αυστηρή τυπικότητα.

Π. Καμμένος: Μια διάψευση που κανένας δεν την πιστεύει...

Ο υπουργός Εθνικής Αμύνης μετά από ολιγοήμερη καθυστέρηση θυμήθηκε να διαψεύσει τον τέως υπουργό Εξωτερικών Ν.Κοτζιά. Προηγήθηκε η οξύτατη επίθεση της εφημερίδας «Αυγή», που στο πρωτοσέλιδο της μίλησε μεν για ψεκασμένα σενάρια της Νέας Δημοκρατίας και του ΚΙΝΑΛ, αλλά ουσιαστικά φωτογράφιζε και τον Π.Καμμένο και τον Ν.Κοτζιά.

Προχθές ο Ν.Κοτζιάς, με την συνέντευξη του, χάλασε το Πολάκειο σκηνικό που πήγε να στήσει ο ΣΥΡΙΖΑ με την προφυλάκιση του ζεύγους Παπαντωνίου. Μέσα στην απόγνωση τους πίστεψαν πως μπορούσαν να αλλάξουν την πολιτική ατζέντα, ενοχοποιώντας πρωτίστως το ΚΙΝΑΛ για την συγκεκριμένη υπόθεση.

Δυστυχώς για τον ΣΥΡΙΖΑ και τους «ψεκασμένους δεξιούς» που τον στηρίζουν, ο Γ.Παπαντωνίου ήταν εδώ και πολύ καιρό ένα πολιτικό πτώμα και οι συνέπειες των πιθανολογούμενων πράξεων του είχαν προεξοφληθεί πολιτικά.

Ο Γαβρόγλου, ο Οιδίπους και η ντουντούκα ...

Οταν άκουσα στο ραδιόφωνο πως μαθητές έχουν καταλάβει το γραφείο του υπουργού Παιδείας και διαμαρτύρονται για κάτι, μια σπίθα αισιοδοξίας έλαμψε στο λίγο φως. Αχ αυτή η νεότης, σκέφτηκα, πόσο την έχουμε παρεξηγήσει και πόσο ευχάριστα μας διαψεύδει. Υπέθεσα, εν τη αφελεία μου, ότι τα παιδιά θα διαμαρτύρονταν για την περικοπή των επιστημονικών μαθημάτων και την κατάργηση ωρών διδασκαλίας μαθηματικών και φυσικής προς χάριν της κοινωνιολογίας του Παντείου. Φύσει αισιόδοξος, σκέφτηκα ότι αυτή είναι μόνον η αρχή. Η συνείδηση του μέλλοντός μας αφυπνίσθηκε και, όταν αφυπνίζεται, έχει επανειλημμένως αποδείξει ότι δεν την πιάνει τίποτε. Μετά τα μαθηματικά θα ζητήσουν κι άλλα ελληνικά, κλασική γραμματεία, θα απαιτήσουν τα μαθήματα των λατινικών να φθάνουν ώς την τέταρτη συζυγία.

Προκειμένου να αποκτήσω ιδία γνώμη, έκανα τον κόπο να δω το βίντεο του ωραίου αυτού event. Επειδή δεν καταλάβαινα τι ζητούν τα παιδιά, πάντως όχι μαθηματικά, και τι τους προσφέρει ο υπουργός, έστρεψα την προσοχή μου στο θέαμα. Οπως στη λειτουργία, όταν τα λόγια του Ευαγγελίου σε μπερδεύουν, αρχίζεις να παρατηρείς τους γύρω σου, καμιά εικόνα ή τα άμφια του ιερέως. Κατ’ αρχάς, ανά πεντάλεπτο επαναλαμβάνονταν οι ίδιες φράσεις εκατέρωθεν, όπως ακριβώς στη λειτουργία και στα έργα του νέου ελληνικού κινηματογράφου. Κάθε τόσο δε οι πρωταγωνιστές διέκοπταν τον αγώνα και όλοι μαζί άρχιζαν να ψέλνουν διάφορα συνθήματα. Σημειωτέον ότι στο βάθος επικρατούσε η ίδια βαβούρα που συνήθως επικρατεί στις εκκλησίες, συνήθως σε γάμους, βαπτίσια και τη Μεγάλη Παρασκευή που μαζεύει κόσμο. «Μας στερείτε τη γνώση», είπε κάποιος νέος, δήλωση τελείως περιττή, αφού ήταν προφανής η στέρησή του.

Κυβέρνηση με χορηγό τον Σόρος;

Ο Π.Καμμένος φαίνεται πως απασφάλισε στο μοιραίο, για τον Ν.Κοτζιά, υπουργικό συμβούλιο. Μίλησε για χρηματοδότηση ουσιαστικά της κυβέρνησης από τον Σόρος για να περάσει η συμφωνία στην Βουλή της FYROM.Το περίεργο είναι πως στην καταγγελία του Π.Καμμένου ο πρωθυπουργός εσιώπησε, σύμφωνα με τον παραιτηθέντα ή αποπεμφθέντα υπουργό των Εξωτερικών. Γιατί; Η καταγγελία είναι πολύ βαριά.

Το πρόβλημα δεν αφορά την χρήση μυστικών κονδυλίων. Είναι γνωστό πως αυτά υπάρχουν για την άσκηση της «βρόμικης» πολιτικής, που όμως είναι αποδεκτή και εξασκείται από όλες τις χώρες του κόσμου. Συνεπώς, καλώς έχουν στο υπουργείο Εξωτερικών τα μυστικά κονδύλια και ελπίζω να τα χρησιμοποιούν αποτελεσματικά.

Το χρεοκοπημένο Κέντρο στην υπηρεσία του Τσίπρα ...

Ο κ. Τσίπρας δεν ανησυχεί για την κυβέρνησή του. Σε περίπτωση που τον εγκαταλείψουν Καμμένοι και Κοτζιάδες, έχει plan Β: Το χρεοκοπημένο κέντρο. Δεν υπάρχει κάτι πιο οδυνηρό από έναν άνθρωπο του φιλελεύθερου κέντρου να παραδέχεται δημόσια κάτι τέτοιο. Αλλά είναι αληθές. Ποιος θα μπορούσε να φανταστεί ότι αυτός ο χώρος, ο δικός μας χώρος, θα αποτελούσε δεκανίκι του ΣΥΡΙΖΑ;

Το 2011 έγινε μία σημαντική προσπάθεια να δημιουργηθεί ένας νέος πολιτικός πόλος γύρω από τους φιλελεύθερους και τις πολλές ομάδες και κινήσεις τους. Η προσπάθεια αυτή απέτυχε με τον πλέον παταγώδη τρόπο. Στις εκλογές κατέβηκαν τρία κόμματα που έμειναν με την πικρή γεύση ότι απείχαν τόσο λίγο από την είσοδό τους στην Βουλή και τόσο πολύ την αλλαγή της νοοτροπίας που θα επέτρεπε στους αρχηγούς τους να ξεπεράσουν το υπερβολικό τους «εγώ».

