Είναι τρελός ο στρατηγός;

Σχεδόν μαζί με το καρναβάλι –λίγο πριν ή λίγο μετά το ίδιο είναι–
 έρχονται οι λεγόμενες «αγροτικές κινητοποιήσεις».

Το ζήτημα ετέθη –με τη μορφή του γνωστού συνθήματος των ποδοσφαιρικών γηπέδων, όχι ως ερώτημα– τουλάχιστον πέντε φορές από το πλήθος του συλλαλητηρίου της Κυριακής, όσο μιλούσε ο στρατηγός Φραγκούλης Φράγκος· και, πάντως, στον ίδιο άρεσε. Την πρώτη φορά που ακούστηκε, εκείνος αντέδρασε γελώντας τόσο εγκάρδια, ώστε προς στιγμήν να είναι αφοπλιστικός με τη γνησιότητά του. Ο στρατηγός ήταν εμφανώς κολακευμένος από το πλήθος που τον αποθέωνε ως τρελό – με την έννοια του ωραίου τρελού. Την τελευταία φορά που έπεσε το σύνθημα από το πλήθος, ο στρατηγός δεν άντεξε και ένωσε τη δική του φωνή μαζί τους: «Ναι! Είναι τρελός ο στρατηγός!».

Το Σκοπιανό έγινε μπούμερανγκ για τον Τσίπρα ...

Ο Α.Τσίπρας πίστεψε πως με το Σκοπιανό θα επιτύγχανε ταυτοχρόνως τρεις στόχους:

1. Θα απεδείκνυε στους εταίρους και στους Αμερικάνους, πόσο αποφασιστικός και αποτελεσματικός είναι. Εκλεισε ένα ζήτημα που ταλαιπωρούσε την περιοχή για 26 χρόνια.

2. Θα δημιουργούσε εσωκομματικά προβλήματα στην Νέα Δημοκρατία, ενώ οποιαδήποτε θέση και αν αυτή έπαιρνε θα είχε πολιτικό κόστος. Το αποτέλεσμα θα ήταν να κλείσει και άλλο η δημοσκοπική ψαλίδα.

3. Να διασωθεί πολιτικά ο κυβερνητικός εταίρος Π.Καμμένος, που δύσκολα θα ξαναδεί την πόρτα της Βουλής.

Αυτόν τον προφανή σχεδιασμό δεν τον είδαν μόνον κάποιοι «πεφωτισμένοι», που έκαναν μιαν ακαδημαϊκή προσέγγιση του θέματος. Εν κενώ πολιτικής.

Όλην αυτή την κατάσταση την ανέτρεψαν, άρδην, δύο γεγονότα :