Το γεγονός ότι ο υπουργός ασχολείται με τα ΜΜΕ χωρίς να έχει ιδέα από δημοσιογραφία ή, έστω, έκδοση, είναι το υπ αριθμόν ένα πρόβλημα, που έχουν δημιουργήσει κυρίως οι οργανώσεις των εργαζόμενων στον Τύπο. Γιατί του έχουν επιτρέψει να ρητορεύει και να νομοθετεί για τη δουλειά τους όντας παντελώς ανίδεος για τη λειτουργία της. Το να παρακολουθείς έναν ξυλουργό δεν σε κάνει ξυλουργό. Ιδίως αν θέλεις να επιβάλεις ξυλουργικούς κανόνες.
Το δεύτερο μείζον πρόβλημα, για το οποίο ευθύνονται επίσης οι οργανώσεις των εργαζόμενων στον Τύπο και των νομικών και των κομμάτων με την αφωνία τους, είναι ότι ο υπουργός σχεδιάζει μέσα στίς εργατοώρες του που είναι πληρωμένες από το λαό, επιχειρήσεις και νόμους φίμωσης, ελέγχου της πληροφόρησης και λογοκρισίας που είναι έξω από κάθε δημοκρατική λογική ελευθεροτυπίας του δυτικού κόσμου. Θα τις ζήλευε το καθεστώς Έρντοαν, Ναζαρμπάγιεφ και Αλία.
Το πιο επικίνδυνο είναι, ότι ο υπουργός που δεν έχει ιδέα τι είναι ειδήσεις και που δεν έχει ούτε ένα λεπτό πείρας σε δημοσιογραφικό περιβάλλον, αγορεύει στο London School of Economics, ως προσκαλεσμένος, για το τι είναι ψευδείς ειδήσεις! Αραδιάζοντας αλαμπουρνέζικα στοιχεία από την Ελλάδα, που του έχουν μαζέψει τα εξ ίσου άσχετα παιδάκια που έχει στη δούλεψή του στο υπουργείο. Τα οποία επίσης χρυσοπληρώνει ο ελληνικός λαός με τους φόρους του. Ντροπή για το LSE και τη σοβαρότητά του.
Ο υπουργός Προπαγάνδας της κυβέρνησης, που ήρθε και παραμένει στην εξουσία σπέρνοντας μόνο fake news (από το σκίσιμο των μνημονίων μέχρι κάθε οικονομική εξαγγελία που ήταν τάχα κοστολογημένη και μέχρι το από πέρυσι success story) ανήγγειλε την κρατική παρέμβαση στην πληροφόρηση σε τρία επίπεδα και χωρίς να ανοίξει στόμα διαμαρτυρίας από δημοσιογράφους, εκδότες, νομικούς, κόμματα, οργανώσεις. Δείγμα κι αυτό του μιθριδατισμού της κοινωνίας και της εξαφάνισης κάθε δημοκρατικών αντιστάσεων.
Στο πρώτο επίπεδο ανήγγειλε τη δημιουργία portal, που θα …διασταυρώνει τις ειδήσεις «για να ελέγχουν οι δημοσιογράφοι και οι εκδότες την εγκυρότητα των ειδήσεων»! «Σε συνεργασία με τις ενώσεις εκδοτών (!) και τις συνδικαλιστικές οργανώσεις»!
Προφανώς ο υπουργός, ως παντελώς ανίδεος, δεν ξέρει ότι η βασική δουλειά των δημοσιογράφων είναι να ελέγχουν την εγκυρότητα της κάθε είδησης. Γι αυτό πληρώνονται οι ίδιοι, και οι αρχισυντάκτες τους και οι διευθυντές τους! Κι αν δεν το κάνουν, είναι υπόλογοι μόνο στο αναγνωστικό τους κοινό και σε κανέναν οργανισμό λογοκρισίας τύπου Παπαδόπουλου. Γιατί αυτό στήνει ο υπουργός!