Ποιος λοβοτομεί τα παιδιά μας κ. Γαβρόγλου;

Χθες το πρωί, έγινε μπροστά στο υπουργείο Παιδείας ένα «συλλαλητήριο» μαθητών. Οι διαμαρτυρόμενοι υποστήριζαν πως οι αλλαγές στην Παιδεία, αποκλείουν τους μαθητές από την ουσιαστική γνώση εντατικοποιούν το πρόγραμμά τους και δεν τους αφήνουν περιθώριο επιλογής. Αφού όσοι επιλέξουν να δώσουν Πανελλαδικές εξετάσεις θα ακολουθήσουν το δρόμο του διπλού άγχους λόγω των διπλών εξετάσεων...

Εν τω μεταξύ, κάθε φορά που η είδηση αναφέρει «οι μαθητές κάνουν διαμαρτυρία» ή οι «φοιτητές κάνουν κατάληψη» πολλοί λίγοι συνειδητοποιούν ότι «οι μαθητές» και «οι φοιτητές» δεν είναι παρά ισχνές μειοψηφίες στρατευμένες σε κάποια ιδεοληψία και αποκομμένες από την υπόλοιπη εκπαιδευτική κοινότητα. Παρόλα αυτά, επειδή δεν υφίσταται στην πραγματικότητα, κανένας δημοκρατικός μηχανισμός ανάδειξης αντιπροσώπων, τα «τάγματα εφόδου» εφορμούν σε δρόμους και γραφεία για να προκαλέσουν χάος και αποπροσανατολισμό.

Και τώρα Τσίπρας και Καμμένος έμειναν μόνοι τους ...

Να , εδώ είμαι στο Grand Prix 

Η συμπαιγνία, το θέατρο εις βάρος των εθνικών μας θεμάτων, η σύμπραξη στη δημιουργία υπαρξιακού προβλήματος στη χώρα, αποδείχθηκαν περίτρανα στο υπουργικό συμβούλιο της προηγούμενης εβδομάδας.

Τα στοιχεία είναι μπροστά στα μάτια μας:

Όπως αποκαλύφθηκε, Τσίπρας και Καμμένος γευμάτισαν μυστικά στη ΛΑΕΔ την προηγουμένη του υπουργικού συμβουλίου. Εκεί, όπως αποδείχθηκε την επομένη, σκηνοθέτησαν την παρουσία τους στο υπουργικό συμβούλιο.

Έτσι, την επομένη (16 Οκτωβρίου), στο υπουργικό συμβούλιο, ανέβασαν την παράσταση «διαφωνώ, αλλά στηρίζω». Ο μεν Τσίπρας κάλεσε τους υπουργούς του να δεσμευτούν ότι δεν θα ρίξουν την κυβέρνηση για το ονοματολογικό, χωρίς, όπως είπε, να αλλάξουν τις απόψεις τους,  ο δε Καμμένος είπε ότι διατηρεί τις απόψεις του, αλλά δεν θα συμπλεύσει με τη Ν.Δ. για ανατροπή της κυβέρνησης!

Προφανώς, επανέλαβαν αυτά που είχαν συμφωνήσει την προηγουμένη!

Η κυρία Ε. Ράικου προασπίζεται το δημοκρατικό μας πολίτευμα ...

Τα όσα είπε η κυρία Ε. Ράικου κατά συγκεκριμένου υπουργού δεν έπεσαν σαν κεραυνός εν αιθρία. Κυκλοφορούσαν πολλά, για τις έκνομες δραστηριότητες του. Πρόσφατα, υπερασπίστηκε τον κ. Π. Πολάκη όταν αυτός παρότρυνε τους δικαστές να βάλουν πολιτικούς αντιπάλους του ΣΥΡΙΖΑ στην φυλακή, στέλνοντας ένα μήνυμα προς αυτούς.

Καραμπινάτη, διπλή επέμβαση της κυβέρνησης στην Δικαιοσύνη. Μπορεί η πρώην εισαγγελέας διαφθοράς με την δήλωση κύκλων της να θέλει ουσιαστικά να υπερασπισθεί την προσωπική της τιμή και αξιοπρέπεια, συγχρόνως όμως υπερασπίζεται και το δημοκρατικό μας πολίτευμα. Υπερασπίζεται την διάκριση των εξουσιών.

Η ανατριχιαστική απουσία του κ. Παυλόπουλου ...

Το πολιτικό μας σύστημα δεν έχει πολλές δικλείδες ασφαλείας. Αν μία κυβέρνηση αποφασίσει να γίνει στην χώρα της Κολάσεως, όπως συμβαίνει σήμερα, ο πολίτης δεν έχει τρόπο αντίδρασης από την αυθαιρεσία της εξουσίας. Υποτίθεται ότι γι αυτές τις στιγμές υπάρχει ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας. Κατά τα φαινόμενα, ο κ. Παυλόπουλος λείπει σε κάποια εκδρομή για το αγαπημένο του κυνήγι του Μινώταυρου.

Με όλο το σέβας που πρέπει να έχουμε για το πρόσωπο του Προέδρου, δεν μπορούμε να μην αναρωτηθούμε για την ανατριχιαστική απουσία του. Δεν τον συγκινούν οι επιθέσεις στα αστυνομικά τμήματα και οι πρωτοφανείς εκδηλώσεις του Ρουβίκωνα; Θα μπορούσε να πει κανείς ότι του θυμίζουν τις τραυματικές εμπειρίες των Δεκεμβριανών του 2008 κι ότι εξαιτίας αυτού του γεγονότος αποφεύγει οποιαδήποτε σχετική αναφορά. Για τον κ. Πολάκη, δεν έχει να πει κάτι ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας; Δεν αναφέρομαι στον έγκριτο πανεπιστημιακό δάσκαλο Προκόπη Παυλόπουλο, αλλά στον Πρόεδρο της Δημοκρατίας. Αν ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας δεν μπορεί να επισημάνει σήμερα το πόσο ολισθηρός είναι ο δρόμος των Τσίπρα – Πολάκη, ποιος άλλος το μπορεί;

Όταν τα μυστικά κονδύλια γίνονται φανερά κονδύλια ...

Με τους ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ ποτέ δεν πρόκειται να πλήξουμε. Είναι η χαρά των αρθρογράφων και κυρίως των γελοιογράφων. Σε μια οποιαδήποτε χώρα, η ανάληψη του υπουργείου Εξωτερικών από τον ίδιο τον πρωθυπουργό της θα ήταν αντικείμενο σοβαρών πολιτικών αναλύσεων. Στην Ελλάδα του ΣΥΡΙΖΑ προκάλεσε μόνον γέλια και σκωπτικά σχόλια.

