Το μέλλον της χώρας κορόνα γράμματα...

Η νέα κυβέρνηση πριν μια εβδομάδα εμφάνισε ως μεταρρύθμιση την πάταξη της φοροδιαφυγής μέσω καλωδιωμένων τουριστριών και μεταμφιεσμένων φοροελεγκτών σε νοικοκυρές με part time σχέση εργασίας.

Τρεις μέρες αργότερα, σαν βασικός άξονας της στρατηγικής πάταξης της φοροδιαφυγής, εμφανίστηκε η λοταρία των αποδείξεων.

Οι δυο αυτές «μεταρρυθμίσεις» που δημοσιοποιήθηκαν με διαφορά 2-3 ημέρων καταδεικνύουν πως επί της ουσίας δεν υπάρχει κανένα σχέδιο και πως οι αρμόδιοι κατά περίσταση πετάνε και μια «κοτσάνα» στο τραπέζι εν είδει φθηνών επικοινωνιακών τεχνασμάτων.

Για να αντιμετωπιστεί η φοροδιαφυγή χρειάζεται ένα πλέγμα κινήτρων και τιμωριών, ένα σταθερό πλαίσιο κανόνων και λειτουργίας και κυρίως η διακομματική αποδοχή αυτού του πλαισίου, έτσι ώστε να μην αλλάζει κάθε φορά που αλλάζει ο υπουργός ή η κυβέρνηση.

Συνωμοσία όχι. Μάλλον το άλλο...

Εδώ το Ελληνικό κλιμάκιο σε διαπραγμάτευση στο Brussels group...
Στις Βρυξέλλες φυσικά :) 

Ο εξυπνότερος λαός του κόσμου, όπως άλλωστε είπε ο εξυπνότερος υπουργός Οικονομικών του κόσμου, «δεν θέλει λεφτά και δουλειές, αλλά πρωτίστως αξιοπρέπεια». Υποθέτω βασίμως, λοιπόν, ότι οι συνθήκες υπό τις οποίες θα διεξάγονται οι επαφές με τους απεσταλμένους της πρώην τρόικας και νυν Brussels group (ή Brussels Sprouts αν σας αρέσουν...), για τις οποίες αγωνίστηκε σθεναρά η κυβέρνηση και πέτυχε να τις δεχθούν οι εταίροι, εντάσσονται στον αγώνα της για την αποκατάσταση της αξιοπρέπειας των Ελλήνων.

Ας δούμε μία από αυτές τις συνθήκες, εκείνη που μου έκανε τη μεγαλύτερη εντύπωση. Οι εκπρόσωποι της πρώην τρόικας θα είναι κατώτατοι υπάλληλοι και δεν θα επισκέπτονται αυτοπροσώπως υπουργεία και οργανισμούς για την εξεύρεση στοιχείων. Θα τα ζητούν από την αρμόδια υπηρεσία και θα τους αποστέλλονται στον χώρο διαμονής τους.

Στο κόκκινο η δαπάνη για τα φάρμακα στην Ελλάδα...

Με το... αριστερό μπήκε και αυτή η χρονιά για τον προϋπολογισμό του φαρμάκου, ο οποίος φαίνεται να έχει εξελιχθεί σε γόρδιο δεσμό για τα ταμεία του ΕΟΠΥΥ, αλλά και για τις φαρμακευτικές επιχειρήσεις. Σύμφωνα με πληροφορίες του Capital.gr, οι δαπάνες για το φάρμακο “ξέφυγαν” κατά 18-20 εκατ. ευρώ τον Ιανουάριο και επιπλέον κατά 15 εκατ. το Φεβρουάριο, με φορείς από το χώρο των εταιρειών να υποστηρίζουν πως αν η υπέρβαση συνεχιστεί και τους επόμενους μήνες, τότε μέχρι το τέλος του έτους το έλλειμμα στο κονδύλι του φαρμάκου θα έχει ξεπεράσει τα 200 εκατ. ευρώ.

