Μου κάνει εντύπωση ότι η επισκέπτρια (παλαβή οπαδός της Μαύρης Αθηνάς;) πρόλαβε να ψεκάσει δέκα στήλες, αλλά και πολλές φωτογραφίες, καθώς και επεξηγηματικές επιγραφές του μουσείου. Αυτό σημαίνει ότι είχε όλον τον χρόνο στη διάθεσή της· δεν χρειάστηκε να δράσει «αστραπιαία», που λένε. Προφανώς, ούτε υπήρχε υπάλληλος να επιβλέπει (κι αν υπήρχε ούτε καν έβλεπε, πόσο μάλλον να επέβλεπε) ούτε όμως παρακολουθούσε κάποιος τις εικόνες των καμερών από τις αίθουσες του μουσείου. Τόσο καλά! Χρειάστηκε να έλθει η επομένη μέρα, για να προσέξουν τις ζημίες και να πέσει ο πανικός κατόπιν εορτής.
Αν και, τώρα που το σκέπτομαι καλύτερα, δεν είμαι σίγουρος αν ήταν η επόμενη. Μπορεί να χρειάστηκαν κάμποσες μέρες, τέτοια τσακάλια που είναι. Φαντάζομαι τη σκηνή: Το βλέπει ο πρώτος, ξύνεται και ξανακοιμάται, σκεπτόμενος «όταν ξυπνήσω δεν θα είναι εκεί». Ξυπνά και ο λεκές είναι εκεί. «Ρε μεγάλε, αυτός ο λεκές ήταν πάντα εκεί;», ρωτά τον παρακοιμώμενο. «Κοιμήσου και όταν ξυπνήσεις θα έχει φύγει», του λέει ο μεγάλος και κάπως έτσι κλιμακώνεται απότομα σε κλασικό ελληνικό πανικό, όπου όλοι τρέχουν άσκοπα πάνω - κάτω, όλοι κάνουν τα πάντα και κανένας τίποτα…
Του Στ. Κασιμάτη από την Κ.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Τα σχόλιά σας είναι πάντα ευπρόσδεκτα αρκεί:
Να μην είναι προσβλητικά , υβριστικά , ειρωνικά , άσχετα με το θέμα , η σεξουαλικού περιεχομένου.
Παρά το ότι ακόμα και τα ανώνυμα σχόλια είναι επιτρεπτά (αρκεί να μην παραβαίνουν τους παραπάνω κανόνες) καλό θα ήταν να σχολιάζετε με κάποιο nic ώστε να υπάρχει πιο προσωπική συζήτηση.
Από την Πρώτη Σεπτεμβρίου Ενεργοποιήθηκε το Moderation στα σχόλια αφού ελάχιστοι φανατικοί , προσπαθούν να κατεβάσουν το επίπεδο του Blog στο ύψος τους...
Γράφοντας σχόλιο σημαίνει την κατανόηση και την αποδοχή εκ μέρους σας των όρων.