Ετσι, καθώς άκουσα στην τηλεόραση αρχηγό κόµµατος και πολλούς άλλους να δηλώνουν ότι προτιµούν τη φτώχεια της δεκαετίας του ’50 αλλά µε αξιοπρέπεια, θεωρώ χρήσιµο να σας πληροφορήσω εκ πείρας αλλά εντελώς ενδεικτικά τι σηµαίνουν αυτά και κατά πόσον θα είναι ευχάριστα ως περιγράφονται.
Προηγουµένως να υπενθυµίσω ότι η Ελλάς τελούσε υπό διεθνή οικονοµικό έλεγχο ακόµη και τη δεκαετία του ’70. Τα ανεξόφλητα αλλεπάλληλα δάνεια και οι 3-4 πτωχεύσεις µας, που επισήµως κηρύξαµε, αυτή την αυστηρή εποπτεία είχαν ως επακόλουθο.
Επί πολλά χρόνια µετά τον πόλεµο ζούσαµε ως ζήτουλες εξαρτώµενοι από την αµερικανική βοήθεια και το Σχέδιο Μάρσαλ, η διατροφή µας βασιζόταν στη διανοµή ψωµιού και τροφίµων µε δελτία, τα ελάχιστα ευτελή ρούχα µας διακοσµούσαν µπαλώµατα, οι τσαγκάρηδες συντηρούσαν µε επιδιορθώσεις το µοναδικό συνήθως ζευγάρι παπούτσια που είχαµε, ενώ οι χιλιάδες µανταρίστρες συντηρούσαν µε την τέχνη τους τα ελάχιστα ζευγάρια γυναικείες κάλτσες.
Εισαγόµενα είδη ήταν ελάχιστα και για γενική χρήση (π.χ. αυτοκίνητα δηµοσίας χρήσεως, πετρελαιοειδή). Καθώς οι εξαγωγές µας ήταν πάντα πενιχρές και ο τουρισµός ελάχιστος, δεν υπήρχε συνάλλαγµα για εισαγόµενα που δεν παράγονταν στην Ελλάδα. Και φυσικά τα ταξίδια στο εξωτερικό ήταν αδιανόητα, καθώς το σχετικό συνάλλαγµα διδόταν µε το σταγονόµετρο. Τα µικρότερα παιδιά ντύνονταν µε τα αποφόρια των µεγαλύτερων και σχεδόν όλοι µε δωρεές ξένων φιλανθρωπικών οργανισµών.
Αυτοκίνητα ΙΧ και µηχανάκια ήταν σχεδόν άγνωστο είδος. Στα σχολεία, µε 80 µαθητές σε κάθε τάξη κάναµε µάθηµα µε το παλτό και τα γάντια, καθώς ούτε καλοριφέρ υπήρχε, τα δε πορτοπαράθυρα έµπαζαν από παντού. Πάντως τα γράµµατα τα µαθαίναµε πολύ καλά και µπαίναµε στο Πανεπιστήµιο χωρίς φροντιστήρια. Ο κινηµατογράφος ήταν η κύρια διασκέδασή µας και κάποια ελάχιστα πάρτι κατ’ οίκον. Τη διατροφή µας εξασφάλιζε όσο µπορούσε η εγχώρια αγροτική και κτηνοτροφική παραγωγή, καθώς οι εισαγωγές ήταν αδύνατες χωρίς συνάλλαγµα. Αυτό θα συµβεί και τώρα αν σταµατήσει ο δανεισµός µας από την τρόικα, ενώ οι αποδοχές των περισσοτέρων θα υποβαθµισθούν σε επίπεδα πλήρους ανέχειας. Οι νεότεροι θα µπορέσουν να κατανοήσουν καλύτερα τι σηµαίνουν όλα αυτά αν συνειδητοποιήσουν ότι τέρµα η βενζίνη για ΙΧ αυτοκίνητα και µόνο µε δελτίο κατ’ εξαίρεση, τέρµα οι φραπεδιές, τα φαστφουντάδικα, τα κινητά τηλέφωνα και γενικά τα ηλεκτρονικά και τα σινιέ ρούχα γυναικών, ανδρών και παιδιών.
