Η απαισιοδοξία του Μ. Χατζιδάκι...

«Και ήρθε μετά τη δικτατορία ο τυφώνας που ονομάστηκε Μεταπολίτευση με τις σειρήνες των γηπέδων και των σφαιριστηρίων και τους χιλιάδες εκ των υστέρων αντιστασιακούς που αγανακτισμένοι τραγουδούσαν τραγούδια ενάντια στη δικτατορία» έγραφε μεταξύ άλλων καυστικών ο μεγάλος Χατζιδάκις το 1980 σε ένα αυτοβιογραφικό κείμενό του που δημοσίευσε η ομογενειακή εφημερίδα «Νέος Κόσμος» της Μελβούρνης. 

Ο κορυφαίος μουσικοσυνθέτης, ο γνήσιος διανοούμενος που τολμούσε να διατυπώνει δημοσίως τη γνώμη του για την Ελλάδα και τους σύγχρονους Ελληνες. Διαβάζοντάς το στα «Νέα» ανακάλεσα από τη μνήμη μου μια βαρυσήμαντη συνέντευξη που μου είχε δώσει για την εκπομπή μου «Στην κόψη του ξυραφιού» στον ραδιοσταθμό Top FM. Πολλοί τον θυμήθηκαν 20 χρόνια μετά τον πρόωρο θάνατό του κυρίως για τη μουσική του προσφορά. Ελάχιστα για τις τολμηρές και ιδιαίτερα ενοχλητικές κοινωνικοπολιτικές αναλύσεις του. Ετσι τολμώ κι εγώ να ανασύρω από τη λήθη κάποιες πάντα επίκαιρες επισημάνσεις του από τη συνέντευξη αυτή:

Κυρώσεις, αντίμετρα και το μυαλό των βουβαλιών...

Οι αγρότες που εξάγουν τα φρούτα και τα λαχανικά τους στη Ρωσία και βλέπουν τα φορτηγά να γυρίζουν πίσω, τα προϊόντα τους να σαπίζουν απούλητα και το εισόδημά τους να συρρικνώνεται, έχουν απόλυτο δίκιο.

Γι’ αυτό και καταβάλλεται κάθε προσπάθεια είτε οι επιπτώσεις από τα αντίμετρα της Ρωσίας στις κυρώσεις της Δύσης να ελαχιστοποιηθούν, είτε να υπάρξουν οι αναγκαίες αποζημιώσεις, ώστε μέσα από κοινοτικά και εθνικά κονδύλια να μην πληγούν τα εισοδήματα των ανθρώπων αυτών που δίνουν μεγάλη και καθημερινή μάχη για να κρατήσουν όρθια την ελληνική παραγωγή.

"Η εφορία θα μπουκάρει στα σπίτια μας". Αλήθεια ή ψέμα; Ο Σαμαράς πρέπει να το λύσει κι αυτό;

Το θέμα των ημερών είναι η αποκάλυψη ότι το Νομικό Συμβούλιο του Κράτους, έδωσε πράσινο φως για ελέγχους των εφοριακών στα σπίτια και ...

Επιχειρηματικό "ΣΟΚ και δέος"...

Είναι πολύ δύσκολο να εξηγήσει κανείς σε κάποιον που δεν γνωρίζει τους βασικούς κανόνες της αγοράς γιατί είναι ανάγκη να κλείσουν δεκάδες χιλιάδες επιχειρήσεις. Ένας από τους λόγους που έχουμε τόσες πολλές πτωχευμένες και μη παραγωγικές εταιρείες σε αυτή τη χώρα, είναι διότι  στο παρελθόν ήταν ακόμα πιο δύσκολο να κατανοήσουν την πιο πάνω πρόταση οι πολιτικοί αυτής της χώρας.

Θυμηθείτε για παράδειγμα τις κρατικοποιήσεις της δεκαετίας του ‘80. Αντί πολλές μεγάλες προβληματικές επιχειρήσεις απλά να κλείσουν, το ελληνικό κράτος αποφάσισε να συνεχίσει να τις κρατά εν ζωή, στο όνομα του να μην μειωθούν οι θέσεις εργασίας κτλ. Ελάχιστοι τότε είχαν αντισταθεί στη λαίλαπα του κρατισμού που έπληξε την Ελλάδα. Αλλά ακόμα και αυτοί που δεν είδαν με καλό μάτι αυτές τις κρατικοποιήσεις, δεν μπορούσαν να βρουν λόγους να τις αφήσουμε να κλείσουν.

Το θέμα δεν είναι πότε θα φύγει η τρόικα, αλλά το πώς θα φύγει...

 Εδώ και μερικούς μήνες συζητούμε όλο και περισσότερο  για το πότε θα φύγει η τρόικα.
 Το θέμα αυτό, της παρουσίας της τρόικα στην χώρα , έχει γίνει ένα είδος «φετίχ» για όλους.
 Και για την κυβέρνηση και για την αντιπολίτευση και για τους υπουργούς και για τους δημοσιογράφους και για τους πολίτες.
 Μιλάμε βέβαια για ένα θέμα μάλλον δευτερεύων και εντελώς επικοινωνιακό.
 Είναι βασικό ζήτημα για την πορεία της χώρας ποτέ θα φύγει η τρόικα?
 Αν κανείς ακούσει τα όσα λένε όλοι σχεδόν πού πολιτικοί αλλά και εκατοντάδες, αναλυτές, δημοσιογράφοι και δημοσιολογουντες, αυτό είναι το βασικό θέμα της χώρας.
 Μάλιστα αν ακούσει κανείς ορισμένους θα καταλήξει πως αν φύγει η τρόικα , τότε όλα θα αλλάξουν στην χώρα. Περίπου θα τρέχει το χρήμα στους δρόμους, θα αυξηθούν οι μισθοί, θα βρεθούν δουλείες για ολους, θα μηδενισθούν τα δάνεια και τα χρέη και αλλά παρόμοια…