Τα σταματημένα ρολόγια...

Ε​​ίναι γνωστό πως και τα σταματημένα ρολόγια δύο φορές την ημέρα δείχνουν τη σωστή ώρα. Το ίδιο κατ’ αναλογία μπορεί να ισχύει και για την κυβέρνηση των ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ. Δύο φορές στη διετία μπορεί να προτείνουν κάτι θετικό για την κοινωνία και τα δικαιώματα του ατόμου. Και το ερώτημα που θέτουν πολλοί είναι τι πρέπει να πράξει η αντιπολίτευση σε αυτήν την περίπτωση. Να στριμώξει μια καταστροφική κατά κοινή ομολογία κυβέρνηση, ή να στηρίξει την προκοπή του τόπου ή τα δικαιώματα κάποιων κατατρεγμένων;

Η μία απάντηση που δίνεται είναι ΣΥΡΙΖΑϊκής υφής: «ή Εμείς ή αυτοί». Αντιπολίτευση μέχρις εσχάτων, μέχρι δηλαδή να πέσουν. Εκμεταλλευόμαστε κάθε ρωγμή της βιδωμένης στην καρέκλα κυβέρνησης και προκαλούμε πλήγματα, όπως μπορούσε να γίνει με το νομοσχέδιο περί νομικής αναγνώρισης ταυτότητας φύλου. Κάποιοι ισχυρίστηκαν ότι κακώς ο κ. Σταύρος Θεοδωράκης και οι βουλευτές του Ποταμιού κράτησαν αυτήν τη γενναία στάση και κακώς κάποιοι από την Κεντροαριστερά υπερψήφισαν την πρόταση. «Ετσι διέσωσαν την κυβέρνηση», είναι η κατακλείδα αυτής της πολεμικής.



Ας θεωρήσουμε, λοιπόν, ότι ήταν αφελής η στάση τους. Ας πούμε ότι αν καταψήφιζαν την πρόταση αυτή δεν θα γινόταν νόμος του κράτους, κάτι που είναι αμφίβολο από το αριθμητικό αποτέλεσμα. Ας πούμε επίσης ότι τα προβλήματα κάποιων ανθρώπων δεν πρέπει να μετράνε και ότι η πολιτική είναι απλή, κυνική αριθμητική και ότι δεν οφείλει να σχετίζεται –τουλάχιστον άμεσα– με την ευημερία των ανθρώπων και τα δικαιώματά τους. Ετσι ο κανόνας θα είναι άτεγκτος. Η κυβέρνηση υπερψηφίζει ή δεν περνάει ένα νομοσχέδιο επειδή έχει διαρροές και η αντιπολίτευση καταψηφίζει ό,τι και να προτείνει η πλειοψηφία. Ακυρώνεται βεβαίως έτσι ο κοινοβουλευτικός θεσμός που θέλει τους βουλευτές να ψηφίζουν κατά συνείδηση, αλλά τι να κάνουμε; «Νυν υπέρ πάντων ο αγών», λες αφού είμαστε σε πόλεμο.

Υπάρχει όμως ένα ερώτημα αποτελεσματικότητας. Πιστεύει κανείς ότι αν καταψηφιζόταν το νομοσχέδιο περί νομικής αναγνώρισης ταυτότητας φύλου οι βιδωμένοι στις καρέκλες τους ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ θα ντρέπονταν τόσο πολύ για την αποτυχία τους ώστε να παραιτηθούν αυθωρεί και παραχρήμα; Ή θα ήταν μία από τις πολλές αποτυχίες τους για τις οποίες θα έψεγαν την αντιπολίτευση; Το πιο πιθανό θα ήταν το δεύτερο κι ας γράφονταν σεντονιάδες περί της συνοχής της κοινοβουλευτικής πλειοψηφίας, για ρωγμές και ρήγματα.

Με δεδομένο ότι το εικοσιτετράωρο έχει 1.440 λεπτά, υπάρχουν 1.438 φορές την ημέρα που κάποιος μπορεί να διαπιστώσει ότι ένα ρολόι είναι σταματημένο. Δεν κερδίζει τίποτε κάποιος αρνούμενος το γεγονός ότι δύο φορές την ημέρα το ρολόι δείχνει τη σωστή ώρα. Αντιθέτως, υπονομεύει την αξιοπιστία του και τις 1.438 φορές που έχει δίκιο.

Του Π. Μανδραβέλη στην Κ.