Το αριστερόμετρο…

Ο Τσίπρας έβγαλε στο Μαξίμου το αριστερόμετρο και μέτρησε τον Σκουρλέτη. Το αποτέλεσμα ήταν απογοητευτικό για τον υπουργό. Κανένας -άρα και ο Σκουρλέτης- δεν είναι περισσότερο ευαίσθητος ή περισσότερο αριστερός από τον πρωθυπουργό, αποφάνθηκε. Και διοχέτευσε την μέτρηση στα Μέσα ενημέρωσης.

Φοβήθηκε ο Τσίπρας τον Σκουρλέτη που εξέφρασε τις αντιρρήσεις του για την πώληση μεγάλων κομματιών της ΔΕΗ; Νομίζω πως όχι. Ο Σκουρλέτης όταν κληθεί θα ψηφίσει και την συγκεκριμένη πώληση και τις περικοπές στις συντάξεις και την μείωση του αφορολόγητου και οτιδήποτε άλλο. Και θα το κάνει και με τα δυο χέρια αν χρειαστεί. Κάτι άλλο προκάλεσε αυτή την αντίδραση του  Τσίπρα: α) απαντώντας στον υπουργό του θέλησε να περιορίσει άλλα στελέχη, υπουργούς ή βουλευτές που θα επιχειρούσαν να διατυπώσουν ανάλογες διαφωνίες και β) ήθελε  να στείλει ένα μήνυμα πως δεν δέχεται κανενός είδους αμφισβήτηση της κυριαρχίας του στο κόμμα.

Το 2014 έβριζαν, τώρα δεν κουνιέται φύλλο!

Πέρασαν πάνω από δύο χρόνια από την Συμφωνία της 20ής Φεβρουαρίου του 2015, την οποία οι κύριοι Τσίπρας και Βαρουφάκης επιμελώς είχαν αποκρύψει από τον λαό και το ελληνικό κοινοβούλιο.

Πάνω από δυο χρόνια πέρασαν και από την 20ή Μαρτίου 2015, όταν ο κ. Τσίπρας έλαβε μέρος σε μια οκταμερή και συναντήθηκε με την κ. Μέρκελ, προκειμένου να…επιβεβαιωθεί η Συμφωνία της 20ής Φεβρουαρίου 2015 (που πέρασε πια στην Ιστορία ως ένα από τα πιο κρυφά κείμενα της ζώσας μνήμης).

Τότε, είχαν συμφωνήσει επί όλων εκείνων που, ως αντιπολίτευση, πολεμούσαν και διακήρυσσαν ότι δεν θα εφαρμόσουν.

Είναι η χώρα, όχι οι κυβερνήσεις της ...

Ας μην το κάνουμε πια μέγα θέμα. Είναι λογικό το ΔΝΤ αλλά και ο Σόιμπλε να λένε ό,τι θέλουν ή ότι θα ήθελαν δέσμευση και της αντιπολίτευσης, για την εφαρμογή των μέτρων στα οποία θα συμφωνήσει η κυβέρνηση. Οτι το ζητούν δεν σημαίνει ότι περιμένουν να γίνει – και οι ίδιοι καταλαβαίνουν ότι ζητούν κάτι παράλογο. Αλλωστε, νεότερες πληροφορίες από τη Γερμανία ανέφεραν ότι το Βερολίνο δεν ενδιαφέρεται για μια τέτοια δέσμευση. Είναι, επίσης, λογικό η αντιπολίτευση να μην καταδέχεται καν να συζητήσει το θέμα. Οποιαδήποτε άλλη στάση εκ μέρους της θα ήταν κάτι χειρότερο από έγκλημα, θα ήταν ένα λάθος, για να θυμηθούμε τον μέγιστο αριστοτέχνη της πολιτικής επιβίωσης κατά τον 19ο αιώνα, τον Ταλλεϋράνδο.