Το μωρό που μπουσουλά, ποιον έχει πατέρα; ή το κακό επωάστηκε το 2008 ...

Ο ΣΥΡΙΖΑ είναι πολύ άτυχος. Εκεί που φάνηκε πως πάει να αλλάξει την ατζέντα με τον αποτρόπαιο ξυλοδαρμό του δημάρχου Θεσσαλονίκης, του προκύπτει ξαφνικά ο Ρουβίκωνας και χαλά το σκηνικό.

Η εισβολή στο Συμβούλιο της Επικρατείας ήταν σε επιχειρησιακό επίπεδο καλοσχεδιασμένη, όπως γράφηκε στο διαδίκτυο. Κάτι που σημαίνει την οργανωτική αναβάθμιση του Ρουβίκωνα. Αυτό αποδείχθηκε προχθές όταν άνοιξε στρατολογικό κέντρο κάπου στα Εξάρχεια. Μια οργάνωση με παράνομη δράση, κάνει ανοικτή στρατολόγηση και οι αρχές ασφαλείας κοιμούνται. Ακούνε την συμβουλή του Τόσκα.

Και να ήταν μόνον αυτό! Έχει και εκπρόσωπο τύπου, με κανονικό ονοματεπώνυμο, που απείλησε δημοσίως τον αρχηγό της αξιωματικής αντιπολιτεύσεως.



Και σε όλα αυτά η κυβέρνηση πώς απάντησε; Με την δήλωση του Ν.Τόσκα, που μέσα στην αφέλεια του, παραδέχθηκε ουσιαστικά τις σχέσεις στοργής που υπάρχουν μεταξύ ΣΥΡΙΖΑ και Ρουβίκωνα. Γιατί τα «ιδεολογικά μωρά που μπουσουλάνε», κάποιος τα έφερε στον κόσμο. Δεν προέκυψαν από το πουθενά.

Ο τρόπος που αντιμετώπισε και αντιμετωπίζει η κυβέρνηση τους Ρουβίκωνες είναι όπως αντιμετωπίζει ένας πατέρας το άτακτο παιδάκι του. Ο Ε.Τσακαλώτος, όταν εισέβαλαν στον χώρο της εκδήλωσης όπου μιλούσε, είπε να μην τους πειράξουν γιατί είναι «δικά μας παιδιά». Κι έτσι είναι.

Τελικά, αυτοί οι Ρουβίκωνες έχουν ενταχθεί πλήρως στο πολιτικό παιχνίδι που παίζει ο ΣΥΡΙΖΑ. Εκβιάζουν, τρομοκρατούν, απειλούν. Το πολιτικό σκηνικό αποκτά εξωθεσμικά χαρακτηριστικά. Η ασυλία που τους παρέχει η κυβέρνηση είναι αποτέλεσμα και του σχεδιασμού της και κυρίως της ιδιόμορφης αντίληψης που έχει η Αριστερά για την καταστολή, όταν πρόκειται βέβαια για ομοϊδεάτες της.

Τους δράστες του ξυλοδαρμού του Γ.Μπουτάρη οι διωκτικές αρχές τους εντόπισαν αστραπιαία. Και καλώς έπραξαν. Οι Ρουβίκωνες παρ΄όλο που οι περισσότεροι από αυτούς έχουν συλληφθεί --άρα οι ταυτότητες τους είναι γνωστές--εξακολουθούν και δρούν ανενόχλητοι. Μάλιστα, όπως φαίνεται, κλιμακώνουν την δράση τους.

Τι επιδιώκει ο Α.Τσίπρας; ποιος είναι ο σχεδιασμός του; Επιθυμεί μέχρι τις εκλογές να έχει στηθεί ένα σκηνικό έντασης στους δρόμους, που θα στρέψει την προσοχή των πολιτών μακριά από τα φλέγοντα οικονομικά προβλήματα τους. Συγχρόνως, η δράση των κάθε μορφής παρακρατικών—γιατί όλοι αυτοί είναι παρακρατικοί της Αριστεράς—θα εκφοβίσει θεσμικά όργανα που λαμβάνουν σημαντικές αποφάσεις.

Η εισβολή στο Συμβούλιο της Επικρατείας και η απειλή πως θα επανέλθουν, αυτό φανερώνει. Βέβαια, έκαναν το λάθος να απειλήσουν δημόσια τον Κ.Μητσοτάκη. Είναι προφανές, πως αν πραγματοποιήσουν την απειλή τους, η αυτοδυναμία της Νέας Δημοκρατίας θα πρέπει να θεωρείται δεδομένη.

«Μα, όλες οι Ευρωπαϊκές χώρες έχουν τους Ρουβίκωνες τους. Τους ακροαριστερούς ακτιβιστές,» θα πει ο αναγνώστης. Φυσικά, αλλά εκεί πάντα επεμβαίνει η αστυνομία. Στην Ελλάδα η έννοια της καταστολής έχει εξοβελισθεί από το λεξιλόγιο μας. Πολύ δε περισσότερο όταν αφορά «τα ιδεολογικά μωρά μας, που μπουσουλάνε». Ποιος γονιός θα ήθελε να κάνει κακό στο μωράκι του;

Ο πρωθυπουργός ας παρακαλά να μην υπάρξει κανένα «ατύχημα» από την δράση αυτών των «μπέμπηδων», γιατί η κυβέρνηση του θα πάει μια ώρα αρχύτερα στο σπίτι της.

Και κακήν, κακώς!

Του Σάκη Μουμτζή στο Liberal.gr