Γενικώς, τον Α.Τσίπρα τον έχουμε πάρει στο «ψιλό». Και να θέλουμε να τον δούμε αλλιώς, αυτός δεν μας αφήνει. Π.χ. προχθές στο υπουργικό συμβούλιο, δύο κορυφαίοι υπουργοί του παρ΄ολίγο να έρθουν στα χέρια και αυτός με το γνωστό χαμόγελο του είπε στους υπουργούς του: « βλέπετε τι τραβάω με τον Καμμένο και τον Κοτζιά!»Και αυτό το είπε ενώ ο Καμμένος κατηγορούσε τον Κοτζιά για την διαχείριση των μυστικών κονδυλίων και ο Κοτζιάς του επέστρεφε τις κατηγορίες.

Ρωσοφάγος με… καλάσνικοφ!

Δεν μετέχει μόνο ο Τσίπρας στη θεατρική παράσταση που από κοινού σκηνοθετεί με τον Καμμένο. Στην ίδια παράσταση μετέχουν και οι εκτός Ελλάδας συνομιλητές του Καμμένου, ενώ γνωρίζουν με ποιον συνομιλούν. Απλώς, θέλουν να κάνουν τη δουλειά τους.

Ούτε, βέβαια, ενδιαφέρονται για τον διεθνή διασυρμό που υφίσταται η χώρα μας. Το αντίθετο. Κάνουν ότι δεν καταλαβαίνουν γιατί γνωρίζουν πως τέτοιες μαύρες σελίδες ξενοκρατίας ουδέποτε είχαν γραφεί στην Ελλάδα – ακόμη και στις πιο σκοτεινές εποχές.

Τι είπε ο κ. Καμμένος στις ΗΠΑ προκειμένου να παρουσιάσει το… παράλληλο σχέδιό του για το Σκοπιανό (αλά παράλληλο πρόγραμμα Θεσσαλονίκης του Τσίπρα);

Είπε ότι το σχέδιό του θα συμβάλει στην αναχαίτιση της ρωσικής διείσδυσης στα Βαλκάνια!

Για χάρη του Πάνου μέχρι τον Βούτση θα βάλει να ξυρίσει το μουστάκι ...

Δεν σου πάει το μουστάκι πρόεδρε... 

Οι μεγάλες αλήθειες λέγονται πάνω στα νεύρα και το πιο εντυπωσιακό στις δηλώσεις του Αλέξη Τσίπρα για την παραίτηση του Νίκου Κοτζιά ήταν ότι τα  μνημόνια δεν έχουν τελειώσει. «Δεν θα αφήσω κανέναν να διαταράξει την ομαλή πορεία της χώρας προς την έξοδο από την κρίση, την οριστική έξοδο από τα μνημόνια που ταλαιπώρησαν τον ελληνικό λαό τα τελευταία οκτώ χρόνια» είπε ο Αλέξης. Μέχρι χθες υπήρχε μία εντύπωση ότι η Ελλάδα είχε βγει οριστικά από τα μνημόνια. Αλλά τα μνημόνια είναι όπως τα γράμματα. Δεν έχουν τέλος.

Όπως και οι φαντασιώσεις τσαμπουκά του Αλέξη ο οποίος είπε ότι δεν θα ανεχτεί «από εδώ και στο εξής καμία, διγλωσσία από οποιονδήποτε και καμία προσωπική στρατηγική». Από ποιόν όμως; Πιο πριν είχε πει ότι δέχεται την παραίτηση του Κοτζιά με «με πόνο καρδίας». Τον Κοτζιά τον έφαγε για χάρη του Καμμένου. Σε ποιόν δίγλωσσο με προσωπική στρατηγική αναφερόταν λοιπόν ο Αλέξης. Του οποίου  οι φαντασιώσεις τσαμπουκά θυμίζουν κάτι συνταξιούχους που διηγούνται στο καφενείο πως πήγαν στην εφορία το πρωί και πως χτύπησαν το χέρι στο τραπέζι του διευθυντή. Όταν όλοι ξέρουν ότι στεκόντουσαν στην ημιανάπαυση με το καπέλο στα χέρια μέχρι να βρουν  το θάρρος μετά από ένα τέταρτο να πουν «Μπορώ να σας ενοχλήσω ;».

Θέατρο με σκηνοθέτες Τσίπρα και Καμμένο ...

Δεν ήταν αστειάκι. Ήταν η περιγραφή της ωμής πραγματικότητας. Μιλάω για τη δήλωση – σχολιασμό Τσίπρα των δηλώσεων Καμμένου στις Ηνωμένες Πολιτείες, οι αντιδράσεις επί των οποίων μονοπώλησαν για μέρες την επικαιρότητα, λειτουργώντας αποπροσανατολιστικά.

Όταν ο κ. Τσίπρας δήλωνε «έχει τυφώνα, αλλά δεν λέγεται ‘Πάνος', λέγεται ‘Michael'», το εννοούσε.

Οι δυο τους είναι συνεννοημένοι, παίζουν παιχνίδι για τις καρέκλες τους και γι’ αυτό παίζουν θέατρο.

Έχουν συμφωνήσει να παριστάνει τον ανένδοτο «Μακεδονομάχο» ο Καμμένος, να επαναστατεί στα λόγια και στην πράξη να αφήνει να προχωρά η Συμφωνία των Πρεσπών και να δημιουργεί τετελεσμένα.

Ακόμη και οι εντός των ΑΝΕΛ διαφωνίες τεχνητές είναι. Συνεννοημένες.

Η ανομία είναι ο νόμος του ΣΥΡΙΖΑ ...

Δεν ήταν μια απλή Σαββατιάτικη παράσταση. Δεν ήταν το γνωστό πάρτι στην Χαριλάου Τρικούπη. Ήταν μια καταδρομική επιχείρηση κατά ενός αστυνομικού τμήματος στο κέντρο της Αθήνας, που λόγω του χώρου διέθετε ισχυρή δύναμη αστυνομικών.

Ξεκινώντας από την αρχή. Είναι απορίας άξιο πώς οργανώθηκε τόσο μεγάλη επιχείρηση χωρίς οι διωκτικές αρχές να πληροφορηθούν το παραμικρό. Είναι γνωστό πως ο αναρχοαυτόνομος χώρος ήταν υπό την ασφυκτική, πολύμορφη παρακολούθηση των αρχών. Προφανώς επί ΣΥΡΙΖΑ έπαυσε αυτή η επιτήρηση που συνοδευόταν και από τις ανάλογες πληροφορίες. Να υπενθυμίσω πως, πριν από μερικούς μήνες, δημοσιεύτηκαν σε ιστοσελίδες του αναρχοαυτόνομου χώρου φωτογραφίες δεκάδων αστυνομικών με πολιτική περιβολή, που φέρεται πως παρακολουθούσαν τις σχετικές «εκδηλώσεις». Είναι ολοφάνερο πως αυτοί οι αστυνομικοί «κάηκαν» με διαρροή μέσα από την αστυνομία, γιατί μόνον από «τα μέσα» μπορούσε να υπάρχει τόσο συγκεκριμένο και πλούσιο φωτογραφικό υλικό.

