Το καφενειακό twitter...

Ήρθε η ώρα, το επιστητό να περάσει απ' τα χέρια των ταξιτζήδων, στους «τουητεράδες». Tο καφενειακό twitter λοιπόν, αποτελείται από αυτούς που, όπως και στο καφενείο, ξέρουν πως πρέπει να κυβερνηθεί η χώρα, προς ποια κατεύθυνση οδηγείται η κοινωνία, το παγκόσμιο τραπεζοχρηματοπιστωτικό σύστημα, η ιατρική, η πυρηνική φυσική κι ακόμα πόσο καλύτερα μπορεί ν' αποδώσει ο Μπέζος ή ο Κιμούλης στη σκηνή. Φυσικά στα ζητήματα ηθικής αλλά και πολιτικής ηθικής είναι άτεγκτοι και δε σηκώνουν ούτε κουβέντα στο σπαθί τους, ούτε μύγα.. ή κάπως έτσι τέλος πάντων.

Όπως στο καφενείο ο θαμών, κατατροπώνει πρόσωπα, εγχώριους πολιτικούς και καλλιτέχνες, νομπελίστες επιστήμονες ή και τεθνεώτες φιλοσόφους, με επιχειρήματα σεξουαλικών χαρακτηρισμών ή κρίσεις για τη νοημοσύνη τους, έτσι και στο τουήτερ έχει τη δυνατότητα ν' απευθύνει αποστομωτικά επιχειρήματα, του τύπου «είσαι βλαξ, είσαι μαλ#@...» και πάει λέγοντας, απ' ευθείας στον παραβάτη -εγκληματία που πόσταρε διαφορετική άποψη. Με μια διαφορά, που όμως δεν έχει διαφορά. Ενώ στο καφενείο απουσιάζει ο «κατηγορούμενος», στο τουήτερ απουσιάζει ο «κατήγορος». Ανωνύμως και εν κρυπτώ, με απούσα τη φυσική παρουσία, που αναγκάζει τους ανθρώπους όταν συνδιαλέγονται να συγκρατούνται, ώστε να μην αποκαλύπτουν όλο το γιγάντιο μέγεθος της ευφυΐας και της κολοσσιαίας αντίληψης τους και γίνουν μαλλιά κουβάρια, η ανώδυνη κι ανέξοδη έκφραση της αβελτηρίας του καθενός, είναι εφικτή. Γι' αυτό δηλαδή, δε θα τα ακούσεις ποτέ ολ' αυτά δια ζώσης.

Η μεθοδολογία είναι η πλέον ευανάγνωστη. Ο αρχηγός ξεκινά τη διαστρέβλωση, ακολουθεί αγεληδόν η επίθεση απ' τους «χρήσιμους ηλίθιους» οπαδούς του* κι εσύ μετά πρέπει ν' αποδείξεις ότι δεν είσαι ελέφαντας με 140 χαρακτήρες τη φορά. Εδώ να επισημάνουμε ότι το πεζοδρομιακό βρίσιμο, βαφτίζεται «κριτική» και γι' αυτό θα πρέπει να το δέχεσαι αλλά και γιατί προέρχεται από ανώνυμους γίγαντες της ελεύθερης σκέψης. Το μπούλιγκ βέβαια είναι καταδικαστέο, γι' αυτό και τιμωρούν με μπούλιγκ, όποιον υποδείξει ο αρχηγός ή κάνας παρακεντές, αυλικός του. Είναι αντιρατσιστές κι επιτίθενται με ρατσιστικούς χαρακτηρισμούς. Είναι ομοφοβικοί οι πάντες εκτός απ' τους ίδιους, γι' αυτό και κάνουν «ομοφυλοφιλικά» αστεία σωρηδόν, ενώ από χιούμορ ξέρουν μόνο αυτοί, που κάνουν πλάκα με χοντρούς, κοντούς κι ανάπηρους (καημένε Σόιμπλε). Κι επειδή το χιούμορ δεν έχει όρια -μόνο γι αυτούς, κανιβάλισαν μέχρι και τη νεκρή μικρή Άννυ.

Το καφενειακό twitter είναι καμιά εκατοστή account, που λόγω της συχνής ενασχόλησης τους με το μέσο, έχουν αναπτύξει αυτιστικά χαρακτηριστικά, με αποτέλεσμα αυτό που νομίζει η ομάδα, να θεωρούν ότι το πιστεύει «όλο» το twitter, το οποίο το Μάιο, μετρούσε 509.448 ενεργούς χρήστες. Δηλαδή το 0,02% του τουήτερ, νομίζει ότι είναι «όλος ο κόσμος»**. Όπως χαρακτηριστικά μου έγραψε ένας χρήστης (και δεν ξέρω αν είναι μόνο χρήστης twitter) «Σίλα, γιατί στη λένε όλοι ρε φίλε; Δίκιο δε θα χουν; Παράτα το τι επιμένεις». Εδώ παρατηρούμε α) την αυθαίρετη χρήση του «όλοι», β) το συμπέρασμα πως το δίκιο είναι ποσοτικό ζήτημα και γ) τη θέση που παίρνει κάποιος, για ένα θέμα που κατά δήλωση του δεν έχει ιδέα ποιο είναι.

