Οι περισσότεροι αναγνώστες μου θα θυμούνται τον σατανικό καρδινάλιο Ρισελιέ από τους περίφημους «Τρεις Σωματοφύλακες» του Αλέξανδρου Δουμά, αλλά μάλλον αγνοούν τον διάδοχό του στην πρωθυπουργία της Γαλλίας καρδινάλιο Μαζαρίνο, που όμως αυτός ήταν ο αρχιτέκτονας της ανάδειξης σε πλανητάρχη της εποχής του του Λουδοβίκου ΙΔ' (1643-1715), του Βασιλιά Ηλιου.
Συνήθως γίνεται αναφορά στον Μακιαβέλι και στον περιβόητο ηγεμόνα του (1513) που έγινε και μένει η σύνοψη και το σύμβολο του πολιτικού αμοραλισμού. Ωστόσο ο Μαζαρίνος εκπόνησε το «Εγκόλπιο των Πολιτικών», το οποίο προτείνει τις πιο αποτελεσματικές συμβουλές για τους πολιτικούς που θέλουν να πετύχουν και, κυρίως, να διατηρήσουν την εξουσία τους. Θα παραθέσω ενδεικτικά μερικές «συνταγές» του εν όψει εκλογών για να τις αξιοποιήσουν οι νυν και οι μέλλοντες εθνοπατέρες μας αλλά και για να προσπαθήσουμε να τις αποκρυπτογραφήσουμε προκειμένου να αυτοπροστατευθούμε, καθώς εμείς τους αναδεικνύουμε εξουσιαστές μας (από μετάφραση του Μάριου Πλωρίτη, εκδόσεις Λιβάνη, 1994):
Δευτέρα 12 Ιανουαρίου 2015
Τα γεγονότα στο Παρίσι χτυπούν δυνατά το καμπανάκι. Το ακούμε;
Το τρομοκρατικό χτύπημα στο Παρίσι , με τα τραγικά αποτελέσματα, ίσως θα πρέπει να προβληματίσει λίγο περισσότερο όλους μας για ορισμένα πράγματα των τελευταίων ετών. Ορισμένα γεγονότα και καταστάσεις στις όποιες δεν έχουμε δώσει την σημασία που θα έπρεπε.
Πράγματα για τα όποια τόσο εμείς ως Έλληνες άλλα και γενικότερα οι Ευρωπαίοι, δεν έχουμε αντιμετωπίσει στην ουσία τους , μια και ως πολιτισμός , ο Ευρωπαϊκός , βλέπει τα πράγματα με εντελώς διαφορετική άποψη.
Και παράλληλα δεν φαντάζεται ότι μπορεί να υπάρχουν πρόσωπα και ιδεολογίες , ομάδες και φανατικοί που μπορούν να φτάσουν σε τέτοιες καταστάσεις.
Και όχι μόνον αυτό, άλλα επειδή λόγω δημοκρατικών παραδόσεων και πολιτισμού, υπάρχει μια πολύ μεγάλη ανοχή σε φαινόμενα και ιδέες , ότι και αν αυτές πρεσβεύουν, όταν υπάρχει μια «εκτροπή’ ή ένα βίαιο γεγονός, τότε οι ευρωπαϊκές χώρες ξαφνιάζονται και αντιδρούν σπασμωδικά. Με μέτρα κατασταλτικά και με σκλήρυνση των νόμων , που πολλές φορές οδηγούν στο αντίθετο αποτέλεσμα.
Πράγματα για τα όποια τόσο εμείς ως Έλληνες άλλα και γενικότερα οι Ευρωπαίοι, δεν έχουμε αντιμετωπίσει στην ουσία τους , μια και ως πολιτισμός , ο Ευρωπαϊκός , βλέπει τα πράγματα με εντελώς διαφορετική άποψη.
Και παράλληλα δεν φαντάζεται ότι μπορεί να υπάρχουν πρόσωπα και ιδεολογίες , ομάδες και φανατικοί που μπορούν να φτάσουν σε τέτοιες καταστάσεις.
Και όχι μόνον αυτό, άλλα επειδή λόγω δημοκρατικών παραδόσεων και πολιτισμού, υπάρχει μια πολύ μεγάλη ανοχή σε φαινόμενα και ιδέες , ότι και αν αυτές πρεσβεύουν, όταν υπάρχει μια «εκτροπή’ ή ένα βίαιο γεγονός, τότε οι ευρωπαϊκές χώρες ξαφνιάζονται και αντιδρούν σπασμωδικά. Με μέτρα κατασταλτικά και με σκλήρυνση των νόμων , που πολλές φορές οδηγούν στο αντίθετο αποτέλεσμα.
Εγερτήριο Τσίπρα για την Ευρώπη...
Ο Φλωμπέρ, κάπου άκουσα, ήθελε να γράψει ολόκληρο μυθιστόρημα για το τίποτα. Ιδού μία φωτογραφία που κατορθώνει να το συλλάβει... |
Εγώ, πάντως, τον πιστεύω. Πείθομαι από τους λόγους του ότι η Ευρώπη δεν έχει να φοβάται τίποτε από την Ελλάδα του Τσίπρα. Διότι αυτή η Ελλάδα δεν ενδιαφέρεται να είναι στην Ευρώπη. Συνεπώς, γιατί η Ευρώπη να φοβάται αν ο εξυπνότερος λαός του κόσμου αποφασίσει (και μάλιστα δημοκρατικά) να αποχαιρετήσει την Ευρώπη για να δοκιμάσει να κάνει τη χώρα του σοσιαλμπανανία λατινοαμερικανικού τύπου;