Διενεργούν το πείραμα της Αριστεράς ...

​«Να θρέψουμε τους καρπούς των κόπων μας», κάλεσε ο Τσίπρας τα μέλη της Κεντρικής Επιτροπής του ΣΥΡΙΖΑ. (Αν τουλάχιστον τους είχε καλέσει να θρέψουν τους κόπους των καρπών τους, ο Τσίπρας θα είχε κάνει ποίηση, αλλά...) Ο ευτελισμός των πάντων, από τη γλώσσα ξεκινώντας και φθάνοντας μέχρι τους θεσμούς του δημοκρατικού πολιτεύματος, είναι ο ένας τρόπος με τον οποίο ο ΣΥΡΙΖΑ μένει γαντζωμένος στην εξουσία· ο άλλος είναι ο εκφοβισμός – το «μπόουλινγκ», που είχε πει εκείνος ο γραφικός από την Κρήτη.

Είτε είναι στημένη είτε γνήσια η σύγκρουση των κυβερνητικών εταίρων για το Μακεδονικό (το Reuters, χθες, μετέδωσε την εκτίμηση ότι είναι γνήσια), ο ευτελισμός της λειτουργίας του πολιτεύματος είναι δεδομένος σε κάθε περίπτωση. Μια κυβέρνηση, που στήνει καβγά για την εξωτερική πολιτική, ενόσω ο κυβερνητικός εταίρος πραγματοποιεί επίσημη επίσκεψη στις ΗΠΑ, είναι σαν ένα ζευγάρι που τσακώνεται και ξεκατινιάζεται μπροστά στα μάτια όλου του κόσμου – τελείως ξεφτίλα, πολύ απλά.

Τα «δικαστήρια του λαού» στην Σοβιετική Ένωση και στο Γ’ Ράιχ ...

Νόμος είναι το δίκιο του Πολάκη. «Θα κερδίσουμε (σ.σ. τις εκλογές) αν βάλουμε κάποιους φυλακή» είπε ο υπουργός του ΣΥΡΙΖΑ απευθυνόμενος στους συντρόφους του της Κεντρικής Επιτροπής του ΣΥΡΙΖΑ… Η ωραία ιδέα των δικαστηρίων του κόμματος, που «είναι ένα με το λαό»-δεν είναι όμως καινούρια. Την εφάρμοσαν στην πράξη πολλές δεκαετίες πριν τόσο οι Σοβιετικοί του Στάλιν όσο και το Γ’ Ράιχ του Χίτλερ. Αξίζει να θυμηθούμε σύντομα την ιστορία τους για να καταλάβουμε πως λειτουργεί το σύστημα αυτό των «δικαστηρίων του λαού».

«Θα κερδίσουμε τις εκλογές, αν βάλουμε κάποιους στην φυλακή». Π.Πολάκης

Είναι κυρίαρχη η άποψη πως ο κ. Π. Πολάκης είναι ένας γραφικός υπουργός που έχει το ακαταλόγιστο και συνεπώς μπορεί να λέει ό,τι θέλει. Ποιος του δίνει σημασία;

Μερικές φορές όμως αυτά που λέει παραβιάζουν κατάφωρα όχι μόνον το Σύνταγμα της πατρίδας μας, αλλά και το Κράτος Δικαίου που αυτό υπηρετεί. Ένας πρωθυπουργός όταν δεν απομακρύνει πάραυτα έναν υπουργό που προσβάλλει με τα λεγόμενα του την συνταγματική νομιμότητα, γίνεται συνυπεύθυνος.

«Μα τι μας λες τώρα;» θα πει ο αναγνώστης. «Πρώτη φορά παρεκτρέπονται υπουργοί της συγκυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ;». Πολλές φορές, απαντώ και ο Αλ. Τσίπρας υπομειδιούσε, έχοντας ταυτόχρονα το γνωστό απλανές βλέμμα. Αλλά στην προκειμένη περίπτωση ο κ. Π. Πολάκης με δημόσιο λόγο, σε επίσημη κομματική συνέλευση, ζητεί η κυβέρνηση να βάλει κάποιους στη φυλακή, για να κερδίσει ο ΣΥΡΙΖΑ τις εκλογές.

Οι τελευταίες ημέρες της Πομπηίας ...

Αυτή η εικόνα διάλυσης που παρουσιάζει η συγκυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ φανερώνει πως επικρατεί το κλίμα «ο σώζων εαυτόν, σωθήτω.» Κατάρρευση σαν την κυβέρνηση του Ανδρουτσόπουλου, προς μεγάλη λύπη των «προθύμων».

Τελικά ο Α.Τσίπρας ανέσυρε από την ναφθαλίνη το Σκοπιανό για να διασπάσει την Νέα Δημοκρατία και τελικά το Σκοπιανό διαλύει την κυβέρνηση του. Γιατί όλη αυτή η παρακμιακή κατάσταση οφείλεται στο γεγονός πως ο Π. Καμμένος αντιλαμβάνεται πως παραμένοντας στην κυβέρνηση, επέρχεται ο πολιτικός του θάνατος. Και κάνει όλα αυτά που βλέπουμε. Βλέπουμε δηλαδή, πόσο καταλυτικά επέδρασε η συμφωνία των Πρεσπών στην διαμόρφωση του πολιτικού σκηνικού και τι συνέπειες είχε στην συγκυβέρνηση. Και όλα αυτά σε πείσμα κάποιων σχολιαστών που θεωρούν πως το Σκοπιανό ελάχιστα επηρέασε την όλη πολιτική κατάσταση.

Ο «καισαρισμός» των Τσίπρα- Ζάεφ και τα δημοψηφίσματα των άλλων ...

Σε όλον τον κόσμο – και στην πΓΔΜ – τα δημοψηφίσματα διέπονται από κάποιες παραδεκτές από όλους αρχές.

Η σημαντικότερη από αυτές είναι η ανάγκη προσέλευσης στις κάλπες ποσοστού άνω του 50% των εγγεγραμμένων ψηφοφόρων. Διαφορετικά το αποτέλεσμα του δημοψηφίσματος δεν είναι δεσμευτικό. Στην ουσία θεωρείται ως μη γενόμενο. Διότι η συμμετοχή στο δημοψήφισμα αποτελεί καθοριστικό στοιχείο της τύχης του.

Αυτό ισχύει τόσο όσον αφορά στα δεσμευτικά δημοψηφίσματα (τα οποία διενεργούνται για σοβαρά κοινωνικά ζητήματα), όσο και στα συμβουλευτικά (τα οποία διενεργούνται επί κρισίμων εθνικών ζητημάτων).

Ένα δημοψήφισμα μπορεί να είναι αποφασιστικό ή συμβουλευτικό – στην πρώτη περίπτωση παράγει κανόνες Δικαίου, δηλαδή ο λαός γίνεται νομοθέτης και στη δεύτερη εκφράζει απλώς τη γνώμη του, χωρίς να υποχρεώνονται τα αρμόδια όργανα να συμμορφωθούν.

