Υπάρχει η Βάνα Μπάρμπα, στο κάτω κάτω ...

Να διευκρινίσω  ξεκινώντας ότι αυτό δεν είναι η πολιτική νεκρολογία του Βενιζέλου, διότι ο Ευάγγελος είναι προφανές πως έχει μέλλον. Και μόνον η τελευταία ομιλία του στη Βουλή αποδεικνύει την αξία του μυαλού του και της παρουσίας του στην πολιτική – η κατάληξή της, ιδίως, είναι η ακριβέστερη σύνοψη του θεσμικού προβλήματος της χώρας. Οπως συμβαίνει, όμως, με τους ιδιαιτέρως ευφυείς, όταν μάλιστα διαθέτουν την αυτοπεποίθηση να προκαλούν, επιδεικνύοντας την υπεροχή τους, ο Βενιζέλος μπορεί να γίνει σφοδρά αντιπαθής. Μπορεί να σε κάνει να τον μισήσεις, εφόσον συμβαίνει να είσαι πολύ κομπλεξικός και να μην έχεις χιούμορ.

Διαισθάνομαι ότι η αναπόφευκτη σύγκρουση των προσωπικοτήτων (η τόσο άδικη για την κ. Φώφη: πεκινουά με ροτβάιλερ...) θα έπαιξε οπωσδήποτε κάποιο ρόλο στην υπόθεση της εκπαραθύρωσης του Βενιζέλου από το ΠΑΣΟΚ. Δεν αμφιβάλλω, όμως, ότι οι λόγοι ήσαν πρωτίστως πολιτικοί. Μπορεί η ίδια να το χάρηκε και να το ευχαριστήθηκε, μπορεί να αισθανόταν ότι του το χρωστούσε, αλλά δεν τον έδιωξε γι’ αυτό. Τον έδιωξε, επειδή κρίνει ότι έτσι έχει περισσότερες πιθανότητες να αυξήσει το 7,7% που έλαβε το κόμμα της στις ευρωεκλογές. Αλλωστε, προκειμένου να πείσει ότι το εννοεί ως πολιτική επιλογή και όχι ως προσωπική, ανέλαβε την ευθύνη για την έκβαση του εγχειρήματος, κάτι το οποίο υποχρεώθηκαν να δεχθούν όλοι στο ΠΑΣΟΚ, σεβόμενοι τη θέση της ως προέδρου.