Ο άνθρωπος που δεν έχει γράψει ούτε εργατοώρα σε Μέσο, και που σπέρνει κάθε μέρα με τους μηχανισμούς του τόσες ψευδείς ειδήσεις όσες δεν μπορεί να καταναλώσει η χώρα, δεν ξέρει ούτε καν ότι ψευδείς ειδήσεις υπάρχουν ελάχιστες και σπάνια στα Μέσα. Και ότι βρίθει αυτών τα παγκόσμιο καθημερινό διαδίκτυο, ως… μέσο (αντι)κοινωνικής δικτύωσης.
Αντίθετα, υπάρχουν πολλές διαστρεβλωμένες ειδήσεις. Που εμφανίζουν την εισβολή στην Αφρίν ως απελευθέρωση από τους Κούρδους τρομοκράτες, ή την επεισοδιακή συνεδρίαση του Eurogroup ως αρμονική αποτελεσματική συνεργασία ή την ταπείνωση των Ελλήνων υπουργών από μέλη της τρόικας ως εποικοδομητική συνεδρίαση για τα ελληνικά συμφέροντα. Και ο μεγαλύτερος διαστρεβλωτής των ειδήσεων είναι οι ίδιες οι κυβερνήσεις. Ο δε μεγαλύτερος κατ επάγγελμα ψεύτης είναι ο εκάστοτε κυβερνητικός εκπρόσωπος. Καθημερινά. Δουλειά του είναι να εμφανίζει το άσπρο μαύρο υπέρ της κυβέρνησης. Θα τον ελέγχει και αυτόν;
Τι ακριβώς θα κάνει η νέα κρατική λογοκρισία του υπουργού; Θα διορθώνει τα ξένα πρακτορεία ότι σπέρνουν ψευδείς ειδήσεις όταν λένε για την ελληνική οικονομία ό,τι δεν συμφέρει την κυβέρνηση; Ή θα υπαγορεύει και θα νουθετεί τα ελληνικά Μέσα στον τρόπο που εμφανίζουν αυτές τις ειδήσεις; Ή μήπως θα τα απειλεί;
Ξέρει ο άσχετος περί τη δημοσιογραφία υπουργός ότι οι εκδότες, που θέλει να τους ανακατέψει, δεν έχουν καμιά δουλειά να ανακατεύονται με τη δημοσιογραφική δουλειά και ότι δεκάδες ρεπόρτερς, αρθρογράφοι και διευθυντές έχουν πληρώσει ακριβά την υπεράσπιση αυτής της αρχής; Ούτε ο υπουργός του Παπαδόπουλου Σταματόπουλος δεν είχε σκαρφιστεί κάτι τέτοιο σαν τον κ Παππά!
Τι ακριβώς θα στήσει ο υπουργός ως portal; Μια κρατική επιχείρηση; Που θα χρηματοδοτείται από τους φόρους των πολιτών; Για να τους υπαγορεύει πώς θα πληροφορούνται τα γεγονότα ανάλογα με τα γούστα των κυβερνήσεών τους; Και θα ποδηγετεί ή θα απειλεί ή θα διορθώνει τους επαγγελματίες του Τύπου στα ΜΜΕ καθημερινά; Από ποιους; Από δημοσιογράφους δημόσιους υπάλληλους; Δεύτερης διαλογής; Γιατί οι αξιόλογοι και επαγγελματίες δημοσιογράφοι δεν πάνε να γίνουν ούτε λογοκριτές ούτε υπάλληλοι τέτοιων υπηρεσιών. Και οι κατά παραγγελία δημοσιογράφοι θα κρίνουν τη δουλειά των επαγγελματιών εδώ και διεθνώς; Γιατί η μισή δουλειά εξαρτάται από ξένα πρακτορεία και πηγές! Θα τα λογοκρίνει και αυτά η νέα λογοκρισία; Με ποια κριτήρια;
Και οι δημοσιογράφοι που θα δουλεύουν εκεί θα είναι δημόσιοι υπάλληλοι; Θα πληρώνονται από την τσέπη του λαού; Σε μια νέα κοστοβόρα υπηρεσία; Που θα δουλεύουν κατ εντολήν της κυβέρνησης; Θα καταργήσει τον κυβερνητικό εκπρόσωπο ή θα γεμίσουμε υπηρεσίες κρατικού ελέγχου της σκέψης; Ξέρει ο υπουργός ότι ο πρώτος και μεγαλύτερος εχθρός του δημοσιογράφου οφείλει να είναι η εξουσία; Οι κυβερνήσεις; Και αυτός, ένας υποτιθέμενος αριστερός, θέλει να τους κάνει υπηρέτες τους; Μήπως τα πρότυπα του συντρόφου υπουργού έχουν τη σκόνη του Μπέρια και των άλλων παιδιών της δημοκρατίας του Στάλιν; Έτσι φαίνεται.