Οπότε, στα κοινωνικά ζητήματα το αποτέλεσμα ενός δημοψηφίσματος δεσμεύει την κυβέρνηση, ενώ στα εθνικά ζητήματα δεν την δεσμεύει.

Το δικό μας Σύνταγμα, με την παράγραφο 2 του άρθρου 44, προβλέπει τη διενέργεια συμβουλευτικού δημοψηφίσματος για κρίσιμα εθνικά ζητήματα και υποχρεωτικού για ψηφισμένα νομοσχέδια που ρυθμίζουν σοβαρό κοινωνικό ζήτημα.

Δημοψήφισμα σχετικά με την αναθεώρηση του Συντάγματος δεν προβλέπεται.

Τρεις οι βάσεις. Αβολοντέ και με πιπίνι ...

Το δημοσίευμα των New York Times για την εμπλοκή του Ιβάν Σαββίδη στην διεξαγωγή του δημοψηφίσματος για το όνομα της ΠΓΔΜ έχει τρεις ενδιαφέρουσες παραμέτρους.

Πρώτον υπογράφεται από την διαπιστευμένη στο Πεντάγωνο ρεπόρτερ της εφημερίδας Έλεν Κούπερ και από τον ειδικό σε θέματα τρομοκρατίας και εθνικής ασφάλειας Ερικ Σμίτ και είναι βασισμένο σε έρευνα του OCCRP, της Οργάνωσης Δημοσιογραφικής Έρευνας για την Διαφθορά και το Οργανωμένο Έγκλημα. Είναι σαφές ότι το δημοσίευμα προέρχεται από την αμερικανική κυβέρνηση που εκτός από την εθνική  ασφάλεια, ερεύνησε τις παραμέτρους τρομοκρατίας, διαφθοράς ή την εμπλοκή του οργανωμένου εγκλήματος σε σχέση με το Μακεδονικό.

Εξωτερική πολιτική μετρώντας τις ψήφους των Σκοπιανών ...

Αυτή τη φορά δεν θα μιλήσω εγώ. Θα αφήσω να μιλήσει ο υπουργός των Εξωτερικών της χώρας κ. Κοτζιάς. Θα καταγράψω – για την ακρίβεια θα αντιγράψω – αυτά που ο κ. Κοτζιάς είπε σε εκπομπή της ΕΡΤ (βεβαίως) την επομένη του δημοψηφίσματος στα Σκόπια.

Τα απομονώνω τα μαθηματικά του κ. Κοτζιά γιατί μπορεί να μην τα προσέξατε. Και αξίζει τον κόπο, για να καταλάβετε πού έχουμε πέσει.

Είπε για τον Σκοπιανό πρόεδρο Ιβάνοφ που δήλωσε ότι απέτυχε το δημοψήφισμα: «Έχει εκλεγεί ως πρόεδρος της χώρας με 520.000 ψήφους και μάλιστα στο παρελθόν είχε εκλεγεί και με 439.000 ψήφους. Το ναι στο δημοψήφισμα ήταν 610.000. Δηλαδή αυτός που έχει βγει με 500.000 και θεωρεί τον εαυτό του έγκυρο, θεωρεί άκυρες τις 610.000»!

Συνέκρινε δηλαδή τη συμμετοχή στο δημοψήφισμα με την εκλογή προέδρου!

Ο Κότσο τους έπιασε Κώτσους; Ή συμβαίνει κάτι άλλο;

Έχει γίνει μόνιμο ρεφραίν «για σκεφτείτε αν αυτό συνέβαινε επί Νέας Δημοκρατίας, τι θα γινόταν!» Έχει καταντήσει πλέον μια διατύπωση καθημερινής ισχύος, λόγω των πεπραγμένων των ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ. Τελευταίο επίτευγμα τους η απαξίωση ενός πρώην κολοσσού, της ΔΕΗ. Και τελευταίο επίτευγμα της ΔΕΗ είναι η εμπλοκή της σε ένα διαφαινόμενο οικονομικό σκάνδαλο με πολιτικές προεκτάσεις.

Ως γνωστόν η ΔΕΗ αγόρασε κάτω από «περίεργες» συνθήκες –κομψός χαρακτηρισμός—μια εταιρεία του ίδιου κλάδου, που ω του θαύματος, ανήκει στον Κότσο Ανγκιούσεφ αντιπρόεδρο του κόμματος του Ζάεφ. Και ξανά, ω του θαύματος, η συμφωνία «έκλεισε» ενώ το Σκοπιανό ζήτημα έκαιγε και οι δύο πλευρές ετοίμαζαν την συμφωνία. Το θαύμα τρίτωσε όταν το ΔΣ.της ΔΕΗ αποφάσισε την εξαγορά στις 6 Φεβρουαρίου 2018, ενώ η εισήγηση είχε γίνει μόλις την προηγούμενη ημέρα. Πρωτοφανής η ταχύτητα.

Τρία κραχ σε ένα μήνα: Πού πήγε η «καθαρή έξοδος» οέο;

Πανικός! Αυτή είναι η εικόνα που παρουσιάζει η ελληνική οικονομία μετά την περίφημη «καθαρή έξοδο» - ένα προπαγανδιστικό σύνθημα που έχει ήδη καταρρεύσει και ταφεί κάτω από τις χρηματιστηριακές «μαύρες»… Δευτέρες, Τρίτες, Τετάρτες και ούτω καθεξής από τις αρχές του Σεπτεμβρίου.

Χάθηκαν από προσώπου γης όλοι εκείνοι που μήνες τώρα μας ζάλιζαν το κεφάλι ότι τάχα βγαίνουμε από τα μνημόνια, στεκόμαστε στα πόδια μας, δεν έχουμε ανάγκη κανέναν, έχουμε το μαξιλάρι των 20 δις. Και άλλα τέτοια που ακούμε από όλα τα κυβερνητικά στελέχη με πρώτον και καλύτερο τον κ. Τσίπρα.

Οι μετοχές των τραπεζών βουλιάζουν, οι απώλειες σε επενδυτικά κεφάλαια και μικροεπενδυτές εμφανίζουν τεράστιες απώλειες, το Μπλούμπεργκ αναφέρει πως επί ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ οι μετοχές των τραπεζών έχασαν το 97% της αξίας τους.

Το Μαξίμου αποδίδει τις εξελίξεις σε επιθετικές ενέργειες – πάντα φταίει κάποιος άλλος για την ανικανότητα και την αναξιοπιστία τους.

Κυβέρνηση και ΜΜΕ προωθούν την ισλαμοποίηση της Ελλάδας ...