Φυσικά τα εισαγόµενα καλλυντικά αλλά και τα εκ της αλλοδαπής τρόφιµα και φάρµακα θα µειωθούν µέχρις εξαφανίσεως. Θα ξαναγίνουν άγνωστο είδος και οι ξένοι προπονητές και παίκτες ποδοσφαίρου και µπάσκετ, αφού κανένας δεν θα δέχεται να πληρώνεται σε δραχµές. Θα ξεχάσουµε και πάλι τα τουριστικά ταξίδια µας και δεν θα µπορούν οι φανατικοί φίλαθλοι να συνοδεύουν τις οµάδες τους στο εξωτερικό. Και το σηµαντικότερο: οι τράπεζες θα περιορίσουν στο ελάχιστο τα δάνεια, καθώς θα τους λείπουν οι καταθέσεις µας.
Και µόνη µας ελπίδα θα είναι να διατηρηθεί ο τουρισµός προς την Ελλάδα, αν δεν τον παρεµποδίζει κι αυτόν το ηρωικό ΠΑΜΕ και οι αγωνιστικές απεργίες. Και θα γνωρίσουµε και πάλι τη χαρά της υποδοχής των εµβασµάτων από τα ξενιτεµένα παιδιά µας, που ήδη άρχισαν να εγκαταλείπουν την Ελλάδα. Και φυσικά θα εκλιπαρούµε όπως και τώρα τη βοήθεια των ξένων χωρίς αξιοπρέπεια και, το χειρότερο, χωρίς ελπίδα φωτός για το αύριο, αν η βία και το αίµα δεν προλάβουν να µας διαλύσουν ως χώρα.
ΥΓ.: Τα εκ πρώτης όψεως ανακουφιστικά που αποφασίστηκαν στις Βρυξέλλες µάλλον θα ενισχύσουν το κίνηµα των «Αγανακτισµένων», που επαγγέλλονται την αξιοπρεπή πτώχευση.
Του Γ. Μαρίνου από το ΒΗΜΑ.
Κάποτε, πριν από 30 χρόνια, τα γραπτά του είχαν περιεχόμενο και πρακτική αξία.
ΑπάντησηΔιαγραφήΔυστυχώς έχει χάσει την επαφή μρ τον σημερινό κόσμο, ενδεχομένως λόγω ηλικίας.
Και για να μην ακούγομαι αφοριστικός, ας σκεφθεί ο κ. Μαρίνος ότι αυτά στα οποία αναφέρεται δεν ήταν η δεκαετία του 80, ούτε καν του 70, μάλλον έχει μπερδέψει δεκαετίες.
Να κάτσει να σκεφθεί ότι ΜΕ ΤΑ ΣΗΜΕΡΙΝΑ ΔΕΔΟΜΕΝΑ τί κερδίζουμε από την Ε.Ε.;
Φθηνά δάνεια, ΤΕΛΟΣ.
Ανάπτυξη, ΤΕΛΟΣ,
Εγγυήσεις ασφαλείας για να μην ξοδεύουμε τόσα λεφτά σε εξοπλισμούς, ΤΕΛΟΣ.
Ξένες επενδύσεις, ΤΕΛΟΣ.
Αντίθετα, το σκληρό ευρώ μας έχει γονατίσει διότι οι εισαγωγές είναι πάμφθηνες, ο τουρισμός επίσης πνέει τα λοίσθια, και το ισοζύγιο τρεχουσών θα πάει στον πάτο.
Το ευρώ ήταν η γερμανική παγίδα στους λαούς της Ευρώπης και ο Μαρίνος θα έπρεπε να το είχε καταλάβει, έστω τώρα.