Αλλά, ο υπουργός με τις αντιδημοκρατικές νοοτροπίες δεν σταματάει εδώ. Ετοιμάζει, λέει, με το υπουργείο Δικαιοσύνης ένα νομοσχέδιο που θα καταπολεμάει «την εγκληματικότητα από το μίσος και την αξιόποινη διασπορά ψευδών ειδήσεων»! Δηλαδή έναν νέο τρομονόμο του Τύπου! Γιατί περί αυτού πρόκειται. Έναν νόμο που θα στέλνει στο εδώλιο καθέναν που δεν γράφει και δεν μεταδίδει τις ειδήσεις όπως τις θέλει η κυβέρνηση!
Νόμος υπάρχει. Και είναι όχι απλώς αρκετός, αλλά είναι και εξοντωτικός για τους δημοσιογράφους και τα Μέσα. Και αφορά στην εξύβριση και τη συκοφαντία. Από τίποτε άλλο δεν απειλούνται οι πολίτες. Ο νόμος τους καλύπτει απολύτως. Αδίκημα… ειδήσεων δεν υπάρχει παγκοσμίως! Γιατί κανείς παγκοσμίως, σε κανένα πανεπιστήμιο και σε κανένα Μέσο δεν έχει καταφέρει, και δεν γίνεται να δώσει τον ορισμό της είδησης! Τον έχει βρει ο υπουργός…
Για τους Έλληνες ο κυπριακός αγώνας που έδιωξε τους Άγγλους ήταν ηρωικός. Για τους Άγγλους ήταν τρομοκρατία. Για τον εργαζόμενο η απόλυση είναι καταχρηστική. Για τον μαγαζάτορα επιβίωση της επιχείρησης. Για τον μισό κόσμο ο κομμουνισμός και κάθε τι ειδωμένο ή γραμμένο από τη σκοπιά του είναι δικτατορία. Για έναν άλλο κόσμο είναι ελπίδα και δικαιοσύνη. Για τον δεξιό η αστυνομική επίθεση στους μπαχαλάκηδες είναι νόμιμη αντίσταση του κράτους. Για τον αριστερό φασιστική βία. Για την Ευρωπαϊκή Τράπεζα οι ελληνικές τράπεζες είναι στο κόκκινο. Για την κυβέρνηση ή τις ελληνικές τράπεζες είναι ακμαίες. Για τον άνθρωπο είναι στείρωση του σκύλου για να μην αναπαράγονται αδέσποτα. Για το σκύλο είναι έγκλημα κατά της φύσης του.
Επιπλέον αυτών, ο υπουργός έχει σκαρφιστεί και ένα Μητρώο Online Media και τη συνεργασία με τη google και το facebook για να ευαισθητοποιηθεί το κοινό στα fake news! Που διακινούνται κυρίως από τους κολοσσούς, οι οποίοι είναι ανεξέλεγκτοι παγκοσμίως από κάθε Αρχή! Που δεν πληρώνουν φράγκο στους δημοσιογράφους παρ όλο που ζουν αναπαράγοντας τζάμπα και αυθαίρετα τη δουλειά τους! Οι κολοσσοί, οι οποίοι είναι οι κατ εξοχήν αναπαραγωγοί κάθε ψευτιάς, κουταμάρας κακοβουλίας και βρωμιάς που κυκλοφορεί στο διαδίκτυο από ανώνυμους χρήστες με ψευδώνυμα ή από ανεξέλεγκτους επώνυμους. Έχοντας καθιερώσει την αρχή της ανευθυνότητας, νομιμοποιώντας παγκοσμίως την ανωνυμία στη διασπορά μηνύματος, γνώμης ιδεών! Με πολίτες- κουκουλοφόρους!