Οφείλουμε να αναγνωρίσουμε στους συριζαίους το γεγονός ότι, όσον αφορά τις ιδεολογικές προθέσεις και στόχους τους, είναι κατά βάση ειλικρινείς. Εκεί που συνήθως δυσκολεύονται είναι στις προεκλογικές υποσχέσεις. Πάρτε, για παράδειγμα, τι κάνουν στον τομέα της Παιδείας, στην αστυνόμευση, στα ΜΜΕ, στη φορολογία και τη διοίκηση του κράτους. Σε όλους αυτούς τους τομείς ο ΣΥΡΙΖΑ εφαρμόζει μια πολιτική που είναι απόλυτα συνεπής με τις διακηρυγμένες ιδεολογικές πεποιθήσεις του.

Στο θέμα της λαθρομετανάστευσης, ο ΣΥΡΙΖΑ είναι εξίσου ξεκάθαρος. Η Τασία Χριστοδουλοπούλου πρόωρα είχε κάνει σαφείς τις θέσεις του ΣΥΡΙΖΑ. «Θα ανοίξουμε τα σύνορα, όποιος θέλει θα έρχεται, θα πηγαίνει όπου θέλει». Ο πόλεμος στη Συρία είχε αρχίσει το 2011 Σύροι και μερικά εκατομμύρια άλλοι ήδη βρίσκονταν στην Τουρκία. Το 2015 οι συριζανέλ, καταργώντας τα κλειστά κέντρα φιλοξενίας και διαφημίζοντας τη νέα πολιτική των ανοιχτών συνόρων, προκάλεσαν το πρώτο μεγάλο κύμα λαθρομετανάστευσης, το οποίο αργότερα έγινε τσουνάμι, όταν η κυρία Μέρκελ απηύθυνε και το δικό της προσκλητήριο.

Ποιους και γιατί ενόχλησε η ομιλία του Α.Σαμαρά...

Ο Α.Σαμαράς διετέλεσε πρωθυπουργός της χώρας και αρχηγός της Νέας Δημοκρατίας, εκλεγμένος με εκατοντάδες χιλιάδες ψήφους. Είναι λογικό κάθε ομιλία του να θεωρείται μια πολιτική παρέμβαση. Και αυτό είναι.

Την Κυριακή μίλησε στην Καβάλα. Στην Μακεδονία. Και τα όσα είπε ενόχλησαν πολλούς. Αναμενόμενο. Αλλά ας δούμε αρχικά ποιοι ενοχλήθηκαν και θα αντιληφθούμε μετά και το γιατί ενοχλήθηκαν.

Πρώτα-πρώτα ενοχλήθηκε το κομμάτι εκείνο της συντηρητικής παράταξης που αποτελεί την εμφανή πλέον συνιστώσα του ΣΥΡΙΖΑ. Είναι όλοι αυτοί που αγωνίζονται να μην κερδίσει αυτοδύναμα τις εκλογές η Νέα Δημοκρατία, γιατί τότε και οι ίδιοι θα καταλάβουν την θέση που τους αξίζει. Θα πάνε στον απόπατο της πολιτικής ζωής της πατρίδας μας. Εχουν επενδύσει στον ΣΥΡΙΖΑ το μέλλον τους, το οποίο βλέπουν να σκοτεινιάζει επικίνδυνα.

Τιμολόγια χαρτοπόλεμος για να τραφεί όλος ο τρίτος κόσμος!

Το δημοσίευμα του ιστότοπου Νew Europe, σύμφωνα με το οποίο η OLAF, η Ευρωπαϊκή Υπηρεσία Δίωξης της Απάτης, ερευνά την υπόθεση έκτακτης ευρωπαϊκής βοήθειας ύψους 52 εκ. ευρώ προς το υπουργείο Άμυνας για την κάλυψη των αναγκών σίτισης των μεταναστών, επιβεβαιώνει ότι έχουν μπει για τα καλά ψύλλοι στ’ αυτιά των Βρυξελλών.

Άλλωστε, η αμηχανία με την οποία η Ευρωπαϊκή Επιτροπή αντιμετωπίζει τις αποκαλύψεις και τις καταγγελίες όσον αφορά στη διαχείριση των κονδυλίων για το μεταναστευτικό από την Ελλάδα ήταν περισσότερο από εμφανής κατά την πρόσφατη ενημέρωση της εκπροσώπου αρμόδιας για θέματα μετανάστευσης, Νατάσας Μπερτό.

Στις 26 Σεπτεμβρίου, η κ. Μπερτό ανακοίνωσε ότι αν και «μέχρι σήμερα δεν έχουμε βρει κάποιο στοιχείο κακοδιαχείρισης κονδυλίων καθ' οιονδήποτε τρόπο», διότι «όλα τα μακροπρόθεσμα κονδύλια υπόκεινται σε ετήσιες εκκαθαρίσεις λογαριασμών, που σημαίνει ότι ελέγχουμε ετησίως ότι όλα έχουν δαπανηθεί σωστά», η Επιτροπή αποφάσισε να ζητήσει από την OLAF να ξεκινήσει έρευνα, διότι «υπήρξαν κατηγορίες οι οποίες δεν προήλθαν από την Ευρωπαϊκή Επιτροπή».

Για το 2018 δεν θα υπάρξει παραγραφή ...

Το 2015 είναι παρελθόν. Οι όποιες ευθύνες τους έχουν παραγραφεί. Το 2018 είναι εδώ! Θα πρέπει να είναι στο εξής ιδιαίτερα προσεκτικοί με το τι λένε και τι κάνουν. Με τα τυχόν «λαθάκια» στους ισολογισμούς μεγάλων εταιρειών, με άστοχες δηλώσεις και ενέργειες που κοστίζουν δισεκατομμύρια. Και κυρίως με τα κόκκινα δάνεια. Με τα μεγάλα κόκκινα δάνεια. Αυτά που κτίζουν και γκρεμίζουν επιχειρηματικές αυτοκρατορίες.

Ίσως να πιστεύουν ότι αυτή την περίοδο ναρκοθετούν την διακυβέρνηση του Κυριάκου. Ότι στήνουν το σκηνικό της «Δεξιάς παρένθεσης». Η αλήθεια είναι ότι καταστρέφουν την χώρα! Οι μαθητευόμενοι μάγοι του Μαξίμου βρίσκονται παγιδευμένοι στις ιδεοληψίες τους και προκαλούν (πάλι) ανυπολόγιστη ζημιά. Ακόμη και τώρα τους φταίει ο Μητσοτάκης και ο Στουρνάρας. Ξεχνούν ποιος είπε ότι δεν χρειάζεται τις αγορές επειδή έχει ένα… μαξιλαράκι.

Η ενοχή να είναι κάποιος κανονικός Ελληνας ...