Όμως εγώ είμαι πολύ τυχερός. Όλο το καφενειακό twitter γνωρίζει ότι είμαι ρατσιστής, φασίστας, ομοφοβικός αλλά είμαι τόσο τυχερός που δεν το γνωρίζει ο υπόλοιπος κόσμος. Σε πρόσφατο τουή μου εναντίον του βουλευτή Νικολόπουλου κι αποκαλώντας τον «λαθροβουλευτή», ένα «καφενειακό ακάουντ», μου έγραψε: «Μη δε μιλήσεις για λάθρο σ ένα τουή, θα σκάσεις». Όταν είπα να μου υποδείξει ένα τέτοιο ποστ μου, δε βρήκε τίποτα αλλά φυσικά δεν παραδέχτηκε ότι έκανε λάθος, παρά μόνο πως εγώ παραμένω ρατσιστής. Ότι είμαι ρατσιστής είμαι, αλλά και πολύ τυχερός, διότι στα 135.000 tweets, προφανώς έτυχε και δεν έχω χρησιμοποιήσει τον όρο «λάθρο», επίσης έτυχε κι έχω κάνει stand-up για τη Διεθνή Διαφάνεια και το ΚΕΕΡΦΑ (Κίνηση Ενωμένοι Ενάντια στον Ρατσισμό και τη Φασιστική Απειλή), ενώ έχω πολλαπλή συνεργασία με την UNHCR (Ύπατη Αρμοστεία του ΟΗΕ για τους πρόσφυγες).

Επίσης το καφενειακό twitter ξέρει και πως είμαι φασίστας, αλλά συμπτωματικά έτυχε να ξεκινήσω -κι ήμουν ο μόνος, απ το 2011 την αντιναζιστική σάτιρα εναντίον της Χρυσής Αυγής, δίπλα στα γραφεία τους και με τον κόσμο να με ρωτάει μετά την παράσταση, «μήπως είναι επικίνδυνο αυτό;». Συμπτωματικά εντελώς δλδ, επαναλάμβανα τις αντιφασιστικές μου απόψεις σ' εκδηλώσεις, συνεντεύξεις κι εμφανίσεις στην τηλεόραση αλλά και διαδικτυακά κι έτσι ο κόσμος δε μ' έχει πάρει χαμπάρι. Κατά συνέπεια, μ' αυτή τη λογική, ο Καζανόβας πήγε με τόσες γυναίκες και με κανέναν άντρα, για να κρύψει ότι ήταν gay.

Και μιας και πιάσαμε τους gay, εννοείται ότι είμαι κι ομοφοβικός αλλά επειδή έτυχε και δεν έχω ούτε ένα αστείο εναντίον των gay (αντιθέτως έχω γράψει υπέρ), στα 616 βίντεο της διαδικτυακής σάτιρας στο comedylab.gr και τα 20 χρόνια stand-up comedy που κάνω live και επειδή τυχαίνει να είμαι υπέρ της συμβίωσης/γαμου των ομοφυλόφιλων, καταφέρνω να ξεγελώ όλο τον κόσμο και να περνάω ένα άλλο προφίλ.

Αν προσθέσω και τα 20 χρόνια stand-up comedy και την περσινή sold out παράσταση που έκανα, ενώ φυσικά δεν είμαι καθόλου κωμικός και δεν έχω καθόλου ταλέντο σύμφωνα με το καφενειακό twitter***, τότε μοιραία καταλήγουμε στο συμπέρασμα πως έγραψα αυτό το άρθρο, μόνο και μόνο για να πω ότι σας ξεγέλασα όλους.

Του Σ. Σεραφείμ από την huffingtonpost.gr

*Προσφάτως έλαβα τουή που έγραφε, «δεν έχει σημασία τι είσαι, εμείς έτσι αποφασίσαμε και είσαι ρατσιστής».

** Γι' αυτό και η επιρροή του καφενειακού twitter, ευρύτερα, είναι μηδαμινή. Σε ό,τι αφορά τον Δημήτρη Καμμένο, τον «έφαγε» ο ρατσισμός του, που απλώς βγήκε και στο twitter, το οποίο -και ορθά, τον υπέδειξε, καθολικώς όμως.

***Δε θα φτάσεις ποτέ στον προορισμό σου, αν σταματάς για να πετάς πέτρες, σε κάθε σκυλί που σου γαυγίζει. W. Churchill