Επικίνδυνοι χωρατατζήδες ...

Η συκοφάντηση των ΜΜΕ είναι η τελευταία καταφυγή των αποτυχημένων. Δεν αναφερόμαστε μόνο στον ΣΥΡΙΖΑ και το άθλιο διαφημιστικό σποτ που έβγαλε, αλλά και στον -ίδιας υφής και κοπής- λαϊκιστή Ντόναλντ Τραμπ. Ο τελευταίος βροντοφώναξε στην Τάλσα της Οκλαχόμα «έσωσα χιλιάδες ζωές από τον ιό». Το γεγονός ότι ουδείς τον βλέπει ως σωτήρα, οφείλεται σε «εκείνους εκεί πίσω», δηλαδή τους δημοσιογράφους, που λένε διαρκώς ψέματα (fake news) για να υπηρετούν τα αφεντικά τους. Όταν ρωτήθηκε το επιτελείο του για την αποστροφή στην ίδια ομιλία περί μείωσης των τεστ για κορωνοϊό ώστε να εμφανίζονται λιγότερα τα κρούσματα, εκείνοι απάντησαν «ένα αστείο έκανε ο Πρόεδρος». «Σατιρικό το σποτ», που συκοφαντεί ως δωρολήπτες όλους τους δημοσιογράφους, ανακοίνωσε ο ΣΥΡΙΖΑ. Ρε, τους χωρατατζήδες (εντός κι εκτός συνόρων), πόσο γούστο έχουν...



Οι λαϊκιστές επιβιώνουν και μεγαλώνουν διαβρώνοντας την Δημοκρατία. Οι καθηγητές του Χάρβαρντ Steven Levitsky και Daniel Ziblatt στο βιβλίο τους «Πώς πεθαίνουν οι δημοκρατίες» (εκδ. Μεταίχμιο) προειδοποιούσαν πως «οι δημοκρατίες λειτουργούν καλύτερα και έχουν μεγαλύτερο προσδόκιμο ζωής όταν οι συνταγματικές ρυθμίσεις ενισχύονται από άγραφους κανόνες (...) τα “προστατευτικά κιγκλιδώματα” της δημοκρατίας. Συμπεριφορές που κάποτε θεωρούνταν αδιανόητες για Αμερικανούς πολιτικούς γίνονται σήμερα ανεκτές. Ακόμη κι αν ο Ντόναλντ Τραμπ δεν αποτολμήσει να γκρεμίσει τα προστατευτικά κιγκλιδώματα της συνταγματικής τάξης πραγμάτων, θα έχει οπωσδήποτε συμβάλει ώστε να συμβεί κάτι τέτοιο στο μέλλον, πιθανόν από άλλο πρόεδρο».

Ξέρουμε τώρα ότι ο Τραμπ αποτόλμησε. Το ίδιο και ο ΣΥΡΙΖΑ. Μεγάλωσε τρώγοντας τις σάρκες της Δημοκρατίας. Το 2008 συκοφάντησε την δημοκρατική τάξη και τα όργανά της υιοθετώντας το χουλιγκανικό σύνθημα «Μπάτσοι, γουρούνια δολοφόνοι». Η Αυγή δημοσίευσε τα «Αντικάλαντα 2008»: «Ω έλατο, ω έλατο, τι ωραία που αρπάζεις (…) Μπάτσους γεμάτο στα κλαδιά / Και διμοιρίες στη σειρά / Ω έλατο, ω έλατο, δε θα μου τη γλιτώσεις / Βρε θα σε κάψω μια βραδιά / Κι ας έχει μπάτσους στα κλαδιά» (24.12.2008). «Σιγά, μωρέ, πως κάνετε έτσι; Ένα σατιρικό τραγουδάκι είναι» ήταν η απάντηση των στελεχών του ΣΥΡΙΖΑ. Ρε, τους χωρατατζήδες, πόσο γούστο έχουν...

Το 2010-2015 μεγάλωσε συκοφαντώντας συλλήβδην τους πολιτικούς και το πολιτικό σύστημα εν συνόλω. Μούντζωνε το κοινοβούλιο δίπλα, δίπλα στη «Χρυσή Αυγή». Στελέχη του έκαναν αντισυγκεντρώσεις τύπου «καρφίτσα», όπου πήγαινε να μιλήσει υπουργός του ΠΑΣΟΚ. Βάφτισε κάθε καταπάτηση του νόμου, όπως τα κατά συρροή εγκλήματα στην Κερατέα, «πρότυπο αντιμνημονιακού αγώνα».

Τα ΜΜΕ, φυσικά, υπήρξαν αδιαλείπτως στο στόχαστρο της καθ' ημάς Αριστεράς. Ακόμη και όταν ήταν στην κυβέρνηση και ήθελαν την (απόλυτη) εξουσία. Ποιος δεν θυμάται το χυδαίο φιλμ που παρουσιάστηκε στην έναρξη του συνεδρίου του ΣΥΡΙΖΑ, όταν έπαιζε σε επανάληψη ένα γλωσσικό ολίσθημα της κ. Όλγας Τρέμη, στο κεντρικό δελτίο ειδήσεων του Mega; «Είσαστε και εσείς ως δημοσιογράφος θύμα της διαπλοκής», είπε στην ίδια ο κ. Αλέξης Τσίπρας, «διότι πιστεύω ότι στο τέλος της ημέρας οι δημοσιογράφοι επιχειρούν -οι περισσότεροι όχι όλοι- να κάνουν τη δουλειά τους, και μέσα σε ένα κλίμα που έχει να κάνει με αντιπαραθέσεις, συγκρούσεις, οικονομικά συμφέροντα, κάνουν τους τροχονόμους στο τέλος της ημέρας». Αυτούς τους δημοσιογράφους -όλους τους δημοσιογράφους- ο ΣΥΡΙΖΑ σε ένα νέο κρεσέντο χυδαιότητας τους παρουσίασε να μαζεύουν πενηντάρικα...

Του Π. Μανδραβέλη στην Κ.