Aν έχεις γεννηθεί από Ελληνες γονείς, αν είσαι ετεροφυλόφιλος, χριστιανός ορθόδοξος και εργάζεσαι για να ζήσεις τον εαυτό σου και την οικογένειά σου, τότε όλα τα παραπάνω χαρακτηριστικά και ιδιότητες συνιστούν το κατηγορητήριο που ανά πάσα στιγμή η πολιτική τάξη, τα ΜΜΕ και το κράτος τους είναι έτοιμοι να ενεργοποιήσουν. «Αυτός που λιντσάρισε τον Ζακ στο κοσμηματοπωλείο λέγεται Γιώργος κι είναι ωραίος τύπος, έτσι καλαμπουρτζής, όξω καρδιά» έγραψε η Ελενα Ακρίτα. Μετά έγραψε για όλους τους κανονικούς Ελληνες όπως ο «Νίκος που χαρίζει καραμέλες στα παιδάκια», η «Μαρία που πάει εκκλησία», ο κυρ Στέφανος, το Αλικάκι. Αυτόν τον καθημερινό κανονικό Ελληνα «τον βλέπεις κάθε μέρα, τον χαιρετάς κάθε μέρα, τον συμπαθείς κάθε μέρα και πιο πολύ. Αυτός που λιντσάρισε τον Ζακ είναι ο διπλανός σου».

Ολόκληρη η ομιλία του Προέδρου της Νέας Δημοκρατίας, κ. Κυριάκου Μητσοτάκη για την επέτειο των 44 ετών από την ίδρυση του Κόμματος ...

Καλώς ήλθατε στη γιορτή για τα σαράντα τέσσερα χρόνια της παράταξής μας. Μια γιορτή που αφορά όλες τις Ελληνίδες και όλους τους Έλληνες. Μια γιορτή όχι μόνο της Νέας Δημοκρατίας αλλά της ίδιας της Ελληνικής Δημοκρατίας. Βλέποντας αυτό το μικρό ιστορικό βίντεο πριν από λίγο, πιστεύω ότι νιώσαμε όλοι μας πολύ υπερήφανοι. Υπερήφανοι για την προσφορά της παράταξής μας στην πατρίδα. Ταυτόχρονα όμως, νιώσαμε και το βάρος της ευθύνης μας απέναντι στο μέλλον. Οφείλουμε πάντα να έχουμε ως στόχο να γινόμαστε  καλύτεροι. Να ανανεώνουμε τις αρχές μας. Να προσαρμόζουμε διαρκώς τις αξίες μας στους καιρούς που μεταβάλλονται. Να ανταποκρινόμαστε στις ανάγκες και στις προκλήσεις κάθε εποχής. Άρα να αλλάζουμε. Γιατί μόνο έτσι μπορούμε να διαμορφώσουμε την κοινωνία που μας αξίζει. 

Στις 4 Οκτωβρίου του 1974, όταν υπέγραφε την ιδρυτική μας διακήρυξη, ο Κωνσταντίνος Καραμανλής έγραφε τα εξής: «Η Νέα Δημοκρατία είναι η πολιτική παράταξη που ταυτίζει το έθνος με τον λαό, την πατρίδα με τους ανθρώπους, την πολιτεία με τους πολίτες της, την εθνική ανεξαρτησία με τη λαϊκή κυριαρχία, την πρόοδο με το κοινό αγαθό, την πολιτική ελευθερία με την έννομη τάξη και την κοινωνική δικαιοσύνη». Σαράντα τέσσερα χρόνια μετά, αυτή παραμένει η πολιτική μας ταυτότητα. Και αυτή είναι η ζωντανή μας παρακαταθήκη. Η Νέα Δημοκρατία δεν είναι, απλώς, ένα μεγάλο -το μεγαλύτερο- κόμμα της χώρας μας και ένα από τα μεγαλύτερα της Ευρώπης. Είναι μια μεγάλη δημοκρατική παράταξη, όπως την όρισε από την πρώτη στιγμή, ο ίδιος ο ιδρυτής της. Γιατί ο Κωνσταντίνος Καραμανλής αντιλαμβανόταν τη Νέα Δημοκρατία όχι απλά ως ένα κόμμα, αλλά ως ένα ευρύ πολιτικό ρεύμα, που ενσαρκώνει διαρκώς κάθε προοδευτική ιδέα και εγγυάται την ενότητα των Ελλήνων. Όπως εγγυάται και την κοινωνική δικαιοσύνη, την πρόοδο και τις ίσες ευκαιρίες για όλους.

Οι τράπεζες και η ΔΕΗ θα πνίξουν τον ΣΥΡΙΖΑ;

Θυμούμαι τις θριαμβευτικές κορώνες για το τέλος των μνημονίων και την έξοδο στις αγορές, τα Ζάππεια και τις γραβάτες, και δεν μπορώ παρά να θλίβομαι, αν και δεν θα έπρεπε. Αν ήταν ένας Συριζαίος στην θέση μου και όλα αυτά συνέβαιναν σε μια κυβέρνηση Σαμαροβενιζέλων, τότε και θα χαιρόταν και θα ήταν στους δρόμους να διαμαρτύρεται για τους ψεύτες και τους απατεώνες.

Εδώ και λίγες ημέρες ζούμε ένα νοσηρό κλίμα στην οικονομία. Foli-folie, ΔΕΗ, κατάρρευση μετοχής των τραπεζών. Υπάρχει ο κίνδυνος αυτή η τριπλέτα, σε συνδυασμό με τις αναταράξεις που προκαλεί η κατάσταση στην Ιταλία, να δημιουργήσει πολιτικό πρόβλημα στην συγκυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ;

Ιταλία: Η Αριστερά δεν μένει πια εκεί ...

Από τις τελευταίες ιταλικές εκλογές (Μάρτιος 2018) σχηματίζει κανείς την εντύπωση πως το Κομουνιστικό Κόμμα Ιταλίας (PCI/KKI) έχει τεθεί εκτός νόμου. Πως έχει άγνωστο τόπο διαμονής η Αριστερά στην Ιταλία και ενδεχομένως να είναι τελείως άστεγη, γιατί δεν δέχεται κανείς- στην οικτρή κατάσταση που βρίσκεται-να την φιλοξενήσει. Επιπλέον, δεν φρόντισε να αφήσει μια «forward address» ώστε να την βρει κάποιος αν τυχόν το θελήσει. Το άσχημο όμως είναι ότι δε δίνει καν σημεία ζωής και όλοι υποπτεύονται το χειρότερο: ότι μας έχει αφήσει χρόνους. Άλλωστε τι να υποθέσει κανείς, όταν η Αριστερά έχει εξαφανιστεί από το ιταλικό κοινοβούλιο, από το 2008 κιόλας και μετά έχουν απομείνει μόνο κάτι κομμάτια και θρύψαλά της που συγκεντρώνουν ποσοστά τα οποία απαγορεύουν ρητά την είσοδό τους στη Βουλή.

Και δεν είναι μόνο η Ιταλία αλλά και η Γαλλία, χώρα με ένα κομουνιστικό κόμμα που έχει ιστορικό παρελθόν με αντιστασιακές περγαμηνές (οι Μακί) και τώρα είναι ανύπαρκτο. Και οι δύο προαναφερθείσες χώρες από την εποχή της έναρξης του Ψυχρού Πολέμου έκαναν έντονα αισθητή την παρουσία τους στην πολιτική σκηνή και υπήρξαν-ως ένα βαθμό- αντίβαρο στην ψυχροπολεμική αντικομουνιστική υστερία που εγκαινίασε ο πρόεδρος των ΗΠΑ Χάρι Τρούμαν και συμμετείχε σε αυτήν σχεδόν όλη η Δυτική Ευρώπη

«Η Κόκκινη Μπολόνια»

«Οι προϋποθέσεις είναι ευνοϊκές, αφού στην Ελλάδα είναι η Αριστερά στην εξουσία» ( Ζ.Ζάεφ) ...

