Τσίπρας-Καμμένος-Σκοπιανό: δεν υπάρχει διαφωνία, υπάρχει συμπαιγνία ...

Όσο κυλούν οι μέρες και γίνονται δεύτερες, ψυχραιμότερες σκέψεις, φαίνεται πως όλη αυτή η ανακίνηση του Σκοπιανού* αποβλέπει στην παγίδευση της Νέας Δημοκρατίας.

Είναι πλέον κοινή πεποίθηση πως τον Α.Τσίπρα το μόνο που τον ενδιαφέρει είναι η παραμονή του στην εξουσία. Όλοι οι χειρισμοί του, σε όλα τα ζητήματα, εκεί αποσκοπούν.

Ο μόνος τρόπος για να επιτευχθεί αυτό είναι η αποδυνάμωση -και γιατί όχι- η διάσπαση της Νέας Δημοκρατίας. Η ηγετική ομάδα του ΣΥΡΙΖΑ γνωρίζει πως με την Νέα Δημοκρατία συμπαγή και ενωμένη, τα περιθώρια εκλογικής επικράτησης του κόμματος τους είναι ελάχιστα.

Συνεπώς, θα πρέπει να αρχίσει να στήνεται η παγίδα, στην οποία προσδοκούν να πέσει η Νέα Δημοκρατία. Και η παγίδα αφορά την κυοφορούμενη λύση του Σκοπιανού.

Τον ΣΥΡΙΖΑ, είναι προφανές, πως ουδόλως τον ενδιαφέρει η λύση του προβλήματος. Για τα στελέχη και τον σκληρό πυρήνα του κόμματος τους, δεν υπάρχει τέτοιο θέμα.



Στο πλαίσιο της έννοιας του «εθνικού αυτοπροσδιορισμού», οι κάτοικοι της FYROM είναι, αυτό που πιστεύουν πως είναι. Μάλιστα, σε ανύποπτο χρόνο, αντιπροσωπεία του ΣΥΡΙΖΑ διαδήλωσε στα Σκόπια υπέρ του «εθνικού αυτοπροσδιορισμού».

Όμως το Σκοπιανό πρόβλημα, δίνει την ευκαιρία στο ετοιμοθάνατο κόμμα των ΑΝΕΛ να αναστηθεί. Και να αναστηθεί αποσπώντας ψηφοφόρους της Νέας Δημοκρατίας. Διπλή επιτυχία.

Γιατί ο Α.Τσίπρας επιθυμεί τόσο διακαώς την πολιτική επιβίωση του Π.Καμμένου; Γιατί πιστεύει πως μπορεί να γυρίσει το παιχνίδι και θέλει σε αυτήν την περίπτωση, μετά τις εκλογές, να επανασυγκροτηθεί το υπάρχον κυβερνητικό σχήμα.

Η ηγετική ομάδα του ΣΥΡΙΖΑ γνωρίζει πως στην, ακραία, περίπτωση που επικρατήσει στις εκλογές, ο σχηματισμός κυβέρνησης με το Κίνημα Αλλαγής θα είναι και αβέβαιος και, αν τελικά επιτευχθεί, θα αναγκάσει τον ΣΥΡΙΖΑ σε σημαντικές πολιτικές παραχωρήσεις.

Συνεπώς, όλα για την σωτηρία του βολικού και πιστού συνεταίρου.

Αν προκριθεί μια συμφωνία που θα περιέχει την λέξη «Μακεδονία», ο Π.Καμμένος θα αναδειχθεί σε μέγα Μακεδονομάχο. Και το ακροατήριο του θα είναι το 80% περίπου του Ελληνικού λαού που δεν επιθυμεί τέτοια λύση.

Η Νέα Δημοκρατία τι θα πράξει, αν η συγκυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ θελήσει να θέσει την συμφωνία στην κρίση του λαού με δημοψήφισμα; Γιατί το μεγάλο πρόβλημα για τον Κ.Μητσοτάκη δεν θα βρίσκεται στην στάση του στο κοινοβούλιο, αλλά στο τι θα υποστηρίξει σε περίπτωση δημοψηφίσματος.

Θα επιμείνει στην θέση του 2008, αναγορεύοντας τους ΑΝΕΛ σε προνομιακό εκφραστή του «Μακεδονικού αγώνα»; Σε αυτήν την περίπτωση πώς θα αντιμετωπίσει τους βουλευτές του που θα γίνουν αποδέκτες των μηνυμάτων της βάσης του κόμματος;

Ή θα σταθεί αρνητικός σε οποιαδήποτε παρεμφερή συμφωνία, συμπορευόμενος με την, συντριπτικά, κυρίαρχη άποψη των πολιτών; Και σε αυτήν την περίπτωση τι θα πράξουν μια σειρά από στελέχη που χάραξαν την γραμμή του 2008;

Βλέπουμε, πως μέσω του Σκοπιανού προβλήματος γίνεται μια απόπειρα ο Π.Καμμένος να καταστεί ο διαμορφωτής της πολιτικής ατζέντας για πολύ καιρό.

Πολύ εύστοχα ο Β.Βενιζέλος επισημαίνει, σε άρθρο του, πως ο ΣΥΡΙΖΑ «μετατρέπει την εξωτερική πολιτική σε εσωτερικό πολιτικό τέχνασμα.»

Από την άλλη πλευρά η Νέα Δημοκρατία θα πρέπει πολύ προσεκτικά να ζυγίσει κάθε της κίνηση, και κυρίως, να απαντήσει ομόφωνα, στο ερώτημα: ποια είναι η προτεραιότητα της; Η επίλυση του Σκοπιανού προβλήματος ή περαιτέρω φθορά του ΣΥΡΙΖΑ και τελικά η απομάκρυνση του από την εξουσία;

* Χρησιμοποιώ τον όρο «Σκοπιανό», γιατί θεωρώ πως το Μακεδονικό λύθηκε τρεις φορές στον 20Ο αιώνα. Την πρώτη με τους Βαλκανικούς πολέμους 1912-13, την δεύτερη το 1923 με την εγκατάσταση των προσφύγων στην Μακεδονία και την τρίτη, με την επικράτηση του Εθνικού Στρατού επί των κομμουνιστών, το 1949.

Επιπροσθέτως, θεωρώ πως η αποδοχή της έννοιας του «εθνικού αυτοπροσδιορισμού» από μερίδα Ελλήνων πολιτικών και διανοουμένων, είναι δογματική και αφελής, δεδομένων συγκεκριμένων προβλημάτων που αντιμετωπίζει η πατρίδα μας.

Του Σάκη Μουμτζή του Liberal.gr