Δεν ξέρουμε αν φταίει ο Σοφοκλής με την Αντιγόνη του ή αν υπάρχουν άλλα αρχέγονα ένστικτα των κατοίκων σε αυτή τη γωνιά της Βαλκανικής. Πάντως, μόνιμη μανιέρα της συλλογικότητάς μας είναι να ανακαλύπτουμε νεκρούς για να τους τιμήσουμε. Τι κι αν η ιστορική έρευνα απέδειξε ότι το 1941 δεν υπήρχε στρατιώτης-εύζωνας Κωνσταντίνος Κουκίδης, για να πέσει από την Ακρόπολη τυλιγμένος με την ελληνική σημαία; «Σημασία δεν έχει αν υπήρξε ο στρατιώτης Κουκίδης», είχε πει ο τότε δήμαρχος Αθηναίων Δημήτρης Αβραμόπουλος, εγκαινιάζοντας το μνημείο του παντελώς άγνωστου στρατιώτη στους πρόποδες του Ιερού Βράχου (12.10.2000). «Σημασία έχει αν εμείς –οι σημερινοί Ελληνες– θέλουμε να υπάρχουν τέτοιοι θρύλοι. Υπό αυτή την έννοια, έχει τη δική του ηθική και εθνική χρησιμότητα αυτό που πράττουμε σήμερα, ικανοποιώντας την απαίτηση χιλιάδων συμπολιτών μας».
Τρίτη 11 Ιουλίου 2017
Οι ποντικοί και τα λιοντάρια ...
Όλο αυτό το μακρύ διάστημα της τελευταίας (αλλά προφανώς όχι ύστατης) «περήφανης διαπραγμάτευσης», ακούστηκαν, ως γνωστόν, διάφοροι λεονταρισμοί εκ μέρους των ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ.
Προς δικαιολόγηση μάλιστα ακούστηκε πως όλα αυτά έγιναν διότι ισχύει επί του προκειμένου η γνωστή ρήση του Ουίνστον Τσόρτσιλ «δεν είμαι λιοντάρι, αλλά σε μένα έπεσε να βρυχηθώ».
Επί του θέματος, θα σταθώ στη στάση που τήρησε η κυβέρνηση δια του εκπροσώπου της Δ. Τζανακόπουλου απέναντι σε δηλώσεις υψηλόβαθμων ξένων αξιωματούχων.
Είπε, λοιπόν (Σκάι, 17 Ιουνίου, εκπομπή Γ. Αυτιά), σχετικά με τις δηλώσεις Σόιμπλε για Τσακαλώτο:
Προς δικαιολόγηση μάλιστα ακούστηκε πως όλα αυτά έγιναν διότι ισχύει επί του προκειμένου η γνωστή ρήση του Ουίνστον Τσόρτσιλ «δεν είμαι λιοντάρι, αλλά σε μένα έπεσε να βρυχηθώ».
Επί του θέματος, θα σταθώ στη στάση που τήρησε η κυβέρνηση δια του εκπροσώπου της Δ. Τζανακόπουλου απέναντι σε δηλώσεις υψηλόβαθμων ξένων αξιωματούχων.
Είπε, λοιπόν (Σκάι, 17 Ιουνίου, εκπομπή Γ. Αυτιά), σχετικά με τις δηλώσεις Σόιμπλε για Τσακαλώτο:
Η τραγική κατάρρευση στην εκπαίδευση.
Στις φετινές πανελλήνιες «η μεγαλύτερη συχνότητα βαθμολογιών, σε όλα σχεδόν τα μαθήματα, ήταν κάτω του 10.» Στην Ιστορία γενικής Παιδείας, εννέα στους δέκα υποψήφιους έγραψαν κάτω από την βάση. Στα Μαθηματικά προσανατολισμού σπουδών Οικονομίας και Πληροφορικής, οκτώ στους δέκα έγραψαν κάτω από την βάση. Παρόλο που οι πανελλήνιες κάθε χρόνο γίνονται και ευκολότερες για ψηφοθηρικούς λόγους, αυτή η πολιτική που σκοπό έχει να δημιουργήσει πληθωρισμό στις βαθμολογίες, αδυνατεί να αποκρύψει την κατάρρευση της κρατικής παιδείας.