Στις 27 Ιανουαρίου 2018 και στις 19 Μαΐου του ίδιου έτους έγιναν στα Σκόπια δύο συνεδριάσεις του συμβουλίου των πολιτικών αρχηγών υπό τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας της FYROM Γκ.Ιβάνοφ. Τα πρακτικά αυτών των συνεδριάσεων τα δημοσίευσε η εφημερίδα «Καθημερινή» στο χθεσινό φύλλο της.

Από αυτά προκύπτουν δύο ενδιαφέροντα στοιχεία που έχουν άμεση σχέση το ένα με το άλλο.

Μεταναστευτική κρίση: Προσκλητήρια ο Τσίπρας, κινήσεις – ΜΑΤ ο Σαμαράς ...

Η άθλια κατάσταση που επικρατεί στο μεταναστευτικό αποτελεί αποκλειστική ευθύνη και αποτέλεσμα σκοπιμοτήτων και ανικανότητας της κυβέρνησης των ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ.

Με γενικά προσκλητήρια από τον καιρό που βρίσκονταν στην αντιπολίτευση, άνοιξαν διάπλατα όλα τα πορτοπαράθυρα όταν βρέθηκαν στην εξουσία και ψήφισαν νόμους που από μόνοι τους προσκαλούσαν τους πάντες να έλθουν στην Ελλάδα.

Και τώρα παριστάνουν πως και αυτό το κακό στο δικό τους κεφάλι έπεσε, παραπλανώντας και επαναλαμβάνοντας πως επί των ημερών τους η προσφυγική κρίση έφθασε στο απόγειό της.

Η αλήθεια είναι ότι ο πόλεμος στη Συρία ξέσπασε το 2011 και σχεδόν αμέσως άρχισαν οι προσφυγικές ροές. Εκείνη τη χρονιά κορυφώθηκε στην Ιταλία το δράμα της Λαμπεντούσα και ο Μπερλουσκόνι άρχισε να ανοίγει καταυλισμούς σε όλη τη χώρα.

Το 2012 η κατάσταση ήταν ήδη δραματική. Ωστόσο, η Ελλάδα κατόρθωνε να ελέγχει την κατάσταση στα δικά της σύνορα, τόσο με τον φράχτη του Έβρου (που ο ΣΥΡΙΖΑ αρνήθηκε να επιδιορθώσει), όσο και με τις επιχειρήσεις στο Αιγαίο.

Η κυβέρνηση Σαμαρά ανέλαβε αμέσως δράση.

Ο λαός είναι μόνο για να τον κλέβουμε ...

Το δημοψήφισμα στα Σκόπια και ο ελληνικός προϋπολογισμός δεν έχουν φαινομενικά καμιά σχέση, ενώ έχουν και μάλιστα μεγάλη! Και το ένα και ο άλλος κοροϊδεύουν κατάμουτρα τους πολίτες. Πρόκειται για χονδροειδή ψέματα με έναν και μοναδικό στόχο: Να εκπληρώνονται οι επιθυμίες των κυβερνητών. Ο λαός είναι απλώς εργαλείο προς εκμετάλλευση. Η γνώμη του έχει αξία αν συμφωνεί με το εκάστοτε σχέδιο. Αλλιώς, αγνοείται.

Ο κ Ζάεφ ήταν χτες πιο ξεκάθαρος από ποτέ. Δήλωσε ανοιχτά ότι η πορεία προς το ΝΑΤΟ και την ΕΕ είναι μονόδρομος και δεν υπάρχει άλλη εναλλακτική! Αν δεν υπάρχει άλλη εναλλακτική τι το ήθελε το δημοψήφισμα; Ας έκανε δικτατορία να επιβάλει τη μοναδική οδό που πιστεύει ότι υπάρχει, ώστε να είναι και πιο έντιμος απέναντι στο λαό του.

Οι «νοικοκυραίοι» ως ταξικός εχθρός ...

Γ​​ια την αβαθή Αριστερά κάθε θάνατος είναι μια ευκαιρία. Επιβεβαιώνει, κατ’ αρχήν, το δόγμα της «κακούργας (καπιταλιστικής) κενωνίας» στην οποία ζούμε, όπως και τη φαντασίωση μιας ανύπαρκτης ελληνικής ταξικής πάλης. Επαγγελματίες του μπάχαλου και παιδιά που έμαθαν δυο μαρξιστικά κολλυβογράμματα μπογιατίζουν συνθήματα για «μίσος ταξικό», για «βία στη βία των τάδε», για τα «αφεντικά που έκαναν δολοφονία» και λοιπά (ευφάνταστα) πολλά.

Ο «ταξικός εχθρός» ποικίλλει. Πότε είναι οι «Μπάτσοι, γουρούνια, δολοφόνοι», πότε οι «Αλήτες, ρουφιάνοι, δημοσιογράφοι», άλλοτε οι «Ρουφιάνοι ελεγκτές του μετρό», στο στόχαστρο μπήκαν οι άριστοι και εσχάτως οι «φονιάδες των λαών νοικοκυραίοι». Κατά μία θεωρία πρέπει να ξεχωρίσουν από τους «νοικοκύρηδες»: «Το δεύτερο είναι προσόν, το πρώτο είναι αρρώστια. Νοικοκυραίος είναι ο μικροαστός με φασίζουσες τάσεις. Είναι αυτός που μισεί ό,τι δεν του μοιάζει» (Π. Καρβουνόπουλος, militaire.gr 24.9.2018).

Εκλογές η μόνη λύση για Τσίπρα και για Ζάεφ ...

Ολα δείχνουν πως το δημοψήφισμα στην FYROM θα καταστεί ανυπόστατο λόγω της χαμηλής προσέλευσης των κατοίκων της γείτονος. Αυτό θα είναι όπως όλοι επισημαίνουν μια ήττα για τον Ζάεφ και όσους τον υποστηρίζουν. Το γεγονός πως το δημοψήφισμα έχει συμβουλευτικό χαρακτήρα δεν αναιρεί την πολιτική του σημασία.

Πολύ απλά, με εντελώς διαφορετικό αέρα θα ζητήσει από την βουλή της χώρας του ο Ζάεφ να υπερψηφίσει την αλλαγή του Συντάγματος αν έχει κερδίσει ένα έγκυρο δημοψήφισμα και εντελώς διαφορετικό θα είναι το κλίμα αν το δημοψήφισμα θα είναι ανυπόστατο, λόγω χαμηλής συμμετοχής.