Αν θεωρεί θετική την παραμονή στο ευρώ ΥΠΟ ΤΕΤΟΙΕΣ ΣΥΝΘΗΚΕΣ, συγνώμη ...δάσκαλε, αλλά τόχεις χάσει.
Μάλλον διαφωνούμε ριζικά αγαπητέ socrates .
ΑπάντησηΔιαγραφήΌταν πλέον τα χρέη έχουν καταστεί ΕΝΥΠΟΘΗΚΑ και έχει ΜΗΔΕΝΙΣΤΕΙ η παραγωγή στην χώρα (που δεν μπορεί πλέον ΟΥΤΕ να θρέψει τους κατοίκους της...) χωρίς εισαγωγές ...
Αυτήν την στιγμή θα ήταν αυτοκτονία η επιστροφή στην δραχμή...
Επειδή είμαι ...παλιός σου λέω μην αγχώνεσαι και τόσο με τα ενυπόθηκα (θα μπορούσα να σου γράψω βιβλίο στο θέμα - όχι ιστορικό).
ΑπάντησηΔιαγραφήΌσο για την παραγωγή, κλπ, η ελαστικότητα και η προσαρμοστικότητα στις νέες συνθήκες είναι πολύ πιό ισχυρές από όσο ίσως να φαίνεται εκ πρώτης όψεως.
3 χρονάκια υπόθεση είναι μέχρι να αλλάξει ο ρούς.
ΥΓ: Σε κάθε περίπτωση, σέβομαι τη γνώμη σου.
Αγαπητέ κύριε
ΑπάντησηΔιαγραφήΜπορεί πράγματι να έχετε δίκιο σε όσα αναφέρεστε για τα προηγούμενα χρόνια αλλά επιτρέψτε μου και εμένα ως άτομο που έζησα τη δεκαετία του 1970 να κάνω τις εξής διαπιστώσεις:
Θεωρείτε πως με όλον αυτόν τον πλουτισμό των τελευταίων ετών ο Έλληνας...αναβαθμίστηκε; Πόσες φορές δεν λέμε πόσο ωραία περνούσαμε τον παλιό καιρό με τις συγκεντρώσεις στα σπίτια, τα τραγούδια και τα γλεντάκια που μόνο ο Έλληνας ξέρει να κάνει πιστός στις παραδόσεις; Μας ένοιαζε τόσο το ρούχο ή...τα ηλεκτρονικά; Οι ανθρώπινες σχέσεις ήταν βαθύτερες...Οι περισσότεροι ενδιαφέρονταν για το γείτονα ενώ δεν κυνηγούσαν τόσο τα αυτοκίνητα, τις φραπεδιές και τα έτοιμα φαγητά. Ο κόσμος διάβαζε, συμμετείχε στα κοινά και προπάντων εργαζόταν ανεβαίνοντας βήμα βήμα περιμένοντας να αγοράσει ένα σπιτάκι γι' αυτόν και την οικογένειά του. Τόσον καιρό λέμε πως καταναλώνουμε περισσότερο από όσο παράγουμε...Μήπως ήμασταν πιο δυστυχισμένοι από ότι σήμερα;
Συνεπώς πού είναι το πρόβλημα επιστροφής στη δραχμή; Λιγότερες εισαγωγές ίσως αλλά περισσότερα εγχώρια προϊόντα...Μπορεί να βγει σε καλό τελικά σε πολλούς τομείς..
Έτσι κι αλλιώς οι απλοί εργαζόμενοι που είναι και η πλειοψηφία πληρώνουν τα σπασμένα. Η μεσαία τάξη καταστράφηκε και δεν απέχουμε τόσο από τις συνθήκες που περιγράψατε...Γιατί μη μου πείτε πως με μισθό 700 και 800€ (ή και πιο κάτω ακόμα) θα μπορείς να συντηρείς αυτοκίνητο, να πηγαίνεις τα παιδιά σου φροντιστήριο, να πίνεις καφέ των 4€ ή να μην αναγκάζεσαι να κρατάς τα ίδια ρούχα 10 και 15 χρόνια.
