Τους αρέσουν οι «τσαβίστες» κι’ ας τους βρίζουν!

Σε αντίθεση με τον επιθετικό τρόπο με τον οποίο αντιδρά η κυβέρνηση των ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ στα δημοσιεύματα του Τύπου (ελληνικού και ξένου), η κυβέρνηση Σαμαρά ουδέποτε διανοήθηκε όχι να επιτεθεί, αλλά ούτε καν να αναφερθεί με αρνητικό τρόπο σε δημοσιεύματα, όσο επικριτικά και αν ήσαν.

Συνεχίζοντας το case study με αφορμή δημοσίευμα των Financial Times (που δέχθηκαν σφοδρή επίθεση από την κυβέρνηση) αξίζει να θυμηθούμε μερικά από τα αρνητικά ρεπορτάζ της συγκεκριμένης εφημερίδας όσον αφορά στην προηγούμενη κυβέρνηση – χωρίς ποτέ να υπάρξει απαξιωτική απάντηση όσον αφορά στην πολύ σκληρή κριτική της.

Είμαι με τον Πάνο τον Καμμένο !!!

Το ίδιο είναι αυτοί με το παιδί του ;

Άκουσα με προσοχή και κατανόηση την τηλεφωνική παρέμβαση του υπουργού Εθνικής Άμυνας Πάνου Καμμένου στην πρωϊνή εκπομπή του Γιώργου Παπαδάκη την Τετάρτη. Το θέμα ήταν η δικαστική δίωξη δημοσιογράφου και εκδότη, με αφορμή σχόλια στη ραδιοφωνική εκπομπή των «Παραπολιτικών».

Ο Πάνος ο Καμμένος τα είπε μια χαρά. Δεν μπορεί, λέει, αυτοί οι δυο κύριοι να διασύρουν ένα 15χρονο παιδί, να το λένε τρομοκράτη, να λεν ότι πάει στα Εξάρχεια ενώ αυτό δεν έχει καν στη ζωή του ανεβεί στην Αθήνα! Αυτά είπε ο υπουργός και τον έπνιγε το δίκιο του. «Το παιδί μου προετοιμάζεται να πάει σε πανεπιστήμιο. Κι αν τον λένε τρομοκράτη, κανένα πανεπιστήμιο δε θα το θέλει, άσε δε που δε θα μπορεί να πάρει και βίζα!»

Τις μέρες που ο ΣΥΡΙΖΑ σκεφτόταν μια Ελλάδα με δελτίο στο πετρέλαιο, τα τρόφιμα και τα φάρμακα ...

Στην ιστορία υπάρχει ένας τομέας που λέγεται What if. Τι δηλαδή θα συνέβαινε αν κάτι μια λεπτομέρεια είχε καταλήξει διαφορετικά. Το σκεφτόμουνα διαβάζοντας ένα απόσπασμα από συνέντευξη του Κώστα Λαπαβίτσα στο Βήμα το 2012 για το τι θα συνέβαινε αν η ομάδα του Λαφαζάνη είχε περάσει την γραμμή της στην κυβέρνηση. Αναφερόμενος στην ανάγκη επιστροφής στην δραχμή ο Λαπαβίτσας είχε πει «Τους πρώτους µήνες θα υπάρξουν προβλήματα στο πετρέλαιο, στα φάρµακα και στα τρόφιµα. Η παραγωγή ενέργειας µπορεί να καλυφθεί από εγχώριες πηγές».

Σταματάει το μυαλό τι θα είχε συμβεί αν η Ελλάδα είχε πάει στην δραχμή και της έσκαγε ένας χειμώνας σαν το φετινό με προβλήματα στο πετρέλαιο, τα φάρμακα και τα τρόφιμα. Κάποιες εκατοντάδες θα τα τίναζαν σιωπηλά χωρίς να καταγραφούνε στα ηρωικά κιτάπια του συριζαίικου αγώνα μαζί με τους νεκρούς της ΕΡΤ; Ο κόσμος θα είχε βγει στους δρόμους; Και αν είχε βγει τι θα γινόταν; Θα θεωρούντο διαμαρτυρόμενοι πολίτες ή βδελυροί αντεπαναστάτες που υπόκεινται στο δόγμα Καμμένου «… οι ένοπλες δυνάμεις της χώρας διασφαλίζουν τη σταθερότητα στο εσωτερικό της χώρας»; Και η φράση δεν είναι αρχαία ιστορία. Ο Πάνος 'Ο Καμμένος το είχε πει δύο μέρες πριν το δημοψήφισμα. Οταν καθόλου συμπτωματικά τα προγνωστικά έδιναν «ναι» και ο ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ ένοιωθαν την θέση τους στην εξουσία να να κλονίζεται.