Δεδομένου μάλιστα πως οι προϋπολογισμοί του ΕΟΠΥΥ είναι κλειστοί, το ποσό της υπέρβασης θα αφαιρεθεί για ακόμη μια φορά από τους τζίρους των φαρμακευτικών. Ήδη  για τη χρονιά που πέρασε, οι εταιρείες θα κληθούν να επιστρέψουν στον Οργανισμό 203 εκατ. ευρώ (με τη μορφή claw-back, δηλαδή επιστροφής της υπερβάλλουσας δαπάνης). Αν στο ποσό αυτό προστεθεί και η επιβάρυνση του rebate, της έκπτωσης δηλαδή επί του τζίρου που κάνουν οι επιχειρήσεις προς τον ΕΟΠΥΥ, τότε ο “λογαριασμός” για τις φαρμακευτικές επιχειρήσεις θα αγγίξει σχεδόν τα 550 εκατ. ευρώ.

Η «χρυσή» ευκαιρία για τον κ Τσίπρα. Θα την αξιοποιήσει;

Η κατάσταση έτσι όπως έχει δημιουργηθεί σήμερα, τόσο στο εσωτερικό πολιτικό μέτωπο όσο και στο διεθνές τοπίο, θεωρώ πως αποτελεί την μεγάλη , την χρυσή και ίσως την μοναδική ευκαιρία του  Αλέξη Τσίπρα να αποδείξει την δυνατότητα του να κινηθεί δυναμικά και πέρα από στενές κομματικές αντιλήψεις και ιδεολογικές αγκυλώσεις.
     Σήμερα, που η κατάσταση στις σχέσεις της χώρας με τους εταίρους και δανειστές είναι κυριολεκτικά «στην κόψη του ξυραφιού», λογω και ελληνικών λανθασμένων επιλογών , κινήσεων και συμπεριφορών, ο Αλέξης Τσίπρας έχει την ευκαιρία να δείξει ότι μπορεί να κινηθεί μέσα στο υπάρχων περιβάλλον ( πολιτικό και οικονομικό) αλλά και με βάση τα πραγματικά δεδομένα και όχι μέσα από θεωρητικές αναζητήσεις του παρελθόντος.
 Και έχει την χρυσή ευκαιρία ο κ Τσίπρας γιατί αυτή την στιγμή, η μεγάλη πλειοψηφία των πολιτών ,ανεξαρτήτως του τι κόμμα ψήφισε στις τελευταίες εκλογές , είναι έτοιμη να αποδεχτεί (και να υποστηρίξει) την όποια στροφή του πρωθυπουργού προς την πραγματικότητα. Την όποια στροφή θα διασφαλίζει την παραμονή της χώρας στο ευρώ, άρα και την απρόσκοπτη ροη του χρήματος προς της τράπεζες και μέσω αυτών στην πραγματική αγορα.

Η Ιστορία δεν θα μας συγχωρέσει...

Αυτό που ζούμε είναι μία τρέλα. Το ευρώ πέφτει. Η τιμή του πετρελαίου έχει πέσει. Η ΕΚΤ έχει προχωρήσει επιτέλους στην περίφημη χαλάρωση και τα spreads των ευρωπαϊκών ομολόγων πέφτουν. Με άλλα λόγια, οι συνθήκες για να πάει καλά η ελληνική οικονομία είναι εδώ. Ο τουρισμός θα μπορούσε να απογειωθεί και άλλο, οι εξαγωγές να πάνε καλύτερα, η πρόσβασή μας στις αγορές να αρχίζει να φέρνει αποτελέσματα. Εμείς επιλέξαμε τον δρόμο της πολιτικής περιπέτειας και της αβεβαιότητας. Πρόκειται για δρόμο με κόστος και αμφίβολη έκβαση. Η οικονομία επρόκειτο να εμφανίσει ρυθμό ανάπτυξης 3% και είχε ήδη μπει, αν θυμάστε, σε θετικό ρυθμό από το τέλος του 2014. Το έχουμε ξαναπεί ότι δεν ήταν κανένα ιδιαίτερο success story, αλλά το κάρο είχε ξεκολλήσει από τη λάσπη έστω και αν αυτό δεν το ένιωθε στην τσέπη του το μεγάλο κομμάτι του πληθυσμού.