Φτάσαμε στο σημείο να βλέπουμε εργαζόμενη γυναίκα στο δρόμο που να είναι ένας μισθός από πάνω μέχρι κάτω. Είναι τόσο κακό να στερηθούμε κάποια πράγματα προκειμένου να κρατήσουμε την αξιοπρέπειά μας, την ιδιωτική μας περιουσία και κυρίως ΤΗΝ ΕΘΝΙΚΗ ΜΑΣ ΚΥΡΙΑΡΧΙΑ;
@ sokrates
ΑπάντησηΔιαγραφήΚανείς δέν ἀπαγορεύει τήν διαφωνία πρός τόν Γιάννη Μαρίνο. Ὁ διαφωνῶν ὅμως, δυστυχῶς, δέν κερδίζει δόξα ὅταν ἐκφράζει τήν διαφωνία του μέ εἰρωνικό τρόπο.
Κύριε Μαρίνο στο ευρώ δεν μπήκαμε το 80 αλλά το 2002.Μέχρι τότε κυκλοφορούσαμε με μπαλωμένα παπούτσια και αποφόρια?
ΑπάντησηΔιαγραφήΤο νόμισμα θα σώσει μιά χώρα πτωχευμένη?
Απο το ευρώ θα βγούμε -νομίζω- επειδή δεν πρέπει να μείνουμε.
Πείτε μου πόσες παραγωγικές μονάδες άνοιξαν απο το 2002 και μετά?
Επένδυση δεν είναι το lidl και το carrefour.
Όπως σωστά λέει ο ανώνυμος σχολιαστής με 200 ευρώ πάλι φτωχός είμαι πάμφτωχος και δεν παράγω τίποτα .
Πρίν το 2000 υπήρχαν ελληνικά λεμόνια -μανταρίνια-ντομάτες-υφάσματα αλλά και ηλεκτρικά(πίτσος-ιζόλα-ελκο) αυτοκίνητα ,λαστιχα που κατασκευαζόταν εδώ, ναυπηγεία.
Με το ευρώ αποκτήσαμε φθηνα δάνεια και δανεικά όνειρα.
Προτιμώ τα όνειρα μου να τα έχω ξοφλημένα έστω σε δραχμές.
ΔΥΣΤΥΧΩς Ο ΚΥΡΙΟς ΚΑΠΟΥ ΤΑΧΕΙ ΧΑΣΗ, (ΛΟΓΟ ΗΛΗΚΙΑς ? ΠΙΟς ΞΕΡΕΙ..) ΚΑΤΙ ΤΕΤΟΙΟΙ ΚΑΤΑΣΤΡΕΦΟΥΝ ΠΑΝΤΑ ΤΟ ΑΥΡΙΟ ΤΗς ΕΛΛΑΔΑς ΚΑΙ ΤΟΥ ΕΛΛΗΝΑ. Η ΑΛΗΘΕΙΑ ΕΙΝΑΙ ΟΤΙ ΤΟ ΕΥΡΩ ΚΑΙ ΓΕΡΜΑΝΙΚΗ ΕΥΡΩΠΗ ΚΑΤΑΣΤΡΕΨΕ ΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ ΚΑΙ ΤΟΝ ΕΛΛΗΝΑ. ΩΡΑ ΝΑ ΑΠΟΚΤΗΣΟΥΜΕ ΤΗΝ ΑΞΙΟΠΡΕΠΕΙΑ ΜΑς ΚΑΙ ΝΑ ΓΥΡΙΣΟΥΜΕ ΣΤΗΝ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΗ ΕΡΓΑΣΙΑ ΝΑ ΞΑΝΑΚΤΗΣΟΥΜΕ ΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ ΤΟΥ ΑΥΡΙΟ.
