Ο Αλέξης δεν βγήκε από τα ορυχεία του Βελγίου...

Θα ήθελα να δω τον Αλέξη στον δρόμο, να συνομιλεί με πολίτες σε μη ελεγχόμενο περιβάλλον. Να ακούσει τον κόσμο, να απαντήσει στις εύλογες απορίες του, να αφουγκραστεί τις αγωνίες του. Πώς θα πληρώσει τους λογαριασμούς και τα χρέη του, πώς θα μεγαλώσει τα παιδιά του. Αλέξη προσπέρνα το μπλόκο με τις κλούβες των ΜΑΤ και βγες στον πραγματικό κόσμο!

Τόλμησέ το Αλέξη. Κι αν τυχόν σε φοβίζει για κάποιον λόγο η Κυψέλη, πήγαινε στο Κολωνάκι. Μόλις περάσεις τις κλούβες των ΜΑΤ, λίγα μέτρα πιο πάνω στην ανηφόρα είναι το Κολωνάκι. Κάτσε μαζί με τον κόσμο στα καφέ, συζήτα μαζί τους. Άκου τους. Δεν πειράζει αν σε κατηγορήσουν, αν σου υψώσουν τον τόνο της φωνής τους. Δώσε τους την ευκαιρία να νιώσουν ότι τα «είπαν» στην εξουσία. Δώσε τους την χαρά ότι τους άκουσες...


Η αλήθεια είναι ότι δεν έχουμε δει μέχρι σήμερα μία τέτοια «κάθοδο» του Αλέξη στις πλατιές λαϊκές μάζες. Παρακολουθώντας με προσοχή τις διάφορες δημόσιες παρουσίες του, θα παρατηρήσουμε ότι αυτές γίνονται πάντα σε ένα απόλυτα ελεγχόμενο περιβάλλον. Με δικούς του ανθρώπους, με κομματικά στελέχη. Μία καλοστημένη παράσταση κάθε φορά για τις κάμερες της τηλεόρασης.

Λέτε να φοβάται; Δύσκολο! Να ντρέπεται να τους δει στα μάτια για τα ψέματα που τους έχει πει; Ποιος; Ο άνθρωπος που είπε από το βήμα της Βουλής ότι δεν έχει έξω από το σπίτι του ή το γραφείο του κλούβες των ΜΑΤ. Τι είναι αυτό που δεν αφήνει τον Αλέξη να επικοινωνήσει με τον λαό;

Ίσως μια βαθιά περιφρόνηση σε αυτό που λέμε «λαός». Η «μάζα» είναι χρήσιμη όσο χειραγωγείται, όσο με την ψήφο της μας δίνει την εξουσία. Αλλά στην πραγματικότητα είναι αυτό που λέει το όνομά της. Μία μάζα, ανάξια να συζητήσει μαζί της ένας πορφυρογέννητος ηγέτης, όπως είναι ο Αλέξης Τσίπρας. Η καταγωγή του κ. Τσίπρα είναι «ευγενής», αριστοκρατική. Ο ηγέτης της Αριστεράς είναι ένας καλοαναθρεμμένος μεγαλοαστός που μισεί την ίδια του την τάξη, μισεί την καταγωγή του και στο τέλος είναι ανίκανος να αντιληφθεί ότι απέναντί του έχει ανθρώπους που αναπνέουν από τον ίδιο αέρα, έχουν όνειρα και προσδοκίες. Ο Αλέξης Τσίπρας δεν είναι ένας απ' αυτούς, δεν είναι ένα στέλεχος του «κινήματος» βγαλμένο από τα ορυχεία του Βελγίου ή έστω της Χαλκιδικής. Για να μπορεί κανείς να μιλήσει με τους ανθρώπους θα πρέπει είτε να τους αγαπά πολύ είτε να έχει ζήσει ανάμεσά τους...

Θανάσης Μαυρίδης στο liberal.gr