Τετάρτη 3 Ιανουαρίου 2018

Οι καλικάντζαροι πήραν μαζί τους και το ΕΚΑΣ!

Λίγο πριν από την εκπνοή του 2017 δημοσιεύθηκε σε ΦΕΚ και η Κοινή Υπουργική Απόφαση σχετικά με την χορήγηση του ΕΚΑΣ από την 1η Ιανουαρίου 2018 έως τις 31 Δεκεμβρίου 2018.
Τα αποτελέσματα ήταν άμεσα: Στις 21 Δεκεμβρίου το επίδομα κατατέθηκε μειωμένο και από φέτος δεν θα ξεπερνά τα 35 ευρώ το μήνα και θα καταβάλλεται σε συνταξιούχους άνω των 65 ετών των οποίων το ετήσιο εισόδημα δεν θα ξεπερνά τα 7.720 ευρώ.
Πρόκειται φυσικά για άγριο τσεκούρι, καθώς το 2017, όσων το ετήσιο εισόδημα ήταν ως 7.216 ευρώ λάμβαναν 115 ευρώ τον μήνα και μετά υπήρχαν διακυμάνσεις από 86 ως 30 περίπου ευρώ (το τελευταίο ποσό δινόταν σε εκείνους των οποίων το ετήσιο εισόδημα άγγιζε τα 8.000 ευρώ.
Θυμίζω ότι μεγάλο μέρος της προπαγάνδας των ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ, όχι μόνο πριν από τις εκλογές του 2015, αλλά και με αφορμή το γελοίο δημοψήφισμα του Ιουλίου 2015, ήταν πως το περίφημο mail Χαρδούβελη προέβλεπε κατάργηση του ΕΚΑΣ, το οποίο αυτοί θα διέσωζαν αν έρχονταν στην εξουσία ή αν ο λαός ψήφιζε «Όχι» στο δημοψήφισμα.

Η απάτη του αντιρατσισμού ...

Ο​​ Κλοντ Λεβί-Στρος στις 22 Μαρτίου του 1971 εκφώνησε στην UNESCO μια ομιλία με τον τίτλο Race et culture. Τον τίτλο τον γράφω επίτηδες στα γαλλικά λόγω του προβλήματος που έχω με τον όρο culture που στη γλώσσα μας έχουμε συνηθίσει να τον αποδίδουμε με την κακόηχη λέξη «κουλτούρα», η οποία εφηυρέθη για να αποκρύψει τις υποχρεώσεις, αισθητικές και πνευματικές, που απαιτεί η σημασία του.

Η κυριολεκτική του απόδοση είναι «καλλιέργεια», λέξη που τρομάζει με το βάρος της. Σε αντίθεση με την «κουλτούρα» η οποία σε απαλλάσσει πάσης ευθύνης αφού δεν σημαίνει τίποτε. Νομίζω ότι την κληρονομήσαμε από τη μαλλιαρή κομμουνιστική διάλεκτο και εκδημοκρατίσθηκε, όπως πολλά παλαιοκομμουνιστικά στοιχεία, στη δεκαετία του ογδόντα, όταν η καλλιέργεια, ελέω Μελίνας, ταυτίσθηκε με την παραγωγή θεατρικών παραστάσεων σε Δημοτικά Περιφερειακά Θέατρα και επιδοτούμενων ταινιών με περισσότερους ηθοποιούς από όσο κοινό μαζευόταν στις αίθουσες για να τις παρακολουθήσει. Ηταν η δοξασμένη αυτή εποχή κατά την οποία καταργήθηκε η χρήση του προσδιορισμού «καλλιεργημένος άνθρωπος» και αντικαταστάθηκε από το «κουλτουριάρης», ον που θεωρούσε άχρηστη τη διδασκαλία των κλασικών ελληνικών επειδή το ίδιο μιλούσε σε άπταιστα Ντεριντάδικα. Ο καθένας με τον πόνο του κι εγώ με τον δικό μου.

Τσίπρας-Καμμένος-Σκοπιανό: δεν υπάρχει διαφωνία, υπάρχει συμπαιγνία ...

Όσο κυλούν οι μέρες και γίνονται δεύτερες, ψυχραιμότερες σκέψεις, φαίνεται πως όλη αυτή η ανακίνηση του Σκοπιανού* αποβλέπει στην παγίδευση της Νέας Δημοκρατίας.

Είναι πλέον κοινή πεποίθηση πως τον Α.Τσίπρα το μόνο που τον ενδιαφέρει είναι η παραμονή του στην εξουσία. Όλοι οι χειρισμοί του, σε όλα τα ζητήματα, εκεί αποσκοπούν.

Ο μόνος τρόπος για να επιτευχθεί αυτό είναι η αποδυνάμωση -και γιατί όχι- η διάσπαση της Νέας Δημοκρατίας. Η ηγετική ομάδα του ΣΥΡΙΖΑ γνωρίζει πως με την Νέα Δημοκρατία συμπαγή και ενωμένη, τα περιθώρια εκλογικής επικράτησης του κόμματος τους είναι ελάχιστα.

Συνεπώς, θα πρέπει να αρχίσει να στήνεται η παγίδα, στην οποία προσδοκούν να πέσει η Νέα Δημοκρατία. Και η παγίδα αφορά την κυοφορούμενη λύση του Σκοπιανού.

Τον ΣΥΡΙΖΑ, είναι προφανές, πως ουδόλως τον ενδιαφέρει η λύση του προβλήματος. Για τα στελέχη και τον σκληρό πυρήνα του κόμματος τους, δεν υπάρχει τέτοιο θέμα.