ΑπάντησηΔιαγραφήΤι ειναι αυτα που καθεσαι και λες βρε;
ΑπάντησηΔιαγραφήΣαν δεν ντρεπεσαι. Ακομα και σε αυτην την ηλικια κρεμασμενος στα βρακια καποιου Λαμπρακη η Μπομπολα παραμενεις;
Τι θα πει "και εσυ εζησες το 40"; Αυτο ειναι διαβατηριο εν λευκω;
Γιατι δεν κανετε μια παρακληση στον κοιμησμενο οντως κοσμο να κανει ανακληση στην μνημη-την πολυ προσφατη, προ ευρω; Πως ζουσε ο Ελληνας πριν το 2000; Στην 10ετια του 80 η του 70; Δεν εκανε αποταμιευση,δεν ειχε "βαρια λεφτα" στην τσεπη του; Δεν αρκουσε η εργασια μονο ενος απο την οικογενεια για να ζησει η υπολοιπη,να σπουδασουν τα παιδια,να αγοραστει αυτοκινητο και να υπαρχει ελευθερος χρονος;
Ποια "πεινα" και ποια "τρυπια παπουτσια";
Και στο κατω-κατω,αφου συγκρινεις εκεινες τις μαυρες μερες του 40 με τις σημερινες θα πρεπει αυτοματα να δεχθεις οτι και σημερα εχουμε αναλογη επιθεση απο την ιδια ιδεοληπτικη "παρεα" του 4ου Ραιχ.
Και αρα ολοι οσοι υπερθεματιζουν σε αυτη,την αποδεχονται.
"ειναι φιλοι μας οι Γερμανοι" τελικα κυριε η οχι.
Δεν γινεται και χορτατος απο τους κατακτητες και αξιοπρεπης.
ΠΑΡΕ ΜΙΑ ΞΕΚΑΘΑΡΗ ΘΕΣΗ,ΕΣΤΩ ΚΑΙ ΛΙΓΟ ΠΡΙΝ ΤΗΝ ΚΑΣΑ.
Τι ξευτιλα ειναι αυτη; Τι ντροπες ακομα και απο υπεργηρους.
Ακομα και ενα ΒΗΜΑ πριν τον ταφο,ακομα και τωρα αμετανοητοι και γονυπετεις μπροστα στην γλιτσα των συμφεροντων;
Τι στο διαολο θα τα κανεις,οτι μαζευεις; Χρυσα χερουλια;
Τσανακογλυφτης στα γεραματα;
Ντοπη σου ρε.
Λόγω ηλικίας απαλλάσσεσαι
ΑπάντησηΔιαγραφήείναι εύκολο να "απαλλάσσεις" κάποιον λόγω ηλικίας, παρά να καταρρίπτεις τα επιχειρήματά του ένα προς ένα με αποδείξεις... λοιπόν το αντιπαρέρχομαι.
ΑπάντησηΔιαγραφήεάν κατάλαβα καλά το άρθρο, ο μαρίνος θέλει να μας πει ότι η επιστροφή στη δραχή θα είναι χειρότερη κατάσταση από την παραμονή στο ευρώ. έστω. άλλωστε δεν είναι ο μόνος, υπάρχουν πολλοί νέοι οικονομολόγοι και μάλιστα ακαδημαικοί, όπως ο βαρουφάκης που λένε το ίδιο: η επιστροφή μας σε εθνικό νόμισμα, είτε νέα δραχμή είτε νέο ...γρόσσι, θα είναι ένα τεράστιο σοκ που θα έχει πολλαπλές συνέπειες εντός και εκτός ελλάδας.
το κυριώτερο απ όλα είναι ότι κανείς τραπεζίτης, κανείς πολιτικός, κανείς χρηματιστής και κανείς οικονομολόγος δεν μπορεί να πει μετά βεβαιότητας και έχοντας πλήρη έλεγχο των πραγμάτων τί θα γίνει τη στιγμή που θα αποφασίσουμε -αν το αποφασίσουμε ή αν μας το αποφασίσουνε- να βγούμε μονομερώς απ το ευρώ.