Τα μνημόνια επιτυγχάνουν όταν τα εφαρμόζεις πλήρως...

Πότε επιτέλους θα καταλάβουμε ότι τα οικονομικά μας πάνε κατά διαβόλου όχι μόνο εξαιτίας των μνημονίων αλλά και για τον αντίθετο λόγο: επειδή τα εφαρμόσαμε επιλεκτικά, με ενστάσεις και υπαναχωρήσεις και κυρίως χωρίς τις προβλεπόμενες αναγκαίες μεταρρυθμίσεις. Το μόνο που έκαναν χωρίς δισταγμό οι προηγηθέντες και οι σημερινοί κυβερνώντες ήταν είτε να κόβουν μισθούς και συντάξεις είτε να βάζουν φόρους και να αυξάνουν τα τιμολόγια των ΔΕΚΟ. Δηλαδή, γονατίζοντας την οικονομία, φέρνοντας σε αδιέξοδο την επιχειρηματική δραστηριότητα και προκαλώντας ύφεση. Ετσι πάνε περίπατο η μόλις επανελθούσα ανάκαμψη και η κάποια μείωση της ανεργίας και προπαντός η μετατροπή των υπέρογκων δημοσιονομικών ελλειμμάτων σε πρωτογενές πλεόνασμα.

«Στις 25 Ιανουαρίου ο λαός έβγαλε εισιτήριο χωρίς επιστροφή και εμείς δεν πρόκειται να γυρίσουμε πίσω» ισχυρίστηκε εκνευρισμένος και έχοντας χάσει το χαμόγελό του ο Πρωθυπουργός. Αραγε δεν καταλαβαίνει ή προσποιείται ότι δεν καταλαβαίνει; Αλλά τότε τι κάνει το δίδυμο των υπουργών Παιδείας όταν ξαναγυρίζει την Παιδεία μας στο ζοφερό παρελθόν της; Μήπως δεν καταργούνται ή αναγγέλλεται κατάργηση κάποιων δύσκολων επιτυχιών της προηγούμενης κυβέρνησης ΝΔ - ΠαΣοΚ; Δεν διατηρείται ο επάρατος ΕΝΦΙΑ εξαιτίας του οποίου εν πολλοίς αποδοκιμάστηκαν στις εκλογές οι προκάτοχοι του ΣΥΡΙΖΑ;
Μήπως δεν είναι οπισθοδρόμηση οι εξαγγελλόμενες νέες φορολογικές επιβαρύνσεις που προκάλεσαν απελπισία στην αγορά και που συνιστούν κατ' εξοχήν υφεσιακά μέτρα, ενώ ταυτόχρονα παρεχόταν η διαβεβαίωση για το αντίθετο; Αλλωστε, αντί για παροχές 11 δισ. ευρώ που υποσχόταν προεκλογικά ο κ. Τσίπρας, τα «κατάφερε» ώστε να είναι υποχρεωμένος σε περικοπές 5 δισ. Εχοντας μπλέξει με τις κάθε καρυδιάς και ιδεοληψιών συνιστώσες του, δυσκολεύεται να ξεφύγει από την απειλητική πίεση που του ασκούν, μολονότι η άνεση με την οποία διαπραγματεύεται με τους ξένους ηγέτες δείχνει ότι αντιλαμβάνεται ποιο είναι το σωστό. Χάνει όμως τον ύπνο του διερωτώμενος για το πώς θα πείσει  εκείνους που τον υποχρέωσαν στο ανεφάρμοστο πρόγραμμα της Θεσσαλονίκης. Εύλογα άλλωστε βρίσκεται σε δύσκολη θέση αφού αυτές οι εκτός πραγματικότητας προεκλογικές υποσχέσεις έφεραν τη «για πρώτη φορά» Αριστερά στην εξουσία.

Το μέλλον όμως της χώρας εξαρτάται από το τι τη συμφέρει και όχι το τι έκανε κάποιους να πιστέψουν τις φαντασιώσεις τους. Και έφθασαν μέσα σε τέσσερις μήνες να έχουν να επιλέξουν μεταξύ του κακού (νέο Μνημόνιο) και του χείριστου (Grexit).

Κι όμως η σωστή επιλογή ήταν απλή. Το αποδεικνύει η επιτυχής εφαρμογή των μνημονίων της τρόικας από όσους τα εφάρμοσαν και μάλιστα με εθνική συναίνεση. Ιρλανδία, Πορτογαλία και Κύπρος εξυγιάνθηκαν, έληξαν τα μνημόνιά τους και οι αγορές ξανάνοιξαν γι' αυτές. Μόνο η Ελλάδα εθελοτυφλεί και κινδυνεύει να γκρεμοτσακιστεί. Εκτός αν κάποιοι φιλοδοξούν να επαναλάβουν το πραξικόπημα του Λένιν, από το οποίο μάλλον θα επωφεληθεί τελικά αντί του κ. Λαφαζάνη η βαρουφακικού ναρκισσισμού κυρία Ζωή Κωνσταντοπούλου ώστε έτσι να μπορεί να εκτελεί επί τόπου όποιους δημοσιογράφους της υποβάλλουν ενοχλητικές ερωτήσεις ή εκείνους που κοιμούνται όταν αγορεύει κατά το ιδανικό πρότυπο του βορειοκορεάτη κομμουνιστή δικτάτορα Κιμ Γιονγκ Ουν.  
Του Γ. Μαρίνου από το Βήμα της 30-05-15