Διαστροφή και γελοιότητα...

Τα φορολογικά γεράκια του Υπουργείου Οικονομικών εφευρίσκουν τώρα νέους φόρους.

Το πήραν πίσω – αν το πήραν- αλλά αυτό δεν αλλάζει την εικόνα αυτής της κυβέρνησης. Η απόπειρα να φορολογηθούν οι παροχές σε είδος, προέρχεται από ένα συνδυασμό διαστροφής και γελοιότητας. Ενδεχομένως και αυτοκαταστροφής, αλλά αυτό είναι δικό τους πρόβλημα.

Για τη διαστροφή ίσως πρέπει να ζητηθούν οι υπηρεσίες ειδικών μήπως και τη θεραπεύσουν -η επιστήμη έχει προοδεύσει. Τη γελοιότητα θα αναλάβουν οι επιθεωρήσεις στο θέατρο και οι σατυρικές εκπομπές στην τηλεόραση. Από αυτή την άποψη, η κυβέρνηση μπορεί να αποβεί και χρήσιμη για την κοινωνία: θα την ψυχαγωγήσει.

Κατά τα λοιπά, άβυσσος η ψυχή του υπουργού Οικονομικών. Πώς να εξηγηθεί ότι οι υπηρεσίες του εξαντλούν την εφευρετικότητά τους στην ανακάλυψη απίστευτων νέων μεθόδων φορολογίας των νομίμων φορολογούμενων; Γιατί γι' αυτούς πρόκειται.

Με άλλα λόγια, αντί να εκπονήσουν ένα πάγιο και λειτουργικό φορολογικό σύστημα, αντί να συλλάβουν την εκτεταμένη πάντα φοροδιαφυγή, προσπαθούν να αποδείξουν ότι φοροφυγάδες είναι … όσοι πληρώνουν κανονικά τους φόρους τους: οι μισθωτοί των επιχειρήσεων. Πρόκειται για αμόκ εναντίον μια συγκεκριμένης ομάδας με προφανή φοροδοτική συνέπεια.

Όσοι ανήκουν σ' αυτή την κατηγορία έχουν αποδοχές που δηλώνονται και φορολογούνται κανονικά και αναπόφευκτα. Αλλά τα γεράκια του υπουργείου Οικονομικών ανακάλυψαν ότι δεν φορολογούνται επαρκώς. Και κατέληξαν ότι πρέπει να επιβάλουν φόρο στις εταιρικές παροχές.

Προφανώς για να βρουν τα λεφτά που θα διατεθούν για να δικαιολογήσει η κυβέρνηση ότι κάνει “φοροαπαλλαγές”. Όσα δώσει με το ένα χέρι να τα πάρει με το άλλο.

Με ποια έννοια είναι φορολογητέο εισόδημα για τον εργαζόμενο, ένα κινητό τηλέφωνο, μια συνδρομή, μια πληρωμένη υπηρεσία όπως π.χ. η κάλυψη κάποιων εξόδων του, που δηλώνονται κανονικά μάλιστα από όποιον τα εισπράττει; Και πού θα μπορούσε να φτάσει η γελοιότητα του μέτρου που θα υποχρέωνε π.χ. τον χρήστη ενός κινητού τηλεφώνου να διαχωρίζει ποιες κλήσεις είναι προσωπικές και ποιες … υπηρεσιακές;

Όταν τηλεφωνεί π.χ. κάποιος που βρίσκεται σε επαγγελματικό ταξίδι το σπίτι του, η κλήση είναι προσωπική ή εταιρική;

Πόση γραφειοκρατία θα προκαλούσε αυτή η φορολόγηση ή πόσο φόρτο εργασίας θα προσέθετε στις επιχειρήσεις χωρίς να υπολογίσουμε την ζημία από την κατάργηση κάθε έννοιας κινήτρου;

Προφανώς οι εγκέφαλοι του υπουργείου δεν αντιλαμβάνονται ότι οι επιχειρήσεις δεν κάνουν παροχές σε είδος από φιλευσπλαχνία, ούτε συνωμοτούν με τους εργαζομένους για να φοροδιαφύγουν. Κίνητρα παρέχουν για να ενισχύσουν την παραγωγικότητα και υψηλή παραγωγικότητα σημαίνει και περισσότερη φορολογητέα ύλη από τις δραστηριότητες των επιχειρήσεων.

Αλλά ούτε οι βουλευτές αντιλήφθηκαν κάτι απ' όλα αυτά όταν ψήφιζαν αυτή τη ρύθμιση στη Βουλή.Οπότε ή δεν την κατάλαβαν ή δεν την διάβασαν.

Πάλι καλά που οι ευφάνταστοι νομοθέτες δεν πήραν ακόμη είδηση τη “φοροδιαφυγή” που γίνεται στις πιτσαρίες με το “κόλπο”: στις τρεις πίτσες, η μια δώρο!

Της Έλλης Στάη από  το Thetoc.gr