Οι ειδήσεις και η δημοσιογραφία είναι μια επιστήμη πολύ δύσκολη. Που χρειάζεται πολύ χρόνο για να τη μάθεις. Και η μάθηση δεν σταματάει ποτέ. Είναι μια τέχνη με πολύπλοκους κανόνες, που γεννήθηκαν από ένα process τριών αιώνων δουλειάς και επαναστάσεων. Ακόμα κι αν δεν ασκείται όπως πρέπει, ιδίως στην εποχή της κουκουλοφόρας ανωνυμίας του διαδικτύου και της αρπακόλλας των νέων μέσων που βιάζονται για όλα, δεν παύει να είναι απαιτητική μεγάλου μορφωτικού υπόβαθρου. Ακόμα κι αν δεν είναι έτσι, έτσι πρέπει να είναι. Και καμιά έκπτωση δεν πρέπει να είναι ελαμωρετώρα.
Είναι ντροπή για τη δημοσιογραφία, που δημοσιογράφοι και οι οργανώσεις τους ακούνε αδιαμαρτύρητα έναν υπουργό, που δεν έχει ιδέα από τη δουλειά τους και την αξία της, να απειλεί την ελευθεροτυπία με μηχανισμούς χουντικής έμπνευσης. Νομικούς και κρατικούς.
Η δημοσιογραφία εκφράζει την ελευθερία του λόγου. Όποιου λόγου. Την ελεύθερη διάδοση ιδεών. Όποιων ιδεών. Τον πλουραλισμό των απόψεων των πολιτών. Όλων των πολιτών. Την κριτική της εξουσίας. Κάθε εξουσίας. Η δημοσιογραφία είναι, με τη Δικαιοσύνη, τα προπύργια της Δημοκρατίας. Κάθε Δημοκρατίας. Και ο χειρότερος Τύπος είναι καλύτερος από την έλλειψη ή την έκπτωση της δημοκρατίας.
Τέλος, προς το παρόν: Οι δημοσιογράφοι έχουν κατακτήσει παγκοσμίως το δικαίωμα να μην αποκαλύπτουν τις πηγές τους. Και το κατέκτησαν με ποταμούς αίματος. Το υπερασπίζονται μάλιστα με φυλακίσεις στα μπουντρούμια όλων των μη δημοκρατικών καθεστώτων. Και το έχουν σαν αρχή. Ο υπουργός θα στείλει στη φυλακή όσους αρνούνται να κατονομάζουν τις πηγές τους σε όσες ειδήσεις οι έμμισθοι ρουφιάνοι του portal και των άλλων υπηρεσιών που σκαρφίζεται αμφιβάλλουν;
Ο υπουργός ψηφιακής πολιτικής απειλεί τα Μέσα με παπαδοπουλικό έλεγχο ή απλώς δεν ξέρει τι του γίνεται; Ποιο από αυτά τα δύο είναι η είδηση και ποιο το fake new. Και οι δημοσιογραφικές οργανώσεις που τον ακούνε άλαλες είναι ανεύθυνες ή διαπλεκόμενες; Ή και τα δύο;
Γ. Παπαδόπουλος- Τετράδης στο Liberal.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Τα σχόλιά σας είναι πάντα ευπρόσδεκτα αρκεί:
Να μην είναι προσβλητικά , υβριστικά , ειρωνικά , άσχετα με το θέμα , η σεξουαλικού περιεχομένου.
Παρά το ότι ακόμα και τα ανώνυμα σχόλια είναι επιτρεπτά (αρκεί να μην παραβαίνουν τους παραπάνω κανόνες) καλό θα ήταν να σχολιάζετε με κάποιο nic ώστε να υπάρχει πιο προσωπική συζήτηση.
Από την Πρώτη Σεπτεμβρίου Ενεργοποιήθηκε το Moderation στα σχόλια αφού ελάχιστοι φανατικοί , προσπαθούν να κατεβάσουν το επίπεδο του Blog στο ύψος τους...
Γράφοντας σχόλιο σημαίνει την κατανόηση και την αποδοχή εκ μέρους σας των όρων.