Αυτό θα είναι το δίκιο του αγρότη ...

Με το δίκιο του εργάτη τελειώσανε. Κατώτατος στα μισά του 751. Η απεργία 50%+1 είναι το δίκιο του εργατοπατέρα. Έρχεται το δίκιο του αγρότη.

Η στροφή στον καπιταλισμό είναι αναφαίρετο δικαίωμα και για κάθε  Έλληνα αγρότη μέσα στην πλέρια νέα ελεύθερη αριστεροκαπιταλιστική οικονομία... που ετοιμάζει ο ΣΥΡΙΖΑ για την Ελλάδα του 2019. Τέρμα τα φτηνά κόλπα των επιδοτήσεων... Τέλος οι απαράδεκτες προστασίες στα χωράφια από τις κατασχέσεις και τους πλειστηριασμούς… Παρελθόν το λαθρεμπόριο στα αγροτικά καύσιμα... Στο φως τα κόλπα με παράνομες επιδοτήσεις… Δουλειά στην αγροτική οικογένεια και όχι μαύρα μεροκάματα στους μαύρους και τους άσπρους μετανάστες…

Σπεύδω να το ξεκαθαρίσω. Τα παραπάνω συνθήματα είναι δικές μου αυθαιρεσίες… Το μήνυμά όμως και το νόημά τους προκύπτει από όσα έμαθε η στήλη για την αριστερή "καπιταλιστική αγροτική επανάσταση" του ΣΥΡΙΖΑ.



Συνεπώς ας μην κοιμούνται ύπνο βαθύ και οι αγρότες της Ν.Δ., του ΠΑΣΟΚ (κυρίως) αλλά και οι (ολίγοι) οπαδοί του ΣΥΡΙΖΑ που ψήφισαν "δαγκωτά" Αλέξη Τσίπρα, δύο φορές το 2015, περιμένοντας να γίνουν εκείνα που τους έλεγε, σκαρφαλωμένος στα τρακτέρ, σαν "δίκιο και του αγρότη".

Ας ρωτήσουν τους Λουράντους των φαρμακοποιών για τα ωράρια στα φαρμακεία… Τι τους έδειχνε... πριν τις εκλογές για την πολιτική που θα εφαρμόσει και τι τους έβαλε... τώρα στο νομοσχέδιο που μεταστρέφει το "πρόσημο" στην οικονομία από "ταξικό" σε "καπιταλιστικό".

Στους αγρότες τώρα. Τα λεφτουδάκια τους στις Τράπεζες (που αυγάτισαν από επιδοτήσεις της Ευρωπαϊκής Ένωσης) είναι ήδη σε γενική "ακτινοσκόπηση" και έχουν μπει ήδη στις "εφεδρείες" ως πόρος κατασχέσεων για όσους δεν έχουν πληρώσει φόρους και εισφορές.

Τα χωραφάκια που έχουν ή κληρονόμησαν από τους αγρότες παππούδες τους (όσο μικρά και αν είναι) δεν θα γλυτώσουν (τελικά) από τις δαγκάνες της εφορίας, των Τραπεζών και της ασφάλισης.

Οι "αγροτικές" γκαρσονιέρες, τα δυαράκια, και τα άλλα ακίνητα που έχουν αγοραστεί στην Αθήνα και στην Θεσσαλονίκη (για τις επισκέψεις των ίδιων και των παιδιών τους) δεν θα γλυτώσουν από κατασχέσεις και πλειστηριασμούς, αν δεν δικαιολογηθούν επαρκώς...

Και τα λαθρεμπορικά κολπάκια με το φτηνό αγροτικό πετρέλαιο τελειώνουν μέσα στο 2018 ως πρώτα στο στόχαστρο της νέας "αριστερής καπιταλιστικής" οικονομίας.

Εύλογο ερώτημα είναι αν όλα αυτά βρίσκονται σε στάδιο προθέσεων ή πράξεων και πως συμβαίνει να μην έχουν μπει, στα "μουλωχτά", στο πολυνομοσχέδιο του "αριστερού καπιταλισμού" που θα ψηφίσουν την Δευτέρα οι 153 του "Ναι σε όλα";

Η απάντηση παραπέμπει στα γνωστά φαυλοκρατικά της μεταπολίτευσης. Γιατί μπορεί ο Αλέξης Τσίπρας, προσωπικά, να επιμένει για εκλογές τον Σεπτέμβριο του 2019 (ώστε να κερδίσει χρόνο να παριστάνει τον χρήσιμο) αλλά ποτέ δεν ξέρεις τι γίνεται...

Αν οι δανειστές του εξασφαλίσουν (στα λόγια βέβαια) την άνεση να χειρισθεί την υπόθεση του χρέους (μετά την λήξη του μνημονίου) μπορεί και να δικαιωθεί η (επίσης προσωπική) πεποίθηση του Κυριάκου Μητσοτάκη ότι μέχρι το Φθινόπωρο του 2018 θα έχουμε πολιτικές αλλαγές.

Και (στην περίπτωση αυτή) αν ανοίξουν μέτωπο και με το αγροτικό οι βουλευτές των ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ δεν θα ξεμυτούσαν όχι στην επαρχία αλλά ούτε από το σπίτι τους χωρίς περικεφαλαία για τα γιαούρτια και πανοπλία για τις κλωτσιές... Είδαμε τι έγινε, μόλις προχθές, και με τον πρόεδρο της Βουλής σύντροφο Βουτση. Οπότε γιατί να σηκωθεί σκόνη... και να ξεσηκωθούν οι αγροτοπατέρες. Με το ηλεκτρονικό σύστημα πλειστηριασμών και κατασχέσεων (αναγκαστικά από 21 Φεβρουαρίου) μπορείς να "κρύψεις" ό,τι θέλεις στην πολιτική σου.

Εύλογο, επίσης, ερώτημα είναι που βρίσκεται το περίεργο ή το υπερβολικό σε όσα ετοιμάζονται για πλειστηριασμούς, κατασχέσεις και καταργήσεις επιδομάτων και άλλων προνομίων στους αγρότες αφού και το έχουν παρακάνει (σε όλη την μεταπολίτευση) και αποτελούν τους πλέον δακτυλοδεικτούμενους πελάτες όλων των κομμάτων.

Εδώ η απάντηση δεν είναι απλή. Με την ολιγαρχία, τα τζάκια, την πλουτοκρατία και την μεσαία τάξη βρήκαν τρόπο και να μας μπερδέψουν τόσο οι ψευτοαριστεροί του ΣΥΡΙΖΑ όσο και οι ψευτοσοσιαλιστές του ΠΑΣΟΚ και οι δήθεν φιλελεύθεροι της Ν.Δ. Στο αγροτικό πελατειακό σύστημα όμως (όπως το έσπειραν και το έθρεψαν όλοι τους πάνω από 40 χρόνια) τα πράγματα δεν θολώνουν... εύκολα. Τους αγρότες ή τους φορτώνεσαι ως πολιτικό κόστος ή σε ξεφορτώνουν... αυτοί από τις ευθύνες της εξουσίας. Και ας το θυμηθούμε αυτό στις προσεχείς εκλογές. Όποτε και αν γίνουν...

Του Γιώργου Κράλογλου  στο capital.gr